ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗΣ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ...;;; ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ.!!!!!!


ΤΟΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ 

ΕΠΕΙΔΗ ΛΕΕΙ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ

 ΤΟΥ ΕΝΤΟΛΗ 

ΤΟ ΝΟΜΟ ΡΑΓΚΟΥΣΗ 

ΠΡΙΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΕ













Για «υιοθέτηση της ατζέντας του μίσους και του φόβου που ορίζει η Χρυσή Αυγή» κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ τον πρωθυπουργό, καθώς, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, «με προσωπική εντολή του Πρωθυπουργού, η κυβέρνηση σπεύδει να καταργήσει το νόμο Ραγκούση για την ιθαγένεια, πριν καν δημοσιευτεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας».

Επιπλέον, προσθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ, για πολλοστή φορά η κυβέρνηση αποδεικνύει ότι προτιμά να δημαγωγεί και όχι να δίνει δίκαιες λύσεις. 

Σύμφωνα με τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις ελλείψεις και την προχειρότητά του, ο νόμος Ραγκούση αποτελεί το μόνο σχετικά προοδευτικό νομοθέτημα των τελευταίων χρόνων. 

Οι νέοι που, είτε έχουν γεννηθεί είτε έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα, δεν έχουν γνωρίσει άλλη πατρίδα εκτός από τη χώρα μας. 
Κατά συνέπεια, τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο δεσμός τους με την Ελλάδα είναι προφανής, σε βαθμό που ο όρος «μετανάστες δεύτερης γενιάς» να είναι εσφαλμένος, αφού στην πραγματικότητα πρόκειται για Έλληνες μεταναστευτικής καταγωγής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι «το να αποστερούνται αυτοί οι χιλιάδες συμπατριώτες μας τα θεμελιώδη δικαιώματά τους δεν αποτελεί μόνο πράξη κατάφωρης αδικίας, αλλά υπονομεύει τη συνοχή της κοινωνίας στο σύνολο της».

Η γενιά του Πολυτεχνείου σταμάτησε την πρόοδο και κατέστρεψε την Ελλάδα.












Κατά έναν ασυνήθη τρόπο, όταν μιλάμε για τη γενιά του Πολυτεχνείου, δεν την προσδιορίζουμε σε χρονική σχέση με το ιστορικό γεγονός, όπως π.χ. μιλώντας για τη γενιά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά της πιστώνουμε το ίδιο το γεγονός. 

Ταυτόχρονα, σ' αυτό το γεγονός δόθηκε μια μυθολογική διάσταση. Η μεγάλη πλειοψηφία που ηλικιακά ανήκει σ' αυτήν τη γενιά ούτε υπέφερε από τη χούντα, ούτε αντέδρασε, ούτε - πολύ περισσότερο - την έριξε. 

Γεννημένοι μετά τον Εμφύλιο, οι άνθρωποι αυτής της γενιάς, ενώ δεν έζησαν τις τραγωδίες των γονιών τους και πριν δημιουργήσουν κάτι για το οποίο θα μπορούσαν να είναι περήφανοι, πέρασαν κατευθείαν στο στάδιο απόλαυσης των καρπών των «θυσιών» τους, οικειοποιούμενοι το επίτευγμα του (διαρκώς ποθούμενου) εκδημοκρατισμού και εξευρωπαϊσμού του νεοελληνικού κράτους.

Αν, απλοϊκά ίσως, ορίζαμε την πρόοδο ως επαύξηση των υλικών και μη αγαθών από γενιά σε γενιά, η γενιά του Πολυτεχνείου έζησε κάνοντας ακριβώς το αντίθετο. 

Κατασπατάλησε ό,τι κληρονόμησε, επειδή ακριβώς θεωρούσε ότι αποτελούσε τη δίκαιη αμοιβή για όσα «έκανε». Κι όταν η κληρονομιά σώθηκε, δανείστηκε, διότι θεωρούσε ότι δεν ξοφλήθηκαν οι «προσφερθείσες» υπηρεσίες της προς τον τόπο. 

Δεν κατανάλωσε απλώς τα υλικά αγαθά, «κατανάλωσε» και την άυλη περιουσία μας. Τη γνώση, μετατρέποντας την παιδεία σε μηχανισμό απονομής κρατικών μισθών. 

Τους δημοκρατικούς θεσμούς, μετατρέποντας το Σύνταγμα και τους νόμους σε εργαλεία άσκησης λαϊκίστικης πολιτικής. Τους ίδιους τους δεσμούς που κρατούν άρρηκτο τον κοινωνικό ιστό, μετατρέποντάς τους σε δίκτυο εξυπηρέτησης μικροπολιτικών και συντεχνιακών συμφερόντων.

Ετσι, μοιραία, η διαδρομή αυτής της γενιάς «κράσαρε». Η ευημερία που απολαύσαμε ήταν δανεική, η πρόοδος ήταν πρόσκαιρη, κράτησε μέχρι την ώρα του λογαριασμού. 

Η γενιά του Πολυτεχνείου αντέστρεψε την πορεία προς τα εμπρός. Αντί να προσθέσει, έφαγε ό,τι έφτιαξαν οι γονείς της, κι όταν αυτά τελείωσαν, έφαγε όσα θα φτιάξουν τα παιδιά της. 

Αυτό που τώρα πρέπει να κάνει για να εξιλεωθεί είναι να βοηθήσει σε κάθε προσπάθεια διάσωσης των εγγονιών της.

Αφιερωμένο στη Γενιά του Πολυτεχνείου 



Έχουν περάσει 38 χρόνια από την πτώση της Δικτατορίας, που άφησε πολλά προβλήματα στη Χώρα όχι όμως οικονομικά.

Τότε το χρέος και ο πληθωρισμός 
ήταν μηδέν.




Δυστυχώς η περίοδος της μεταπολίτευσης μυθοποιήθηκε λόγω των αρνητικών που προηγήθηκαν και το χαρακτηριστικό της ήταν η καλλιέργεια ενός ψευδούς κλίματος αποχαύνωσης και ευδαιμονίας.
Τότε το σύνθημα των νεοελλήνων της γενιάς του Πολυτεχνείου ήταν πως θα καλοπεράσουν παριστάνοντας τους αντιστασιακούς, ενώ οι πραγματικοί αντιστασιακοί σεμνύνονταν, ώστε να κάθονται και να μη δουλεύουν

Βεβαίως όλα ξεκίνησαν από τη διάλυση της παιδείας. Τα παιδιά δεινοπάθησαν, βασανίστηκαν και καταπιέστηκαν από τη χούντα.Έτσι δικαιούνταν να πάρουν πτυχίο χωρίς νασπουδάσουν.


Άρχισαν λοιπόν να συκοφαντούν τους καθηγητές και μάλιστα τους καλύτερους
ως χουντικούς ώστε 
να διωχθούν κυρίως οι άριστοι των καθηγητών. Από κοντά 
στις συκοφαντίες και οι τενεκέδες επιμελητές τότε για να καρπωθούν και 
αναρριχηθούν στις έδρες των αρίστων, αφού με νόμιμο τρόπο πότε δεν θα 
μπορούσαν να φτάσουν εκεί.


Υπό τον φόβο να χάσουν την θέση τους οι καθηγητές 
άρχισαν να ενδίδουν σε κάθε αντιεκπαιδευτική απαίτηση των τεμπέληδων 
κομματικών συνδικαλιστών με τις ανεξάντλητες εξεταστικές περιόδους φτάνοντας 
να προάγονται ακόμη και με λευκή κόλλα. 

Έτσι απεφοίτησε από τα Πανεπιστήμια
η σαβούρα της γενιάς του Πολυτεχνείου που ανάλαβε τη διαχείριση του κράτους.

Παράλληλα ακολούθησαν οι πολιτικοί και όλοι οι κύκλοι που συνδέονται μαζί τους 
με πρώτους  δημοσιογράφους και  συνδικαλιστές. 

Βλέποντας στη συνέχεiα 
οι διάφοροι τεμπέληδες ότι μπορούν και αυτοί να αναρριχηθούν στο κορμί της 
Ελλάδος χωρίς προσόντα, χωρίς προσπάθεια, χωρίς κόπο, προσκολλήθηκαν στα 
κόμματα και διέλυσαν την αξιοκρατία. Από όλοι αυτή την κατάσταση δεν εξαιρούνται 
σχεδόν στο σύνολο οι επιχειρηματίες εκ των οποίων οι πιο μεγάλοι βρήκαν πολλοί 
πιο εύκολο να πλουτίζουν απομυζώντας την <<κρατική αγελάδα>>.

Όλα αυτά βέβαια δεν είχαν σημασία για αυτούς.
<< Κάτω τα χέρια από τα κεκτημένα…..>>φώναζαν. Φυσικά για τα παιδιά τους δεν τους καιγόταν καρφί. 

Τι και αν δεν πάρουν  σύνταξη ποτέ ή δεν προλάβουν να τη χαρούν, αρκεί αυτοί να παίρνουν παχυλούς μισθούς και να κάθονται.

Όλη αυτή η διάλυση έχει χρονολογία έναρξης το 1974 
πράγμα που δεν αμφισβητείται σήμερα.


Αυτό σημαίνει ότι η περιβόητη γενιά του 
Πολυτεχνείου, που ανάλαβε την σκυτάλη της διαχείρισης της χώρας με την 
ακαταλληλότητα, τη 
δημαγωγία, την τεμπελιά, την έλλειψη προσόντων και ευθύνης και τους ψεύτες, 
κλέφτες και απατεώνες πολιτικούς να δίνουν το παράδειγμα, μας έφεραν το 
<< φάντασμα >> του Δ.Ν.Τ με βασικό άρθρο του μνημονίου την άρση της εθνικής 
κυριαρχίας σε περίπτωση μη πληρωμής δόσεως.

Δυστυχώς αδύναμοι και ανίκανοι 
ακόμη και σήμερα να αντιληφτούν που έφτασαν την Ελλάδα

Η Γενιά του Πολυτεχνείου δε θα παραδωθεί εύκολα! 
Δεν μπορεί με τίποτα να αποδεχθεί ότι ο κεντρικός πυρήνας της οικονομικής της αντίληψης πρόκειται σύντομα να διαρραγεί και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο. 

Δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι αυτό που είχε επιβάλλει στην κοινωνία και εκείνο με το οποίο κρατούσε μια ολόκληρη χώρα αλυσοδεμένη για τριάντα τόσα χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση, θα εξαφανιστεί.

Ελπίδα υπάρχει! 
Και είναι η νέα Γενιά.

Αυτή τη νέα Γενιά που αδιαφορεί για τους εφιάλτες της Πολυτεχνειακής τυραννίας, αδιαφορεί για τις συντάξεις, τα εφάπαξ και τα προνόμια που επεφύλαξε για τον εαυτό της αυτή η τυραννία και τώρα ολοφυρώμενη που τα χάνει ουρλιάζει.



Καιρός να αφυπνισθεί 
ο λαός και ιδίως η νεολαία 
και να βάλει τέρμα αλλάζοντας 
το πολιτικό σύστημα 
με τις 
δυναστείες του. 



Τότε μόνο μπορεί να υπάρξει ελπίδα για την ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ.


Αν είναι πατριωτισμός να φεύγουν οι Έλληνες εκτός Ελλάδας, τότε να φύγουμε όλοι.!!!


Να φύγουμε όλοι, να το κλείσουμε το μαγαζί, και να πάμε στον Καναδά στην Ιαπωνία στην Γερμανία, και να γράφουμε μετά ιστορίες και ανέκδοτα, ότι έχουμε στην καρδιά μας την πατρίδα, - αλήθεια ποια πατρίδα - αυτή που δεν θα έχει πλέον Έλληνες ;;; 

Μήπως προτείνετε εσείς που είστε στο εξωτερικό και εσείς που υπερασπίζεστε αυτούς που φεύγουν, να φύγουμε και οι υπόλοιποι από την Ελλάδα;

Ρωτάω. Μας προτρέπετε να φύγουμε όλοι - όλοι από την Ελλάδα; 

Τα γράφω αυτά γιατί βλέπω ότι για άλλη μια φορά ο Έλληνας αντί να δημιουργήσει...ευκαιρίες, ψάχνει ευκαιρίες, ξεχνώντας ότι για να κερδίσεις μια ευκαιρία πρέπει πρώτα ο ίδιος να την έχεις δημιουργήσει. 

Όλοι αυτοί που μεταναστεύουν είναι οι δειλοί και οι ανώριμοι, οι οποίοι νόμιζαν ότι η πατρίδα τους χρωστούσε και τώρα που βλέπουν ότι δεν έχει η πατρίδα να τους δώσει αυτά που νόμιζαν ότι τους χρωστούσε, φεύγουν. 

Βέβαια δεν φταίνε αυτοί, φταίνε αυτοί που τους έμαθαν μόνο να ζητούν από την πατρίδα, αντί να προσφέρουν στην πατρίδα. 

Ο Έλληνας για άλλη μια φορά παρουσιάζετε κατώτερος των περιστάσεων, αντί να πεισμώσει και να ψάξει να τρόπους να σηκώσει ψιλά την πατρίδα του, την εγκαταλείπει και πάει να υπηρετήσει ξένες πατρίδες. 

Ξέρω πολλοί από εσάς δεν θα συμφωνήσετε μαζί μου, αλλά από πότε έγινε η γνώμη των πολλών χρησιμότερη από αυτήν των λίγων; 

Η Ελβετία χωρίς να έχει κανένα δέντρο σοκολάτας κρατά στα χέρια της το παγκόσμιο εμπόριο σοκολάτας, γιατί έχει πιο έξυπνους ανθρώπους από αυτούς που την καλλιεργούν και η μικρή Ολλανδία παρόλο που μόνο το 4% του πληθυσμού της είναι αγρότες, εν τούτοις είναι η τρίτη, η τρίτη μεγαλύτερη εξαγωγική χώρα αγροτικών προϊόντων παγκόσμιος. 

Δεν είναι καλύτερη πατρίδα η Σουηδία γιατί έχει καλύτερο χώμα, είναι καλύτερη γιατί έχει πιο έξυπνους και πιο άξιους πατριώτες. 

Αυτά μήπως και καταλάβουμε τι εννοούσε ο Ελευθερίου Βενιζέλος όταν έλεγε: Ο άντρας κάνει τη γενιά κι όχι η γενιά τον άντρα. 

Δηλαδή εμείς πρέπει να κάνουμε την πατρίδα δυνατή και όχι η πατρίδα εμάς, μόνο που για να γίνει η πατρίδα δυνατή πρέπει κάποιοι που δεν θα είναι δειλοί να μείνουν εδώ, οι δειλοί ας φύγουν, πάντα φεύγουν οι δειλοί από το πρόβλημα, πάντα!! 

Αυτοί που έχουν φύγει από την Ελλάδα δεν υπηρετούν την Ελλάδα, υπηρετούν τα προσωπικά τους συμφέροντα και τα συμφέροντα των κρατών για τα οποία δουλεύουν και προσφέρουν οικονομικά σήμερα και που μετά από 20 χρόνια θα υπηρετούν τα παιδιά τους τους ξένους στρατούς, όχι τον Ελληνικό. 

Εσείς ξέρετε πολλά παιδιά Ελλήνων της Αυστραλίας που να υπηρετούν τον ελληνικό στρατό;

Το Καστελόριζο είχε 10.000 κατοίκους πριν 100 χρόνια, σήμερα έχει μόνο 400, οι υπόλοιποι έφυγαν προς Αυστραλία Αμερική κτλ, και εγώ σας ρωτάω, ποιοί είναι πιο χρήσιμοι για την πατρίδα οι 400 που έμειναν ή οι 9600 που έφυγαν; 

Αν είχαν φύγει και οι υπόλοιποι, τώρα δεν θα μιλούσαμε καθόλου για ΑΟΖ ανατολικά της Κρήτης. 

Κάπως έτσι θα χαθεί και η Θράκη, όπως περίπου χάθηκε και η Ίμβρος, σε λίγο θα χαθεί και η Λήμνος. 

Για αυτό να φύγετε όλοι οι δειλοί πριν ακόμη σας κηρύξουν τον πόλεμο οι Τούρκοι, εμείς θα μείνουμε. 

Το Stratfor επιχειρεί να εξηγήσει γιατί το Ισραήλ έρχεται όλο και πιο κοντά σε Ελλάδα και Κύπρο. VIDEO.











VIDEO


Η αναλύτρια του Stratfor  υποστηρίζει ότι η προσέγγιση είναι κάτι παραπάνω από λογική,μάλλον αναγκαία,μετά απ΄ όσα γίνονται σε Αίγυπτο,Συρία ,Ιράν και Ιρακ 

Η γενικότερη αποσταθεροποίηση στη περιοχή απειλεί “ζωτικές λειτουργίες” του Ισραήλ που πρέπει με κάποιο τρόπο να υποστηριχθούν.

Για παράδειγμα:

Το Ισραήλ, κάλυπτε το 40% των αναγκών ηλεκτροδότησης από το φυσικό αέριο της Αιγύπτου.

Η αποσταθεροποίηση στην Αίγυπτο εκδηλώνεται μεταξύ άλλων και με επιθέσεις στον αγωγό αερίου που συνδέει τις δύο χώρες. Αποτέλεσμα είναι το Ισραήλ να είναι αντιμέτωπο με ενεργειακό έλλειμμα που πρέπει να καλυφθεί.

Τα υποθαλάσσια αποθέματα αερίου στη νοτιοανατολική Μεσόγειο είναι η προφανής λύση αν και οι οικονομικές δυσκολίες της Ελλάδας και της Κύπρου τα τελευταία χρόνια και οι ψυχροπολεμικές σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία κάνουν πολύπλοκη τη σχέση. 

Χάνοντας τη Τουρκία το Ισραήλ δεν μπορούσε να μείνει απομονωμένο. Και είναι απολύτως λογικό το Ισραήλ να εμφανίζεται «πιο κοντά» στην Ελλάδα και στην Κύπρο. 

Έχει στρατηγικό ενδιαφέρον να είναι κοντά στις δύο χώρες όχι μόνο λόγω των κοιτασμάτων, αλλά και για να μπορέσει να τις χρησιμοποιήσει σαν μοχλό πίεσης στη σχέση της με την Τουρκία. 

Σ΄ ότι έχει να κάνει με την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων η αναλύτρια του Stratfor, χαρακτηρίζει “μικρομεσαία” ετιαρεία τη Noble Enrgy και υποστηρίζει ότι για να γίνει η εκμετάλλευση με την ταχύτητα που επιθυμούν οι Ισραηλινοί πρέπει να εμπλακούν σ΄ αυτή τη διαδικασία μεγάλοι “ενεργειακοί παίκτες”.

Φυσικά δεν παραλείπει να αναφερθεί και στο ρόλο της Ρωσίας η οποία ανησυχεί μήπως τα κοιτάσματα της νοτιοανατολικής Μεσογείου θέσουν σε αμφισβήτηση την κυριαρχία της στη τροφοδοσία με φυσικό αέριο της ΕΕ.

Πϊεση από Ελλάδα σε Τίρανα για ΑΟΖ μέσω αγωγού ΤΑΡ




Οι προσπάθειες της Αλβανίας για να «διέλθει» ο αγωγός φυσικού αερίου “Trans Adriatic Pipeline” (TAP) από την αλβανική επικράτεια προσκρούουν στην ελληνική απαίτηση να ρυθμιστεί πρώτα η εκκρεμότητα με την ΑΟΖ γράφει η αλβανική εφημερίδα Gazeta Shqiptare.

Η αλβανική πλευρά κατ’ ουσία κατηγορεί την ελληνική αλλά και την ιταλική πλευρά για αθέτηση συμφωνίας στην υλοποίηση του συγκεκριμένου αγωγού αερίου .

Το θέμα «πήγε» στην ευρωπαϊκή επιτροπή ενεργείας με σκοπό να δοθεί συγκεκριμένη λύση, αλλά η Ελλάδα ακόμα επιβάλλει εμπόδια…

 defencenet.gr

Τρένο για το Αργυρόκαστρο…της Βορείου Ηπείρου.


ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ 
ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟυ







Έξι μελέτες για έργα διασυνοριακού χαρακτήρα προτείνει η Περιφέρεια Ηπείρου για την παροχή τεχνικής βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (EBRD). 

Η πρόταση κατατέθηκε ύστερα από πρόσκληση του Γενικού Γραμματέα Επενδύσεων Κώστα Κοκκινοπλίτη, και μετά από την πρόσφατη συνάντηση που είχε με την τράπεζα ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης.

Το πρώτο προτεινόμενο έργο είναι η σύνδεση της Εγνατίας οδού και του λιμένα Ηγουμενίτσας με την Βόρειο Ήπειρο (Μαυρομάτι), ένα χρόνιο αίτημα της Ηπείρου και δη της Θεσπρωτίας. 

Το πρώτο οδικό τμήμα αφορά την παράκαμψη της Ηγουμενίτσας, μήκους 9 χλμ., με κόστος μελέτης 2,5 εκατ. ευρώ και κόστος κατασκευής 45 εκατ. ευρώ. 

Το δεύτερο τμήμα είναι αυτό της Ηγουμενίτσας-Σαγιάδας, με κόστος μελέτης 2 εκ. ευρώ και κόστος κατασκευής 50 εκ. ευρώ.

Η δεύτερη πρόταση αφορά σύστημα παρακολούθησης διασυνοριακών υδάτων, που θα περιλαμβάνει προμήθεια και εγκατάσταση ενός κεντρικού σταθμού ελέγχου και πέντε (κατ’ εκτίμηση τοπικούς σταθμούς), για την 24ωρη on-line παρακολούθηση τοπικών σταθμών σε υδάτινους αποδέκτες, ενδεικτικού κόστους 900.000 ευρώ.

Οι υπόλοιπες τέσσερις μελέτες είναι: μελέτη σκοπιμότητας-βιωσιμότητας σιδηροδρομικής γραμμής που θα συνδέσει τα Γιάννενα με το Αργυρόκαστρο, με εκτιμώμενη δαπάνη 50.000 ευρώ, επικαιροποίηση της μελέτης για τη διαπλάτυνση του τμήματος από Γέφυρα Αγίων μέχρι διασταύρωση Δολιανών, με εκτιμώμενο κόστος 120.000 ευρώ και κόστος κατασκευής 12 εκατ. ευρώ, μελέτη σκοπιμότητας ανέγερσης στον συνοριακό σταθμό Κακκαβιάς εκθετηρίου πωλητηρίου γεωργο-κτηνοτροφικών προϊόντων των δύο χωρών, και μελέτες για τη συντήρηση και επέκταση του Μεθοριακού Σταθμού Κακαβιάς, για την καλύτερη λειτουργία και την ανάπτυξη της διασυνοριακής επιχειρηματικότητας.

Με αφορμή την πρόταση των μελετών που υποβλήθηκε από την Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή, ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης δήλωσε ότι η περιφερειακή αρχή «προετοιμάζεται σε κάθε επίπεδο προκειμένου να έχει ώριμες προτάσεις προς χρηματοδότηση». Για τη συγκεκριμένη, όπως είπε, αναμένει συνάντηση με τον υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, προκειμένου να εξεταστεί η δυνατότητα χρηματοδότησης των μελετών μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. 

«Επιδίωξή μας είναι να εξασφαλιστούν πόροι για όλες τις προτάσεις που καταθέσαμε. Η συγκυρία είναι πολύ δύσκολη, αλλά για να υπάρξει ανάκαμψη, πρέπει να προωθηθεί η κατασκευή δημόσιων έργων, τα οποία έχει ανάγκη η Ήπειρος», υπογράμμισε ο περιφερειάρχης. 

Στην Αθήνα ο κ. Καχριμάνης

Σε ημερίδα για τη νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020, που διοργανώνεται στην Αθήνα από τη Γενική Γραμματεία Επενδύσεων, θα παραβρεθεί ο περιφερειάρχης κ. Καχριμάνης. 

Το σεμινάριο, στο οποίο αναμένεται να γίνει και τοποθέτηση από τον υπουργό Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκη επιδιώκει να δώσει έμφαση στις πρακτικές πλευρές του προγραμματισμού προκειμένου να διευκολύνει τους συμμετέχοντες στο να συνάγουν συμπεράσματα επιχειρησιακού χαρακτήρα. 


Εφημερίδα "ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ''

Πολυτεχνείο.! Ένας «πολύτιμος» μύθος…ορόσημο της μεταπολίτευσης.

Ένας μύθος, που συνεχίζει να συντηρείται έντεχνα απ’ όλα τα πολιτικά κόμματα και πάνω κάτω αυτό μαθαίνουν σήμερα τα Ελληνόπουλα, είναι ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου έριξε την Χούντα. Φυσικά, η Χούντα δεν έπεσε απ’ τους φοιτητές (έπεσε μόνο ο Παπαδόπουλος, τον οποίο ανέτρεψε ο επίσης δικτάτορας Ιωαννίδης), αλλά κατέρρευσε σχεδόν μόνη της με τα γεγονότα της Κύπρου τον Ιούλιο του 1974. 


Μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ηρεμία επικρατούσε παντού λόγω του στρατιωτικού νόμου και στις 25 του μηνός γίνεται νέο στρατιωτικό κίνημα που ρίχνει τον Παπαδόπουλο και φέρνει στην εξουσία τον ταξίαρχο Ιωαννίδη. 

Συνεπώς η κατάληψη του Πολυτεχνείου ουδεμία επίδραση δεν είχε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας, αντίθετα έφερε μια πιο σκληρή δικτατορική διακυβέρνηση.

Κάθε καθεστώς χρειάζεται έναν ιδρυτικό μύθο, ένα ιδεολόγημα, ώστε να διαιωνίζει την πολιτική του κυριαρχία.
Η Β΄ Ελληνική Δημοκρατία είχε ως ιδεολόγημα τη συντριβή του κομμουνισμού, αντίληψη στην οποία συμμετείχαν το Κέντρο και η Δεξιά, δηλαδή το 80% του πολιτικού σώματος. Το ιδεολόγημα αυτό, χρήσιμο επί πολλές δεκαετίες, αποτελούσε αυτονόητη επιλογή για ένα κράτος ενταγμένο στο δυτικό στρατόπεδο, το οποίο περιβαλλόταν από εχθρικά κράτη με κομουνιστικό καθεστώς και εδαφικές διεκδικήσεις.
Η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία έχει ως ιδεολόγημα το Πολυτεχνείο, καθώς το πολιτικό σώμα και η καθεστωτική διανόηση μετακινήθηκαν εμφανώς προς τα αριστερά μετά το 1974, εξέλιξη που εξακολουθεί και σήμερα.
 Η ανύπαρκτη νεκρή Ηλένια Ασημακοπούλου, η οποία, όπως αναφέρθηκεπαραπάνω, αποδείχθηκε μοντέλο σε διαφήμιση σαμπουάν, οι φημολογίες για το «τανκ που πάτησε τα παιδιά», οι ανασκαφές στο νεκροταφείο Ζωγράφου, ώστε να εντοπιστούν οι «εκατοντάδες νεκροί», η απότιση λουλουδιών στο κεφάλι του ιστορικού Νικόλαου Σβορώνου (το οποίο τίμησε κι ο…ίδιος ο Σβορώνος, όντας ζωντανός τότε!), από παιδιά που νομίζουν ότι είναι μνημείο του Πολυτεχνείου, η βαμμένη «ματωμένη» σημαία που γίνεται αντικείμενο περιφοράς κάθε χρόνο, οι αναφορές στους «εκατοντάδες ή δεκάδες νεκρούς», η εθιμοτυπική πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, όλα αποτελούν τελετουργικές εκδηλώσεις της καθεστωτικής ιδεολογίας, η οποία κρατάει την Ελλάδα δέσμια ενός παρωχημένου και εν πολλοίς κατασκευασμένου παρελθόντος.

 Η στήλη στον χώρο του Πολυτεχνείου, αφορά τους νεκρούς φοιτητές κατά την Κατοχή (1941-44) και όχι τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και η οποία ανεγέρθηκε το 1988 ελλείψει νεκρών φοιτητών στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Στην μαρμάρινη πλάκα έχουν αναγραφεί δεκαοκτώ ονόματα με την μισοσβησμένη, πλην όμως αναγνώσιμη, διευκρινιστική περιγραφή, «Φοιτητές του Ε. Μ. Πολυτεχνείου που έδωσαν τη ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944»
Δηλαδή ελλείψει, ευτυχώς, θυμάτων, στον αποκαλούμενο «ιερό χώρο» θυσίας, της λογικής και της αλήθειας μάλλον ή φανταστικών νεκρών αγωνιστών, επιστρατεύθησαν οι φοιτητές του 1941-1944!
Όπως είναι γνωστό, η Χούντα είχε παραδώσει την εξουσία από την 8η Οκτωβρίου 1973, όταν είχε αναλάβει η Κυβέρνηση Μαρκεζίνη για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, στις 10 Φεβρουαρίου του 1974. Ή εξέγερση του Πολυτεχνείου έγινε 16-18 Νοεμβρίου 1973, όταν ή «Χούντα» είχε παραδώσει την εξουσία. Εναντίον ποιας Χούντας εορτάζουμε την εξέγερση;

 Άλλο ένα ανακριβές αιτιολογικό εορτασμού.

 @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Ας υποθέσουμε,ότι μαζεύονται κάποιοι χιλιάδες πολίτες στην Πλατεία Συντάγματος μπροστά στη Βουλή.

Και ας υποθέσουμε πως όλοι αυτοί έχουν αποφασίσει να καταλύσουν το πολίτευμα.Ας πούμε πως επιθυμούν να επιβληθεί κομμουνισμός με το ζόρι.
Ας υποθέσουμε πως προσπαθούν να μπουν στη Βουλή και να την κάψουν.

Για πείτε μου τώρα.

Πόσοι νεκροί θα υπάρξουν? Ή μήπως δε θα υπάρξουν?

Η πολιτεία που θα αντισταθεί σ’αυτές τις έκνομες ενέργειες πράττει σωστά ή όχι ? Πρέπει να αφήσει να καεί η Βουλή ? Πρέπει να αφήσει το Πολίτευμα να καταρρεύσει?

Εάν πράττει σωστά ποιός ο λόγος η «ιστορία» να καταδικάσει την προάσπιση του καθεστώτος ?
Η μόνη περίπτωση να καταδικαστεί η ενέργεια της πολιτείας είναι να επικρατήσουν τελικά αυτοί που επιθυμούν,ας πούμε,τον κομμουνισμό.Να γραφτεί δηλαδή η ιστορία από τους νικητές.

Έρχεται όμως κάποτε η ΙΣΤΟΡΙΑ και ρωτά τους ΝΙΚΗΤΕΣ 39 χρόνια μετά 


Τί πολιτεία παραδώσατε ?   Καλύτερη ή χειρότερη ? 

Αποδώσατε δικαιοσύνη και αξιοκρατεία , όπως εσείς τη φανταζόσασταν? 

Κάνατε την πολιτεία ευημερούσα ?

Ή μήπως σκυλέψατε τα έτοιμα ? Μήπως ήσασταν αχαΐρευτοι και άχρηστοι ? Μήπως φερθήκατε σαν λαμόγια και τρωκτικά ? Μήπως καταδικάσατε ακόμα και το μέλλον των απογόνων σας ?
Η ιστορία ενός έθνους δεν χαρακτηρίζεται από τον πόνο των λίγων.Αλλά από τον πόνο των πολλών!