Απειλούν με “κούρεμα” καταθέσεων» οι νεομνημονιακοί συριζαίοι για να δικαιολογήσουν άλλη μία ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Τις μετοχές σας στην JP Morgan 

να «κουρέψετε»!

Πλήθος σημερινών δημοσιευμάτων αναφέρονται στην συνάντηση των τροϊκανών με τον Στουρνάρα και τα σενάρια ανακεφαλαιοποίησης των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, προκειμένου να «αποφευχθεί το κούρεμα των καταθέσεων». 

Σύμφωνα με τα καθεστωτικά δημοσιεύματα υπάρχουν δύο βασικά σενάρια:

1. Η ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει μέσω ΤΧΣ και συνεπώς το κόστος το αναλαμβάνει το Δημόσιο (δηλαδή οι Έλληνες πολίτες) και άρα αποκλείεται το «κούρεμα»
2. Η ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει μέσω ESM και συνεπώς το σενάριο του «κουρέματος» μπαίνει δυναμικά στο «τραπέζι».

Σε κάθε περίπτωση αναμένεται να δημιουργηθεί μία “bad bank” που θα αναλάβει τα πάσης φύσεως «κόκκινα δάνεια», προκειμένου να «εξυγιανθεί» το τραπεζικό σύστημα της χώρας.

Τι συνέβη λοιπόν; 

Πολύ απλά οι τράπεζες χορηγούσαν εδώ και χρόνια δάνεια και θαλασσοδάνεια σε ημέτερους πολιτικών κομμάτων, κόμματα, ιδρύματα κομμάτων, κανάλια κλπ.

Όλα αυτά τα δάνεια, δόθηκαν από τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών και πλέον δεν υφίστανται. 

Αυτό δημιουργεί το λογιστικό χάσμα ανάμεσα στα ταμειακά διαθέσιμα των τραπεζών και τις καταθέσεις που φαίνεται να έχουν, δημιουργώντας την ανάγκη για «ανακεφαλαιοποίηση».

Επειδή, λοιπόν, οι τραπεζίτες δάνειζαν αφειδώς και ακρίτως τους πολιτικάντηδες και τους φίλους τους με τις καταθέσεις των Ελλήνων, τώρα οι Έλληνες θα κληθούν να πληρώσουν την διάσωσή τους. Κοινώς να πληρώσουν εις διπλούν την κακοδιαχείρηση των τραπεζιτών.

Και για όσα «κόκκινα δάνεια» ανταποκρίνονται σε Έλληνες πολίτες που δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις τους λόγω Μνημονίου, θα πωληθεί το δάνειό τους σε κάποια ΞΕΝΗ εισπρακτική εταιρεία, προκειμένου να τους πιέσει αυτή για την αποπληρωμή ή να αρχίσει τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς κατοικιών.

25 δισ. ευρώ μέχρι τον Δεκέμβρη πρέπει να εισπράξουν οι τράπεζες και αυτό θα γίνει είτε μέσω των Ελλήνων καταθετών («κούρεμα»), είτε μέσω των Ελλήνων φορολογουμένων (δάνειο για ανακεφαλαιοποίηση), είτε και τα δύο ταυτόχρονα. 

Αυτά, προκειμένου να «διασωθεί» το τραπεζικό σύστημα που «τζόγαρε» τις καταθέσεις των Ελλήνων και τις έχασε ή που τις χάρισε στους πολιτικούς απατεώνες και τους φίλους τους.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα προκειμένου να εισπράξει τα προϊόντα της φοροδιαφυγής ή να αναγκάσει τα πολιτικά κόμματα να πληρώσουν τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που χρωστάνε σε δάνεια, ΔΕΚΟ και ασφαλιστικά ταμεία. 

Δεν κάνει τίποτα προκειμένου να διαλευκάνει πλήρως την υπόθεση με τις διάφορες λίστες καταθετών στο εξωτερικό, όπου λογαριασμούς εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ έχει ο μέσος δευτεροκλασάτος πολιτικός παράγοντας των κομμάτων του μνημονιακού τόξου, για να μην αναφέρουμε τους μηδενικούς λογαριασμούς, που σύμφωνα με τον Φαλτσιάνι κρύβουν την διακίνηση μαύρου χρήματος.

Στο κάτω κάτω, μας κυβερνά αυτή τη στιγμή το κόμμα των αριστερών εκατομμυριούχων, με άπειρες καταθέσεις στο εξωτερικό και μερίδια στους πυλώνες του καπιταλισμού. Γιατί δεν κάνουν ένα «κούρεμα» των μεριδίων τους, αντί να απαιτούν τις καταθέσεις – προϊόν πολύχρονης σκληρής εργασίας των Ελλήνων; Και αν κάνουν λόγο περί "λαϊκισμού", ας το δούν ως μία κίνηση καλής θελήσεως απέναντι σε έναν Λαό, ο οποίος πένεται και δοκιμάζεται εδώ και χρόνια από τους πολιτικούς απατεώνες. 

Χ.Α

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ ΚΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ

Άρθρο του Αρτέμη Ματθαιόπουλου στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» 

Για τη Χρυσή Αυγή και το οικονομικό της πρόγραμμα για έξοδο της χώρας από την κρίση το κεφάλαιο «τράπεζες» αποτελεί ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο εντός της οικονομικής και επιχειρηματικής ζωή της χώρας και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι οι θέσεις μας γύρω από αυτό το σημαντικό ζήτημα έχουν σκοπίμως παρερμηνευτεί, με αποτέλεσμα να θεωρούμαστε αντίθετοι σε έννοιες όπως για παράδειγμα αυτή των επενδύσεων και της προσέλκυσης κεφαλαίων. Απαντώντας απλά επί του συγκεκριμένου θέματος ξεκαθαρίζουμε εκ προοιμίου πως για τους Έλληνες εθνικιστές άλλο πράγμα είναι το επενδυτικό κι άλλο το τοκογλυφικό κεφάλαιο, όπως επίσης ότι επένδυση δε μπορεί να θεωρηθεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στους διεθνείς τοκογλύφους.

Η θέση μας αυτή αυτομάτως μας διαχωρίζει από τον υπόλοιπο πολιτικό θίασο των ημερών μας που ανάγει σε μείζον εθνικό όραμα την με κάθε κόστος λειτουργία των ιδιωτικών τραπεζικών ιδρυμάτων, ακόμα κι όταν αυτά βλάπτουν την οικονομία μας και αποδεκατίζουν τα ήδη χαμηλά εισοδήματα των Ελλήνων. Εξάλλου η αντίθεση μας στην ανακεφαλαιοποίηση από το υστέρημα του ελληνικού λαού των τραπεζών, όπως αυτή συντελέστηκε κατά τα τελευταία έτη για τρεις συνεχόμενες φορές, αποδείχθηκε η μόνη ορθή επιλογή, καθώς τα λεγόμενα μας επιβεβαιώθηκαν από τις σημερινές δραματικές εξελίξεις.

Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν, είχε καταγγείλει το γεγονός πως με τις υπάρχουσες οικονομικές δομές και απουσία σταθερού νομικού και επιχειρηματικού πλαισίου που θα εξασφαλίζουν την αυτονομία των ρόλων ανάμεσα σε ιδιώτες και τράπεζες θα οδηγηθούμε στην αέναη χρηματοδότηση των τελευταίων μέσα από μια αιματηρή φορολογία των ιδιωτών, η οποία όχι μόνο θα φαντάζει ως αναγκαίο κακό, αλλά ως πρώτιστη υποχρέωση αφού για το δόγμα των ημερών μας οικονομία χωρίς τράπεζες είναι μια οικονομία νεκρή.

Τελικά, το υστέρημα των Ελλήνων που αξιοποιήθηκε για την ανακεφαλαιοποίηση των ιδιωτικών τραπεζών αποδείχτηκε ανίκανο να αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα που τις χαρακτηρίζουν και μετά από τρεις συνεχόμενες απόπειρες «ομαλοποίησης» της λειτουργίας τους ο Έλληνας πολίτης θα κληθεί να ξαναπληρώσει το στρατηγικό τους λάθος που τις οδήγησε κάτω από το όριο των «stress test» και προ του φαινομένου της χρεοκοπίας. Η τέταρτη επιχειρούμενη απόπειρα ανακεφαλαιοποίησης των ίδιων τραπεζών (των 4 συστημικών) δεν πρόκειται να λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, γιατί αυτό δεν αφορά τη λειτουργία των τραπεζών αλλά την καθίζηση της οποιασδήποτε παραγωγικής διαδικασίας και την απαξία του εργατικού δυναμικού.

Η μόνη λύση για έξοδο της χώρας από την κρίση θα επιτευχθεί μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση των νοικοκυριών, την επιδότηση της εργασίας, την ανασύσταση του πρωτογενούς τομέα παραγωγής και την αξιοποίηση των τραπεζών ως βοηθητικού επενδυτικού εργαλείου κι όχι ως μοχλό εξόντωσης της επιχειρηματικότητας και μέσο εκβιασμού προ της διενέργειας δημοψηφισμάτων. Για εμάς κανένα οικονομικό όφελος δεν μπορεί να υπερβαίνει το εθνικό συμφέρον και καμία τράπεζα δε μπορεί να λειτουργεί παρασιτικά στο όνομα μιας κακώς νοούμενης οικονομικής δραστηριότητας.