ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Στόχος η αυτοδυναμία της ΝΔ στις εκλογές


Αντ. Σαμαράς: 
Στόχος η αυτοδυναμία της ΝΔ στις εκλογές


Απέρριψε εκ νέου ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς, το ενδεχόμενο μετεκλογικής συγκυβέρνησης σε συνάντηση που είχε με πρώην βουλευτές της ΝΔ, επαναλαμβάνοντας πως στόχος του κόμματος στις προσεχείς εκλογές είναι η αυτοδυναμία.

Απέρριψε εκ νέου ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς, το ενδεχόμενο μετεκλογικής συγκυβέρνησης σε συνάντηση που είχε με πρώην βουλευτές της ΝΔ, επαναλαμβάνοντας πως στόχος του κόμματος στις προσεχείς εκλογές είναι η αυτοδυναμία.

Όπως τόνισε χαρακτηριστικά, "η αυτοδυναμία δεν είναι προς όφελος της ΝΔ, αλλά είναι αναγκαία για να κυβερνηθεί με αποτελεσματικότητα η χώρα".

Ο πρόεδρος της ΝΔ εξήγησε πως είναι διαφορετικό το πρώτο μνημόνιο από το δεύτερο όσον αφορά τα οφέλη που έχει για τη χώρα. "Διαφορετικές, όμως", πρόσθεσε, "είναι και οι συνθήκες που επέβαλαν τη μεταβολή της στάσης του, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα για τη χώρα".

Τέλος, ζήτησε από όλους να βάλουν πλάτη, προκειμένου το κόμμα να πετύχει τη αυτοδυναμία και να δημιουργήσει ελπίδα για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Ως Έλληνες μας, ενώνουν πολύ περισσότερα από όσα μας χωρίζουν! Να κοιτάξουμε το αύριο της Χώρας μας πριν αυτό σβήσει…

Τα πειράματα των κυβερνήσεων συνεργασίας, απέτυχαν με τις ήξεις αφήξεις του Παπανδρέου τον Ιούνιο, αλλά και με τα “όμορφα” της κυβέρνησης Παπαδήμου! Σύγκλιση απόψεων μεταξύ των ελληνικών κομμάτων, πλην εξαιρέσεων από τη Ν.Δ. σε κάποια νομοσχέδια του ΠΑΣΟΚ και του τελευταίου μνημονίου για την “πολύτιμη” αγορά πολιτικού χρόνου, ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε!

Στο παρελθόν και με την πολυτέλεια των δανεικών, οι κυβερνήσεις έπαιζαν μπιλιάρδο στις πλάτες μας, με μόνη μέριμνα την εξασφάλιση της πολιτικής τους συνέχισης, αφού η έννοια λειτούργημα τους ήταν δύσπεπτη!

Καθημερινά, λεονταρισμοί κενοί περιεχομένου στις τηλεοπτικές κάμερες, από τους κατ’ εργολαβία σωτήρες μας και… σούζα στους Ευρωπαίους, αρκεί να κερδίσουν πολιτικό χρόνο, αδιαφορώντας για το θάψιμο της χώρας μας!

Τα πράγματα δεν είναι απλά! Τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ δεν είναι ίδια, ούτε σε προθέσεις ούτε σε χρόνο, ούτε πολύ περισσότερο σε ευθύνη και αποτέλεσμα! Επιτέλους, να προτάσσουμε το εθνικό μας συμφέρον κάθε φορά!

Ο πολιτικός χρόνος τελείωσε, όχι μόνο γ’ αυτούς (ποιος νοιάζεται άλλωστε), αλλά για τη χώρα μας!

Επιλέγουμε λοιπόν Σαμαρά, γυρίζοντας την πλάτη στους σπιθαμιαίους πολιτικούς αρχηγούς, όπου η μόνη τέχνη τους είναι να θορυβούν στα κανάλια… και ως γνωστό οι άδειοι τενεκέδες θορυβούν.

Φτου κι απ’ την αρχή! Με σοβαρούς και νοικοκυραίους πολιτικούς, διαφορετικά το κάψιμο των πόλεων θα είναι καθημερινότητα.

Όσο για το “Ναι” στο μνημόνιο, ας μην κοιτάμε το δάχτυλο, αλλά το φεγγάρι που μας δείχνει. Να σκεφτούμε μόνο για ένα δευτερόλεπτο πως εκεί που έφτασαν τα πράγματα, σε ένα ενδεχόμενο “ Όχι” Σαμαρά, σήμερα θα ήμασταν σε πτώχευση… κάτι που η ροή των πραγμάτων, σχεδόν επιβεβαίωσε τις επόμενες μέρες.

Και πάλι θα είχαμε να λέγαμε (και δυστυχώς όχι μόνο να λέγαμε αλλά και να βιώναμε) πως ο Σαμαράς έριξε την Ελλάδα στα τάρταρα…

Τουλάχιστο τώρα, ελπίζουμε βάσιμα, να πάψουμε κάποια στιγμή να κυλάμε τη ζωή μας σε δυο ράγες που δε μπορούμε να παραλληλίσουμε. Ας εκμεταλλευτούμε το χρόνο που κερδίσαμε με το πραγματικά δύσκολο “Ναι”, κάνοντας επανεκκίνηση στα μυαλά μας, δίνοντας όλοι μας ώθηση στην ανάπτυξη που αποτελεί μονόδρομο.

Να πορευόμαστε λοιπόν με σοβαρότητα, έξω και πέρα από τους λαϊκισμούς, που δημιουργούν ελπίδες και στη συνέχεια ασφαλώς δεν μπορούν να πραγματώσουν.

Αν δε, στις εκλογές δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία, θα συνεχιστούν οι διχογνωμίες συγκυβερνούν των κομμάτων μέσα στη Βουλή (ασχέτως του ποιος έχει λιγότερο ή περισσότερο δίκιο), η Ελλάδα θα μένει χωρίς ψωμί κι εκείνοι θα μας προτείνουν συνταγές για παντεσπάνι!

Η χώρα χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση, όπου δουλειά της θα είναι η διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους. Να περισώσει ότι μπορέσει και να δώσει άμεσα έμφαση στην ανάπτυξη με τη συμπόρευση όλων των Ελλήνων, με ένα έντιμο κράτος απέναντι στους πολίτες, που θα μας ενεργοποιήσει, βγάζοντας από μέσα μας όλη τη δημιουργική μας δύναμη.

Μια ισχυρή κυβέρνηση όπου απερίσπαστα θα εργαστεί για την προκοπή και το παγκόσμιο κύρος της Ελλάδας (αυτό που τώρα έχει χαθεί), χωρίς να τρίζει από την ψήφο του ενός ή των δύο της οριακής πλειοψηφίας και τις ανέξοδες δήθεν πατριωτικές κορώνες, ανεύθυνων πολιτικάντηδων!

Ο Σαμαράς κάνει το χρέος του. Ανανεώνει κατά 80% το κόμμα, η πραγματική ανανέωση (για να μη αυτό μαστιγωνόμαστε την επόμενη μέρα) είναι στο χέρι μας, στην κάλπη…

Δεν είναι ο θαυματοποιός. Είναι όμως αυτός που δημιουργεί τη νέα μεταπολίτευση, με νέες αντιλήψεις, με νέους ανθρώπους, μαχητές της κοινωνίας και όχι απότοκους κομματικού σωλήνα ή… γονικής παροχής! Είναι στο χέρι όλων μας να την προτάξουμε ή να μείνουμε στα ίδια!

Ο Σαμαράς έδωσε δείγματα ενός νέου πατριωτισμού, του πατριωτισμού των αξιών. Έχει την τέχνη του προβλέπειν και είναι άριστος παίκτης στη διεθνή πολιτική σκακιέρα. Οι Ευρωπαίοι τον φοβούνται. Δεν είναι βολικός παίχτης και εύκολος αντίπαλος. Δεν τον θέλουν!!!

Ένας και ισχυρός, με όλους τους Έλληνες μαζί του και ο θεός να μας φωτίζει να στήσουμε την Ελλάδα και πάλι στα πόδια της! Να την ανατάξουμε δίνοντας τη θέση που της αξίζει στην παγκόσμια κοινότητα κι όχι να σκούζουμε γιατί οι ξένοι μας αδικούν!
Φανταστείτε για λίγο, χωρίς την τρικυμία που δημιούργησε η ανασφάλεια στο μυαλό μας, να έλειπε και ο Σαμαράς από το πολιτικό παιχνίδι αυτά τα δυο χρόνια... Θα μας είχαν κιόλας κατασπαράζει τα διεθνή πιράνχας!

Άλλωστε, αν κοιτάξει κανείς νοερά πίσω από την πλάτη του, ο επόμενος ηγέτης δείχνει σα μια αμφίβολη κουκίδα χιλιόμετρα μακριά!

Ίσως ο Σαμαράς, να είναι ο ηγέτης που περίμενε η Ελλάδα!

Με ψυχραιμία ο κάθε 'Έλληνας, θα πρέπει να δει ότι οι συνθήκες δεν είναι κάτι το στατικό, ζούμε σε εποχές που τα δεδομένα αλλάζουν ταχύτατα, από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα. Από το 2010 μέχρι σήμερα, πέρασαν 2 χρόνια!!

Σε αυτά τα δυο χρόνια δεν άλλαξαν πολλά. Άλλαξαν όλα!

Αν στις εκλογές ψηφίσουμε με πανικό και με το νου μας σε ισοπεδωτική τιμωρία όλων (και στην ουσία του εαυτού μας), θα κατακερματίσουμε την μόνη δύναμή μας, την ψήφο μας! Κάτι που επιδιώκουν φανερά οι συντεχνιακοί παπαγάλοι και καταστροφικοί δραχμολάγνοι.

Μην τους ακούμε και μην τους επιτρέπουμε να περπατούν μέσα στα κεφάλια μας με τα βρώμικα πόδια τους. Μας θέλουν σκόρπιους και αδύναμους, εύκολη βορά των γερμανικών και διεθνών αγορών!

Να ψηφίσουμε με τη σκέψη να κυβερνηθεί η Χώρα μας, να ψηφίσουμε όλοι με σύνεση, να ψηφίσουμε νοικοκυραίους και κυρίως πατριώτες, που μάχονται και κερδίζουν παρτίδες στο δύσκολο (διεθνές πια) πολιτικό σκάκι. Δεν βαστάμε επιτρόπους στο σβέρκο μας. Είμαστε αρκετά ικανοί ως Έλληνες!!!

Το τέλος του πολιτικού χρόνου για τη χώρα μας έφτασε. Ας φερθούμε μια φορά πατριωτικά! Να βγάλουμε τα χρωματιστά γυαλιά, να ξεχάσουμε τις προσωπικές πικρίες και δυσαρέσκειες. Ως Έλληνες μας, ενώνουν πολύ περισσότερα από όσα μας χωρίζουν!

Να κοιτάξουμε το αύριο της Χώρας μας πριν αυτό σβήσει…


Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση
Χριστόφορος Α. Μίχου
Τομεάρχης Κέρκυρας Νέας Δημοκρατίας

Γιατί τόσες πολλές παραιτήσεις τραπεζικών στελεχών σε όλο τον κόσμο; Πάμε για το μεγάλο μπαμ;



Γιατί τόσες πολλές παραιτήσεις τραπεζικών στελεχών σε όλο τον κόσμο; 
Πάμε για το μεγάλο μπαμ;




Του Brandon Turbeville για το ιστολόγιο Αctivist Post

Posted by Kωνσταντίνος

Στις 6 Μαρτίου 2012, έγραψα ένα άρθρο με τίτλο, "Μήπως οι διαδοχικές παραιτήσεις από τράπεζες σημαίνουν ότι άρχισε η διαδικασία 'εκκαθάρισης';" στο οποίο σχολίασα το πρωτόγνωρο φαινόμενο των μαζικών παραιτήσεων στελεχών τραπεζώνσε διάφορες χώρες του κόσμου. Όταν δημοσιεύτηκε το άρθρο, ο αριθμός των παραιτήσεων είχε φτάσει τις 122.


Την εβδομάδα που μας πέρασε γίναμε όλοι μάρτυρες άλλης μιας παραίτησης τραπεζικού "υψηλού προφίλ", όταν ένα στέλεχος της Goldman Sachs πήρε το καπέλο του και έφυγε με τυμπανοκρουσίες, εξαπολύοντας πυρά κατά της διαβόητης τράπεζας που τον είχε προσλάβει, αλλά και εναντίον της χρηματοπιστωτικής "βιομηχανίας" γενικότερα, μέσω μιας ευρέως δημοσιοποιημένης επιστολής παραίτησης που δημοσίευσε πρώτη η εφημερίδα New York Times. Ως αποτέλεσμα του δριμύτατου κατηγορητηρίου του Greg Smith εναντίον της "κουλτούρας της απληστίας" της Goldman Sachs, η εταιρεία έχασε πάνω από 2 δισεκατομμύρια δολάριαστην αγορά μετοχών λόγω της δυσφήμισης που της έγινε.

Η συνολική λίστα των παραιτήσεων, που άρχισε να συντάσσει πρώτο το ανεξάρτητο ιστολόγιο American Kabuki, έχει προκαλέσει αρκετές απορίες στους περισσότερους αναγνώστες που είχαν την ευκαιρία να την μελετήσουν - και σε αυτούς συγκαταλέγεται και ο υποφαινόμενος αρθρογράφος. Δεν υπάρχει τίποτε περίεργο σε αυτό, δεδομένου ότι, όταν διαβάζει κανείς ότι οι 122 παραιτηθέντες υπάλληλοι τραπεζών κατείχαν σχετικά υψηλόβαθμες θέσεις, είναι φυσικό να διερωτάται γιατί.

Εκ πρώτης όψεως, ο αριθμός των παραιτήσεων φαντάζει αρκετά μεγάλος. Αλλά αν λάβει κανείς υπ' όψιν τον αριθμό των τραπεζών που λειτουργούν σε όλο τον κόσμο, μπορεί και να σκεφτεί ότι 122 παραιτήσεις ίσως να μην είναι ακριβώς η "μαζική έξοδος" που πολλοί αρχικά υποπτεύθηκαν. Άλλωστε, με τόσες πολλές τράπεζες σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα εν μέσω μιας παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, μήπως θα πρέπει να θεωρούμε τέτοιες παραιτήσεις ως φυσικό επακόλουθο; Εν ολίγοις, ένα από τα καίρια ερωτήματα που πρέπει να τεθούν όσον αφορά τις πρόσφατες παραιτήσεις από τράπεζες είναι: "Είναι όντως τόσο μεγάλος ο αριθμός;"

Πράγματι, από τότε που βγήκε προς τα έξω η είδηση για τις παραιτήσεις, κανένα από τα μεγάλα ΜΜΕ, συμβατικά και εναλλακτικά, δεν μπόρεσε να αποδείξει τι ακριβώς θα πρέπει να θεωρείται "κανονικός αριθμός παραιτήσεων".

Ωστόσο, μια άλλη, πιο πρόσφατη ανάρτηση του American Kabuki ίσως να μας βοηθήσει να δούμε τα πράγματα με περισσότερη ευκρίνεια.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το εν λόγω ιστολόγιο, λόγω του "Νόμου περί Κεφαλαιαγοράς"("Securities Exchange Act") του 1934, όλες οι εισηγμένες εταιρείες οφείλουν να δίνουν αναφορά στην "Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς" (Securities Exchange Commission), κάθε φορά που κάποια στελέχη ή μέλη του διοικητικού συμβουλίου τους παραιτούνται από τη θέση τους. Η δημοσίευση αυτή γίνεται μέσω της βάσης δεδομένων γνωστής με την ονομασία EDGAR .

Στην ίδια πρόσφατη ανάρτησή του, το ιστολόγιο American Kabuki αναφέρει ότι, μετά από διερεύνηση της βάσης δεδομένων (έντυπο 8-Κ, παράγραφος 5.02), είχαν τη δυνατότητα να κάνουν τη δική τους αναζήτηση, βάσει λέξεων όπως "παραιτήθηκε" ή "παραίτηση". Τα στοιχεία που αναφέρθηκαν από το ιστολόγιο ως αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης θα τα χαρακτήριζα τουλάχιστον ενδιαφέροντα, αν όχι σοκαριστικά. Ρίξτε μια ματιά στα στοιχεία αυτά, όπως τα παρουσίασε το ιστολόγιο. Στο αριστερό μέρος του πίνακα φαίνεται οαριθμός των παραιτήσεων, ενώ στο κάτω μέρος η χρονολογική εξέλιξη από το δεύτερο τρίμηνο του 2008 (2Q 08) έως το 4ο τρίμηνο του 2011 (4Q 11), αλλά και το πρώτο του 2012:




Αν λάβουμε υπ' όψιν την έρευνα που έκανε το ίδιο ιστολόγιο σχετικά με τον αναλυτικό κατάλογο των τραπεζικών παραιτήσεων τον οποίο ανάρτησε εδώ και εβδομάδες, η εκπληκτική αύξηση των παραιτήσεων που φαίνεται σε αυτό το γράφημα αναμφισβήτητα αξίζει την προσοχή μας.

Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι θα πρέπει να δούμε αυτά τα στατιστικά στοιχεία με μια δόση υγιούς σκεπτικισμού. Πρώτον, όπως αναφέρει το ιστολόγιο, αυτά τα αποτελέσματα που αφορούν στις παραιτήσεις δεν κατανέμονται ανά επιχειρησιακό τομέα. Κάθε παραίτηση καταχωρείται κάτω από τη σχετική κατηγορία που ορίζει η "Πρότυπη Βιομηχανική Ονοματολογία" (Standard Industrial Classification ή SIC). Αυτό σημαίνει ότι τα αριθμητικά στοιχεία του πίνακα δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις παραιτήσεις από τράπεζες αποκλειστικά, αλλά όλες τις παραιτήσεις του συνόλου του βιομηχανικού αυτού τομέα.

Ένα δεύτερο ζήτημα που προκύπτει αν παρατηρήσει κανείς τον πίνακα είναι ότι η βάση δεδομένων EDGAR προφανώς στρογγυλοποιεί τον αριθμό των παραιτήσεων στις λίστες της.

Προσωπικά, δεν ήμουν σε θέση να επαληθεύσω αυτά τα στατιστικά στοιχεία. Παρ' όλα αυτά,εάν αυτά τα στατιστικά στοιχεία έχουν κάποια βάση, τότε ο αριθμός των παραιτήσεων από μεγάλες τράπεζες, και άλλες επιχειρήσεις έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία τρίμηνα. Επειδή η συντριπτική πλειονότητα αυτών των εταιρειών είναι τόσο συνυφασμένη η μια με την άλλη, θα χαρακτήριζα τον όρο "πρότυπη βιομηχανική ονοματολογία" ως αρκετά ακριβή περιγραφή.

Αλλά και πάλι, άσχετα από όλα αυτά, εάν οι στατιστικές του ιστολογίου είναι πράγματι ακριβείς, θα πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε γιατί όλα αυτά τα άτομα εγκαταλείπουν τις θέσεις τους με τόσο ανησυχητικά αυξημένο ρυθμό.

Μήπως επειδή προσπαθούν να αποφύγουν κάποιες έρευνες που επίκεινται;

Ή μήπως επειδή διαβλέπουν την επερχόμενη κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος πριν από εμάς;

Ή μήπως πρόκειται για κάτι άλλο;

Στην παρούσα φάση, το μόνο που έχουμε στα χέρια μας είναι όλο και περισσότερα ερωτήματα. Ωστόσο, ίσως να ήταν συνετό να ξεκινήσουμε την αναζήτηση απαντήσεων το συντομότερο δυνατό. Άλλωστε, όλα δείχνουν ότι υπάρχουν πολλοί που ξέρουν κάτι που εμείς δεν ξέρουμε.

ΤΙ ΕΙΝ ΤΟΥΤΟΙ ? Νοθεία με έναν υποψήφιο!

Τα κατάφεραν!




Μέχρι τώρα φαινόταν αδύνατο να υπάρξει νοθεία σε εκλογές με έναν υποψήφιο. 

Όμως να που το ΠΑΣΟΚ φροντίζει να εκπλήσσει με τις δυνατότητες του, ξεπερνώντας και αυτούς τους ίδιους τους φραγμούς της λογικής.

Ως γνωστόν, χθες διεξήχθησαν οι προεδρικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, με το αποτέλεσμα να είναι ήδη προαποφασισμένο, αφού ο Βενιζέλος ήταν ο μοναδικός υποψήφιος. 

Παρόλα αυτά το ΠΑΣΟΚ έκανε τις εκλογές έτσι και αλλιώς για να μην χαθεί το δίευρω που θα έδινε ο οποιοσδήποτε θα πήγαινε να ψηφίσει σε αυτή την δημοκρατική φαρσοκωμωδία.

Πέραν αυτού το ΠΑΣΟΚ είχε και ένα άλλο στοίχημα να «παίζει» πίσω από αυτή την πραγματικά αστεία διαδικασία. 
Το στοίχημα ήταν να αποδείξει πως δεν έχει διαλυθεί τελείως και ότι ακόμα και σε αυτή την στιγμή υπάρχουν άνθρωποι που δεν ντρέπονται να πουν ότι ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ. 

Το εγχείρημα, βεβαίως, δύσκολο, αφού συντόμως οι δημοσκόποι θα λένε ότι πολλοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ ντρέπονται να το πουν, ακόμα και διαμέσω τηλεφώνου.

Εκεί ακριβώς είναι που ήδη αρχίζουν οι καταγγελίες για νοθεία. Καταγγελίες που προέρχονται από τον Στέφανο Τζουμάκα, παρολίγο υποψήφιο για την θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος λέει ότι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μεταφέρονταν ψηφοφόροι από εκλογικό κέντρο σε εκλογικό κέντρο. 

Έτσι χρησιμοποιώντας το διάτρητο σύστημα ψηφοφορίας κατάφεραν να παρουσιάσουν ότι η πτώση των μελών του κόμματος ανέρχεται μόλις στο 66% των καταμετρηθέντων το 2007.

Γίνεται, οπότε , εμφανές το σε τι επίπεδα ατιμίας είναι διατεθιμένο το ΠΑΣΟΚ να φτάσει προκειμένου να συνεχίσει,  να ξεπουλά την Πατρίδα και τον Λαό.

Οι κάλπικες κάλπες του ΠΑΣΟΚ… Εγώ αυτά είδα… 
(της Μαρίας Σταμάτη)

Ένας στίχος γνωστού τραγουδιού λέει: «Κοιτάζω το συμφέρον μου, διαβάζω εφημερίδα και στο στρατό υπηρέτησα για τη μαμά Πατρίδα!!!!» 

Στο ΠΑΣΟΚ σήμερα το τραγουδάκι γινόταν : «Κοιτάζω το συμφέρον μου, μαγειρεύω και την κάλπη, δείχνω καλή διαγωγή μπας και με κάνουν βουλευτή»…

Πραγματικά σήμερα είπα να δώσω μια ευκαιρία σε όλα αυτά που πίστευα και υπηρετούσα πιστά, από διάφορα μετερίζια, τόσα χρόνια, και έτσι αποφάσισα να πάω στην εφορευτική των εσωκομματικών εκλογών στην κάλπη της Κοζάνης στο Εργατικό Κέντρο…

Πίστευα πως μπορεί η προσωπική μου απαισιοδοξία να με κάνει να τα βλέπω όλα αρνητικά, οπότε το πρωί της Κυριακής φόρεσα την καλή μου και αισιόδοξη διάθεση και πήγα στην εφορευτική!

Συμφωνήσαμε πώς θα διατηρήσουμε την κάλπη κρυστάλλινη και πώς δεν θα επιτρέψουμε να ψηφίζουν χωρίς ταυτότητα, να ψηφίζουν με ταυτότητες άλλων κ.τ.λ, κοινώς συμφωνήσαμε σε πιστή τήρηση του καταστατικού (ναι! ναι! του καταστατικού που κάποιοι τόσες μέρες το έκαναν ευαγγέλιο).

Στις 10 περίπου και ενώ πραγματικά είχε έρθει αρκετός, για την ώρα, κόσμος να ψηφίσει άρχισαν τα «παρατράγουδα»…
Εμφανίστηκε κάποιος κύριος χωρίς ταυτότητα και ήθελε να ψηφίσει, εννοείται πώς εγώ αντέδρασα και του εξήγησα ότι δεν ψηφίζουμε χωρίς ταυτότητα ή δίπλωμα, και τότε αφού ο κύριος αυτός παραπονέθηκε στο γραμματέα της Ν.Ε. Κοζάνης, Ρούση Αλεξανδρή, ο γραμματέας είχε την απαίτηση να τον αφήσω να ψηφίσει και να είμαι ελαστική με όσους θυμούνται τον αριθμό ταυτότητάς του και ας μην έχουν κανένα αποδεικτικό στοιχείο ταυτοπροσωπίας. 

Ο γραμματέας παρόλα αυτά, με αγνοούσε και έδινε εντολές στα υπόλοιπα μέλη της εφορευτικής να τους δέχονται και μάλιστα παρενέβη όταν αρνήθηκα να αφήσω κάποιον κύριο να ψηφίσει και για την σύζυγο του η οποία δεν ήταν παρούσα, φυσικά με τις συχνές του παρεμβάσεις στο έργο της εφορευτικής, μας έφερνε σε δύσκολη θέση και αναγκαζόμασταν να διαφωνούμε μπροστά στους ψηφοφόρους.

Τέτοιου είδους παρεμβάσεις υπήρχαν και από άλλα «πρωτοκλασάτα» στελέχη του ΠΑΣΟΚ της περιοχής.

Σε κάποια στιγμή ανάμεσα στους ψηφοφόρους διέκρινα έναν γνωστό ο οποίος είναι σε απελπιστική οικονομική κατάσταση και φυσικά όλη μέρα αναθεματίζει το πολιτικό σύστημα, αφού ψήφισε ο γνωστός από περιέργεια και μόνο, τον πλησίασα μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο, και τον ρώτησα πώς και ήρθε να ψηφίσει. Ο γνωστός μου αυτός μου απάντησε αυθόρμητα : 

« Να μωρέ , με πήρε τηλέφωνο (όνομα γνωστού προσώπου της τοπικής αυτοδιοίκησης) και μου είπε να έρθω, με πίεσε πολύ και μιας και έκανα και τα χαρτιά μου για μια σύμβαση είπα να έρθω μπας και με βοηθήσουν!!!».

Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ;;;

Για αυτό το ΠΑΣΟΚ τρέχαμε και αγωνιζόμασταν, για ένα ΠΑΣΟΚ που παίζει με τον ‘’πόνο’’ του κόσμου για μια σύμβαση;;;

Με πραγματική απέχθεια για αυτά που άκουσα ξαναγύρισα στη θέση μου και προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι!!!

Όταν έφτασε η ώρα να κλείσουμε τις κάλπες, τις μεταφέραμε όλες στην αίθουσα συνεδριάσεων να αρχίσει η καταμέτρηση. Μέλη της εφορευτικής της κάλπης που ήμουνα και εγώ μου ανέφεραν πώς το τελευταίο δεκάλεπτο που εγώ έλειπα, κάποιος κύριος με την ανοχή της κεντρικής εφορευτικής έριξε 10 μαζεμένα ψηφοδέλτια στην κάλπη τα οποία δεν αντιστοιχούσαν σε κανένα όνομα και φυσικά δεν θα μπορούσαν να καλυφθούν από τον αριθμό των εγγεγραμμένων στις λίστες ψηφισάντων. 

Κάτι έπρεπε να κάνουν για να το καλύψουν, και βρήκαν τον τρόπο αμέσως…
Ενώ στην άλλη κάλπη της Κοζάνης είχαν ψηφίσει 667 και είχε αποτυπωθεί στη μνήμη τη δική μου και όχι μόνο, γιατί ο τελευταίος ψηφοφόρος περίμενε να ψηφίσει κάποιος άλλος για να μην είναι ο 666ος , το έλεγε δυνατά μέσα στο χώρο. Ξαφνικά ο αριθμός των ψηφισάντων στη συγκεκριμένη κάλπη είχε γίνει 69.. κάτι… 

Το είπα διακριτικά στον γραμματέα αλλά δεν φάνηκε να ενδιαφέρεται και πολύ και συνέχισε τη διαδικασία καταμέτρησης!!

Μέχρι εκεί ξέρω, μέχρι εκεί άντεξα να δω!!!

15 χρόνια αγώνα μέσα στο ΠΑΣΟΚ, διαλύθηκαν σε μια στιγμή… Το τοπίο ξεκαθάρισε… Πλέον έβλεπα καθαρά… Πλέον μου λυνόταν όλες οι απορίες…

Σε αυτές τις εκλογές το αποτέλεσμα ήταν δεδομένο, ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα ήταν το βράδυ της Κυριακής ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και παρόλο που δεν υπήρχε λόγος να κάνουν λοβιτούρες κάποιοι το έκαναν για να δείξουν καλή διαγωγή.

Ήταν η τελευταία προσπάθεια που μπορούσε να γίνει με σκοπό την εξυγίανση του κόμματος, ήταν μοναδική ευκαιρία να είναι όλα «καθαρά», η τελευταία ευκαιρία να βάλει το κόμμα άλλους όρους στις συναλλαγές του με τους φίλους και τα μέλη του!

Αλλά δεν έγινε… 

Δεν πειράζει, φαίνεται κάποιοι, για να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα και τις μωροφιλοδοξίες τους ξεπουλάνε ακόμη και την μοναδική ελπίδα που είχε απομείνει για λίγη αξιοκρατία και δημοκρατία σε αυτό το κόμμα…

Ας αναλογιστούν λοιπόν όλοι αυτοί, γιατί στις δύο κάλπες της Κοζάνης το ποσοστό των ψηφιζόντων κάτω των 30 ετών δεν ξεπέρασε το 10%.

Ας αναλογιστούν γιατί με ένα πρόχειρο υπολογισμό το μέσο όρο ηλικίας των ψηφιζόντων ήταν 52+…

Ας αναλογιστούν λοιπόν αυτοί, γιατί το μεγάλο ΠΑΣΟΚ θα καταλήξει κόμμα των λίγων και εκλεκτών…


Σταμάτη Μαρία
Αναπληρώτρια Γραμματέας Νεολαίας 
ΠΑΣΟΚ Νομού Κοζάνης

ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: «ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΥΦΕΣΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ»


ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: «ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΥΦΕΣΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ»
 
«Με τους αποτυχημένους υπουργούς της ύφεσης εμείς δεν συγκυβερνάμε, μπορεί οι ευθύνες να είναι και διαχρονικές αλλά η Ν.Δ. δεν πρόκειται να συγκυβερνήσει με τους αποτυχημένους υπουργούς που μας έφεραν στην ύφεση».

Τη δήλωση αυτή έκανε στο «Κανάλι Ένα» ο βουλευτής της Ν.Δ. Αργύρης Ντινόπουλος προσθέτοντας χαρακτηριστικά ότι: «Με τον Παπανδρέου και την “παρέα του” το κόμμα μας δεν πρόκειται να συνεργαστεί».

Παράλληλα ο κ. Ντινόπουλος εξαπέλυσε επίθεση προς την Αριστερά επισημαίνοντας και τα κόμματα του χώρου αυτού έχουν ευθύνες, τα στελέχη της δεν έχουν πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, χαρακτηρίζοντάς τους παράλληλα «τζάμπα μάγκες».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του ο κ. Ντινόπουλος δέχθηκε ότι όλα τα κόμματα έχουν ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της χώρας αλλά τις σημαντικότερες τις καταλόγισε στον πρώην πρωθυπουργό. Τέλος χαρακτηριστική είναι η πρόβλεψη πως η επόμενη ημέρα δεν θα είναι παράδεισος αλλά η Ν.Δ. το καλύτερο δυνατό αγώνα προκειμένου να διευρυνθεί η πίττα για όλους τους πολίτες της χώρας».