Με άλλοθι την «οικονομική χρεοκοπία» επιβάλλουν μείωση της εθνικής κυριαρχίας και τις εξελίξεις που αυτό έχει πρακτικά στα ανοιχτά εθνικά θέματα.
Με τους πολίτες συμπιεσμένους από την οικονομική κρίση και αδύναμους να αντιδράσουν δυναμικά επιβάλλουν, αριθμητικά και σημειολογικά, την αλλοίωση ενός εθνικού σώματος που θα τους αμφισβητήσει εκλογικά στο μέλλον.
Εάν όλα αυτά υλοποιηθούν σύμφωνα με τις επιδιώξεις τους, ακόμα και να σε κάνω αύριο,Αντώνη Σαμαρά, με «μαγικό ραβδί», πρωθυπουργό δεν θα μπορέσεις να κάνεις τίποτα από την πολιτική ατζέντα που έχεις σήμερα.
Μιλώ για το τέλος του δικομματισμού.
Με την κατεδάφιση του ενός από τα κόμματα εξουσίας και την όδευση σε τυχοδιωκτικές κυβερνήσεις συνεργασίας.
Μια «Νέα Μεταπολίτευση» όχι όπως την διακηρύσσεις. Άλλης κοπής.
Καίνε τις γέφυρες επιστροφής. Προσπαθούν να κάνουν για τη ΝΔ αδύνατο να κυβερνήσει μελλοντικά με πρόγραμμα που συνάδει με τις σημερινές της διακηρύξεις.
Για να μην πω, και φανεί απαισιόδοξο, ότι κάνουν αδύνατη μελλοντική κυβέρνηση της ΝΔ….
Μόνο ένα ευρύ κοινωνικό μέτωπο, στη βάση εθνικού προσδιορισμού, διατήρησης εθνικής ταυτότητας και κεκτημένων, με οικονομικοκοινωνική πολιτική που θα επιδιώκει να αγκαλιάσει ψηφοφόρους όλων των κομμάτων, και με δημιουργία –ίσως και ακραίας- πολιτικής πόλωσης μπορεί να οδηγήσει σε ανακατάληψη της εξουσίας.
Επαναλαμβάνω ότι αυτά δημοσιεύθηκαν στο Antinews πριν από δύο ακριβώς χρόνια, στις 15 Μαρτίου 2010. Άλλα έγιναν όπως τα γράφαμε τότε, άλλα διαφορετικά, το συμπέρασμα όμως παραμένει το ίδιο: Από κάτοχος και προφήτης ενός νέου και ριζοσπαστικού πολιτικού λόγου η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά παγιδεύτηκε εκ των πραγμάτων στην διαχείριση της κρίσης κι έφτασε σήμερα με την αμέριστη βοήθεια των Μέσων Μαζικού Εκμαυλισμού να θεωρείται από πολλούς μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.
Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, η στήριξη της δανειακής και του κουρέματος ήταν σωστή και αναγκαία κίνηση προ των ανελέητων εκβιασμών. Όμως, η συμμετοχή στην κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν λάθος επειδή αυτή δημιούργησε το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΝΔ σήμερα: Το “όλοι ίδιοι είναι“.
Έχει επίσης σημασία όχι μόνο τι κάνεις, αλλά και πότε το κάνεις. Η στάση του Σαμαρά ήταν η στάση ενός πολιτικού που ενήργησε υπεύθυνα και εθνικά προ της απειλής χρεοκοπίας. Είναι όμως δύσκολο να γίνει κατανοητή αυτή η στάση από έναν λαό που βρίσκεται στα κάγκελα και προτιμάει τις εύκολες λύσεις που του προσφέρει κάθε είδους λαϊκίστικη ή μαύρη προπαγάνδα.
Φυσικά μόνον όποιος δεν αγωνίζεται δεν κάνει λάθη. Και ο Αντώνης Σαμαράς είναι αγωνιστής. Σημασία έχει τώρα όχι τι έγινε, ή δεν έγινε, σ΄ αυτά τα δυόμισι χρόνια, αλλά η μάχη που μας περιμένει όλους. Η μητέρα των μαχών στην οποία δίνεται η μοναδική ευκαιρία να συντρίψουμε και να διαλύσουμε μια και καλή το κράτος του ΠΑΣΟΚ.
Αντώνη Σαμαρά γίνε,
επιτέλους, απρόβλεπτος
Οι Άγγλοι λένε: «In a war of attrition, he who is prepared to go nuclear wins». Αυτό σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: «Σε ένα πόλεμο φθοράς κερδίζει αυτός που είναι αποφασισμένος να φτάσει στα άκρα ( = να κάνει χρήση πυρηνικών ).
Το σύστημα ΠΑΣΟΚ κατίσχυσε πάνω από τριάντα χρόνια γιατί εφάρμοζε αυτή την πρακτική: ήταν απρόβλεπτο, αδίστακτο και δεν ορρωδούσε προ ουδενός.
Σε αντίθεση με το αμαρτωλό σύστημα ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία ήταν πάντα προβλέψιμη: Στο τέλος κάθε αντιπαράθεσης με το σύστημα ΠΑΣΟΚ, ΠΑΝΤΑ έθετε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό με αποτέλεσμα να «κωλώνει» και να αφήνει το παιχνίδι στα χέρια του ΠΑΣΟΚ.
Η μόνη λύση για την Νέα Δημοκρατία απέναντι στο «σύστημα» είναι να γίνει επιτέλους και αυτή απρόβλεπτη. Και να διαμηνύσει προς πάσα κατεύθυνση ότι αυτή τη φορά δεν θα χαϊδέψει αυτιά, δεν θα πέσει στην παγίδα τής σώφρονος τακτικής αλλά θα φτάσει στα άκρα.
Αντώνη Σαμαρά γίνε, επιτέλους, απρόβλεπτος
Υπέγραψε συμβόλαιο με τον Λαό.
Μνημόνιο … Σαμαρά με τον Λαό
Σήμερα, ο Σαμαράς έχει μια μοναδική ευκαιρία που άλλοι θα παρακαλούσαν να την έχουν. Να αναδειχθεί μέσα από τα συντρίμμια της χώρας στον μεταρρυθμιστή ηγέτη της Ελλάδας.
Ο πόλεμος θα είναι ανελέητος, ειδικά μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον Σαμαρά. Γι αυτό και πρέπει να αποκτήσει το δικό του υπερ-όπλο. Που δεν είναι άλλο από ένα … Μνημόνιο με το Λαό. Ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο που θα αναζωογονήσει την σχέση του με τον λαό και θα σφραγίσει την αυγή μιας νέας εποχής.
Το Τετράπτυχο ενός Συμβολαίου Σαμαρά με τον Λαό πρέπει να είναι: Ασφάλεια, Ανάπτυξη, Διαμόρφωση της Δημόσιας Διοίκησης, Τιμωρία Ενόχων
Ένα Συμβόλαιο πατριωτισμού, ευρωπαϊκής προοπτικής και φιλελεύθερης οικονομίας.
Ένα Συμβόλαιο εξόδου από την κρίση με τις δικές μας δυνάμεις, που πρέπει να δίνει προτεραιότητα:
- Στην ασφάλεια του πολίτη (ενοποιώντας τα υπουργεία ασφάλειας του πολίτη και εθνικής Άμυνας) και δημιουργώντας έτσι και στις μεγάλες πόλεις και στην ύπαιθρο το αίσθημα ασφάλειας αλλά και ευνομίας. Μηδενική ανοχή στην παρανομία.
- Στην ανάπτυξη με στρατηγική. Τέλος στο μοίρασμα δις για κέντρα κατάρτισης ανέργων, δρόμους και υποδομές. Τέλος στο εκμαυλισμό των μικρομεσαίων με πεντοχίλιαρα επιδοτήσεων χωρίς προοπτική. Στοχευμένη ανάπτυξη στον τουρισμό , την γεωργική παραγωγή και την πράσινη ανάπτυξη.
- Ανασύνταξη του δημοσίου τομέα με στόχο την εξυπηρέτηση του πολίτη , τη μείωση της γραφειοκρατίας και την μείωση του δημοσίου τομέα.
- Στην τιμωρία εκείνων που μας οδήγησαν μέχρις εδώ
Η πρόταση διακυβέρνησης που θα απορρέει από το Μνημόνιο με τους πολίτες θα πρέπει να είναι
- Ξεκάθαρη
- Με στόχους και χρονοδιάγραμμα
- Με τρίμηνη αξιολόγηση
- Με ομάδα υλοποίησης και με …λαϊκούς επιτρόπους ακριβώς στα πρότυπα του μνημονίου με τους δανειστές μας.
FactorX
