Επαίσχυντα μνημονιακά μέτρα στα θερινά τμήματα της Βουλής από την κυβέρνηση
Η κυβέρνηση βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, την οποία επιδείνωσε το αποτέλεσμα των πρόσφατων διπλών εκλογών. Κάτω από το βάρος σωρείας σκανδάλων, όπως το παραδικαστικό εναντίον της Χρυσής Αυγής, και εσωκομματικές έριδες, η συγκυβέρνηση του μνημονίου μετρά πραγματικά μέρες, αφού καταρρέει σαν χάρτινος πύργος.
Η κυβέρνηση φυγομάχησε επί της σωρείας των αποκαλύψεων που έκαναν ο Αρχηγός και οι Βουλευτές του Κινήματος, σχετικά με τις επαίσχυντες πρακτικές της Νέας Δημοκρατίας, στην υπόθεση της σκευωρίας της Χρυσής Αυγής, όπου όταν απέτυχαν οι προσπάθειες υπόταξής της Χρυσής Αυγής, ανέλαβε η δικαστική συμμορία την χάλκευση στοιχείων και τις παράνομες προφυλακίσεις.
Αντί να προσέλθει στη Βουλή ο δοτός πρωθυπουργός προκειμένου να συζητήσει τις αποκαλύψεις Μπαλτάκου και την σωρεία νέων αποκαλύψεων που αφορούν την εν λόγω υπόθεση, αποφάσισε να κλείσει εσπευσμένα τη Βουλή, ώστε να μεταφέρει τα καυτά αυτά ζητήματα ακόμα αργότερα. Αυτό που φοβάται ο Αντώνης Σαμαράς και η παρακρατική κουστωδία του είναι ότι μία συζήτηση επί αυτών των θεμάτων, με μάρτυρα τον Ελληνικό Λαό, θα προκαλέσει μία απότομη διάλυση της συγκυβερνήσεως, χωρίς ελπίδες ανασύστασής της.
Η απόδειξη της σκευωρία ενώπιον ολοκλήρου του Ελληνικού Λαού θα άλλαζε άρδην το πολιτικό σκηνικό της χώρας και πλέον κανένα από τα πορνοκάναλα δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει τις ατιμωτικές, για το θεσμό της Δικαιοσύνης, πράξεις κάποιων δήθεν λειτουργών της. Θα ξεκινούσε δε μοιραίως και η διαδικασία κάθαρσης του σώματος από την εν λόγω γάγγραινα.
Ένας άλλος πολύ σημαντικός λόγος που η κυβέρνηση προχώρησε σε αυτή την πραξικοπηματική ενέργεια είναι ο φόβος καταψηφίσεως μνημονιακών δεσμεύσεων, που απαραιτήτως θα πρέπει να ψηφιστούν άμεσα.
Η διάλυση και η μερική ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό και πολλά άλλα θα πρέπει να ψηφιστούν άμεσα και τα θερινά τμήματα της Βουλής «βολεύουν» γιατί πρώτον η κυβέρνηση ορίζει ποιοι βουλευτές της θα πάνε, αποφεύγοντας ενδεχόμενα "αντάρτικα" και "ατυχήματα" και δεύτερον επειδή ουδέποτε λαμβάνουν δημοσιότητα, τα όσα γίνονται μέσα στα θερινά τμήματα.
ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΡΑΓΕ, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΧΘΕΣ ΑΡΟΝ ΑΡΟΝ ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ;
Χωρίς εξηγήσεις, χωρίς αιτιολογήσεις, χωρίς καμία απολύτως αναφορά η κυβέρνηση με Προεδρικό διάταγμα, «κατέβασε τα ρολά» για την Ολομέλεια της Βουλής μισό περίπου μήνα πριν το σύνηθες, χωρίς καν να ανακοινώσει πότε ξεκινά το Α’ Θερινό Τμήμα.
Κατόπιν δε επιμόνων ερωτήσεων για την αιφνίδια αυθαιρεσία, συνεργάτες του πρωθυπουργού απάντησαν ότι είναι καθαρά αρμοδιότητα της κυβέρνησης να κρίνει πότε η Ολομέλεια διακόπτει τις εργασίες της για το Θέρος. Επίσης ως ανεπίσημη αιτιολογία προβάλλουν την έλλειψη νομοθετικού έργου.
Ναι, αλλά εδώ μιλάμε για την Βουλή, το ανώτατο νομοθετικό σώμα της Χώρας, το κέντρο ψήφισης κρισίμων αποφάσεων, όχι για κάποιο συνοικιακό εργοστάσιο επίπλων που επειδή δεν είχε πολλές παραγγελίες έκλεισε δεκαπέντε ημέρες νωρίτερα για τις καλοκαιρινές διακοπές.
Αναλύοντας λοιπόν αυτό το συμβάν και προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε τις σπασμωδικές κινήσεις μίας αγχωτικής και ανασφαλούς κυβέρνησης καταλήγουμε στα ακόλουθα συμπεράσματα:
Κατ αρχάς λόγω του επικείμενου ανασχηματισμού, στο κυβερνητικό επιτελείο νιώθουν σχετικά άβολα όσον αφορά τις αντιδράσεις διαφόρων βουλευτών, οι οποίοι αναμένουν υπουργική καρέκλα, αλλά εν τέλει θα απογοητευθούν. Ειδικά όταν ο συγκεκριμένος ανασχηματισμός έχει μια ιδιαιτερότητα.
Και αυτή δεν είναι άλλη από την Ελιά και τον κύριο Βενιζέλο, ο οποίος ενθαρρυμένος από το εκλογικό ποσοστό που έλαβε, το οποίο κατ ουσία δεν είναι απολύτως τίποτα, αλλά για μια κυβέρνηση που ακροβατεί στην αβεβαιότητα όπως αυτή του κυρίου Σαμαρά είναι άκρως σημαντικό, θα προβάλει εκβιαστικές απαιτήσεις προκειμένου να υπουργοποιήσει «δικά του αγόρια», στις οποίες ο ετοιμόρροπος πρωθυπουργός είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ενδώσει. Αυτό φυσικά θα φέρει μεγάλη δυσαρέσκεια και αντίδραση στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ειδικά σε αυτούς που αναμένουν τον ανασχηματισμό για να διαβούν την είσοδο κάποιου υπουργείου, η οποία θα προστεθεί στην ήδη υπάρχουσα δυσαρέσκεια και αγανάκτηση πολλών στελεχών γα την συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ.
Κατόπιν ένας ακόμη λόγος είναι ο φόβος για την υποβολή πρότασης μομφής από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το Σάββατο 7 Ιουνίου λήγει το εξάμηνο από την υποβολή της προηγουμένης και ως εκ τούτου το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έχει το δικαίωμα να υποβάλλει νέα.
Ειδικά μετά το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ αυτό μπορεί να θεωρηθεί σχεδόν βέβαιον για λόγους καθαρά εντυπωσιασμού.
Φυσικά θεωρούμε πως και αυτή η πρόταση όπως και η προηγουμένη δεν θα φέρει αποτέλεσμα, αλλά ο κύριος Τσίπρας συνεχίζοντας τις μετεκλογικές του παρενοχλήσεις θα δημιουργήσει μεγάλο εκνευρισμό στην κυβέρνηση, ο οποίος σε συνδυασμό με την προαναφερόμενη δυσαρέσκεια λόγω του ανασχηματισμού, μπορεί να αποτελέσει εκρηκτικό μίγμα.
Τέλος ο κύριος λόγος είναι η προσπάθεια αναβολής της πρότασης που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ για την συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, όσον αφορά την υπόθεση Μπαλτάκου, κάτι που είχε αποδεχθεί η κυβέρνηση.
Αρχικά όμως αναβλήθηκε λόγω της αργίας του Πάσχα και κατόπιν λόγω των επικείμενων εκλογών.
Μετά λοιπόν τις καταιγιστικές ομιλίες του Αρχηγού και των Συναγωνιστών μας Παππά και Λαγού στην ολομέλεια της Βουλής, καθώς και των στοιχείων και των αποδείξεων που προέκυψαν, το τελευταίο που θα επιθυμούσε η κυβέρνηση θα ήταν η συζήτηση όσον αφορά τις αποκαλύψεις Μπαλτάκου.
Όχι φυσικά γιατί ο κύριος Τσίπρας και ο κομματικός του συρφετός θα κατήγγελλαν την σκευωρία και τις στημένες διώξεις εναντίον ενός κοινοβουλευτικού κόμματος, ούτε βέβαια θα καταδίκαζαν τον ευτελισμό της δικαιοσύνης, καθώς και την πειθήνια υποτέλεια της στην εκτελεστική εξουσία, ούτε την καταπάτηση των δημοκρατικών θεσμών, την περιφρόνηση του συντάγματος και την εκτροπή του πολιτεύματος.
Είναι απόλυτα βέβαιον ότι ο αήθης και αναίσχυντος κύριος Τσίπρας, αφού ψήφισε την άρση ασυλίας των βουλευτών μας έχοντας ήδη εν γνώσει του το πλαίσιο της ανομίας και του απολυταρχισμού της κυβέρνησης όσον αφορά τις διώξεις ενάντια στην Χρυσή Αυγή, δεν θα ασχολείτο διόλου με τις πολιτικές, νομικές και θεσμικές επιπτώσεις του σκανδάλου Μπαλτάκου, αλλά με την μικροπολιτική και λαϊκιστική πλευρά του. Θα παρέβλεπε την ουσία προς χάρη της λεπτομέρειας και θα προσπαθούσε να αποδώσει ευθύνες στην κυβέρνηση για συνεργασία και δίαυλο επικοινωνίας με το, όπως μας αποκαλεί «νεοναζιστικό μόρφωμα».
Παρόλα αυτά μια τέτοια συζήτηση την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, θα εγκυμονούσε πολλούς κινδύνους, ειδικά με τις απρόβλεπτες παρεμβάσεις και πιθανά την αποκάλυψη νέων σοβαρών στοιχείων από τους Εθνικιστές βουλευτές.
Γιατί όσον αφορά το θέμα της δίωξης εις βάρος της Χρυσής Αυγής, έχει ήδη φθάσει ο κόμπος στο χτένι, το σαθρό κατηγορητήριο έχει προ πολλού καταρρεύσει στερούμενο στοιχείων και αξιόπιστων μαρτυριών και μια δριμεία συζήτηση στο κοινοβούλιο επ αυτού δεν θα άφηνε επιπλέον περιθώρια στην κυβέρνηση, από το ή να προχωρήσει σε δίκη, ή να απελευθερώσει τους πολιτικούς κρατούμενους και να αποσύρει τις κατηγορίες. Και στις δυο περιπτώσεις θα γελοιοποιείτο. Οπότε προσπαθεί να κρατήσει το θέμα στο περιθώριο, μήπως προκύψει κάτι και κατορθώσει να συμμαζέψει εν μέρει, το απόλυτα καταρρακωμένο προφίλ της. Πόσο μάλλον σε λίγο καιρό, που θα αποτελεί θέμα συζήτησης και στην Ευρωβουλή.
Αυτοί λοιπόν είναι οι λόγοι για τους οποίους το κοινοβούλιο ανέστειλε πανικόβλητα και άρον άρον εχθές τις λειτουργίες του.
Νικόλαος Παπαδιονυσίου
