Το τσίρκο του Σαββατοκύριακου έφερε για ακόμα μια φορά συνομιλίες φωτιά που "καίνε" την Χρυσή Αυγή και αποκαλύπτουν την "εγκληματική δράση" της οργάνωσης, με πρωταγωνιστή εμένα και της περιβόητη άρση απορρήτου του τηλεφώνου μου. Μία άρση τηλεφώνου που έγινε με πρόσχημα τους λόγους Εθνικής Ασφαλείας και το περιεχόμενο τον εν λόγο υποκλοπών τελικά χρησιμοποιείται ως τροφή για μεσημεριανές εκπομπές.
Έτσι λοιπόν, εκεί που έταζαν όλα τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας εδώ και τόσο καιρό ότι πολύ σύντομα θα βρεθεί ο βαρύς οπλισμός και οι σκοτεινοί χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής, κατάντησαν να δημοσιεύουν αστεία κουτσομπολιά χρησιμοποιώντας κομμένους και ραμμένους διαλόγους που είναι νεκροί εδώ και καιρό, μιας και έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τότε. Στην ουσία δηλαδή, δεν διαφέρουν σε τίποτα σε σχέση με ένα τερατούργημα, όπως ήταν το πλάσμα του Φρανκενστάιν. Σκοπός τους πλέον δεν είναι η παραπληροφόρηση του Ελληνικού λαού λόγω της προεκλογικής περιόδου που έρχεται, αυτό έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί πλέον, διότι όλος ο Ελληνικός λαός πλέον γνωρίζει την αλήθεια όσο αφορά την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, όπως επίσης έχουν καταλάβει το επίπεδο γελοιότητας των υβριστών μας.
Αφού προσπάθησαν με πολλούς τρόπους να πλήξουν το Εθνικιστικό Κίνημα και απέτυχαν παταγωδώς, προσπαθούν πλέον σαν κοινές κατίνες βγαλμένες μέσα από ελληνική ταινία εποχής να ρίξουν το δηλητήριο της διχόνοιας, προσπαθώντας να εκπληρώσουν τις φαντασιώσεις τους για τον δήθεν διχασμό στις τάξεις της Χρυσής Αυγής, και είναι ηλίου φαεινότερον, πως αυτό θα το προσπαθήσουν με κάθε τρόπο. Αναρωτιέμαι, πότε θα συνειδητοποιήσουν αυτά τα αστεία ανθρωπάκια, πως η Χρυσή Αυγή εκτός από Εθνικιστικό Κίνημα, είναι και μία πραγματική οικογένεια;
Σε μία οικογένεια, είναι λογικό να υπάρχουν διαμάχες, διαφωνίες και προστριβές, στο τέλος όμως όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά σκόνη στον άνεμο. Η οικογένεια της Χρυσής Αυγής ήταν και θα είναι πάντα μια γροθιά ενωμένη, για την υλοποίηση των ονείρων μας και του Ιερού μας σκοπού. Για την απελευθέρωση της Πατρίδας και του Ελληνικού Λαού.
Ειλικρινά λυπάμαι κάθε άνθρωπο που έχει φτάσει στο σημείο να γελοιοποιείτε τόσο πολύ δείχνοντας το πόσο μεγάλο μένος και κόμπλεξ έχει απέναντι στο Κίνημα μας και συνεπώς στον Ελληνισμό. Μιας λοιπόν και έχουν φτάσει σε αυτό το αξιοθρήνητο επίπεδο, εμείς σαν πραγματικοί ανθρωπιστές πρέπει να τους βοηθήσουμε. Μέσα από τις συνομιλίες μας θα βρείτε σε ποια σουβλατζίδικα έχουμε προτίμηση, κάντε ένα ακόμα σοβαρό και έγκυρο ρεπορτάζ στοχοποιώντας τα εν λόγω ταχυφαγεία, βάζοντας έναν βαρύγδουπο τίτλο όπως "Αυτοί που πραγματικά θρέφουν το θηρίο του Ναζισμού". Γελοιοποιηθείτε λίγο ακόμα, μπορείτε. Μην ξεχνάτε όμως ότι σε τέσσερις μήνες τελειώνει το δεκαοκτάμηνο του παράνομα προφυλακισμένου Αρχηγού μας και των Συναγωνιστών μας, και τότε τα γελάκια σας θα είναι απλά μια κακή ανάμνηση.
Σε αντίθεση, εμείς όσες δυσκολίες κι αν βρήκαμε στον δρόμο μας, δεν χάσαμε ποτέ το χαμόγελο μας. Γιατί οι δεσμοί που μας δένουν ως Συναγωνιστές και η Πίστη μας έγιναν πιο ισχυροί από ποτέ. Όμως ένας ακόμα λόγος που δεν πάψαμε ποτέ να χαμογελάμε, είναι ότι το χαμόγελο μας, το χαμόγελο του Χρυσαυγίτη, είναι για εσάς ο μεγαλύτερος πόνος και εφιάλτης μαζί. Κάτι που με ευχαρίστηση θα σας δίνουμε απλόχερα...Απλά συνηθίστε το.
Σωτήρης Δεβελέκος - Μέλος Κεντρικής Επιτροπής
