(Κύριε) Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ. 

Πάντα πετούσατε στα σύννεφα, ζούσατε στα σύννεφα και ελπίζετε να συνεχίσετε να ζείτε. 

Μάθατε να έχετε ένα περίγυρο από Λέαινες που σας υμνούσαν και τσιμπολογούσαν τριγύρω σας, αλλά και πολλά Κοράκια που έτρωγαν ότι άφηναν οι Λέαινες!!! 

Φαινομενικά ευτυχισμένος και σίγουρα δυστυχισμένος για όσα δεν μπορείτε να νιώσετε, στην ζωή που σας πρόσφεραν οι πρόγονοι σας.

 Σε αυτή την δυστυχία σας, πατά ο περίγυρος που έχετε, ώστε να σας δημιουργεί ψευδαισθήσεις ότι θα σας περάσει.

Καμμένος: Χούντα η νέα κυβέρνηση

 

Την πρόθεσή του να μην δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο, προανήγγειλε ο βουλευτής της ΝΔ Πάνος Καμμένος. 

Ο Πάνος Καμμένος, μιλώντας στον "Βήμα 99,5" χαρακτήρισε "χούντα" την κυβέρνηση, διευκρινίζοντας ότι η τοποθέτησή του αποτελεί συνέχεια της δήλωσης του συμβούλου του προέδρου της ΝΔ Δημήτρη Σταμάτη, ότι "μια κυβέρνηση συνεργασίας θα αποτελούσε κοινοβουλευτική χούντα".

Διεθνείς αντιδράσεις: 

«Γιατί ο Παπαδήμος έχει στην κυβέρνηση του ένα τέτοιο κόμμα;»

Την αντίδραση μερίδας του διεθνούς τύπου αλλά και εβραϊκών οργανώσεων έχει προκαλέσει η συμμετοχή του ΛΑΟΣ στη κυβέρνηση Παπαδήμου. 

« Είναι πολύ λυπηρό ότι στην κυβέρνηση συμμετέχουν υπουργοί από αυτό το κόμμα» δηλώνει ο Dieter Graumann, πρόεδρος του Κεντρικού Εβραϊκού Συμβουλίου Γερμανίας 

«

Πιστεύω ότι για το λόγο αυτό θα είναι δύσκολο για κάθε γερμανική κυβέρνηση να διαπραγματευτεί με αυτή την ελληνική κυβέρνηση» προσθέτει ο Graumann.

Σημειώνεται ότι χθες το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα δήλωσε σοκαρισμένο από την συμμετοχή υπουργών του ΛΑΟΣ και αρνήθηκε να συγχαρεί τη κυβέρνηση.

Πολιτικός τρόμος και πολιτική σκότους

Αν είναι ένα μάθημα που πήραμε όλες αυτές τις ημέρες της αφασίας στην ελληνική πολιτική σκηνή είναι ότι εμφανίστηκε όλη μαζί στις οθόνες μας  η πολιτική/επιχειρηματική/δημοσιογραφική διαπλοκή.

Το τι ακούσαμε από τους απίθανους ντελίβερι μπόις και γκερλς της διαπλοκής δε λέγεται. Αλλά και το τι είδαμε από πολιτικούς του… διαμετρήματος του κ. Καρατζαφέρη είναι πρωτόγνωρο.

Για να ξεκινήσουμε από τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, δε λέμε είναι εξαιρετικός θεατρίνος, ένας κονφερανσιέ της πολιτικής που επειδή είναι έξυπνος επιπλέει εκεί που βουλιάζουν ακόμη και οι φελλοί της πολιτικής. Το θεατρικό έργο με τίτλο “φεύγω από το Προεδρικό Μέγαρο για να ξαναγυρίσω σήμερα“ ήταν απίθανο.

Από την άλλη, πλασάρεται ο ΛΑΟΣ ως το κόμμα της πολιτικής ορθότητας και ετοιμάζεται να κάνει υπουργό τον ταλιμπάν της ακροδεξιάς κ. Βορίδη. Και ο κ. Καρατζαφέρης που τόσα χρόνια ήταν μνημονιακός λαγός τώρα έγινε και πλασιέ του Παπαδήμου.

Στην Αριστερά, επικρατεί τρικυμία εν κρανίω. Ούτε να αρθρώσουν λέξη οι δύσμοιροι που δε θα έκρυβαν τη χαρά τους αν γυρίζαμε στην εποχή της Σοβιετίας και αντί για ευρώ είχαμε ρούβλια.

Στο ΠΑΣΟΚ, ζουν ιστορικές στιγμές. Επαναστάτησαν δήθεν για την επιλογή Πετσάλνικου διότι όπως έλεγαν ήταν πολύ θεσμική, συστημική και παπανδρεϊκή. Δεν τους πείραζε δηλαδή ο ίδιος ο Παπανδρέου τόσο καιρό και τους πείραξαν οι αχυράνθρωποί του;

Όσο για τη ΝΔ τι να πει κανείς; Την γραμμή δεν την έδινε το επιτελείο του προέδρου, αλλά τα φιλελεύθερα… μπουμπούκια. Όταν βγαίνει εκτός γραμμής ο Κυριακούλης Μητσοτάκης και κάνει προμόσιον στον Παπαδήμο αποδεχόμενος όλους τους όρους που έβαλε (ή μήπως τους έχει βάλει το ΠΑΣΟΚ;) δεν υπάρχει σωτηρία. Και όταν βγαίνουν πολιτικοί του διαμετρήματος Αντώναρου ή Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη την κάτσαμε την βάρκα αδέλφια

Και πάμε και στα ΜΜΕ. Από τις αθλιότητες της κυβερνητικής κι όχι δημόσιας τηλεόρασης, μέχρι κάτι γκάγκστερ της δημοσιογραφίας που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το μοίρασμα της πίτας για τα αφεντικά τους και αν μείνει και κάνα ψίχουλο γι’ αυτούς έχει καλώς.

Παραδείγματα πολλά. Στον Σκάι, ο Alexis που λιβάνιζε επί μήνες τον Γ. Παπανδρέου τώρα το έχει γυρίσει τσάμικο και χθες τον είπε μέχρι και Αντρόποφ, λες και ξέρουν στην Αμερική για τους κομμουνιστές. Αφού έκαναν έξω από το κτίριο στο Φάληρο το άγαλμα του Παπαδήμου, μετά δεν τους βγήκε και στη συνέχεια έβριζαν όποια επιλογή δεν τους κάθεται. Πραγματικοί δημοκράτες.

Επίσης, είδαμε διάφορους σχολιαστές να κάνουν την εμφάνισή τους και να λέει ο καθένας το δικό του εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των αφεντικών τους. Κυρίως δηλαδή του Βενιζέλου ή του Παπανδρέου και το πολέμου που γίνεται μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Βγήκε μέχρι και η Μάρα Ζαχαρέα για να μας θυμίσει την ύπαρξή της τώρα που βλέπει ότι ο Αντ. Σαμαράς βάλλεται από παντού.

Τέλος, επειδή η δημοσιογραφία είναι ανεξάρτητη και αντικειμενική και κρατά πάντα ίσες αποστάσεις, θα πρέπει να έχουμε δει τις φωτογραφίες και την αγιογραφία του Λ. Παπαδήμου εκατοντάδες φορές. Τυχαίο; Δε νομίζω.

Μέσα σ’ αυτό το ζόφο των ημερών που θυμίζει βρόμικο ’89, τηρουμένων των αναλογιών, μόνο όσοι δεν μίλησαν ή τουλάχιστον όσοι μίλησαν για το συμφέρον της πατρίδας, διασώθηκαν. Ο κόσμος έχει κριτήριο και θα τους ανταμείψει.

Γιατί αυτό που αισθάνεται ο ελληνικός λαός από την Κυριακή το βράδυ είναι μόνο αηδία γι αυτά που συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή της παρακμής.

Αν σήμερα γίνονταν εκλογές οι πολιτικοί που κυβερνούν τον τόπο θα υφίσταντο συντριπτική απόρριψη διότι έχουν καταφέρει να κάνουν την Ελλάδα περίγελο.

Και δυστυχώς μαζί με τα ξερά θα καίγονταν και τα χλωρά.

РЕФОРМА

Εχει περάσει πλέον ο καιρός που ο στρατός βρισκόταν στην καρδιά του βιομηχανικού συστήματος της Ρωσίας. Καθώς έχει παραμεληθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν μπορεί, πλέον, παρά να αρκεστεί σε γηρασμένες τεχνολογίες, τη στιγμή που νέοι παραγωγοί οπλικών συστημάτων ανταγωνίζονται τις ρωσικές εξαγωγές. 

Γι’ αυτόν τον λόγο, ο πρόεδρος, Ντιμίτρι Μεντβέντεφ έχει δρομολογήσει ένα ευρύτατο εκσυγχρονιστικό σχέδιο.

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

Εδώ και μία εικοσαετία, οι στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις αποτελούν σταθερό φαινόμενο της ρωσικής πολιτικής ζωής(11). Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, ο όρος «μεταρρύθμιση» ήταν στην πραγματικότητα ένας ευφημισμός που συγκάλυπτε την εντυπωσιακή κατάρρευση των ενόπλων δυνάμεων. Η άνοδος του Πούτιν στην εξουσία συνέπεσε με το ξέσπασμα ενός νέου πολέμου στην Τσετσενία. Εκείνη την εποχή, διατέθηκαν επιπλέον κονδύλια στις ένοπλες δυνάμεις οι οποίες -παρά τις βιαιοπραγίες που διαπράχθηκαν και τον τεράστιο αριθμό ανθρώπινων ζωών που χάθηκαν (τόσο αμάχων, όσο και στρατιωτικών)- κατόρθωσαν να ανορθώσουν κάπως το κύρος τους. Ο πρόεδρος Πούτιν κατάφερε τότε να χρησιμοποιήσει αυτήν τη συμβολική ακτινοβολία για να προβάλει την εικόνα μιας Ρωσίας η οποία είχε ξαναγίνει ισχυρή. Μάλιστα, τότε είχε κατορθώσει να ξαναφέρει στη μόδα τις στρατιωτικές παρελάσεις στην Κόκκινη Πλατεία για τον εορτασμό της επετείου της συντριβής των ναζί. Με την ευκαιρία της παρέλασης του 2007, επανέφερε ακόμα και τις πτήσεις επίδειξης βομβαρδιστικών Tupolev πάνω από την πλατεία.

Ωστόσο, όπως διαβεβαιώνει ο Φιοντόρ Λουκιάνοφ, αρχισυντάκτης της έγκυρης επιθεώρησης «Russia in Global Affairs», «η Ρωσία δεν έχει πλέον αυτοκρατορικές βλέψεις. Ο Πούτιν προσπαθεί να παρουσιάσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως πόλεμο της Ρωσίας, αποσιωπώντας τη συμμετοχή των υπόλοιπων χωρών. Η νίκη στον «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο» (έτσι αποκαλείται ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στη Ρωσία) αποτέλεσε ενοποιητικό παράγοντα για όλους τους σοβιετικούς πολίτες. Η προσπάθεια του Πούτιν δεν αποσκοπεί στην ανασύσταση της αυτοκρατορίας αλλά στην επανένταξη της Ρωσίας στη λέσχη των υπερδυνάμεων».

Μια προσεκτική μελέτη του ρωσικού στρατιωτικό-βιομηχανικού συμπλέγματος διαψεύδει πολλούς μύθους που εξακολουθούν να επιβιώνουν στη Ρωσία. Κατ’ αρχάς, του ευρύτατα διαδεδομένου μύθου ότι, μετά τη ρωσογεωργιανή σύγκρουση του 2008 επιστρέφουμε στον Ψυχρό Πόλεμο. Ακόμα κι αν ήταν ικανή για κάτι τέτοιο, η χώρα δεν έχει κανένα συμφέρον να απειλήσει το ΝΑΤΟ. 

Οι σοβιετικοί και οι ρώσοι ηγέτες δεν διανοήθηκαν ποτέ να εντάξουν την υψηλή τεχνολογία στην αμυντική βιομηχανία, έτσι ώστε να τη μετατρέψουν σε κεντρικό στοιχείο των μεταρρυθμίσεών τους ή των σχεδίων τους για τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Τη σοβιετική εποχή, ο συγκεκριμένος τομέας λειτουργούσε με αδιαφανή τρόπο, ήταν εντελώς εχθρικός απέναντι σε οποιαδήποτε προοπτική αλλαγής του τρόπου λειτουργίας του(15) και καταβρόχθιζε τεράστιο μερίδιο του κρατικού προϋπολογισμού. Οι μεταρρυθμιστές της γκορμπατσοφικής περιόδου δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι από το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα θα μπορούσαν να προκύψουν κάποια μέρα θετικές εξελίξεις. Ετσι, αντί να προσπαθήσουν να κατευθύνουν τον μετασχηματισμό του, επέλεξαν να στραφούν εναντίον του. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια των αδιάκοπων μεταρρυθμίσεων, κανείς δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τους πλέον προηγμένους τομείς της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας. Καθώς δεν εκτιμούσαν την αξία τους, τους άφησαν απλούστατα να σβήσουν. Από την πλευρά του, ο Μεντβέντεφ προσπαθεί να θέσει σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού τους, ενώ ταυτόχρονα φοβάται τις πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες που θα έχουν οι μεταρρυθμίσεις. Για την ώρα, αρκείται στην εξύμνηση του μοντέλου της αμερικανικής Σίλικον Βάλεϊ. Μπορεί, άραγε, μια χώρα προικισμένη με φυσικό αέριο, πετρέλαιο και άφθονο ορυκτό πλούτο, των οποίων η εκμετάλλευση επιτρέπει στις ηγετικές της τάξεις να αποκομίζουν τεράστια κέρδη, να αδιαφορεί για την ανάπτυξη των τεχνολογιών αιχμής;

“Ο μάνατζερ της κυβερνώσας ελίτ”. 

Ποιός είναι ο Λουκάς Παπαδήμος

Της ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος δεν είναι «επαρχιώτης στην Ομόνοια», όπως θα βόλευε ένας τέτοιων χαρακτηριστικών πρωθυπουργός «ορισμένου χρόνου». Ανήκει στην κυβερνώσα ελίτ, έχει εκπαιδευτεί απ’ αυτήν, όλη του η καριέρα είναι δρομολογημένη και πειθαρχημένη στα κέντρα που μεριμνούν ώστε μια παγκόσμια οικονομική δύναμη να υπαγορεύει στην πολιτική.

Τα καρτέλ, οι πολυεθνικές, οι τράπεζες κ.ά., μέσα από τα think tank που διαθέτουν, διαλέγουν και τους ανθρώπους που τους εκπροσωπούν στα παγκόσμια κέντρα λήψης αποφάσεων. Διαλέγουν τους managers από τη μια, ενώ από την άλλη «κατασκευάζουν» πολιτικούς.

Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, πρωθυπουργός-διασώστης της χώρας, με τη συμφωνία όλων, πλην της Αριστεράς, ανήκει στην παγκόσμια κυβερνώσα ελίτ. Εδώ και χρόνια είναι μέλος της Τριμερούς Επιτροπής (Trilateral Commission) (σ.σ.δείτε το ονομά του στην λίστα εδώ) που «φτιάχνει» παγκόσμιους ηγέτες,προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντα του καπιταλισμού, τώρα με όρους παγκοσμιοποίησης. Η Tri- lateral από τα δημοσιευμένα ντοκουμέντα της πασχίζει να διαχειριστεί την πολιτική σταθερότητα, χωρίς υπερβολική δημοκρατία, υπεραμύνεται της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, ασφαλώς δεν είναι συνωμοσία, αλλά αιχμή του δόρατος του παγκόσμιου κεφαλαίου, που αποδέχεται μόνο την «υπαλληλοποιημένη πολιτική» ή τους εκπαιδευμένους απ’ αυτήν τεχνοκράτες.

Χθες, ένα μέλος της Trilateral ανέλαβε τα ηνία στην κυβέρνηση των Αθηνών. Εχει προηγηθεί επιτήρηση και επέλαση του ΔΝΤ, της ΕΚΤ κ.ά., ενώ αυτό που έπεται -σίγουρα- δεν είναι ο θρίαμβος της πολιτικής.

Χθες, επίσης, στη γειτονική Ιταλία, που δοκιμάζεται μέσα από μια παρόμοια με τη δική μας πολιορκία των δανειστών και των spreads, γνωστοποιήθηκε ότι μεταβατικός πρωθυπουργός μετά την παραίτηση Μπερλουσκόνι θα αναλάβει ο Mario Monti.

Πρόκειται για ακόμα ένα μέλος τής Trilateral, που μάλιστα ηγείται και του ευρωπαϊκού σκέλους της (προεδρεύει). Προφανώς η Trilateral στην αναμπουμπούλα χαίρεται και «επεμβαίνει».

Πάντως, ο κ. Λ. Παπαδήμος δεσπόζει στη λίστα των μελών της Τριμερούς, αυτού του κλειστού προπυργίου του καπιταλισμού, και στην ιστοσελίδα εμφανίζεται προβεβλημένο, από τις 21 Οκτωβρίου 2011, δημοσίευμα των «Financial Times» «by Loucas Papademos».

Λίστα εκλεκτών

Το όνομα του κ. Παπαδήμου συγκαταλέγεται στη λίστα των εκλεκτών της Τριμερούς, που δεν είναι κοσμική, όπως η λέσχη Bilderberg, και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: κεντρικούς τραπεζίτες, επιτρόπους, μεγαλοστελέχη των Βρυξελλών, πρόσωπα-κλειδιά τραπεζών και ασφαλιστικών ομίλων, βιομηχάνους, διπλωμάτες, πανεπιστημιακούς, «Αθανάτους», στελέχη εταιρειών οπλικών συστημάτων, πρώην υπουργούς, ΝΑΤΟϊκούς, συστημικούς εκδότες και δημοσιογράφους. Από την Ελλάδα έτερα μέλη της Τριμερούς εμφανίζονται να είναι ο Παναγής Βουρλούμης (τέως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ και νυν μέλος του Δ.Σ. της «Καθημερινής»), ο τέως πρόεδρος του ΣΕΒ, Οδυσσέας Κυριακόπουλος, ο διευθυντής τής «Καθημερινής» Αλέξης Παπαχελάς (παρίσταται και στις συνεδριάσεις της Bilderberg) και ο πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γ. Βασιλείου.

Παλαιότερα, σε συνθέσεις της Τριμερούς εμφανιζόταν ο καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης (ΕΛΙΑΜΕΠ) και ο διατελέσας και πρόεδρος του ΣΕΒ Στέλιος Αργυρός.

Κλίντον, Μπους και Κάρτερ ήταν μέλη της Τριμερούς, που συστήθηκε το 1973 από επίλεκτους του συστήματος, με στόχο να προετοιμάσει πολιτικές και ηγέτες για την παγκοσμιοποίηση που θα σφράγιζαν ιδιώτες από χώρες της Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής και της Ιαπωνίας αρχικά, που έγινε ομάδα Ασίας μετά.

Οι οικογένειες Ροκφέλερ και Ρότσιλντ εξακολουθούν να βάζουν τη σφραγίδα τους στην Τριμερή, με τους Ουμπέρτο Ανιέλι, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, Μινόρου Μακιχάρα, Σάιρους Βανς, Γουόρεν Κρίστοφερ κ.ά. να διαδραματίζουν τους ρόλους που τους αναλογούν για το συντονισμό των κέντρων πολιτικής, νομισματικής και διανοητικής ισχύος στην υπηρεσία του αναβαπτισμένου καπιταλισμού.

Ο κ. Λ. Παπαδήμος, εν κατακλείδι, ούτε φτωχοδιάβολος είναι ούτε ποτέ αναμείχθηκε με την εγχώρια διαπλοκή, που τόσο πολύ νοιάστηκε για τον ορισμό του ως πρωθυπουργού. Επέλεξε να είναι μάνατζερ της κυβερνώσας ελίτ, τώρα και με πολιτικό ρόλο στον τόπο του, επιβεβλημένος ίσως και μοιραίος πρώτα γι’ αυτούς που συναίνεσαν για το διορισμό του. *

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

"Ο Διγενής ψυχομαχεί κι η γη τονε τρομάσσει.

Βροντά κι αστράφτει ο ουρανός και σειέτ’ ο απάνω κόσμος

κι ο κάτω κόσμος άνοιξε και τρίζουν τα θεμέλια,

κι η πλάκα τον ανατριχιά, πως θα τονε σκεπάση

πως θα σκεπάση τον αητό, τση γης τον αντρειωμένο.

Βογγάει, τρέμουν τα βουνά βογγάει τρέμουν οι κάμποι"

Ανοίγουν τώρα θέμα διαδοχής και στο ΠΑΣΟΚ

Η απώλεια της πρωθυπουργίας από τον Γ. Παπανδρέου ανοίγει τον ασκό του Αιόλου στο ΠΑΣΟΚ, με τις οργανώσεις του να «βράζουν» και τους δελφίνους να κοιτούν ήδη στην επόμενη μέρα, μη βγαίνοντας όμως ακόμα μπροστά και αφήνοντας βουλευτές και στελέχη να κάνουν προς το παρόν τη «βρόμικη δουλειά». Αν, άλλωστε, ακολουθηθούν τα χρονοδιαγράμματα και προκηρυχθούν εκλογές εντός του Φλεβάρη, οι υποψήφιοι διάδοχοι του Γιώργου Παπανδρέου, είτε πρόκειται για τον Ευ. Βενιζέλο είτε για έναν εκ των «τριών» (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης) ή κάποιον «κοινωνιστή» (Παπουτσής, Κατσέλη κ.λπ.), θα προτιμήσουν να πάρει εκείνος πάνω του την ήττα, που αναμένεται στρατηγική...

Ο Γ. Παπανδρέου επιστρέφει μαζί με τους συνεργάτες του στον έκτο όροφο των γραφείων του ΠΑΣΟΚ στην Ιπποκράτους και ήδη ένα από τα πρώτα θέματα που, σύμφωνα με πληροφορίες τον απασχολούν, έχει σχέση με το γυμναστήριο!

Με εντολή του κ. Παπανδρέου, πριν από περίπου δύο χρόνια, όταν έγινε πρωθυπουργός, είχε αρχίσει να διαμορφώνεται σε αίθουσα γυμναστικής ο χώρος ακριβώς δίπλα από το γραφείο του Κώστα Λαλιώτη στο κτίριο της Ιπποκράτους. Το θέμα όμως είχε κολλήσει σε μια απόφαση της Νομαρχίας Αθηνών, που τον Απρίλιο του 2010 αρνήθηκε να δώσει άδεια λειτουργίας για το γυμναστήριο. Οσο καιρό ο κ. Παπανδρέου ήταν πρωθυπουργός, η υπόθεση είχε παραμείνει σε αδράνεια, καθώς μάλιστα και ο ίδιος είχε σταματήσει να επισκέπτεται την Ιπποκράτους. Το αμέσως προσεχές διάστημα πάντως θα αναζητηθεί τρόπος επίλυσης του προβλήματος. Και πιθανότατα θα... βρεθεί, αφού κάπως θα πρέπει να εκτονώνεται, όταν θα ασφυκτιά στις συνεδριάσεις του πολιτικού συμβουλίου, νοσταλγώντας εκείνες τις μαραθώνιες του υπουργικού.

Το κτίριο της Ιπποκράτους επίσης αναμένεται να παρουσιάσει κινητικότητα και πάλι από Δευτέρα, με τον ιδιοκτήτη του μικρού μπαρ στον πρώτο όροφο να χαίρεται ίσως περισσότερο απ’ όλους, αφού ευελπιστεί στην επιστροφή προσωπικού και δημοσιογράφων για να γίνει επιτέλους η κρίση... ευκαιρία.