.jpg)
Είναι πολύ εύκολο για τον κάθε «εξυπνάκια» να ομιλεί εκ του ασφαλούς και μέσα από την άνεση της θέσης, που κατέχει, να διαστρεβλώνει την πολιτική δομή και την κοινωνική κατάσταση της Χώρας. Να παρουσιάζει άλλα αντ’ άλλων, να ωραιοποιεί ή να ασχημαίνει κομματικούς φορείς ανάλογα με την δική του σκέψη.
Στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (γνωστή και ως εφημερίδα των φωτομοντάζ) δημοσιεύθηκε ένα κείμενο με τίτλο «Εκλογικές μεταπαρατηρήσεις», το οποίο υπογράφεται από κάποιον Κώστα Ζώρα. Οι τίτλοι του, όπως περιγράφονται μετά το τέλος του κειμένου, είναι «καθηγητής της Πολιτικής Κοινωνιολογίας, πρώην αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου». Ο Ζώρας επιχειρεί μια πολιτική ανάλυση πάνω στα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών. Θα σταθούμε σε δύο από τους άξονες που αναλύει. Ο πρώτος αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ και ο δεύτερος την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Εις ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ ο κύριος αυτός γράφει τα εξής:
«Εάν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, έπρεπε να τον εφεύρουμε. Χωρίς αυτόν η μετεκλογική πρωτοκαθεδρία θα ανήκε στην άκρα δεξιά με την κεντρική νεοναζιστική συνιστώσα της… Η πρωτεύουσα θέση του ΣΥΡΙΖΑ αποκτά ευρύτερη σπουδαιότητα, γιατί επιτεύχθηκε παρά τη λυσσώδη, γεμάτη μανία, επίθεση και αντίσταση της γνωστής ομάδας ιδιοκτητών των ΜΜΕ και παρά την απόπειρα εξαγοράς και συνακόλουθης χειραγώγησης των εκλογέων. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ικανή, ακόμα και ως μονόσημη εκδοχή, να αποτρέψει ήδη την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων αγαθών και της δημόσιας περιουσίας». Από την άλλη μεριά σχετικά με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ισχυρίζεται ότι:
«Η Χρυσή Αυγή των στρατιωτικών εκλογικών τμημάτων, η Χρυσή Αυγή των αστυνομικών εκλογικών τμημάτων, η Χρυσή Αυγή των στρατηγών ευρωβουλευτών, η Χρυσή Αυγή δηλαδή μόνο για τους ιδιαιτέρως αφελείς ως “αντισυστημικό” κόμμα. Η Χρυσή Αυγή ως “χρυσή” εφεδρεία του κοινωνικού και οικονομικού συστήματος. Η Χρυσή Αυγή ως το προσφιλές κόμμα του ελληνικού εφοπλισμού».
Καταρχάς, ο ίδιος ο Ζώρας ομολογεί την χρησιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ ως ανάχωμα απέναντι στις Γνήσιες Εθνικολαϊκές Δυνάμεις της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Ακόμα και «εάν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, έπρεπε να τον «εφεύρουμε», γράφει χαρακτηριστικά και δείχνει το στίγμα της ύπαρξης του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο για την «λυσσώδη, γεμάτη μανία, επίθεση και αντίσταση της γνωστής ομάδας ιδιοκτητών των ΜΜΕ» είναι φανερό ότι «έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια». Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε και έχει την δυνατότητα να εκφράζεται από όποιο τηλεοπτικό δίαυλο ήθελε και θέλει. Δική του επιλογή ήταν να μην συμμετέχει σε τηλεοπτικές συζητήσεις της ΝΕΡΙΤ, καθώς και στην εκπομπή «Ανατροπή» του Πρετεντέρη. Από εκεί και πέρα όλες οι εκπομπές ήταν στην διάθεση του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ίδια, βεβαίως, αφορούν και τις εφημερίδες, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αρκετούς τρόπους για να περνάει την θέση του («Εφημερίδα των Συντακτών», «Ελευθεροτυπία», «Αυγή»). Λίγη σημασία θα είχαν όλα αυτά αν ο αδαής (;) κύριο
Απαντώντας στο εκτός τόπου και χρόνου ευφυολόγημά του κατά του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών και βασιζόμενοι πάνω στην δική του πλατφόρμα ανάλυσης των γεγονότων, έχουμε και λέμε: Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ των Ελλήνων Εργαζομένων, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ των Ανέργων και των Συνταξιούχων, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ όλων των Εντίμων Συμπατριωτών μας. Ακόμη, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ του ολοκληρωτικού αποκλεισμού από τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων», η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ που δεν έχει την παραμικρή δυνατότητα αντιλόγου στα ψέματα που της προσάπτουν, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ της πλήρους διακοπής της κρατικής χρηματοδότησης, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ως φορέας μιας ξεκάθαρης πολιτικής δίωξης, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ του αδίκως προφυλακισμένου Αρχηγού της, όπως επίσης και των Βουλευτών και Στελεχών της, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ των δολοφονημένων Μελών της, όχι για κάτι που έκαναν αλλά γι’ αυτό που είναι.
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αποτελεί τον κοινό παρανομαστή για την σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ όλων των πτερύγων του συστήματος, οι οποίες μάλιστα βρήκαν και σχετική ονομασία γι’ αυτό: το περιβόητο «συνταγματικό τόξο». Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, λοιπόν, αποτελεί τον μοναδικό υπολογίσιμο και κυρίως υπαρκτό αντίπαλο για το «κοινωνικό και οικονομικό σύστημα». Ο Τσίπρας είναι εκείνος που συνδιαλέγεται με τον ΣΕΒ και κάνει κωλοτούμπες (και) στο οικονομικό του πρόγραμμα. Παρά τον τίτλο του ο Ζώρας δείχνει ότι δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί, έστω και στοιχειωδώς, τι εστί αντισυστημική πολιτική και ποιος πολεμάει πραγματικά το καθεστώς της προδοσίας και της διαφθοράς.
Γιώργος Μάστορας
