Ελληνικός Εθνικισμός (Ε.Ε) και διαφορές του με Φασισμό και Ναζισμό

Οι ιδεολογικές διαφορές του Ελληνικού Εθνικισμού με διάφορες μορφές καθεστώτων εθνικού ολοκληρωτισμού, οι οποίες αναπτύχθηκαν στην Ευρώπη, κατά την περίοδο του μεσοπολέμου είναι οι ακόλουθες:

Διαφορά 1η

Ο Ελληνικός Εθνικισμός έχει ως αντικείμενο και ως θεμέλιο τη φυλή υπό στενή έννοια, δηλαδή το έθνος – φυλή και όχι τη φυλή-ανθρωπολογικό κλάδο, δηλαδή την ομοφυλία.

Διαφορά 2η

Ο Ε.Ε. πιστεύει στο αυτόχθον και παλαίχθον του Ελληνικού Έθνους, το οποίο θεωρεί βιολογικό και ιστορικό κατάλοιπο της Αιγαίας φυλής, η οποία δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε στο χώρο της Αιγαιίδος Γης, ο οποίος ήταν χώρος ανθρωπογένεσης (βλ. πορίσματα Άρη Πουλιανού).

Διαφορά 3η

Ο Ε.Ε. είναι βαθύτατα ανθρωπιστικός, δηλαδή είναι αμυντικού χαρακτήρα και στόχο έχει την προστασία του εθνικού κράτους, την απελευθέρωση των αλύτρωτων ομοεθνών, την ταύτιση των κρατικών συνόρων με τα εθνικά ιστορικά όρια και κυρίως τη διαφύλαξη της φυλετικής καθαρότητας του Έθους ως προϋπόθεση για να διατηρήσει το Έθνος τις αρετές του ή να επιτελέσει τον εκπολιτιστικό του ρόλο. 

Ο Ε.Ε. δεν είναι πολεμοκάπηλος και δεν έχει ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα, δηλαδή δεν εκτρέπεται σε σωβινισμό, μολονότι καλλιεργεί ως πρότυπα τον ηρωικό άνθρωπο, το ηρωικό ήθος, την πολεμική αρετή, την ανδρεία και την αγωνιστική κοσμοθέαση του ιστορικού γίγνεσθαι. Απορρίπτει τις θεωρίες περί ζωτικού χώρου, οι οποίες αποτέλεσαν βασική ιδεολογική παράμετρο καθεστώτων εθνικού ολοκληρωτισμού του μεσοπολέμου, καθ’ ότι θεωρεί ότι κάθε έθνος πρέπει να δρα εντός των εθνικών του ιστορικών ορίων, χωρίς να επιδιώκει ιμπεριαλιστικές επεκτάσεις σε εδάφη που δεν του ανήκουν ιστορικά, προκειμένου να αποκτηθεί ζωτικός χώρος.

Διαφορά 4η

Ο Ε.Ε., μολονότι δέχεται ότι τα πάντα στη φύση υπόκεινται σε ιεράρχηση και καμία έμβια οντότητα (άτομα, φυλή, είδος – γένος) δεν είναι ίση μεταξύ της, ωστόσο δεν μηδενίζει τη χρησιμότητα των άλλων ειδών ακόμη και των πλέον πρωτόγονων και οπωσδήποτε δεν θέλει την εξάλειψή τους ή τη μετατραπή τους σε δούλους ή είλωτες.

 Αναγνωρίζει ότι κάθε τι που υπάρχει στη φύση υπάγεται και υπόκειται στο μέγιστο οικολογικό νόμο της βιοποικιλότητας, ο οποίος αποτελεί την πλέον σαφή εκδήλωση της Θείας Βούλησης στο θαύμα της δημιουργίας. Απάδει, λοιπόν, και απαξιώνει τις θεωρίες που ανέπτυξαν τα κινήματα του εθνικού ολοκληρωτισμού του μεσοπολέμου στην κεντρική Ευρώπη περί εθνοτήτων, φύσει γεννημένων δούλων, ή περί οντοτήτων των οποίων η ύπαρξη στον πλανήτη είναι περιττή και ως εκ τούτου απλώς ανεκτή. 

Κατά συνέπεια ο Ε.Ε., μολονότι έχει ως βασική ιδεολογική αρχή τον υγιή φυλετισμό, αντιτάσσεται στην παρεκτροπή του εν λόγω φυλετισμού σε ρατσισμό, μισανθρωπία, εκδήλωση αισθημάτων περιφρόνησης και εχθρότητας, άνευ λόγου, σε διαφορετικές φυλές μόνο λόγω της βιολογικής τους διαφοράς. Τα ως άνω βέβαια δεν αναιρούν τη βασική ιδεολογική αρχή του Ε.Ε. περί πάταξης της λαθρομετανάστευσης, αποτροπής και παρεμπόδισης της ανάμιξης των πληθυσμών και την παντί σθένει αντίθεση στην υβριδοποίηση, νόθευση και μιγαδοποίηση των πληθυσμών.

Διαφορά 5η

Ο Ε.Ε. πιστεύει στον Χριστό και στην Ορθοδοξία. Σέβεται βεβαίως τη μεταφυσική κοσμοθέαση και το θρησκευτικό βίωμα των αρχαίων προγόνων. Ωστόσο δεν απορρίπτει την ορθοδοξία, προκειμένου να αναβιώσει το δωδεκάθεο ή οποιαδήποτε άλλη πολυθεϊστική θρησκεία.

Διαφορά 6η

Ο Ε.Ε. έχει ως ιδεολογικό άξονα το Έθνος και θεωρεί ότι το Κράτος είναι απλά το μέσο για την επίτευξη των σκοπών του Έθνους. Σ’ αυτό ευρίσκεται σε μέγιστη αντίθεση με τον Ιταλικό φασισμό, ο οποίος θεοποιεί, ιεροποιεί και απολυτοποιεί το κράτος, θεωρώντας το Έθνος ως δημιούργημα του Κράτους.

Διαφορά 7η

Ο Ε.Ε., σε αντίθεση με τον Γερμανικό Εθνικοσιαλισμό, δεν θεωρεί ότι το έθνος συμπυκνούται και προσδιορίζεται στο πρόσωπο ενός εκλεκτού πανίσχυρου ηγέτη, Φύρερ, αλλά θεωρεί ότι το Έθνος καθ’ εκάστη ιστορική περίοδο ενσαρκούται, δια του ομοιογενούς φυλετικά λαού, ο οποίος φέρει τις ιδιότητες του Έθνους και ανήκει σ’ αυτό, ο οποίος λαός, βεβαίως, δεν αποτελεί κυβερνητικό υποκείμενο της ιστορίας αλλά αποτελεί τη δεξαμενή από την οποία ξεπηδά η φυσική ηγέτιδα τάξη του, η πνευματική αριστοκρατία, η οποία θα πρέπει να ηγείται αυτού.

Διαφορά 8η

Ο Ε.Ε. θεωρεί ότι θεμέλιο του πολιτεύματος είναι μεν μία οργανική κοινωνία, της οποίας όμως τα δομικά της στοιχεία αποτελούν οι κοινότητες και όχι οι συντεχνίες και οι επαγγελματικές ενώσεις όπως στο φασισμό, ούτε οι κομματικές συνιστάμενες (νεολαία, τάγματα εφόδου, στρατιωτική ηγεσία, πολιτικό γραφείο), όπως στο Γερμανικό Εθνικοσοσιαλισμό.

Διαφορά 9η

Ο Ε.Ε. είναι ιδεολογία αντιπλουτοκρατική ιδεολογία, η οποία εκφράζει τον εργαζόμενο λαό και στον όρο αυτό εντάσσει τον κάθε ένα ο οποίος εργάζεται, παραγωγικώ όχι μεταπρατικώ τω τρόπω, για την ενδυνάμωση της εθνικής οικονομίας. Συνεπώς στην ως άνω κατηγορία εντάσσει τον εργάτη, τον υπάλληλο, τον αγρότη, τον επιστήμονα, τον μικροαστό, τον βιοτέχνη και τον υγιή κεφαλαιούχο επιχειρηματία.

Ο Ε.Ε. δέχεται την ιδιωτική πρωτοβουλία, αντιτάσσεται ωστόσο στην ελεύθερη οικονομία της αγοράς η οποία δεν είναι τίποτα αλλά παρά η άκρατη ασυδοσία του λιμπεραλισμού. Η οικονομία θα πρέπει να είναι σχεδιαζόμενη από το κράτος και η όποια ιδιωτική πρωτοβουλία θα πρέπει να εντάσσεται στον εν λόγω κρατικό σχεδιασμό και να εναρμονίζεται με τους σκοπούς του. Αλλιώτικα είναι ασύμφορη, αντιπαραγωγική και εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα του ιδιώτη και μετατρέπει τον κεφαλαιούχο σε κεφαλαιοκράτη.

Βασική αρχή είναι ότι η πολιτική καθορίζει την οικονομία και όχι η οικονομία την πολιτική. Ο κοινωνισμός του Ε.Ε. συνάδει τις μαρξιστικές θεωρίες περί ταξικής πόλης και περί ηγεμονίας του βιομηχανικού εργάτη, δηλαδή του προλεταριάτου. Σημείο αναφοράς του είναι το σύνολο του εργαζόμενου λαού και όχι μόνο το προλεταριάτο, το οποίο βέβαια χαίρει ίσης προστασίας με το σύνολο του εργαζόμενου λαού.

Για τον Ε.Ε. ο σοσιαλισμός είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης και όχι νομοτέλειας ταξικής επικράτησης και πρωτίστως είναι ζήτημα παρεμπόδισης εκφυλισμού του πολιτεύματος, το οποίο πρεσβεύει, από αριστοκρατικό τιμοκρατικό.

Διαφορά 10η

Ο Ε.Ε. ως πολίτευμα προβάλλει την λαϊκή κοινοτική εθνοκρατική αριστοκρατία, αντιτάσσεται σε κάθε μορφή δικτατορίας (στρατιωτική, μονοκομματική, κορπορατική), ανατάσσεται επίσης και πρωτίστως σε κάθε έννοια αντιπροσωπευτικού καθεστώτος και ιδίως στο φαυλοκρατικό κοινοβουλευτισμό. Θεωρεί το λαό άμεσο υποκείμενο διακυβέρνησης στον τομέα όπου ο λαός κατέχει τις απαραίτητες γενικές γνώσεις για τον καθορισμό αντίληψης και σχηματισμό γνώμης επί των φλεγόντων θεμάτων.

Ο λαός ασκεί αυτή την εξουσία, άμεσα με λαϊκές συνελεύσεις και δημοψηφίσματα παντός είδους (γειτονιάς, συνοικιακά, επαγγέλματικά, πανεθνικά). Για τα ζητήματα υψηλής διακυβέρνησης, ωστόσο, τα οποία απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις κυβερνητικής και των συναφών επιστημών, αρμόδια για την άσκηση εξουσίας και διακυβέρνησης είναι η ηγέτιδα αριστοκρατία του έθνους, η οποία καθορίζεται, μέσα από αξιοκρατικούς τρόπους επιλογής, οι οποίοι θα αναπτυχθούν εν καιρώ και η οποία θα είναι ισόβια. 

Μια καλή ένδειξη συνδυασμού λαϊκής και συνάμα αριστοκρατικής διακυβέρνησης, αποτελεί το πολίτευμα της αρχαίας Σπάρτης, προσαρμοσμένο στα δεδομένα της εποχής.

ΑΚΜΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΜΗ

Η ζωή των ανθρώπων και τού Έθνους είναι μια κλίμακα με διαρκείς στάσεις και ακόμη περισσότερα σκαμπανεβάσματα. Υπάρχει η τελείωση και η αποτελείωση, η τελειοποίηση και η κατασυντριβή, η ακμή και η παρακμή. Με άλλα λόγια, υπάρχει η ωραιότητα τής ψυχής και η δημιουργικότητα των έργων ή η ανηθικότητα και τα χαλάσματα τής κοινωνίας. Η πορεία που θα ακολουθήσει το Έθνος χαρακτηρίζει την αξία ή την αναξιότητα έκαστης γενιάς.

Κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα φέρουν ακέραιη την ευθύνη για την πορεία τής Φυλής μας. Όταν μια αυλή δροσίζεται, η δροσιά αυτή θα απλωθεί και στις υπόλοιπες αυλές. Όταν μια αυλή πάρει φωτιά, αν δεν σπεύσει η γειτονιά να την σβήσει, τότε η φωτιά θα απλωθεί και θα ισοπεδώσει την γειτονιά. Κι αν πάλι ένας εχθρός θελήσει να αλώσει την γειτονιά και βρει κάθε ένοικο σαν μια βέργα μοναχή, η γειτονιά θα εκλείψει. Αν όμως όλοι οι ένοικοι γενούν πολλές βέργες ενωμένες και μαχητικές, τότε η γειτονιά θα ζήσει και θα μακροημερεύσει.

Μια γεωπολιτική αυλή που πρέπει να την ευπρεπίσουμε και να την καλλιεργήσουμε είναι η Ελλάδα μας. Ένας οίκος που χρειάζεται πολλές και νεανικές ψυχές για να την δροσίσουν με την πνοή τους. Ένας ζωντανός οργανισμός που έχει ανάγκη όλα του τα κύτταρα και όλες του τις αισθήσεις, στην κεφαλή και το σώμα, στην ηγεσία και την κοινωνία, συγκοινωνούντα δοχεία. Τα κτίσματα, οι τέχνες, οι επιστήμες, η φύση όλη, ένας πολιτισμός που προάγει τον ελληνισμό. Και ο ελληνισμός ακροπόλεις και στρατός που απλώνεται και χαλάει ασχήμιες και βαρβάρους.

Η παρακμή πάλι είναι κι αυτή στοιχείο τής ζωής, άλλοτε αναπόφευκτο και στιγμιαίο, άλλοτε όμως απαράδεκτο και χρονίζον. Αν είναι στιγμιαία η παρακμή, τούτο έχει να κάμει με την κόπωση τού Έθνους, με έναν ανάποδο καιρό, με τις μάχες τις ατελείωτες που χρήζουν αέρα ανανέωσης.

Αν όμως έχουμε να κάνουμε με παρακμή χρονίζουσα, τούτο έχει να κάμει με τον κακό τον καιρό που φουσκώνει τα μυαλά τής ρωμιοσύνης και την στέλνει σε ήθη ξένα, σε διχασμούς, σε κυνήγι ύλης χάριν τής οποίας σκλαβώνεται στους δυνατούς βαρβάρους, γενόμενη από αυτοκρατορική ρωμιοσύνη σκέτη εταίρα ψωφιοσύνη. Αυτό δηλαδή που ζούμε με λίγα διαλείμματα από τής αλώσεως τής Πόλης έως τις μέρες μας.

Ανοίγοντας το βιβλίο τής ζωής μου, μπορώ εκεί μέσα να δω την πάσα αλήθεια. Από τα δεκαεπτά μου χρόνια που έχασα τον αγαπημένο μου πατέρα Κωνσταντίνο σε εργατικό δυστύχημα στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, λαμβάνοντας την θέση του, έλαβα στα χέρια ευθύνες και πήρα σκληρά μαθήματα. Εκεί, στον Σκαραμαγκά, εργαζόμενος στο γραφείο προσωπικού, είδα τούς πασοκοδίαιτους να νοιάζονται να μάθουν τι κόμμα ήμουν. Να χάνω επαναλαμβανόμενες προαγωγές λόγω μη ημετερότητας.

Μια ολόκληρη κοινωνία να ασχολείται με το ποιος πολιτικάντης ταΐζει καλύτερα το πόπολο, ποιος κλέβει περισσότερο, ποιος είναι πιο «πατριώτης», ποιος είναι πιο ανθρωπιστής στρατιώτης τής ανοικτής κοινωνίας. Ποιο κόμμα είναι περισσότερο ή λιγότερο «ελληνικό».

Είδα στην πορεία τής αρθογραφίας μου για Χριστό και Ελλάδα όλα τα στημένα θεριά τού ντόπιου σιωνιστικού νεοταξισμού να βγαίνουν εμπρός μου ξάφνου και από το πουθενά. Δεν έπρεπε για τον ψευτοπεριούσιο παγκοσμιοποιητή εβραίο και τα ντόπια ενεργούμενά του να σηκώσω κεφάλι. Να το σκύψω πριν καν φανεί καθαρά.

Είδα το διαδίκτυο των αναρχοπρακτόρων, το Παρατηρητήριο τού ψευτοανθρωπισμού και τούς δημοσιογραφικούς ιούς να με λένε φασίστα. Να τούς απαντώ πως δεν είμαι Ιταλός, είμαι Έλληνας και επομένως οπωσδήποτε Εθνικοκοινωνιστής.

Να με λένε ναζιστή γιατί μιλώ για Αίμα, Γη και Τιμή. Κι εγώ να ομιλώ και να γράφω πάντα για το ίδιο Ελληνικό Αίμα, για την ίδια Ελληνική Γη, για την ίδια Τιμή των Ελλήνων στο αίμα και τις αξίες. Για Ήθος, για Αρετή, για Ορθή Πίστη, για Ελληνική Οικογένεια, για Μεγάλη Ελλάδα. Το Παρατηρητήριο να με μηνύει τρεις φορές για αντισημιτισμό επειδή έγραφα και γράφω, επειδή ήμουν, είμαι και θα είμαι εσαεί εναντίον τού τυραννικού και αντίχριστου σιωνισμού. Για να δικαιωθώ άλλες τόσες φορές με εισαγγελικά βουλεύματα.

Η Ελλάδα όμως δίδει μοναχή της η δόλια τις αναντίρρητα πρέπουσες απαντήσεις. Με την φτώχια που τραβάει μέσα σε μια ολόφωτη και πλούσια γη. Με τον ελληνικό λαό σε δημογραφικό μαρασμό, να αφήνει έρημο το σπίτι το πατρογονικό και να στριμώχνεται στις μουντές μεγαλουπόλεις. Με το χωράφι να δίδει την θέση του στις επιδοτήσεις και το δάνειο. Με την αθεΐα, την ανωμαλία και τον αριβισμό να καταπλακώνουν την οικογένεια και να υβρίζουν το πρόσωπο τού Θεού και τού ίδιου τού Ανθρώπου. Με την τουρκοκρατία, την λαθρομετανάστευση και τον εβραιοσιωνισμό όλων τούτων να συρρικνώνουν εργασία, πληθυσμό και ελληνική πατρίδα.

Κάποτε ο μαρτυρικός αυτόχειρας διανοητής τού ελληνισμού Περικλής Γιαννόπουλος είχε χαρακτηρίσει τούς Έλληνες τής εποχής του ως τούς χειρότερους όλης τής ιστορίας μας. Λίγα χρόνια αργότερα, και λίγο πριν οι δημοκράτες τού Βενιζέλου εκτελέσουν τον έτερο μέγα διανοητή και Εθνικιστή Ίωνα Δραγούμη, ήρθε μια από τις εκλάμψεις τής Φυλής μας, οι βαλκανικοί πόλεμοι που έσπειραν θυσιαστικά ο Μελάς και ο Μεταξάς ως επιτελάρχης.

Στις μέρες τής μεταπολίτευσης φάνηκαν οι αληθινά χειρότεροι Έλληνες. Φτάσαμε στον απόλυτο πάτο. Τέλος. Έγερση και ξεσηκωμός. Ξυπνητήρι και κάλεσμα των μαχητών Χριστού και Ελλάδος στις επάλξεις. Παραφράζοντας τούς κομμουνιστές, εμείς οι Έλληνες Εθνικοκοινωνιστές λέμε: στα άρματα, στα άρματα, εμπρός στον Αυλώνα, εμπρός στον Εθνικιστικό Αγώνα τής Ελληνικής Φυλής.

Να πάρουμε πίσω την Πατρίδα μας. Να κάνουμε την Ελλάδα Κατοικητήριο Χριστού και Ελλήνων αποκλειστικά. Να φέρουμε περισσότερους Έλληνες σε μια αυτάρκη Ελλάδα. Να λευτερώσουμε πάσα γη ελληνική. Βυζάντιο ξανά.

Σ.Κ

ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΜΙΑ ΣΚΛΗΡΗ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΧΟΥΝΤΑ, ΜΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ ΟΛΑ ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Προ ολίγων μόλις ημερών, τρεις ένστολοι Ευέλπιδες δέχθηκαν άνανδρη επίθεση από κοπάδι λυσσασμένων κόκκινων σκυλιών, που έψαχναν για «φασίστες» στο Μοναστηράκι και κατέληξαν στο νοσοκομείο!

Ομοίως κι ένας εξοδούχος στρατιώτης, με πολιτική περιβολή, που τους φάνηκε για «φασίστας», γιατί ήταν κοντοκουρεμένος.

Προχθές, στην Θεσσαλονίκη, ένας ανύποπτος νέος δέχθηκε απρόκλητη επίθεση από άλλο κοπάδι δίποδων κομμουνιστών, γιατί φορούσε μπλούζα με το «Μολών Λαβέ».

Αναφέραμε μόνο τα περιστατικά που έγιναν τις τελευταίες ημέρες και δεν πήγαμε πιο πίσω, αναφέροντας σωρεία παρομοίων περιστατικών, με τους ίδιους ασύδοτους παρακρατικούς πρωταγωνιστές, γιατί θα χρειαζόταν να γράφουμε ώρες ολόκληρες…

Θυμάστε εσείς τουλάχιστον σ’ αυτές τις τελευταίες περιπτώσεις, να υπήρξαν δηλώσεις του αρμοδίου υπουργού ΠΡΟ-ΠΟ περί ανάγκης άμεσης συλλήψεως των δραστών και παραδειγματικής τους τιμωρίας (αν και όλα αυτά συνέβησαν σε περιοχές με ΧΙΛΙΑΔΕΣ κάμερες και η αναγνώριση των δραστών θα ήταν «παιχνιδάκι»για τις αρχές…) και κατεβατά με ανακοινώσεις ΟΛΩΝ των κομμάτων του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου», με καταδίκες και απαιτήσεις συλλήψεως των δραστών; Όχι ασφαλώς! Ούτε είδαν, ούτε άκουσαν ΟΛΑ τα κόμματα του συστήματος!

Αίφνης, εχθές, σ’ ένα περιστατικό που έγινε υπό συνθήκες αδιευκρίνιστες (για μια γροθιά ή ένα χαστούκι, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, σε μια δικηγόρο της πολιτικής αγωγής στην δίκη της Χρυσής Αυγής…), ΟΛΑ, μα ΟΛΑ τα κόμματα και αποκόμματα του «τόξου», έβγαλαν πύρινες ανακοινώσεις «κατά της βίας», ζητώντας την κεφαλή επί πινάκι του δράστη.

Αυτή είναι η υποκρισία τους! 

Αυτή είναι 

και η «δημοκρατία» τους!

Ζούμε υπό συνθήκες σκληρής μαρξιστικής – αμερικανόδουλης χούντας, εις βάρος των Ελλήνων εθνικιστών. Μιας χούντας με συνενόχους ΟΛΑ τα αστικά κόμματα.

Αλλά, ότι και να κάνουν, 

θα γυρίσει ο τροχός!

Αντίοχος