ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1947 – ΚΟΝΙΤΣΑ: Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΥΝΤΡΙΒΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΟΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΚΚΕ


Θεωρείται από τις πιό μεγάλες αναμετρήσεις στα οδυνειρά χρόνια της κομμουνιστικής ανταρσίας των ετών 1946 – 1949.

Είναι αναμφισβήτητα η κρισιμότερη γιατί απέδειξε ότι το Έθνος ξέρει να απαντά με πυγμή σε όσους το επιβουλεύονται.

Ιστορικό πλαίσιο πριν την μάχη

Γνωστή είναι η διαχρονική θέση του διεθνούς κομμουνισμού για την αρπαγή της Μακεδονίας και της Θράκης. Και είναι επίσης γνωστή η αμέριστη σύμπραξη των εγχώριων προδοτών του ανθελληνικού κομμ. κόμματος.

Από τη δεκαετία ακόμα του ’20 οι θέσεις τους στον Ριζοσπάστη ήταν ξεκάθαρες: Απόσχιση και ανεξαρτησία Μακεδονίας – Θράκης.

Ο συμμοριτοπόλεμος, ο «Τρίτος Γύρος» της κομμουνιστικής ανταρσίας, ξεκίνησε στις 31 Μαρτίου 1946, με επίθεση συμμοριτών στον Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου. Επρόκειτο για την πιο οργανωμένη επιδρομή του σλαβισμού για την υποδούλωση της Μακεδονίας και της Θράκης μας.

Ασφαλώς, δεν υπήρχε περίπτωση το ΚΚΕ να ξεκινήσει τον συμμοριτοπόλεμο χωρίς, όχι απλώς και μόνον την άδεια, αλλά και την εντολή του «Μεγάλου Στάλιν».

Τον Απρίλιο του 1947, ο Ζαχαριάδης συναντάται με τον Τίτο, στο Βελιγράδι, και συμφωνούν στη δημιουργία χωριστού κράτους στη Βόρεια Ελλάδα. Αυτός ήταν ουσιαστικά και ο σκοπός της εξέγερσης του ΔΣΕ. Στο μνημόνιο μεταξύ Ζαχαριάδη-Τίτο αναφέρεται στην παράγραφο 4: Το πιο νευραλγικό και ασθενικό για το μοναρχοφασισμό σημείο από κοινωνική, οικονομική, πολιτική, εθνική, στρατιωτική και γεωγραφική άποψη είναι η Βόρεια Ελλάδα, δηλαδή, κυρίως η ελληνική Μακεδονία και Θράκη. Αντίθετα για το ΔΣΕ εδώ συγκεντρώνονται οι πιο ευνοϊκές προϋποθέσεις. Ουσιαστική σημασία έχει εδώ το γεγονός ότι ο ΔΣΕ διαθέτει πρωτοβουλία στο διάλεγμα του σημείου όπου θα χτυπήσει.

Το 1947 ήταν πλέον τόσο σαφής ο στόχος που και το πόρισμα της Ειδικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών στον ΟΗΕ (23/5/1947) ανέφερε: «Επί τη βάσει των γεγονότων, τα οποία διεπίστωσεν η ιδία η Επιτροπή, κατέληξεν εις το συμπέρασμα, ότι η Γιουγκοσλαβία και εις μικροτέραν έκτασιν αι Αλβανία και Βουλγαρία υποστηρίζουν τον συμμοριακόν πόλεμον εν Ελλάδι. Οι βόρειοι γείτονες της Ελλάδος επιχειρούν να δημιουργήσουν και να υποδαυλίσουν αυτονομιστικήν κίνησιν εν Μακεδονία με σκοπόν την τελικήν απόσπασιν της Μακεδονίας από την Ελλάδα…».

Το καλοκαίρι του ’47, το ΚΚΕ δεν έκρυβε τις προθέσεις του. Ήδη τον Ιούνιο στο Στρασβούργο, ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης έκανε λόγο για «[…] τη δημιουργία μιας λεύτερης δημοκρατικής Ελλάδας με δική της κυβέρνηση και με δική της κρατική υπόσταση…».

Όλα αυτά έγιναν ακόμη ξεκάθαρα με τη συμφωνία του Μπλέντ, τον Αύγουστο του ίδιου έτους. Οι Έλληνες κομουνιστές συναντήθηκαν στη γιουγκοσλαβική πόλη μαζί με στελέχη των Γενικών Επιτελείων Γιουγκοσλαβίας, Βουλγαρίας, Αλβανίας και με Σοβιετικούς αξιωματικούς και αποφάσισαν την παροχή βοήθειας προς τις δυνάμεις του ΔΣΕ, με διακύβευμα την Ελληνική Μακεδονία.

Αργότερα ο Τίτο έγραψε για τη συμφωνία του Μπλέντ:

«Καταλήξαμε στη Συμφωνία του Μπλέντ, για να εξοφλήσουμε κάθε σχέση με το παρελθόν και να λύσουμε το Μακεδονικό ζήτημα με τρόπο ορθόδοξα μαρξιστικό. Διακηρύξαμε ότι οι λαοί της Μακεδονίας του Βαρδάρη, του Πιρίν και του Αιγαίου έπρεπε να αποκτήσουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσής τους».

Στην 3η Ολομέλεια του ΚΚΕ που έγινε στη Γιουγκοσλαβία στις 11 και 12 Σεπτεμβρίου 1947, διαπιστώθηκε ότι είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για τη δημιουργία «ελεύθερης δημοκρατικής περιοχής». Και τονίζεται ότι «συμπαγής και εκτεταμένη Ελεύθερη Ελλάδα, με δική της κυβέρνηση είναι το πρώτο βήμα για να σωθεί η Ελλάδα, η ακεραιότητα, η ανεξαρτησία της, η δημοκρατία».

Τον ίδιο μήνα δηλαδή Σεπτέμβριο του 1947, ο Μάρκος Βαφειάδης ήρθε στα Τίρανα και συναντήθηκε με τον Ενβερ Χοτζα. Την συνάντηση περιγράφει ο πρώην, επί Χότζα, αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της Αλβανίας Μουφτάρ Τάρε, στις αναμνήσεις του που δημοσίευσε το 2003 η εφημερίδα των Τιράνων Γκαζέτα Σκιπτάρε. Επί τόπου ο Ενβερ Χότζα έδωσε εντολή στο Νάκο Σπύρο να ανοίξουν μερικά ορεινά νοσοκομεία όπως στην περιοχή Voskopoje και Devoll περιοχές που βρισκόταν πολύ κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα όπου θα νοσηλεύονταν οι έλληνες μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στρατιώτες και αξιωματικοί.

Το Ελληνικό κράτος δεν είχε αντιληφθεί το μέγεθος του κινδύνου. Μία μεγάλη καμπάνα αφύπνισης για όλους θα είναι η μάχη της Κόνιτσας. Η πόλη ήταν από ετών στόχος των συμμοριτών.

Στην πόλη, το 1944, η ΠΕΕΑ ίδρυσε και λειτούργησε Παιδαγωγικό Φροντιστήριο. Στο Φροντιστήριο αυτό οι Ελληνες Ελασίτες εκπαιδευτικοί διδάσκονταν τις νέες αρχές της παιδαγωγικής επιστήμης και ψυχολογίας, που στηρίζονταν στην επεξεργασία των Ελλήνων (και όχι μόνο) μαρξιστών πάνω στο διαλεκτικό υλισμό.

Στις 23 Δεκεμβρίου 1947 ιδρύεται η «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση». 

Την επομένη στις 24, από τον ραδιοφωνικό σταθμό «Ελεύθερη Ελλάδα» των συμμοριτών στην Γιουγκοσλαβία, ανακοινώνεται ο σχηματισμός της, με «πρωθυπουργό» τον Μάρκο Βαφειάδη και «υπουργούς» γνωστούς κομμουνιστές και τον καθηγητή Πέτρο Κόκκαλη.

Στο διάγγελμα προς τον Ελληνικό λαό, δεν λείπει φυσικά η ξεκάθαρη θέση του κομμουνισμού: “ Η αναγνώριση πλέριας ισοτιμίας στις εθνικές μειονότητες και του δικαιώματος της ελεύθερης εθνικής τους ανάπτυξης. ”

Η Ελλάδα βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Αν η κυβέρνηση του Ζαχαριάδη αναγνωριζόταν, η Ελλάδα κινδύνευε να βρεθεί σε εμπόλεμη κατάσταση με τους βόρειους γείτονές της, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Η μάχη

Ξημερώνουν Χριστούγεννα στην Κόνιτσα με τσουχτερό κρύο. Έξι το πρωί και οι καμπάνες των εκκλησιών σημαίνουν τον όρθρο, χαιρετίζοντας με τις χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες την ημέρα.

Ταυτόχρονα ακούσθηκαν να πέφτουν βλήματα από βαρείς όλμους στα υψώματα της πόλης. Για μια στιγμή κανενός το μυαλό δεν πήγε σε επίθεση. Πέσανε έξι βλήματα όλμων και ύστερα μεσολάβησε ένα μικρό διάστημα ησυχίας. Μα ύστερα το κακό συνεχίστηκε χωρίς καμιά απολύτως διακοπή, έως τις εφτά.

Την Κόνιτσα υπερασπίζονταν η 75 Ταξιαρχία (που είχε λάβει μέρος στη μάχη του Μετσόβου) του Εθνικού Στρατού, υπό τον Συν/ρχη Δόβα Κωνσταντίνο με δύναμη μόνο δύο (2) Τάγματα Πεζικού, το 582 Τ.Π. και το 584 Τ.Π. 

Τα δύο τάγματα είχανε, απλώσει τμήματα της δυνάμεώς τους στα πιο επικίνδυνα σημεία γύρω από την Κόνιτσα, όπου από τον Αύγουστο είχανε γίνει γύρω-γύρω χαρακώματα, είχανε φτιάσει ναρκοπέδια κι ακόμα Σταθμούς Διοικήσεως ωχυρωμένους, για περίπτωση εισβολής και επιθέσεως εναντίον της.


Το 582 Τ.Π. κατείχε το ύψωμα Προφήτης Ηλίας που δεσπόζει της Κόνιτσας, πλην ενός Λόχου, του 3ου, που φρουρούσε τη Γέφυρα του Μπουραζανίου.

Οι Λόχοι του 584 Τάγματος Πεζικού κρατούσαν τον Προφήτη Ηλία Εξοχής, το ύψωμα 915 και ένα άλλο ανώνυμο ύψωμα νοτιοδυτικά του Προφήτη Ηλία.

Επίσης στην πόλη ευρίσκονταν ένα ενισχυμένο τάγμα χωροφυλακής και ΜΑΥ και τέσσερα πεδινά πυροβόλα.

Μικρότερα τμήματα είχαν απλωθεί νοτίως και δυτικά της πόλης. Μια μικρή δύναμη από ΜΑΥ, φρουρούσε κάθε βράδυ στην Κάτω Κόνιτσα κοντά στη γέφυρα του Αώου για κάθε ενδεχόμενο.

Κανένας δεν είχε υποψιαστεί πως μπορούσε τέτοια μέρα να συμβεί κανένα απρόοπτο. Την παραμονή των Χριστουγέννων, μόνον ο Διοικητής του 584 Τάγματος Πεζικού Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Παλλαντάς Γεώργιος που είχε ανέβει στο ύψωμα 915 και στον Προφήτη Ηλία Εξοχής για επιθεώρηση, σαν να τον έσπρωχνε κάποιο μυστικό προαίσθημα, μάζεψε τους αξιωματικούς του και τους είπε δύο λόγια:

“Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί από ώρα σε ώρα. Να έχετε όμως υπόψη σας, πως πρώτα θα πεθάνουμε εμείς οι Αξιωματικοί και κατόπιν οι φαντάροι. Τίποτα άλλο. ”

Οι δυνάμεις που ο ΔΣΕ χρησιμοποίησε στην επιχείρηση ήταν οι παρακάτω: 
Δύο ταξιαρχίες (32η και 16η) που χτύπησαν από την Λυκοράχη περιμετρικά στις θέσεις του ΕΣ και την γέφυρα Μπουραζάνι 
Ένα ενισχυμένο τάγμα μαζί με μια διμοιρία κομάντο με κύριο στόχο την αποκοπή κινήσεων για ενίσχυση του ΕΣ από το δρόμο του Καλπακίου. 

Η μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του ΔΣΕ και του ΕΣ ξεκίνησε λυσσαλέα από τις πρώτες ώρες της 25ης του Δεκέμβρη. Οι δυνάμεις των ανταρτών επιχείρησαν με αρκετή επιτυχία στα εξωτερικά φυλάκια της Κόνιτσας κυρίως σε αυτά που βρίσκονταν σε υψώματα.

Τα πολυβόλα των συμμοριτών γαζώνουν κάθε κατεύθυνση, ενώ σαλπιγκτές και άλλοι με χωνιά φώναζαν από όλες τις κατευθύνσεις:

“Μη πολεμάτε τζάμπα. Παραδοθήτε. Σκοτώστε τους πουλημένους Αξιωματικούς σας. Είσαστε χαμένοι ”.

Την 07:40 εκδηλώθηκε επίθεση από την Ταξιαρχία ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ κατά του 3ου Λόχου του 582 Τάγματος Πεζικού ο οποίος φρουρούσε την γέφυρα Μπουραζανίου (ενισχυόμενος και με δυνάμεις ΜΑΥ). Ύστερα από σκληρό αγώνα μέχρις εσχάτων, στις 09:15 η φρουρά υπέκυψε λόγω της αριθμητικής υπεροχής του αντίπαλου.

Από τους υπερασπιστές τις γέφυρας σκοτώθηκαν όλοι οι βαθμοφόροι και ελάχιστοι άνδρες κατάφεραν να ξεφύγουν στα κοντινά υψώματα. Η κατάληψη της γέφυρας και η καταστροφή της προκάλεσε σημαντικά προβλήματα καθώς απέκοψε την Κόνιτσα από τα Ιωάννινα (ο δρόμος την εποχή εκείνη διερχόταν δια μέσου της γέφυρας Μπουραζανίου).

Οι απώλειες του Λόχου ήταν τρομακτικές:

• Νεκροί: 18 (εκ των οποίων 1 Αξκός ο Διοικητής του Λόχου)

• Αιχμάλωτοι: 23

Όσοι από τους άνδρες του Λόχου διεσώθησαν διέφυγαν προς την κατεύθυνση ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ – ΔΟΛΙΑΝΩΝ.

Μεταξύ των νεκρών ήταν και ο Διοικητής του 3ου Λόχου του 582 Τάγματος Πεζικού Υπολοχαγός (ΠΖ) Βήττος Θεόδωρος. Συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940, υπηρέτησε ως Διοικητής Τάγματος στον ΕΔΕΣ, μετά τη διάλυση του οποίου (1945) υπηρέτησε ως Ανθυπολοχαγός και μετέπειτα ως Υπολοχαγός στον εθνικό στρατό.

Τα οστά του φυλάσσονται εντός μνημείου το οποίο βρίσκεται εντός του Ελληνικού Φυλακίου Μπουραζανίου. Σήμερα η γέφυρα τύπου BELLEY του Μπουραζανίου φέρει τιμητικά το όνομά του «ΓΕΦΥΡΑ ΛΟΧΑΓΟΥ (ΠΖ) ΒΗΤΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ»

Ο Διοικητής της 75ης Ταξιαρχίας Σχης (ΠΖ) Δόβας Κωνσταντίνος, με απόλυτη εμπιστοσύνη στους Αξιωματικούς και στους στρατιώτες του, δίνει διαταγές στους λαχανιασμένους αγγελιαφόρους που φτάνουν από όλα τα υψώματα με αναφορές των Διοικητών. Ακούει το κακό που γίνεται στο ύψωμα 915, πηγαίνει εκεί, επιθεωρεί και στις 12:15 ξεκινά με το αυτοκίνητό του να επιστρέψει στην έδρα της 75ης Ταξιαρχίας. Περί της 12:30 το τζιπ χτυπά σε μια νάρκη, ο Διοικητής της 75ης Ταξιαρχίας τραυματίζεται βαριά, τινάζεται μαζί με τον οδηγό στρατιώτη πολλά μέτρα μακριά. Τους μεταφέρουν ματωμένους στη Κόνιτσα. Ο Διοικητής της Ταξιαρχίας είναι λιποθυμισμένος από τα τραύματα και το δυνατό τράνταγμα της εκρήξεως.

Την Διοίκηση της 75ης Ταξιαρχίας αναλαμβάνει με διαταγή της VΙΙΙ Μεραρχίας ο Διοικητής του 584 Τάγματος Πεζικού Άνχης (ΠΖ) Παλλαντάς Γεώργιος.

Από την Κόνιτσα οι στρατιώτες που υπηρετούσαν σε γραφεία και σε βοηθητικές υπηρεσίες, ζητούν οι ίδιοι να τρέξουν στις μονάδες τους απάνω στα υψώματα. Φεύγουν τα παιδιά αυτά και πίσω μένουν οι τελείως απαραίτητοι. Για να φτάσουν στη μάχη τρέχουν. Γίνεται αγώνας δρόμου για το ποιός θα φτάσει πρώτος στο χαράκωμα και να βοηθήσει στον αγώνα. Εκεί που φθάνουν τέτοιοι είναι οι κρότοι που δεν μπορούν να ακουστούν και οι δυνατότερες φωνές. Οι τραυματίες με ματωμένα κορμιά, όσοι μπορούν να σταθούν ακόμα όρθιοι πολεμούν ακόμα.

Σκηνές μεγαλείου που δεν μπορεί να τις συλλάβει ανθρώπινο μυαλό. Οι Αξιωματικοί με πάθος πολεμούν στα πιο επικίνδυνα σημεία.

“Και εμείς να σκοτωθούμε, φωνάζουν στους στρατιώτες, να ταμπουρωθείτε στα κορμιά μας και να πολεμήσετε ”.

Η σφοδρή επίθεση των συμμοριτών την πρώτη ημέρα εναντίον των φυλακίων της πόλεως, δεν πέτυχε τίποτε το σοβαρό. Όλη η γραμμή κρατάει γερά και τα κύματα του εχθρού τσακίζονται επάνω στη γενναία άμυνα του στρατού μας.

Αυτή η νύχτα έκρινε τη τύχη της Κόνιτσας. Φάνηκε καθαρά πως ο στρατός δεν θα επέτρεπε με οποιαδήποτε θυσία να περάσουν οι συμμορίτες.

Η δεύτερη μέρα, η 26η Δεκεμβρίου, δεν αλλάζει καθόλου την κατάσταση. Οι συμμορίτες επιτίθενται με την ίδια λύσσα χωρίς αποτέλεσμα. Και στις 27 η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη. Οι συμμορίτες επιτίθενται σε όλα προς το βορρά και ανατολικώς της πόλεως υψώματα με λύσσα, αλλά δεν μπαίνουν στην πόλη.

Η Αεροπορία κάνει κι αυτή θαύματα. Στα Γιάννενα από την πρώτη κι όλας μέρα της επιθέσεως έφτασε ο Αρχηγός των Αεροπορικών Δυνάμεων της Στρατιάς Κελαϊδής και οι πιλότοι της Βάσεως Ιωαννίνων που εν τω μεταξύ έχει ενισχυθεί με αρκετά Σπιτφάϊρς, κάνουν τέσσερις και πέντε εξορμήσεις ημερησίως. Άθλος.

Αεροπλάνα Ντακότα κατεβαίνουν σε χαμηλό ύψος και ρίχνουν με τα αλεξίπτωτα πυρομαχικά. Πολλά από αυτά προς την ανατολική κυρίως πλευρά της πόλεως πέφτουν κοντά στις γραμμές των συμμοριτών, και γίνονται αφορμή μικροσυγκρούσεων, σώμα προς σώμα καμμία φορά.

Ο Παλλαντάς από τις 26 υποψιάστηκε κάτι που στο άμεσο μέλλον θα αποδεικνυόταν αληθινό. Φοβήθηκε μήπως οι συμμορίτες απογοητευμένοι από τις αποτυχίες τους στα υψώματα χτυπήσουν την Κόνιτσα από τον πεδινό διάδρομο.

Διατάζει το 2ο και 3ο Λόχο του 584 Τάγματος Πεζικού (Διοικηταί Λοχαγός Ζώτος και Υπολοχαγός Τσίγκας) να φύγουν από το ύψωμα 915 και να κατέβουν στην Κόνιτσα, ώστε να ενισχυθούν τα τμήματα του 582 Τάγματος Πεζικού που είχαν μικροφυλάκια στη νοτιοανατολική και τη νοτιοδυτική πλευρά της Κόνιτσας.

Με την ενέργειά του αυτή έσωσε την Κόνιτσα. Στις εφτά το βράδυ της 27ης οι συμμορίτες κάνουν επίθεση από το πεδινό διάδρομο. Ή μάλλον με χίλιες προφυλάξεις καταφέρνουν να χωθούν στα σπίτια χωρίς σχεδόν να τους αντιληφθεί κανένας. Θα προχωρήσανε κατ΄αυτόν τον τρόπο περισσότερο από 250 μέτρα κατ’ ευθείαν στην κάτω Κόνιτσα. Μόλις μπαίνανε στα σπίτια ακινητούσαν της οικογένειες με το πιστόλι στα χέρια και έπιαναν τα παράθυρα και τις πόρτες για κάθε ενδεχόμενο.

Η νύχτα αυτή είναι η πιο τρομερή νύχτα που γνώρισε η Κόνιτσα. Τα γυναικόπαιδα σκούζουν από το φόβο και οι συμμορίτες με τα χωνιά απειλούν γενική σφαγή των στρατιωτών αν τους αιχμαλωτίσουν.

Τα καλντερίμια γεμίζουν νεκρούς που βογγούν απελπισμένα. Κοντεύει να ξημερώση. Οι συμμορίτες δεν μπορούν να σταθούν περισσότερο. Σέρνοντας από τα πόδια σκοτωμένους και τραυματίες αρχίζουν να υποχωρούν. Ο στρατός μας είχε και αυτή τη φορά νικήσει. Οι Κονιτσιώτες αγκάλιαζαν και φιλούσαν τον στρατό που έσωσε και πάλι την πόλη.

Τις νύχτες στο δρόμο που ξεκινά από το Λεσκοβίκι για την Ελληνοαλβανική μεθόριο, βλέπουν συχνά οι υπερασπιστές της Κόνιτσας φώτα αυτοκινήτων που ανεβοκατεβαίνουν συνεχώς. Από ομολογίες χωρικών της περιοχής εκείνης αποδεικνύεται πως τα αυτοκίνητα αυτά μετέφεραν ενισχύσεις στους συμμορίτες και στην επιστροφή πολυάριθμους τραυματίες σε αλβανικά νοσοκομεία.

Αλλά από την Κόνιτσα τις νύχτες η αμυνόμενη φρουρά και ο λαός της πόλης αντικρύζουν άλλα φώτα παρήγορα. Είναι φωτοβολίδες που σκάζουν στην περιοχή της Βίγλας.

Οι ενισχύσεις στην πολιορκημένη πόλη πλησιάζουν. Η ηρωϊκή πόλη της Κόνιτσας αναπνέει. Βλέπει τους ελευθερωτές να φθάνουν.

Στα υψώματα της Γκραμπάλας ο αγώνας είναι εξαιρετικά σκληρός. Στο ύψωμα 1060 είχαν μείνει από τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο χαρακώματα, και αυτά ακριβώς κρατούσαν οι συμμορίτες. Το πυροβολικό μας και η αεροπορία τα κτυπούν συνεχώς, αλλά οι συμμορίτες εξακολουθούν να αντιστέκονται.

Το απόγευμα όμως της 29ης Δεκεμβρίου στις τρείς μία Διλοχία του 527 Τάγματος Πεζικού με τον Λυγεράκη καταφέρνει και με ηρωϊκή εξόρμηση μπαίνει στα χαρακώματα και διώχνει κακήν κακώς τους συμμορίτες. Είναι οι απαράμιλλοι ΛΟΚ, οι επίλεκτοι Έλληνες κομάντο, από τους οποίους έχει σταλλεί στην Ήπειρο μία πρότυπος Μοίρα υπό τον ηρωϊκό Ζαχαράκη.

Για να ανέβει η ηρωϊκή αυτή Διλοχία εκεί επάνω, έκανε σωστή αναρρίχηση στην πλαγιά που ήτανε εντελώς γυμνή και φοβερά απότομη.

Μέσα στο χιονισμένο χάος των βουνών, που οι απάτητες πλαγιές τους είναι και την ημέρα για ασκημένους χιονοδρόμους ορειβατικό κατόρθωμα να τις δαμάσουν, οι δαίμονες του Ζαχαράκη βρίσκουν πατήματα, εκβιάζουν περάσματα, μέσα στο πυκνό σκοτάδι, καβαλάνε το ύψωμα 935, πηδούν στην Κεφαλοβουλγάρα, προχωρούν προς τη Βίγλα.

Η διείσδυδη των ΛΟΚ στα νώτα των συμμοριτών συντόμεψε κατά πολύ την επαφή του στρατού με την πολιορκημένη Κόνιτσα. Ήταν κάτι που ο »Δημοκρατικός Στρατός» δεν το περίμενε.

Εν τω μεταξύ η Διλοχία Λυγεράκη και το 24ο Τάγμα Χωροφυλακής (πρώην αντάρτες του ΕΔΕΣ) του βουλευτού Αλέκου Παπαδόπουλου και του Δημήτριου Ιωάννου, είναι έτοιμα να τραβήξουν για την Κόνιτσα. Το γρηγορώτερα μάλιστα.

Η αποστολή είναι αφάνταστα δύσκολη και επικίνδυνη. Η απότομη διαμόρφωση του εδάφους προσφέρεται για αντίσταση των συμμοριτών.

Ο Λυγεράκης τινάζει ψηλά στον ουρανό μία φωτιστική φωτοβολίδα. Κι οι χωρικοί στο χρυσό φως από τις χαραμάδες των παραθυριών τους αντικρύζουν χακί. Χακί Ελληνικό.

Βλέπουνε και από την Κόνιτσα την φωτοβολίδα. Τα πολυβόλα στον Προφήτη Ηλία, στον Άγιο Αθανάσιο, παντού πάνε να καούν από τις χαρμόσυνες ριπές.

Έρ-χε-ται! Έρ-χε-ται!

Οι κάτοικοι ανοίγουν τέντα τα παράθυρα και κοιτάζουν κατά το μονοπάτι. Αγκαλιάζονται και φιλιούνται.

Από την Γκορίτσα και πέρα ο Λυγεράκης κι ο Παπαδόπουλος δεν υπολογίζουν πλέον τίποτα. Για να φτάσουν στην Κόνιτσα κυριολεκτικώς τρέχουν. Οι στρατιώτες για να βλέπουν καλύτερα ανάβουν τα ηλεκτρικά τους φανάρια.

Στην Κόνιτσα στρατιώτες και κάτοικοι τρελαίνονται από ενθουσιασμό. Διακρίνουν καθαρά πλέον από το φως, τη φάλαγγα που πλησιάζει. Στις 10 ακριβώς οι πρώτοι στρατιώτες φτάνουν στη γέφυρα του Αώου.

Τους σταματά το ξερό »Άλτ» του σκοπόύ επάνω από τα βράχια. Απαντούν στο παρασύνθημα και ο στρατός στις 10 και 10′ μπαίνει στη Κάτω Κόνιτσα. Ο Παπαδόπουλος μαζί με τον Λυγεράκη λίγα λεπτά αργότερα φτάνουν στο γραφείο του Παλλαντά.

Η Κόνιτσα πανηγυρίζει. 
Η επταήμερη μάχη έληξε πλέον.

Οι επιχειρήσεις συνεχίστηκαν μέχρι τις 7 Ιανουαρίου με αντεπιθέσεις του Ελληνικού στρατού βόρεια της Κόνιτσας, που είχαν ως αποτέλεσμα να απαλλαγεί οριστικά η γραφική κωμόπολη από τον κίνδυνο.

Οι απώλειες εκατέρωθεν ήταν σημαντικές. Οι μονάδες του ΕΣ που συμμετείχαν στη μάχη είχαν 104 νεκρούς, 53 αγνοούμενους και 356 τραυματίες. Ο Μάρκος δήλωσε προς την ηγεσία του ΚΚΕ ότι οι αντάρτικες απώλειες περί την Κόνιτσα ανέρχονταν σε 650 άνδρες.

Συμπεράσματα Επισημάνσεις

Η χρονική σύμπτωση της ίδρυσης της κυβέρνησης των ανταρτών, που ονομάστηκε «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση» και της επίθεσης κατά της Κόνιτσας δεν ήταν τυχαία.

Σύμφωνα με τον Μάρκο, ο Ζαχαριάδης είχε πει ότι «θα πάρουμε την Κόνιτσα, θα φτιάξουμε την κυβέρνηση και πιθανόν ν’ αναγνωριστούμε» από τη Σοβιετική Ενωση και τους φίλους της ή κάποιους από αυτούς.

Αποκαλυπτική είναι η έκθεση του Μάρκου Βαφειάδη που ενώ θεωρεί ότι η στιγμή της επιχείρησης ήταν κατάλληλη και επιβάλλονταν να γίνει πολιτικά και στρατιωτικά, στη συνέχεια τονίζει τα λάθη που έγιναν ένα εκ των οποίων ήταν ότι δεν γίνεται στοιχειώδης πολιτική δουλειά στα τμήματα.

Μετά την Κόνιτσα, ο κλονισμένος Μάρκος ήταν βέβαιος ότι ο ΔΣΕ δεν μπορούσε από μόνος του να επικρατήσει.

Σε ένα νεώτερο αφιέρωμα του Ριζοσπάστη στις 24 Αυγούστου 1997 τονίζεται χαρακτηριστικά: “Εκείνη η βουνοκορφή πάνω απ’ την Κόνιτσα που δεν κατάφερε ο ΔΣΕ να καταλάβει κι έχασε την Κόνιτσα , βαραίνει στις καρδιές μας”. Ένα μικρό δείγμα του πόσο στοίχισε η απώλεια στους συμμορίτες.

Η νίκη της Κόνιτσας έδειξε ξεκάθαρα το υψηλό μαχητικό φρόνημα των μαχητών του Ε.Σ. και την εξαιρετική ποιότητα των αξιωματικών, οι οποίοι διοικούσαν εκ του σύνεγγυς, με το ανάλογο τίμημα σε αίμα. 

Στην Κόνιτσα για πρώτη φορά φάνηκαν ο ηρωϊσμός και οι δυνατότητες των καταδρομέων, αλλά και οι σοβαρές ελλείψεις του Ε.Σ. σε οπλισμό και ιδιαίτερα σε πολυβόλα. Η φρουρά της Κόνιτσας αντιμετώπισε έξι εχθρικά τάγματα επί πέντε ημέρες με μόνο δύο πολυβόλα! Αυτή η έλλειψη αποτέλεσε πρόβλημα σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του συμμοριτοπολέμου. Το 1948 διατέθηκαν μερικά πολυβόλα, όχι πάνω από 4 ανά τάγμα. Σαν σύγκριση το 1940 κάθε τάγμα πεζικού διέθετε 12 πολυβόλα, 36 οπλοπολυβόλα και 48 βομβιδοβόλα.

Η μάχη και η νίκη της Κόνιτσας, υπήρξε η αποφασιστική καμπή του συμμοριτοπολέμου. Γι’ αυτό η Κόνιτσα θα μείνει στην ιστορία μας, σαν βωμός θυσίας και θρύλος.

Χάρις στη νίκη της Κόνιτσας η Ελλάδα απέφυγε την κομμουνιστοποίηση και τον δεδομένο διαμελισμό της και το σβήσιμο από το χάρτη. Γιατί στην περίπτωση επιβολής του Κομμουνισμού σ’ όλη τη χώρα, είναι απολύτως βέβαιο, ότι η Μακεδονία και η Θράκη θα περιέρχονταν στους Βουλγάρους και στους Σκοπιανούς του Τίτο –ο οποίος ακόμα δεν τα είχε χαλάσει με τον Στάλιν- και η Ήπειρος κατά μεγάλο μέρος στους Αλβανούς.

Και σήμερα;

69 χρόνια μετά, η μεγάλη εκείνη στρατιωτική νίκη, έχει καταντήσει μεγάλη πολιτική ήττα. Ο μαρξισμός έχει επιβληθεί στους πολιτικάντηδες που όχι μόνο επέβαλαν για χρόνια τη λήθη, αλλά αλλάζουν και την ιστορία μας στα σχολικά βιβλία.

Η επέτειος αυτής της μεγάλης, της ιστορικής, της σωτήριας νίκης, από πολλού δεν εορτάζεται επίσημα. Χάριν της δήθεν λήθης και κατά πλήρη βιασμό της Ιστορίας.

Ο Σεβασμιότατος μητροπολίτης Κονίτσης κ.κ. Ανδρέας στο μνημόσυνο που έγινε το 2014 τόνισε: “Να προσέχουμε τους προδότες που προέρχονται μέσα απὸ την Ελλάδα. Η χώρα έχει γεμίσει απὸ νέους ἐφιάλτες. Τους βρίσκουμε στο κυβερνητικὸ στρατόπεδο και στην αντιπολίτευση, στις δήθεν κοινωνικὲς οργανώσεις, σε κοσμικὰ ισχυροὺς παράγοντες, στον τύπο…”

Σήμερα οι χιλιάδες των νεκρών που έπεσαν υπακούοντας στις διαταγές της νόμιμης κυβέρνησης του τόπου έμειναν δυστυχώς αδικαίωτοι.

Μερικοί θεωρούν ότι το κράτος ξέχασε τους ήρωες. Λάθος. Τους τιμώρησε.

Αντί μνημοσύνου, ψήφισε το νόμο 1863/18 Σεπτεμβρίου 1989, όπου στο άρθρο 1 ορίζεται: “ Όπου στην κείμενη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος «συμμοριτοπόλεμος» αντικαθίσταται με τον όρο «εμφύλιος πόλεμος» και όπου «συμμορίτες» με τον όρο «Δημοκρατικός Στρατός»”.

Το Εθνικό κράτος στο οποίο αποβλέπουμε θα στείλει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τον αναίσχυντο αυτό νόμο.

Αιωνία η μνήμη και η τιμή 
στους λαμπρούς μαχητές της Κόνιτσας.

 Τ.Βασίλειος


Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019

ΤΟΥΡΚΙΑ: ΟΙ ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΙΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ 


Ο φανατισμός των Ισλαμιστών στην Τουρκία δεν επιτρέπει διαφοροποιήσεις ειδικά σε θέματα θρησκείας.

Αυτό όμως που δεν επετεύχθη με «ζεϊμπέκικα και κουμπαριές» το πράττει η Ορθοδοξία αφού είναι έκδηλο σε πολλούς Τούρκους το Ορθόδοξο υπόβαθρο.

Αν καί οι λιγοστοί Σελτζούκοι άλλαξαν τον εθνοθρησκευτικό χαρακτήρα εκατομμυρίων Ελλήνων (Μικρασίας, Θράκης, Πόντου κ.α.) που λόγω βίας ή συμφερόντων εξισλαμίσθηκαν ακόμα και επιφανειακά, σήμερα μία κρυμμένη Ορθόδοξη θρησκευτικότητα εκδηλώνεται από τους απογόνους τους.

Οι κρυπτοχριστιανοί αποτελούν για το Πατριαρχείο ένα κρυφό ποίμνιο τραγικών θυμάτων μιας αυταρχικής διοίκησης αιώνων. Ζουν παντού. Κυρίως στον Πόντο που ίσως είναι 2 εκατομμύρια!

Έρημοι ναοί λειτουργούν και ξαφνικά γεμίζουν κρυπτοχριστιανούς που κοινωνούν συνειδητά, νηστεύουν ακόμα και το λάδι όλα τα 5ήμερα της Μ. Τεσσαρακοστής.

Γράφονται συνθήματα σε τοίχους από νέους με αναζητήσεις: «Δεν θέλουμε να είμαστε πια μουσουλμάνοι. Θέλουμε να γίνουμε Χριστιανοί»!
Τούρκοι λένε σε Έλληνες επισκέπτες: «Ο τόπος αυτός είναι δικός σας».
Hos geldiniz!

Φύλακες μνημείων λένε σε Έλληνες να μην πληρώνουν εισιτήριο γιατί «αυτά είναι δικά σας».

Δεν θεωρούν ευλογία απ’ τον Θεό το γεγονός ότι αδίκησαν τους Ρωμηούς κλέβοντας και διώκοντάς τους, πιστεύοντας ότι αυτός είναι ο λόγος που δεν βλέπουν προκοπή! Καταλαβαίνουν ότι ζουν σε μια χώρα που όλα είναι Ελληνικά!

Ιστορία, μνημεία, πόλεις, πολιτισμός και το σημαντικότερο ότι η συντριπτική πλειοψηφία εξ’ αυτών γνωρίζει ότι στις φλέβες τους ρέει Ελληνικό αίμα!

Τα περιστατικά πολλά.

Στο ναό Αγ. Τριάδος Σταυροδρομίου Κωνσταντινουπόλεως, ο π. Δοσίθεος συναντά νεαρή Τουρκάλα που ρίχνει οβολό στο παγκάρι, ανάβει κερί, προσκυνεί την εικόνα και εξηγεί στον Πάτερ: «Μου αρέσουν τα δικά σας»!

Κάθε Παρασκευή που λειτουργεί η Μονή Μεταμορφώσεως Πρώτης συρρέουν πολλοί Τούρκοι. Στο νησί Αντιγόνη τιμούν τον Αγ. Γεώργιο φέρνοντας στο μοναστήρι λάδια, λαμπάδες, χρήματα για τα θαύματα που κάνει. Σ’ ένα απ’ τα 40 αγιάσματα της Πόλης, στο Μπαλουκλή καταφεύγουν πολλοί Τούρκοι ζητώντας βοήθεια σε δύσκολες περιστάσεις της ζωής.

Στην Παναγία του Βεφά κάθε πρωτομηνιά εκατοντάδες Τούρκοι παίρνουν αγιασμό και την Πρωτοχρονιά γίνεται το αδιαχώρητο από χιλιάδες προσερχόμενους.

Κοντά στην Αγιά Σοφιά, στον Αϊ Θαράπο, κάθε Δευτέρα Ορθόδοξος ιερέας διαβάζει συνεχώς ευχές σε «μουσουλμάνους» που ζητούν εξομολόγηση.

Το αγίασμα της σπηλιάς Αγ. Δημητρίου Ξηροκρήνης γεμάτο δεκανίκια και τάματα από Τούρκους ακόμα και απ’ το Ερζερούμ που θεραπεύθηκαν.

Εκκλησιάζονται, ζητούν να κοινωνήσουν, προσκυνούν το Σταυρό, ευχαριστούν τον παπά που σταυρώνει το άρρωστο παιδί τους, αγαπούν ιδιαιτέρως τον Aziz Nikola (Άγιο Νικόλαο)! Τουρκάλα κρατά 50 χρόνια αναμμένο το καντήλι στο Ναό Ταξιαρχών Μοσχονησίων!


Η «Σαμπάχ» γράφει: «Η επαναλειτουργία της Πατριαρχικής Σχολής Χάλκης είναι αίτημα άκρως λογικό» και ο αρθρογράφος Τσαντάρ υποστηρίζει «την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου που ισχύει απ’ το 451… ».

Ο Γ. Τζιβαόγλου γράφει ότι ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ υπήρξε μοιραίο λάθος. Τουρκική τράπεζα παρουσίασε έκδοση για το Βυζάντιο που περιείχε ακόμα και λόγο του Αγίου Βασιλείου προς νέους!

Η Τουρκική ακαδημία επιστημών διοργάνωσε συνέδριο για τη ζωή στο Βυζάντιο.
Στην Τουρκία οι Ορθ. Εκκλησίες δεν πληρώνουν ηλεκτρικό ρεύμα όπως στην Ελλάδα.

Απαλλάσσονται!

Τουρκικές πηγές σε έρευνα του Ν. Χειλαδάκη αποκαλύπτουν ότι στη Μονή Παντοκράτορος του Κερατίου που υπήρχαν οι αυτοκρατορικοί τάφοι Κομνηνών και Παλαιολόγων, είναι σήμερα η περιοχή Φατίχ, κέντρο φανατικών ισλαμιστών και συνηθίζουν πολλοί Τούρκοι να ανάβουν κεριά και να ρίχνουν χρήματα σ’ έναν τάφο παρά την προειδοποιητική επιγραφή που απαγορεύει αυστηρά τη συνήθεια αυτή.

Στην ίδια συνοικία υπήρχε ο Βυζαντινός ναός Αγίων Αποστόλων. Πάνω στα ερείπιά του χτίστηκε τζαμί και κατόπιν επισκευών ανοίχτηκε ο τάφος του Μωάμεθ Πορθητή που είχε μητέρα Χριστιανή -πιθανώς Ελληνίδα- και διαπιστώθηκε ότι μία καταπακτή οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα της παλιάς Εκκλησίας, αποδει-κνύοντας ότι ο Μωάμεθ είχε ταφεί σε Ορθόδοξη Εκκλησία εν μέσω Βυζαντινών αυτοκρατόρων!

Μαρτυρίες αναφέρουν ότι στα τέλη της ζωής του είχε ασπασθεί τον Χριστιανισμό και δίπλα στον τάφο του βρέθηκε Σταυρός και εικόνα της Παναγίας!

Ο ναός Αγίας Ειρήνης δίπλα στην Αγιά Σοφιά δεν έγινε ποτέ τζαμί.

Ο Μωάμεθ τον άφησε να λειτουργεί κανονικά χάριν της Χριστιανής μάνας του! Όλα αυτά απασχολούν κατά καιρούς τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.

Αποτέλεσμα εικόνας για ποιοι τουρκοι ποια τουρκια ΑΙΜΟΣ"
Το περιοδικό «Ακτουέλ» της Σαμπάχ παρουσίασε άρθρο: «Ο Πορθητής ήταν Χριστιανός;»!

Η εβδομαδιαία τουρκική επιθεώρηση αξιών αναφέρει: «Επιστρέφουν στις θρησκευτικές τους ρίζες»! Επισημαίνει ότι σε 3 χρόνια μοιράστηκαν 8 εκατομμύρια Ευαγγέλια (incil) στην τουρκική γλώσσα, ενώ φανερά βαπτίζονται Χριστιανοί πολλοί μουσουλμάνοι απόγονοι εξισλαμισμένων Ελληνογενών που ανακαλύπτουν τις χριστιανικές τους ρίζες!

Η «Σαμπάχ» τιτλοφορεί: «Η Εκκλησία της Παναγίας στην Κωνσταντινούπολη, τελευταία ελπίδα για τους Τούρκους»!

Την χαρακτηρίζει «Πόρτα ελπίδας», τόπο προσκυνήματος και προσευχής στα προβλήματα των Τούρκων με αθρόα προσέλευση που κάθε 1η του μηνός δημιουργείται το αδιαχώρητο!

Η φήμη της Παναγίας απλώθηκε παντού και οι Τούρκοι -ακόμα και διάσημοι- προσέρχονται για να ανάψουν κεριά, να φιλήσουν το χέρι Ορθόδοξου παπά, δηλώνοντας ότι εκεί είναι το σπίτι του Θεού γιατί γίνονται θαύματα!

Στον Αρχάγγελο Μιχαήλ στη Σεβάστεια, αναφέρεται στα συναξάρια ότι μικρά ψάρια εντός του αγιάσματος έγλυφαν το σώμα των ασθενών και λάμβαναν θαυματουργικά θεραπεία. Η Εκκλησία καταστράφηκε τον 15ο αιώνα, αλλά σήμερα το αγίασμα χρησιμοποιείται με τις ίδιες θεραπευτικές ιδιότητες προσελκύοντας πολλούς Ευρωπαίους.

Η εφημερίδα «Σταρ» γράφει: «Τουρκάλες με μαντίλες πάνε σε Εκκλησίες», ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα, ζητάνε την ευλογία έκπληκτων παπάδων, προσκυνούν εικόνες, επικαλούνται Αγίους (όλα αυτά τα απαγορεύει το Ισλάμ), παρατηρώντας μία μεταστροφή σε Ελληνορθόδοξους ναούς και αγιάσματα όπου οι Τούρκοι βρίσκουν καταφύγιο!

Η εφημερίδα «Μιλιέτ» αναφέρει ότι με μέριμνα Τούρκου δημάρχου, γιορτάστηκε ευλαβικά στη Σηλυβρία η μνήμη του Αγίου Νεκταρίου με μαζική συμμετοχή «μουσουλμάνων»!

Τα τελευταία χρόνια επετράπη στην εορτή των Θεοφανίων να ρίχνεται στο Βόσπορο ο Σταυρός.

Πιο πολύ χάρηκαν οι Τούρκοι ψαράδες γιατί θεωρούσαν ότι ο λόγος που μειώθηκαν τα ψάρια στη θάλασσα ήταν που δεν έριχναν οι Ρωμηοί το Σταυρό τα Φώτα!

Τουρκικές εφημερίδες ανέφεραν ότι νεαρή Τουρκάλα βούτηξε με τα ρούχα να πιάσει το Σταυρό στον Κεράτιο μαζί με Χριστιανούς δίνοντας συνέντευξη ότι ήθελε να τιμήσει τη γιορτή των Ρωμηών και θα το ξανάκανε για να πάρει ευλογία!


Η «Χουριέτ» πρώτη σε κυκλοφορία τουρκική εφημερίδα δημοσίευσε πριν λίγα χρόνια ότι Τούρκος υποψήφιος δήμαρχος κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος ζήτησε την ευλογία του Πατριάρχη, παρακολουθώντας τη θ. λειτουργία στην Παναγία Ευαγγελίστρια την 25η Μαρτίου(!), μίλησε δημόσια σε Τούρκους δημοσιογράφους για την αγιότητα του ηγέτη της Ορθοδοξίας και του πρόσφερε τριαντάφυλλο…»!
Τουρκικά κανάλια δείχνουν Μετέωρα, Μιστρά, ψαλμωδίες, βίους Αγίων κ.α.



Προβάλλουν Τούρκους που αγιογραφούν και ότι έξω από την Άγκυρα σε ιστορική παλαιοχριστιανική κατακόμβη συρρέουν προσκυνητές πιστεύοντας ότι θα βοηθηθούν στη ζωή τους, ανάβοντας κεριά εκεί όπου συγκεντρώνονταν παλιά οι Χριστιανοί.

Έξω από τα Άδανα σε κατακόμβη που αγίασαν 7 Χριστιανοί νέοι προσέρχονται Τούρκοι προσκυνητές θυμιάζοντας λιβάνι που απαγορεύει το Ισλάμ, θεωρώντας τους τόπους ιερούς διότι γίνονται φοβερά θαύματα.

Στην Ταρσό ο Ναός Αποστόλου Παύλου είναι προσκύνημα, ανάβουν καντήλια, φιλάνε εικόνες, πίνουν αγίασμα για την υγεία τους και όλα αυτά τα θεωρούν ιερά. Στις 24 Σεπτεμβρίου στην Πρίγκηπο τιμούν τον Άγ. Γεώργιο τον Κουδουνά.

Δεκάδες χιλιάδες προσκυνητές απ’ τα πέρατα της Τουρκίας με τσαντόρ, ακόμα και ηλικιωμένοι, περπατούν ξυπόλητοι, απ’ τις ακτές όλη την ανηφόρα ως την κορυφή που είναι ο ναός σε ένα άνευ προηγουμένου πανηγύρι, κάνοντας τάματα, κρεμώντας κουρελάκια στα δέντρα, τηρώντας μία παράδοση με κλωστές, περιμένοντας σε ατέλειωτες ουρές επί 5 ώρες για να πάρουν αγιασμό, να τους σταυρώσει ο Ορθόδοξος παπάς, ανάβοντας κεριά, χαϊδεύοντας εικόνες, πιστεύοντας στη δύναμη του Σταυρού!

Τούρκοι γράφουν λογοτεχνικά βιβλία: «Κωνσταντινούπολις ήταν το όνομά σου… με το λαό σου τον ευσεβή, τις Εκκλησιές, τα μοναστήρια, τ’ αγιάσματά σου, με τις εικόνες, τους καλογέρους και τους αγγέλους σου, ήσουνα η πρωτεύουσα μιας αυτοκρατορίας. Κωνσταντινούπολις το όνομά σου…»

Ας τα βλέπουν αυτά στην χώρα μας «οι λίγοι» που έκαναν μόδα το να μάχονται την Εκκλησία.

Άρθρο του Γιώργου Γεράκη,

Εφημερίδα Λέσβου «Δημοκράτης»

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΣ

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019

9η Δεκεμβρίου : Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς!

Αποτέλεσμα εικόνας για Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς"

Έχει υπολογιστεί ότι κάθε χρόνο πληρώνονται σε όλο τον κόσμο για δωροδοκίες 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, γεγονός που εντείνει τη διαφθορά και συμβάλλει στην υπονόμευση του μέλλοντος των επερχόμενων γενεών.

Κάθε πράξη δωροδοκίας συμβάλλει στη φτώχεια, αποτελεί τροχοπέδη στην πρόοδο και αποστερεί πόρους για επενδύσεις.

Τη διαφθορά μάχεται εδώ και χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο η μη κυβερνητική οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια», που έπεισε τον ΟΗΕ να υιοθετήσει σχετικές πρωτοβουλίες.

Η 9η Δεκεμβρίου γιορτάζεται ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς, γιατί την ημερομηνία αυτή του 2003 η γενική συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε τη Συνθήκη κατά της Διαφθοράς.

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2019

Η Συμμαχία Ρωσίας-Ισραήλ-Κύπρου εναντίον της Τουρκίας





Θα αναρωτηθεί κανείς που κολλάνε οι Ρώσοι στην περιοχή. Κολλάνε και παρακολλάνε. Όπως θα διαβάσετε στο παρακάτω άρθρο των Financial Times, με τίτλο “Russia tightens links to Bashar al-Assad with Syria energy deal”, του Δεκεμβρίου 2013, οι Ρώσοι ανέλαβαν την εκμετάλλευση των θαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Συρίας. Γράφει το άρθρο:

2η και 3η Παράγραφος
The state-controlled Russian group Soyuzneftegaz and the Syrian regime this week signed a deal that allows for the exploration and drilling, development and production of oil and gas in a 2,190 sq km area off Syria’s coast, the first-such deal for the country.
It might be years before the deal is implemented, analysts said. But the concession, which is to span 25 years, further solidifies Moscow’s ties to Damascus ahead of a highly anticipated January conference in Switzerland in which the future of Syria may be negotiated.
.
7η Παράγραφος
With much of Syria’s other oil reserves in the largely Sunni Muslim east and northeast of the country and currently under the control of rebel factions, the deal dangles the prospect of a potential source of revenue for President Bashar al-Assad’s Allawite co-religionists, which dominate the regime. It also gives Russia a stake in the scramble for Mediterranean energy reserves that already includes IsraelLebanonTurkey and Cyprus and other countries.

Επομένως και η Κύπρος, και το Ισραήλ και η Ρωσία, έχουν υπό τον έλεγχο τους κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Βλέπε κίτρινο, μαύρο και μωβ κύκλο αντίστοιχα στον παρακάτω χάρτη. Εκτός από τα κοιτάσματα της Συρίας, οι Ρώσοι είχαν αναλάβει και την κατασκευή του αγωγού Ιράν-Ιράκ-Συρία, που θα έβγαζε Ιρανικό και Ιρακινό φυσικό αέριο και πετρέλαιο στην Μεσόγειο. Βλέπε κόκκινη γραμμή στον παρακάτω χάρτη.
Για την κατασκευή του αγωγού Ιράν-Ιράκ-Συρία από την Gazprom βλέπε παρακάτω άρθρο του Αμερικανικού δικτύου CNBC, με τίτλο “How Vladimir Putin and Russia Hope to Win Big in Syria”, του Φεβρουαρίου 2013. Γράφει το άρθρο:

8η και 9η Παράγραφος
“What Russia lost through the anti-Al-Assad alliance was the possibility to control the natural gas market across Europe and the means to shape events on the continent. In July 2011, Iran, Iraq, and Syria agreed to build a gas pipeline from the South Pars gas field in Iran to Lebanon and across the Mediterranean to Europe. The pipeline that would have been managed by Gazprom would have carried 110 million cubic meters of gas. About a quarter of the gas would be consumed by the transit countries, leaving seventy or so million cubic meters to be sold to Europe”.
Violence in Iraq and the Syrian civil war has ended any hope that the pipeline will be built, but not all hope is lost. 

Ανακεφαλαίωση. Έχουμε το Ισραήλ με τον Leviathan και το Tamar, την Κύπρο με την Αφροδίτη, και την Ρωσία με τα θαλάσσια κοιτάσματα της Συρίας, αλλά και την εκμετάλλευση του αγωγού Ιράν-Ιράκ-Συρίας. Μέχρι εδώ πρόκειται για τρία ανεξάρτητα συμφέροντα. Ποιος θίγεται όμως από αυτά τα συμφέροντα? Η Τουρκία.

Πρώτον οι Ισραηλινοί αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν την Κυπριακή και Ελληνική ΑΟΖ, προκειμένου να εκμεταλλευθούν τα κοιτάσματα τους μαζί με τους Κυπρίους, τα οποία ανέθεσαν στην Αμερικανική Noble Energy. Αυτό εξόργισε την Τουρκία. Επίσης η Τουρκία διεκδικεί μέρος των Κυπριακών κοιτασμάτων, αφού θεωρεί ότι το βόρειο τμήμα του νησιού της ανήκει.

Δεύτερον, ο αγωγός East Μed, που προωθούσαν οι Ισραηλινοί, παρέκαμπτε την Τουρκία ως τον απόλυτο ενεργειακό σύνδεσμο Μέσης Ανατολής Ευρώπης, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που την παρέκαμπτε και ο αγωγός Ιράν-Ιράκ-Συρίας, τον οποίο προωθούσαν οι Ρώσοι και οι Ιρανοί, και ο οποίος μάλιστα κατέληγε πολύ κοντά στο Τουρκικό λιμάνι Ceyhan, στο οποίο καταλήγει ο αγωγός πετρελαίου Baku-Ceyhan.

Επομένως τα συμφέροντα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο ήταν ακριβώς αντίθετα από τα συμφέροντα της Ρωσίας, της Κύπρου και του Ισραήλ, οι οποίο είχαν κάθε λόγω να συμμαχήσουν εναντίον της.
Οι Ισραηλινοί, προκειμένου να βάλουν τους Ρώσους ακόμη περισσότερο στο παιχνίδι, παραχώρησαν στην Gazprom το δικαίωμα της αποκλειστικής αγοράς ενός μέρους του δεύτερου μεγαλύτερου κοιτάσματος τους, του Tamar, όπως μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω άρθρο του κρατικού Ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων Sputnik News, με τίτλο “Gazprom Signs 20-Year LNG Purchase Deal with Israel, του Φεβρουαρίου 2013. Γράφει το άρθρο:

1η Παράγραφος
A subsidiary of Russian energy giant Gazprom has signed a 20-year deal with Levant LNG Marketing Corp. to exclusively purchase liquefied natural gas (LNG) from Israel’s Tamar offshore gas field in the Mediterranean, Gazprom said on Tuesday.

Η Κύπρος είχε σκοπό να φτιάξει ένα εργοστάσιο υγροποίησης φυσικού αερίου, στο οποίο θα αποστέλλονταν το φυσικό αέριο από τα Κυπριακά, Ρωσικά, και Ισραηλινά κοιτάσματα, προκειμένου να υγροποιείται και να αποστέλλεται στην Ευρώπη. Η Ρωσία είχε σκοπό να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αγορά ενέργειας της Κύπρου, και γι’αυτόν τον λόγο δάνεισε στην Κύπρο 3.5 δισεκατομμύρια δολάρια, όπως μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω άρθρο του Commentator, με τίτλο “Russias new Middle East energy game”. Γράφει το άρθρο:

6η και 7η Παράγραφος

Discovered in 2009, the Tamar and Dalit offshore fields hold around nine trillion cubic feet (tcf) of gas. Due to come online in 2017, the Tamar LNG Project is expected to produce a cool three million metric tons of LNG annually. A multi-billion dollar floating LNG terminal is to be built near Cyprus to handle the conversion to LNG. And that will also bring into play gas piped from the island’s own Aphrodite field – another seven tcf.
That Moscow is in this for the long haul with its Israeli-Cypriot partners is plain enough. Moscow has already advanced a $3.5 billion loan and attempted to gain more leverage over Cyprus' economic and energy assets during the recent bitter negotiations in the banking crisis.

Το θέμα είναι το εξής. Είναι λογικό για την Κύπρο και το Ισραήλ να ενδιαφέρονται για τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο ενδιαφέρεται η Ρωσία? Η Ρωσία είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο σε αποθέματα φυσικού αερίου. Άρα τι δουλειά έχει στην Ανατολική Μεσόγειο?

Ο βασικότερος λόγος για τον οποία η Ρωσία ενδιαφέρεται για την Ανατολική Μεσόγειο, είναι ότι δεν θέλει να βασίζεται  αποκλειστικά στην Τουρκία για την τροφοδοσία της Νότιας Ευρώπης. Και ο αγωγός South Stream, αλλά και ο αγωγός Turkish Stream, που πρόσφατα ανακοίνωσε ο Πούτιν ότι θα αντικαταστήσει τον South Stream, είναι δύο αγωγοί που προμηθεύουν την Νότια Ευρώπη μέσω Τουρκίας.

Είναι πολύ σημαντικό για την Ρωσία να έχει μία εναλλακτική, γιατί μπορεί η Τουρκία και η Ρωσία να συνεργάζονται στον τομέα της ενέργειας, αλλά το κάνουν από ανάγκη, και όχι επειδή έχουν καλές σχέσεις. Η Τουρκία μάλιστα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας Ρωσικού φυσικού αερίου μετά την Γερμανία, όπως μπορείτε να δείτε στον παρακάτω πίνακα από το site της Gazprom.



Η Τουρκία έχει ανάγκη να αγοράζει από την Ρωσία, και η Ρωσία έχει ανάγκη να πουλάει στην Τουρκία. Ταυτόχρονα οι δύο χώρες σκοτώνονται στην Συρία. Η τροφοδοσία της Ευρώπης με Συριακό, Ισραηλινό και Κυπριακό φυσικό αέριο, θα ήταν για την Gazprom μία ασφάλεια, σε περίπτωση μίας κρίσης στις σχέσεις της με την Τουρκία.

Όπως βλέπετε στον παρακάτω χάρτη, αν η Τουρκία δεν επέτρεπε στην Ρωσία να προμηθεύσει την Νότια Ευρώπη μέσω Τουρκίας, και η Ρωσία με την Ουκρανία είχαν προβλήματα, η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το Συριακό, Ισραηλινό και Κυπριακό φυσικό αέριο ως εναλλακτική.
Επίσης η Ρωσία μπορεί να χρησιμοποιεί το φυσικό αέριο της περιοχής για να προμηθεύει τις χώρες της Νότιας Ασίας, χτυπώντας τον μεγάλο της αντίπαλο στις αγορές φυσικού αερίου, το Κατάρ. Το Κατάρ βασίζεται στις πωλήσεις τους στην Ασία, και το να ελέγχουν οι Ρώσοι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου θα ήταν για το Κατάρ ένας πονοκέφαλος.


Βέβαια λόγω της μεγαλύτερης απόστασης, η Ρωσία θα έχει περιορισμένες δυνατότητες προκειμένου να συναγωιστεί το Κατάρ στις αγορές της Νότιας Ασίας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το Κατάρ έχει περιορισμένες δυνατότητες να συναγωνιστεί την Ρωσία στις Ευρωπαικές αγορές.


Τα παραπάνω είναι ο λόγος που το Κατάρ και η Τουρκία είναι τόσο στενοί σύμμαχοι. Τους ενώνει πρώτον η πιθανότητα κατασκευής του αγωγού Κατάρ-Τουρκίας, που θα στέλνει Καταριανό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Δεύτερον, πλήττονται εξίσου  από τον αγωγό Ιράν-Ιράκ-Συρίας, η Τουρκία ως διαμεσολαβητής και το Κατάρ ως πωλητής. Τρίτον, πλήττονται και οι δύο από την εμπλοκή της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Αυτοί είναι οι λόγοι που οδήγησαν στην συμμαχία Ρωσίας-Ισραήλ-Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο. Εγώ είμαι φυσικά υπέρ αυτής της συμμαχίας, αρκεί να μην στρέφεται εναντίον της ΕΕ, κάτι το οποίο φοβάμαι ότι κάνουν οι πολιτικοί μας. Επίσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αν έχουμε απέναντι μας την Τουρκία ή το ΝΑΤΟ, όπως έλεγα σε ένα κείμενο που είχα ανεβάσει με τίτλο “Έχουμε στην Κύπρο Απέναντι μας το ΝΑΤΟ?”.



Γιατί είναι άλλο πράγμα μία συμμαχία Ρωσίας-Ισραήλ-Κύπρου εναντίον της Τουρκίας, και άλλο μία συμμαχία Ρωσίας-Ισραήλ-Κύπρου εναντίον της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ. Όπως θα διαβάσετε στο παρακάτω άρθρο της Al Monitor, που είναι ένα εξειδικευμένο site σε θέματα της Μέσης Ανατολής, με τίτλο “Military presence increases in eastern Mediterranean”, του Νοεμβρίου 2014, τον Οκτώβριο του 2014 έγινε μία άσκηση Ρωσίας-Ισραήλ-Κύπρου, την οποία ακολούθησε αμέσως μία Νατοϊκή άσκηση στην οποία συμμετείχε και η Τουρκία.

8η και 9η Παράγραφος
Between Oct. 20 and Oct. 23, the Russian, Israeli and Greek Cypriot navies conducted a joint naval exercise covering air defense, underwater attacks and anti-submarine operations and developed joint operational procedures. The Russian anti-submarine vessel Kulakov, the flagship of Russia's Mediterranean fleet, and Novorcherkassk, a landing vessel of Russia's Black Sea fleet, participated in these exercises, during which live rockets were fired.
NATO and Turkey were quick to respond. The low-profile "Blue Whale" exercise by a small Turkish naval element and a US logistics ship will be repeated with much larger participation Nov. 6-14.


Άλλο πράγμα είναι να έχεις απέναντι σου την Τουρκία, και άλλο πράγμα να έχεις απέναντι σου το ΝΑΤΟ. Μιλάμε για τεράστια διαφορά. Επίσης,  στην ΕΕ γίνεται μία προσπάθεια απεξάρτησης από το Ρωσικό φυσικό αέριο. Εμείς είμαστε μέλη της ΕΕ, και οφείλουμε να συμβάλλουμε σε αυτή την προσπάθεια, και να μην παρασυρόμαστε από αυτούς που τα παίρνουν από τους Ρώσους. Τέλος πάντων, αυτές είναι οι γεωπολιτικές δυνάμεις που έχουν οδηγήσει στην συμμαχία Ρωσίας-Ισραήλ-Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο.

Αυτά που λέω είναι γνωστά και τα γράφουν τα ξένα sites. Μην βλέπετε που εμάς μας έχουν οι κνίτες των ΜΜΕ στο μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Μας πήζουν στο μνημόνιο-αντιμνημόνιο για να είμαστε χαζοί
6 Δεκεμβρίου εορτή Αγίου Νικολάου: Αρχηγέ Χρόνια σου πολλά! ΒΙΝΤΕΟ