ΦΟΙΒΟΣ

Τα “Μνημόνια” τελείωσαν, 

αρχίζει ο Αρμαγγεδώνας

Ένα από τα …προσφιλή θέματα συζήτησης, έως και τις αρχές της δεκαετίας του ’90,  ήταν το ενδεχόμενο μιας πιθανής πυρηνικής σύγκρουσης μεταξύ των δυο υπερ-δυνάμεων, των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης.

Θεωρίες επί θεωριών και σενάρια επί σεναρίων.

Χιλιάδες βιβλίων γράφτηκαν για το θέμα.

Δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν για την έρευνα που δήθεν θα απέτρεπε τις συνέπειες μιας τέτοιας σύγκρουσης (με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την «Αμυντική Στρατηγική Πρωτοβουλία» του Προέδρου Ρήγκαν που έμεινε γνωστή και ως «Πόλεμος των Αστρων»).

Τελικά, η σύγκρουση δεν αποτολμήθηκε επειδή και οι δυο  πλευρές ήξεραν προκαταβολικά και πολύ καλά μάλιστα, το μέγεθος της καταστροφής που θα προκαλούσε.

Συζητώντας το αδιανόητο, απετράπη η επέλευσης του επειδή όλοι έκαναν πίσω αναλογιζόμενοι τις συνέπειες.

Μήνες τώρα, καθημερινό θέμα συζητήσεων είναι το ενδεχόμενο διάλυσης της Ευρωζώνης και επιστροφής ορισμένων κρατών στα εθνικά τους νομίσματα.

Με την Ελλάδα πρώτη – πρώτη.

Πρόκειται για έναν οικονομικό και όχι μόνο Αρμαγεδδώνα.

Ουδείς  μπορεί , έστω και κατά προσέγγιση, να προσδιορίσει τις συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος.

Όχι μόνον για τη χώρα μας, αλλά και για το σύνολον της Ευρωζώνης.

Πέραν του οικονομικού κόστους, που είναι απροσδιόριστο, ειδικότερα οι χώρες του Νότου θα υποστούν μια τόσο βίαιη και δραματική μείωση του βιοτικού τους επιπέδου που μοιραία θα προκαλέσει οξύτατες κοινωνικές αναταράξεις, ενώ θα απαιτηθούν πολλά χρόνια για να αποκατασταθεί η ισορροπία και πολύ περισσότερα για να αποκτήσουν  εκ νέου την εμπιστοσύνη των αγορών.

Και αποτελεί αφέλεια πρώτου μεγέθους να ελπίζουν κάποιοι ότι το πρόβλημα θα λυθεί, αν αποχωρήσει μόνη η Ελλάδα.

Η επέκταση της κρίσης χρέους στον πυρήνα της Ευρωζώνης, επιβεβαιώνει ότι όλες οι χώρες της βρίσκονται στην ίδια βάρκα.

Για να διασωθούν πρέπει να το πάρουν απόφαση να κωπηλατούν συντονισμένα προς την ίδια κατεύθυνση.

Συζητώντας, λοιπόν, το έως λίαν προσφάτως,  αδιανόητο σενάριο, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα έχουν μια ευκαιρία να σκεφθούν λύσεις που θα το αποτρέψουν. Γιατί λύσεις υπάρχουν.

ΦΟΙΒΟΣ

ΠΓΔΜ – Γκρουέβσκι: 

«Σκούρα» με Σαμαρά 

.

Καταγράφονται πλέον οι πρώτες αντιδράσεις από ελληνικής πλευράς μετά την απόφαση – χρησμό του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, για την οποία και οι δυο χώρες μπορούν για κάτι να εμφανίζονται ικανοποιημένες και για κάτι άλλο να… προβληματίζονται!

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Λουκάς Παπαδήμος, απέστειλε απαντητική επιστολή στον ομόλογό του της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, ο οποίος του είχε απευθύνει επιστολή, λίγες ημέρες πριν την απόφαση της Χάγης, με την οποία ζητούσε την ελληνική συναίνεση για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της χώρας του με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην απαντητική επιστολή, ο Έλληνας πρωθυπουργός εκφράζει τη σταθερή επιθυμία και επιδίωξη της χώρας για την εδραίωση σχέσεων καλής γειτονίας με την ΠΓΔΜ, αλλά και την ετοιμότητά της για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με στόχο την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο ζήτημα της ονομασίας, επί τη βάση του «erga omnes», το οποίο σημαίνει μία ονομασία για όλες τις χρήσεις και έναντι όλων.

Σύμφωνα με το αποκαλούμενο ως «Μακεδονικό» πρακτορείο ειδήσεων των Σκοπίων (ΜΙΑ) μετέδωσε ότι ο Γκρούεβσκι έτυχε χαρακτηριστικού σνομπαρίσματος από τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνη Σαμαρά, όταν ζήτησε να τον συναντήσει στο περιθώριο του Συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στη Μασσαλία ης Γαλλίας.

Ο Αντώνης Σαμαράς, δήλωσε αδυναμία για την πραγματοποίηση της συνάντησης, επικαλούμενος φόρτο εργασίας και συνεπώς έλλειψη διαθέσιμου χρόνου.

Η θέση Σαμαρά όπως είχε διαφανεί τον καιρό που ήταν αντιπολίτευση από συνεντεύξεις που είχε παραχωρήσει, είναι ότι το πραγματικό πρόβλημα δεν το έχει η Ελλάδα αλλά τα Σκόπια, ακόμα κι αν τύχει αναγνώρισης από όλη την υφήλιο και ότι το πρόβλημα θα το λύσει η Ιστορία, αφού το ιδεολόγημα του «Μακεδονισμού» είναι αδιέξοδο, αφού ριζοσπαστικοποιεί το αλβανικό στοιχείο που θεωρεί εαυτόν όχι ως μειονότητα του κράτους, αλλά ως συνιδρυτική εθνότητα!

Για να μην αναφερθεί και η θέση της γειτονικής Βουλγαρίας η οποία μπορεί να έχει αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα, διευκρινίζοντας όμως παράλληλα ότι δεν αναγνωρίζει «Μακεδονική εθνότητα». Εάν δεν υπήρχε η ανάγκη ανάληψης «πολιτών ορθών» πρωτοβουλιών της Σόφιας λόγω της τότε προοπτικής ένταξης στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι πιθανότατο ότι δεν θα είχαν ποτέ αναγνωρίσει τα, αν και οι Βούλγαροι ουδέποτε έκρυψαν την πεποίθησή τους ότι θεωρούν του αυτοαποκαλούμενους «Μακεδόνες», βουλγαρικό φύλλο…

Οι συγκεκριμένες θέσεις φέρουν τη σφραγίδα του Χρύσανθου Λαζαρίδη, στενού συμβούλου του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος έχει κατ’ επανάληψη επιχειρηματολογήσει σχετικώς στο παρελθόν, στην αρθρογραφία του.