Για ποιο θέμα άραγε; για να συζητηθούν τα λάθη που έχουν κάνει μέχρι τώρα και έφεραν τη χώρα σ’ αυτή τη θέση; για να συζητήσουν τι μπορούν να κάνουν από δω και πέρα ως κόμμα, για να
βοηθήσουν στην ανάκαμψη της χώρας; για να συζητήσουν ίσως τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία (ανεργία, ύφεση, ανάπτυξη κλπ);
Όχι βέβαια, αυτά μπορούν να περιμένουν έχουμε καιρό, αν είναι δυνατόν, βιάζεστε.
Η ηγεσία του κόμματος ήταν το θέμα, προσπαθούσαν να συζητήσουν, αν θα παραιτηθεί ο Γιώργος πως θα γίνει η εκλογή ποιοι θα είναι υποψήφιοι κλπ το θέμα λοιπόν είναι η καρέκλα, για την καρέκλα προσπαθούσαν να συζητήσουν 12 ώρες.
Την καρέκλα!!!!!!!!
Την καρέκλα του πρώην κυβερνήτη του Τιτανικού (Ελλάδα), εδώ καράβια χάνονται και βαρκούλες αρμενίζουν, κυνηγάνε το δένδρο και χάνουν το δάσος. Συνεδρίασαν 12 ώρες, άνθρωποι που μέχρι τότε δεν είχαν μαζευτεί μια φορά έστω και για δυο ώρες για να συζητήσουν το θέμα Ελλάδα.
Ούτε στους βουλευτές εξήγησε κανείς τι επρόκειτο να γίνει, όταν το περιβάλλον του αρχηγού συνδιαλλάσσονταν με το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα για το μνημόνιο, αυτοί δε γνώριζαν τίποτα. Δεν τους μάζεψε ο αρχηγός, ούτε για να τους ενημερώσει ότι θα μπούμε στο μνημόνιο, να το μάθουν τουλάχιστον νωρίτερα, το έμαθαν όπως και εμείς με το διάγγελμα από το Καστελλόριζο.
Να πω βέβαια, ότι αυτοί οι άνθρωποι όπως και οι υπόλοιποι βουλευτές, ψήφιζαν ότι τους έφερναν στη βουλή χωρίς να τους έχουν ενημερώσει, χωρίς να ξέρουν τι ψηφίζουν. Δε μαζεύτηκαν μια φορά για να συζητήσουν την ορθότητα των μέτρων. Ψήφιζαν τα πάντα χωρίς αντίρρηση και γνώση του αντικειμένου. «Δεν μπορώ να συνεχίζω να ψηφίζω χωρίς να ξέρω τι ψηφίζω» είπε ο βουλευτής Ρομπόπουλος όταν παραιτήθηκε.
Λειτουργούσαν όλοι σε καθεστώς τρομοκρατίας, εκφοβισμού (ψηφίζετε αλλιώς διαγράφεστε), δεν εξετάστηκαν εναλλακτικές λύσεις, δεν έγινε καμία ουσιαστική πολιτική ανάλυση, δεν υπήρξαν εναλλακτικά σενάρια, και δεν ερωτήθηκαν τα έμπειρα στελέχη για την ορθότερη αποτίμηση της κατάστασης και τελικά δεν υπήρξε κάποιο πλάνο.
Δεν έγινε καμία μαραθώνια σύσκεψη για την Ελλάδα. Δεν μαζεύτηκαν ποτέ να κάνουν αυτοκριτική για τη μέχρι τώρα πορεία τους, αλλά το πρόβλημα είναι τα άλλα κόμματα, «αν προχωρήσουμε στην απαξίωση της κυβερνητικής μας θητείας προσφέρουμε υπηρεσίες στα άλλα κόμματα!!!!!» είπε στη συνεδρίαση ο Καρχιμάκης.
Και τώρα οι ίδιοι μοιραίοι για το μέλλον της Ελλάδας άνθρωποι, ξεπερνούν αυτά που έχουν διαπράξει και το μόνο που τους ενδιαφέρει, για το μόνο που διαγκωνίζονται είναι η καρέκλα του αρχηγού. Άνθρωποι οι οποίοι απλά γέμισαν τις υπουργικές καρέκλες, με τον όγκο τους, την καλοβαλμένη σιλουέτα τους, την επιτηδευμένη σοφία τους, τις ευμετάβλητες απόψεις τους και την άκρατη φιλοδοξία τους.
Ποτέ δεν αναρωτήθηκαν που πάμε, δεν πρόσφεραν κάτι, αλλά βοήθησαν μόνο στην καταστροφή της Ελλάδας, δεν έσπασαν το κεφάλι τους για να σκεφτούν κάτι διαφορετικό, έτρεχαν από κανάλι σε κανάλι για να πουν τα «επιτεύγματα» τους και ότι τα μέτρα που παίρνουν δεν τους αρέσουν, αλλά τα παίρνουν για το καλό της χώρας οδηγώντας στην απόγνωση έναν ολόκληρο λαό, ζητούν την καρέκλα του αρχηγού να μεταλλαχθούν σε φίλους του λαού και να οδηγήσουν το κόμμα στις εκλογές.
Πότε έκαναν μια μαραθώνια συνεδρίαση στο Υπουργείο τους για τα θέματα που πρέπει να επιλυθούν;
Πότε έκαναν μια μαραθώνια σύσκεψη πχ για την ΑΟΖ, για την διαχείριση των απορριμμάτων (εκτός της καταστολής;). Τώρα ψάχνονται για την επομένη μέρα στο ΠΑΣΟΚ, γιατί νοιάζονται τάχα για το μέλλον της χώρας. Ταρτούφοι, θα μπορούσε πάνω σας ο Μολιέρος, να γράψει ένα νέο έργο, γιατί αυτό δε σας καλύπτει.
Μια απλή ενημέρωση για τα επιτεύγματα των τεσσάρων, μέχρι στιγμής, υποψήφιων:
α. Βενιζέλος εύχεται, σύμφωνα με δηλώσεις του, κάποια στιγμή να του δοθεί η δυνατότητα από τη θέση του υπουργού Οικονομικών να μπορέσει να εφαρμόσει την οικονομική πολιτική που και εκείνος ασπάζεται!!!!!!!. Τι έκανε τόσο καιρό;
β. Διαμαντοπούλου, η πρώτη χρόνια που οι μαθητές δεν έχουν πάρει ακόμα βιβλία.
γ. Λοβέρδος, νοσοκομεία κλείνουν, συνενώνονται, το ΕΣΥ διαλύεται, δεν υπάρχουν γιατροί στα Ταμεία, Φαρμακεία πρόβλημα, προμηθευτές δεν πληρώνονται, Υγεία τριτοκοσμική.
δ. Χρυσοχοΐδης, ενώ η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως κεφάλαια, το ΕΣΠΑ παραμένει στα αζήτητα.
Και μετά από όλα αυτά ψάχνονται για την καρέκλα του Αρχηγού, στις συνεδριάσεις γι’ αυτό το θέμα έχουν πολλές προτάσεις να κάνουν, θα κάνουν πολλές συσκέψεις με τους συνεργάτες τους, για το πως θα αποφύγουν τις τρικλοποδιές από τους άλλους, ο Βενιζέλος ας πούμε φοβάται ότι όσο αυτός θα ασχολείται με την οικονομία (πάρεργο γι’ αυτόν), οι άλλοι συνυποψήφιοι, θα φλερτάρουν με την εξουσία, μελετούν την κάθε πτυχή του θέματος, έχουν χρόνο, για την άμοιρη την Ελλάδα όμως που την οδηγούν σε ξέρα η σε παγόβουνο, δε μπορούν να χαραμίσουν τον πολύτιμο χρόνο τους. Η καρέκλα πάνω απ’ όλα.