Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη!
”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”
Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.
«Εμείς, η Αριστερά, ευθυνόμαστε για τον Εμφύλιο και τις συμφορές που έπεσαν στη χώρα μας… Το δράμα της πατρίδας μας είναι, ότι η Αριστερά ηττήθηκε στο πεδίο των μαχών, νίκησε όμως στο πεδίο της προπαγάνδας. Κατάφερε έτσι, να διώξει τις ευθύνες της από πάνω της και να κυριαρχήσει ιδεολογικά και πολιτικά. Κι ευθύνεται, διότι ενήργησε συνειδητά κατ’ εντολήν κι ως όργανο των Σοβιετικών… Αγωνιστήκαμε για να κάνουμε την Ελλάδα μέλος της σοβιετικής στρούγκας. Αντικειμενικά, αυτό ήταν έγκλημα εις βάρος της χώρας μας».
-Τάκης Λαζαρίδης-
Ο Τάκης Λαζαρίδης γέννημα θρέμμα του ΚΚΕ, ενεργό μέλος του παράνομου μηχανισμού του και συγκατηγορούμενος του Μπελογιάννη στην υπόθεση των ασυρμάτων (κατασκοπία υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης), είναι επίσης ο συγγραφέας του «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι…». Όπως έχει πει ο ίδιος, «ανήκω στη γενιά των κομμουνιστών που πλήρωσαν το λογαριασμό χωρίς ποτέ να τον ελέγξουν».
Είναι ο άνθρωπος που επέκρινε ανοιχτά τον Κώστα Καραμανλή, για τις τιμές που απέδιδε στον σφαγέα του Καρπενησίου, Χαρίλαο Φλωράκη: «Γιατί είναι άξιος τιμής ο κ. Φλωράκης; Ποιές ακριβώς υπηρεσίες προσέφερε στην πατρίδα; Από όσα γνωρίζω ο κ. Φλωράκης διέπρεψε στον Εμφύλιο ως καπετάνιος μεραρχίας του “Δημοκρατικού Στρατού”. Έλαβε μέρος, μεταξύ των άλλων, στην επιχείρηση κατά του Καρπενησίου, στην λεηλασία της πόλης, στην εκτέλεση αθώων κατοίκων της και στην βίαιη στρατολογία πολλών άλλων».
Από την κριτική του δεν ξέφυγε ούτε ο Μίκης Θεοδωράκης, όταν αυτός έδωσε συναυλία στην Μακρόνησο:«Ήθελε να αποτίσει φόρο τιμής στους αγωνιστές της Αριστεράς ο Μίκης; Μάλιστα… Γιατί όμως να μην αποτίσει φόρο τιμής και στους αγωνιστές της Δεξιάς; Έλληνες δεν ήταν κι αυτοί; Αυτοί δεν θυσιάστηκαν; Κι απεδείχθη ότι είχαν δίκιο όταν διαφωνούσαν μαζί μας. Η ιστορία απέδειξε τι συνέβη στις λαϊκές δημοκρατίες για μισόν αιώνα. Κάνεις λοιπόν στη Μακρόνησο, ακόμη μια προσπάθεια να επιρρίψεις τις ευθύνες στους άλλους για να δικαιωθούμε εμείς που ευθυνόμαστε; Γιατί δεν κάνεις μια κοινή εκδήλωση, να καλέσεις κι αυτούς που ήταν απέναντί μας και είχαν δίκιο να ήταν απέναντί μας;».
Τα παραπάνω, ίσως να φαντάζουν ειρωνικά εάν αναλογιστεί κάποιος, ότι οι ιδεολογικοί αντίπαλοι της Αριστεράς (και δη της κομμουνιστικής), όχι μόνον δεν τολμούν να ξεστομίσουν αυτές τις ιστορικές αλήθειες (αποφεύγοντας έτσι να «παρασημοφορηθούν» με το ανεπιθύμητο «μετάλλιο» του αντικομμουνιστή, το οποίο δεν συνάδει με την πολιτική ορθότητα), αλλά τουναντίον αποδίδουν τα εύσημα στην Αριστερά για τους «αγώνες που έδωσε για τη δημοκρατία».
Το εισαγωγικό κείμενο, καθώς και τ’ αποσπάσματα που ακολουθούν, ανήκουν σε συνέντευξη που έδωσε στις 5 Οκτωβρίου 2016, στον Σπύρο Χαριτάτο και στην ραδιοφωνική εκπομπή «Γιάφκα», του σταθμού «Alpha 989» (ολόκληρη η συνέντευξη εδώ)..........
