Εδώ και ένα χρόνο ζούμε σε μια κατάσταση συνεχούς σκοτσέζικου ντους.
Ψηφίστε αυτό διότι δεν θα πληρωθείτε, εγκρίνετε το άλλο διότι βουλιάζουμε, δεχτείτε τα μέτρα διότι χρεοκοπούμε, σκάστε και κολυμπάτε, κ.ο.κ.
Κάθε λίγο και λιγάκι ένας νέος εκβιασμός. Από το ζενίθ στο ναδίρ και τούμπαλιν.
Και τι κερδίσαμε;
Σήμερα, και αφού έχουμε υποστεί τα πάνδεινα ως λαός, και την κάθε ταπείνωση ως χώρα, αυτό που βλέπουμε είναι… μια από τα ίδια.
Αυτή τη φορά όμως, δεν είναι ο Παπανδρέου που μας εκβιάζει, αλλά η ΕΕ.
Και αυτό που δεν μπορώ (ειλικρινά) να καταλάβω, είναι το γιατί μας ανάγκασαν να προχωρήσουμε σε ανάλγητα μέτρα, σε εφεδρείες, σε χαράτσια, ακόμη και σε σύσταση νέας κυβέρνησης (τραπεζιτών), αφού τελικά πάλι τα ίδια θέλουν: Την πλήρη υποταγή μας.
Ποιο το όφελος που παραιτήθηκε ο ΓΑΠ, αφού συνεχίζουν να ισχύουν οι εκβιασμοί;
Και εν πάση περιπτώσει, προς τι όλες αυτές οι πιέσεις και οι εξαναγκασμοί;
Προς τι η άνοδος του Παπαδήμου στην πρωθυπουργία, όταν όλα αυτά που ζητάνε οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θα μπορούσε πολύ εύκολα να τους τα προσφέρει η προηγούμενη κυβέρνηση των yesmen;
Ειλικρινά απορώ.
Αυτό που μάλλον θέλουν, είναι η ντε φάκτο κατάργηση της δημοκρατικής διαδικασίας στην Ελλάδα, και μελλοντικά στην ΕΕ.
Αλλιώς, ποιο το νόημα του να ζητάνε από τα βασικά κόμματα εξουσίας να δηλώσουν υποταγή, και μάλιστα εγγράφως;
Τι φοβούνται; Ότι ο Σαμαράς θα αθετήσει τον λόγο του άμα τη αναλήψει της εξουσίας;
Μα αυτό δεν είναι και η ουσία της δημοκρατίας;
Το κάθε κόμμα να προσφέρει τη δική του λύση; Την δική του εκδοχή περί των πολιτικών και οικονομικών πραγμάτων; Ανάλογα με τις εξελίξεις;
Ποιος είναι άραγε ο σκοπός τους;
Ούτως ή άλλως μας ξεζούμισαν.
Ξεφτίλισαν τον λαό μας, εξαθλιώνοντας τον, και ταπείνωσαν την πολιτική μας τάξη υποτάσσοντας την.
Και στο κάτω κάτω, η Ελλάδα είναι το μεγάλο πρόβλημα της ευρωζώνης;
Μήπως χάσανε επεισόδια;
Εδώ κινδυνεύει με κατάρρευση κοτζάμ Ιταλία, και ακολουθεί οσονούπω και η Γαλλία.
Η Ελλάδα και ο Σαμαράς τους μάραναν;
Κάτι άλλο συμβαίνει. Και με το φτωχό μου μυαλό, η μόνη ερμηνεία που μπορώ να δώσω είναι ότι για μια ακόμη φορά η Ελλαδίτσα μας παίζει το ρόλο του πειραματόζωου.
Αυτή τη φορά στην υφαρπαγή της δημοκρατικής μας παράδοσης. Από τους διεθνείς τραπεζίτες που κινούν άπαντα τα νήματα…
Και θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ.
Αλλιώς δεν εξηγείται.
Αν συμφωνήσει στα πάντα εγγράφως ο Σαμαράς, τότε γιατί να γίνουν εκλογές;
Τι θα έχει να προσφέρει ή να αντιπροτείνει στο μέλλον;
Και γιατί να υπάρχουν κόμματα; Γιατί να υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές;
Γιατί να υπάρχει δημοκρατία;
Ας κρατήσουμε για πάντα τον «υπερκομματικό» Παπαδήμο, και ας πορευτούμε ανάλογα.
Ας μας κυβερνά η Κομισιόν, ή κάποιο άλλο όργανο των Βρυξελλών.
Ας μας κυβερνούν εσαεί οι τραπεζίτες. Αυτή τη φορά στα φανερά.
Αυτό δεν είναι και ο τελικός τους σκοπός;
Για αυτό και μόνο, ο Σαμαράς θα πρέπει να κρατήσει γερά.
Διότι δεν μάχεται απλά και μόνο εναντίον της αναλγησίας του μνημονίου, αλλά και υπέρ της δημοκρατίας!
Όπως την ξέραμε μέχρι τώρα. Διότι στο μέλλον…
Και στο κάτω κάτω ας μην πάρουμε την περίφημη δόση. Τι είχαμε τι χάσαμε; Τους μισθούς μας;
Που έστω και κουτσουρεμένοι, πάλι στον δημόσιο κορβανά και από κει στους ξένους επενδυτές θα καταλήξουν, αφού τα διάφορα χαράτσια πέφτουν σαν χαλάζι.
Και στο φινάλε, αν δεν μας δώσουν τη δόση, ας μην τους πληρώσουμε και εμείς τα επιτόκια των ομολόγων που λήγουν τον Μάρτιο, και για τα οποία γίνεται όλος αυτός ο κακός χαμός.
Διότι σιγά μη κάηκε ο Παπαδήμος (και ο Βενιζέλος) για τους μισθούς και τις συντάξεις.
Η εξυπηρέτηση του χρέους, και η αξιοπιστία τους απέναντι στους δανειστές και αφεντικά τους είναι αυτό που τους καίει.
Και εν πάση περιπτώσει τι θα μας κάνουν; Ντα;
Δεν θα μας δώσουν την… 7η δόση; Χεστήκαμε.
Ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή. Έτσι απλά.
Για αυτό, αφήστε τον κωλοτούμπα και τη Θοδώρα να λένε τα δικά τους…
Σαμαρά, εσύ κράτα γερά!