Η ρήξη και η σήψη

 

 

Tου Στεφάνου Κασιμάτη

 

Πρέπει να είναι, υποθέτω, αυτή η ροπή μας προς τη ρομαντική εξιδανίκευση των παρελθόντων, αυτό που έκανε τους περισσότερους σχολιαστές να δώσουν την έμφαση στην παλαιά και μακροχρόνια φιλία που διερράγη οριστικά προχθές με τη διαγραφή του Ανδρέα του Λοβέρδου από το ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη του Βενιζέλου.

 

Δεν ξέρω πόσο ειλικρινής μπορεί να υπήρξε στο μακρινό παρελθόν η φιλία μεταξύ δύο Ναρκίσσων, αυτή η θλιβερή γελοιότητα που είδαμε προχθές, πάντως, ήταν το αποτέλεσμα μιας μάλλον σκοτεινής κατάστασης, όπου η εγωπάθεια και το μίσος υπερτερούν.

Τα λόγια περιττεύουν όταν τα αισθήματα εκφράζονται στα πρόσωπα. Η ώρα του Βενιζέλου να αναλάβει το

ΠΑΣΟΚ ήταν το 2007 και, ανταποκρινόμενος στη φήμη του ως ανθρώπου βουλιμικά συγκεντρωτικού, κατόρθωσε να τη χάσει μόνος, χωρίς καμία βοήθεια από άλλον. Τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν επιτέλους έγινε χαλίφης στη θέση του χαλίφη το 2011, αφενός μεν η κατάσταση είχε αλλάξει δραματικά και τον είχε ξεπεράσει, αφετέρου δε ο ίδιος, τυφλωμένος από το ανεκπλήρωτο πάθος για την αρχηγία, δεν ήταν ικανός να αντιληφθεί τις τεράστιες διαφορές.

 

Το 2011, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι, κανονικά, θα έπρεπε να ήταν η ώρα του Λοβέρδου. Διότι κάτι ψιλά από το κεφάλαιο που είχε συσσωρεύσει ως δήθεν εκσυγχρονιστής του είχαν απομείνει και, επίσης, ενώ η δυναμική που τον είχε ανεβάσει ώς εκεί ήταν πια αδρανής, αυτός είχε κρατήσει ακόμη λίγη από την κεκτημένη ταχύτητα.

 

Ο Βενιζέλος, ωστόσο, έφθειρε αριστοτεχνικά την υποψηφιότητα του Λοβέρδου (με πλάγια μέσα, είναι αλήθεια, αλλά έτσι παίζεται το παιχνίδι...) και τον υποχρέωσε να αποσυρθεί. Η έκφραση του προσώπου του, κατά την τελετουργία του συμφιλιωτικού ασπασμού, τα έλεγε όλα: ήταν η μοναδική φορά από όλες όσες ο Λοβέρδος μάς έκανε να φοβηθούμε ότι θα κλάψει δημοσίως όπου τα δάκρυα θα ήσαν αληθινά.
 
Δεν έχει νόημα, λοιπόν, να αναζητεί κανείς περισπούδαστες ερμηνείες για τους λόγους και το timing της πρωτοβουλίας Λοβέρδου. Ηταν φανερό ότι δεν άντεχε τον Βενιζέλο ούτε ζωγραφιστό. Μα και πώς μπορεί να αντέξει κανείς -ακόμη και ο Λοβέρδος- τον ναρκισσισμό στην εκδοχή του ολοκληρωτισμού;

 

Είναι χαρακτηριστικό ότι, προχθές, ξεκίνησε την παρουσίαση της πρωτοβουλίας του ΠΑΣΟΚ (δηλαδή, του εαυτού του) για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, απευθύνοντάς την ονομαστικά προς τους παρακάτω θεσμούς και φορείς: «ΟΗΕ, Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, Ευρωπαϊκή Ενωση, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαίο διαμεσολαβητή, Συμβούλιο της Ευρώπης, EGAM, Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Συνήγορο του Πολίτη, Αυτοδιοίκηση Α΄ και Β΄ βαθμού, Κεντρική Ενωση Δήμων, Ενωση των Περιφερειών, Εκκλησία της Ελλάδος, Εκκλησία της Κρήτης, Μητρόπολη Δωδεκανήσου, Εκκλησία των εν Ελλάδι Καθολικών, Ελληνες Μουσουλμάνους, Μουφτήδες, Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, Αρμενική κοινότητα, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΕΣΕΕ, ΓΣΒΕΕ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ακαδημαϊκή κοινότητα, ΠΟΣΔΕΠ, Συμβούλια Διοίκησης των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, ΠΟΕΣΥ, ΕΣΗΕΑ, ΕΣΗΕΜΘ, ΕΣΡ».

 

Με τέτοια επίδειξη στόμφου, υποψία ότι η σημασία που αποδίδει ο Βενιζέλος στον εαυτό του είναι αντιστρόφως ανάλογη εκείνης την οποία αποδίδει η κοινωνία σε αυτόν πολύ φοβάμαι ότι γίνεται κάτι περισσότερο από απλή υποψία.
Οταν μάλιστα τόλμησε ένας δημοσιογράφος να ρωτήσει για τη ΡΙΚΣΣΥ (όνομα κι αυτό, Θεέ μου!) του Λοβέρδου, ο Βενιζέλος εξεμάνη και τον επιτίμησε για... «ασέβεια προς τη δημοκρατική παράταξη»!

 

Πρώτα απ’ όλα, με τον αυτοκρατορικό τρόπο του έδειξε ότι όχι μόνον δεν έχει συναίσθηση της πραγματικότητας, αλλά και πώς αντιλαμβάνεται τη δημοκρατικότητα. Σε κάθε χώρα με δημοκρατικούς θεσμούς, οι δημοσιογράφοι μπορούν να ρωτούν ό,τι θέλουν, αρκεί να το πράττουν με την αρμόζουσα ευπρέπεια.

 

Η συγκεκριμένη ερώτηση ετέθη στο τέλος της συνέντευξης, επειδή αυτός που την έθεσε έκρινε ότι το θέμα της δεν ήταν δυνατόν να αγνοηθεί. Από τη δική του πλευρά, ο Βενιζέλος είχε κάθε δικαίωμα να αγνοήσει το ζήτημα και να το δείξει με τον τρόπο της απάντησής του - άλλωστε, πότε του έλειψε το πνεύμα; Προτίμησε όμως να νουθετήσει τον δημοσιογράφο για το δικαίωμά του να εκλαμβάνει την πραγματικότητα όπως μπορεί και νομίζει.

Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι, προτού ξεκινήσει η συνέντευξη, είχε υποβληθεί παράκληση του Βενιζέλου προς τους δημοσιογράφους να μην γίνουν ερωτήσεις σχετικές με το ζήτημα Λοβέρδου. Εξίσου ακριβές όμως είναι ότι του ειπώθηκε ευθέως ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατον. Εξεμάνη, λοιπόν, επειδή δεν κατάφερε να επιβάλει στους άλλους τη δική του εκδοχή της πραγματικότητας και, επομένως, το πρόβλημά του αφορά τη δική του σχέση με την πραγματικότητα. Αν θέλει να το λύσει και να διευκολύνει τη ζωή του, καλό είναι να κάνει κάτι με τον εαυτό του, όχι με την πραγματικότητα. Από την άποψη αυτή, το επεισόδιο δεν διέφερε επί της ουσίας από την αντίδρασή του το 2007, όταν ένας ιδιόρρυθμος ταραξίας τον περιέλουσε με έναν καφέ· διέφερε μόνον κατά την ένταση της αμετροέπειάς του.

 

Τέλος, το γεγονός ότι χρησιμοποίησε τον τελείως αναχρονιστικό πλέον όρο «δημοκρατική παράταξη» για να αναφερθεί στο ΠΑΣΟΚ είναι μια λεπτομέρεια, η οποία εντούτοις εμπεδώνει την εντύπωση ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διατηρεί μια ιδιόμορφη σχέση με την πραγματικότητα.

Ολα αυτά είναι, πάντως, άκρως δυσάρεστα. Διότι, επί του παρόντος, το ΠΑΣΟΚ είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της κυβέρνησης και, μακροπροθέσμως, η πολιτική ζωή χρειάζεται οπωσδήποτε μια αξιόπιστη και ρεαλιστική έκφραση της Κεντροαριστεράς.

 

Θα σχηματισθεί, ενδεχομένως, με πρόσωπα και υλικά προερχόμενα και από το ΠΑΣΟΚ, αλλά όσα συμβαίνουν δείχνουν ότι δεν μπορεί να είναι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.

 

Η ρήξη μεταξύ Βενιζέλου και Λοβέρδου απλώς επιβεβαιώνει τη σήψη...

ΔΗΛΩΣΗ "ΒΟΜΒΑ" Χ.ΚΛΙΝΤΟΝ-“Oι ΗΠΑ δεν θα επιτρέψουν την επαναδημιουργία της ΕΣΣΔ”

 

Οι δηλώσεις της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον για την πρόθεση της Ουάσιγκτον να αντιταχθεί στις ενοποιητικές διαδικασίες στο μετασοβιετικό χώρο, μπορούν να προκαλέσουν μόνο λύπη, δήλωσε ο επικεφαλής της επιτροπής της Δούμας για τις υποθέσεις της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών Λεονίντ Σλούτσκι.

Η Κλίντον δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αντιταχθούν στις διαδικασίες ενοποίησης στο μετασοβιετικό χώρο, τις οποίες αποτίμησε ως προσπάθεια αναβίωσης της ΕΣΣΔ, έγραψε η εφημερίδα Financial Times.

Η ευρασιατική ενοποίηση κερδίζει έδαφος στο μετασοβιετικό χώρο και η Ευρασιατική Ένωση έχει όλες τις πιθανότητες να καταστεί ένας από τους σημαντικούς παγκόσμιους παίκτες, κάτι, το οποίο προφανώς και δεν επιθυμούν να επιτρέψουν στην Ουάσιγκτον, είπε ο ίδιος.

 

defencenet.gr    

Σαμαράς: Νέο ξεκίνημα στις σχέσεις Ελλάδας-Γερμανίας.Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ «ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ»

Βερολίνο  - Ουάσινγκτον - Μόσχα

 

 

«Η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να υπάρξει σύγκλιση στρατηγικών συμφερόντων Δύσης - Ρωσίας» είναι η σταθερή γραμμή στο Μέγαρο Μαξίμου, αν και ο Πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς μοιάζει να βρίσκεται εγκλωβισμένος στο…αποκαλούμενο και «τρίγωνο του διαβόλου»: Βερολίνου - Ουάσινγκτον - Μόσχας.

Τα γεωστρατηγικά παιχνίδια στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιανατολικής Μεσογείου και η δεινή οικονομική θέση της χώρας, αναδεικνύουν τις αντιθέσεις μεταξύ βασικών παικτών στην παγκόσμια σκακιέρα, όπως των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Ρωσίας.

Ο Πρωθυπουργός, προσπαθήσει να ισορροπήσει εν μέσω μιας σκληρής σύγκρουσης, ένα δείγμα της οποίας είδαμε πρόσφατα με την αντιπαράθεση μεταξύ Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και Βερολίνου για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Για τον κ. Σαμαρά, η Ελλάδα βρίσκεται σε τριπλό μεταίχμιο: ανάμεσα στο Βορρά και το Νότο, ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, ανάμεσα στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.

Η άποψη που κυριαρχεί στο επιτελείο του είναι ότι χώρα σας τη δική μας, που είναι στο μεταίχμιο, κερδίζουν πρώτες, όταν ανοίγουν οι δίαυλοι επικοινωνίας και εμπορίου. Αντίθετα, χάνουν πρώτες, όταν αυτοί οι δίαυλοι κλείσουν και αρχίζουν οι γεωπολιτικές τριβές.

Ο κ. Σαμαράς αρνείται ότι η ελληνική κυβέρνηση δίνει προβάδισμα σε μια χώρα στον τομέα των επενδύσεων και των αποκρατικοποιήσεων.

«Όποιος δώσει τα περισσότερα. Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα. Δεν είμαστε δογματικοί. Πάνω απ' όλα ότι είναι συμφέρον για την οικονομία μας» είναι η κεντρική κυβερνητική γραμμή.

Εν μέσω αυτών των γεωπολιτικών τριβών, στο επίκεντρο των οποίων βρίσκεται η Ελλάδα, και ειδικά σε μια περίοδο που αναμένονται και αποκρατικοποιήσεις σε κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας, ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να μην…«καεί».

Βερολίνο VS Ουάσινγκτον

Η στροφή που επέλεξε η ελληνική κυβέρνηση προς τη Γερμανία και οι γέφυρες που άνοιξαν μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου, μετά τις συναντήσεις του κ. Σαμαρά με τη Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, δεν άρεσε σε πολλούς και ειδικά στις ΗΠΑ.

Οι Αμερικανοί είναι μεν πολύ προσεκτικοί, αλλά μπορεί κάποιος να καταλάβει τη δυσφορία τους. Η ψυχρότητα με την ελληνική πλευρά είχε ήδη διαφανεί από την εποχή που βρισκόταν στην αντιπολίτευση η ΝΔ και εκφράστηκε κατά την επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον ως υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 2011.

Η σύσφιξη των σχέσεων Αθήνας - Βερολίνου δεν πέρασε απαρατήρητη, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που λένε ότι ο Πρωθυπουργός ίσως έπρεπε να είχε πάει στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για να συναντήσει και τον Ομπάμα.

Όσο θερμοί είναι στις δηλώσεις τους ιδιωτικώς και δημοσίως οι Γερμανοί, άλλο τόσο προσεκτικοί είναι οι Αμερικανοί που αναγνωρίζουν μεν τις προσπάθειες της κυβέρνησης αλλά την ίδια στιγμή λένε ότι έχει έρθει η στιγμή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και αναρωτιούνται πως ο απλός κόσμος μπορεί να αντέξει άλλα σκληρά μέτρα.

Όμως για να έρθουν οι αμερικανικές επενδύσεις στην Ελλάδα απαιτείται να υπάρξει σημαντική πρόοδος στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Παράλληλα, οι ΗΠΑ δεν θα ήθελαν διατάραξη της ηρεμίας που υπάρχει στα ελληνοτουρκικά, σε μία περίοδο που βράζει η Μέση Ανατολή και στη Συρία οι προβλέψεις για το τι μέλλει γενέσθαι είναι επίφοβες.

Η στάση των ΗΠΑ εξαρτάται και από τα ζητήματα του φυσικού αερίου και των υδρογονανθράκων, ενώ η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και το τι θα συμβεί με τις έρευνες σε Ιόνιο και νοτίως της Κρήτης έχουν για την αμερικάνικη πλευρά στρατηγικό χαρακτήρα.

Μια ενδεχόμενη είσοδος των Ρώσων, μέσω Gazprom στη ΔΕΠΑ, εκτιμάται πως δεν αρέσει στην αμερικανική πλευρά, ενώ «δεξαμενές σκέψεως» (Think Tanks) των ΗΠΑ θεωρούν ότι ο πλήρης έλεγχος της ελληνικής οικονομίας (συμπεριλαμβανομένων των πετρελαίων και φυσικού αερίου), θα περιέλθουν στη Γερμανία, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα συμφέροντα της Ελλάδος, και των Αμερικανικών εταιριών πετρελαίου (ΕΧΧΟΝ, ΤΕΧΑCΟ, ΜΟΒΙL).

Πάντως, πριν μια εβδομάδα, στον απόηχο της απόφασης του Eurogroup για την εκταμίευση της δόσης, η ελληνική κυβέρνηση συμμετείχε (παρόντες ήταν μεταξύ άλλων ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκης και ο υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Ασ. Παπαγεωργίου) στο 14ο Επενδυτικό Συνέδριο της "Capital Link", όπου απευθύνθηκε κάλεσμα για επενδύσεις στην Ελλάδα.

Τα σχέδια των Ρώσων

Η Ρωσική πλευρά επιθυμεί διακαώς να προχωρήσει το άνοιγμα στη Μεσόγειο και θέλει να αποκτήσει πρωταγωνιστικό πολιτικό και, κυρίως, οικονομικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή.

Το τελευταίο διάστημα, έχουν αρχίσει και γίνονται δειλά βήματα από την Ρωσία, κατ' εντολή του Βλαντιμίρ Πούτιν που έχει εντάξει στο στρατηγικό σχεδιασμό του και επενδύσεις στην Ελλάδα.

 

Η μεγαλύτερη ρωσική επένδυση ήταν της JSC Concern Sistema Group στην Intracom Telecom, θυγατρική του ομίλου Intracom, όπου δαπανήθηκαν 120 εκατ. ευρώ το 2006 για να αποκτηθεί το 51% των μετοχών.

Πριν λίγο καιρό, η SI Capital Partners, σε κοινοπραξία με τη Simos Foods Α.Ε. (90% το fund και 10% η ελληνική εταιρεία), εξαγόρασε έναντι 21 εκατ. ευρώ το 67,77% της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη.

Για τους γνωρίζοντες, η SI Capital Partners έχει σημαντικές επενδύσεις σε ορυχεία (OMC Resources στην Τανζανία), στον χρηματοοικονομικό τομέα της Γαλλίας (Quantam Group), τον αγροτικό τομέα της Ρωσίας (Mercury, αντιπρόσωπος των αμερικανικών γεωργικών μηχανημάτων John Deere) και τον  αεροπορικό (EAS) και την εκμετάλλευση ορυχείων χρυσού.

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως της Ρωσίας είναι για την ενέργεια, το real estate και τις τράπεζες, ενώ δεν περνάει απαρατήρητη και η κινητικότητα του επιχειρηματία και νέου προέδρου του ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδη _προσωπικού φίλου του Πούτιν_ που έχει επιδείξει ενδιαφέρον για επενδύσεις, π.χ. στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και τη ΣΕΚΑΠ.

Επίσης, η Μόσχα επιθυμεί να εκμεταλλευθεί λιμάνι με σιδηροδρομική σύνδεση και με δεδομένο ότι στον Πειραιά όπου δραστηριοποιείται η Κινεζική COSCO, μελετάνε τη Θεσσαλονίκη και τον Βόλο ως πιθανά σημεία επένδυσης.  

Νέο ταξίδι Σαμαρά στη Γερμανία

Ο Πρωθυπουργός, στα πλαίσια της σύσφιξης των σχέσεων Ελλάδας - Γερμανίας θα βρεθεί αύριο Κυριακή 9 Δεκεμβρίου στο Μόναχο, με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων. Στην πρωτεύουσα του κρατιδίου, αναμένεται να συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό της Βαυαρίας και πρόεδρο του Χριστιανοκοινωνικού Kόμματος Χορστ Ζεεχόφερ, οι δηλώσεις του οποίου για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ είχαν δημιουργήσει αρνητικό κλίμα.

«Θα συζητηθούν όλα τα επίκαιρα θέματα που αφορούν στην βοήθεια προς την Ελλάδα» λένε από το γραφείο του Βαυαρού Πρωθυπουργού και στην κορυφή της ατζέντας είναι η οικονομική συνεργασία της Βαυαρίας με την Ελλάδα, καθώς το Μόναχο αποτελεί την έδρα μερικών από τις ισχυρότερες γερμανικές επιχειρήσεις.

Παραμονές της νέας επίσκεψης του κ. Σαμαρά στη Γερμανία, ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πολιτεία της ελληνικής κυβέρνησης αυτό το εξάμηνο, λέγοντας: «η παρούσα ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε περισσότερες μεταρρυθμίσεις, από ό,τι αναμενόταν πριν από μισό χρόνο».

Ο κ. Σαμαράς ετοιμάζει και άλλα ταξίδια το επόμενο διάστημα, χωρίς όμως να έχουν κλειδώσει ημερομηνίες. Στην ατζέντα του είναι το Πεκίνο, η Ουάσιγκτον, η Μόσχα και το Τελ Αβίβ, σε μια προσπάθεια να ενισχυθεί η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, ενώ βασικός στόχος θα είναι η προσέλκυση επενδύσεων. Επίσης, εκκρεμεί το ταξίδι στο Κατάρ, το οποίο αναμένεται να γίνει στις αρχές του 2013.

ΜΠΟΡΙΣΟΦ: Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΗ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΑΝ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ...!!!

 

 

«Η Βουλγαρία είναι φτωχή, επειδή επί σαράντα χρόνια βρίσκονταν στην εξουσία οι κομμουνιστές», ανέφερε ο Μπόικο Μπορίσοφ κατά τη διάρκεια του κοινοβουλευτικού ελέγχου.

(Πριν μερικές μέρες ο Βούλγαρος υπουργός οικονομικών είπε ότι η Βουλγαρία βρίσκεται σε καλύτερη θέση από την Ελλάδα, με το δεδομένο ότι η Βουλγαρία επί 45 χρόνια είχε κομμουνιστικό καθεστώς, ενώ η Ελλάδα δεν είχε)
Ο Μπορίσοφ προέβη στη δήλωση αυτή απαντώντας στην επερώτηση του Ντίμτσο Μιχαλέβσκι του Συνασπισμού Για τη Βουλγαρία, ο οποίος ρώτησε την κυβέρνηση της χώρας πως θα προστατεύσει τα συμφέροντα της χώρας, μέσα στο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2014-2020, και αν θα έχει τη δυνατότητα η Βουλγαρία να απορροφήσει κονδύλια για την περίοδο αυτή.

Ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας τόνισε ότι η Βουλγαρία, αν και είχε ένα κομμουνιστικό καθεστώς επί σαράντα χρόνια που την κατέστησαν την πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης, εντούτοις έχει καταφέρει να απορροφήσει 30 φορές περισσότερα χρήματα από τα ταμεία της ΕΕ.

 

Επεσήμανε, ότι οι διαπραγματεύσεις που γίνονται είναι πολύ δύσκολες και η καλύτερη περίπτωση είναι η χρηματοδότηση προς τη Βουλγαρία να παραμείνει η ίδια.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Σεργκέι Στάνισεφ έλαβε θέση στο θέμα λέγοντας ότι συμφωνεί με τον πρωθυπουργό Μπόικο Μπορίσοφ ότι οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ δεν είναι εύκολες και τόνισε ότι ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας πριν φύγει για τις Βρυξέλλες έπρεπε πρώτα να διαβουλευτεί τα ζητήματα αυτά με τα πολιτικά κόμματα του βουλγαρικού κοινοβουλίου, όπως σημειώνει το βουλγαρικό πρακτορείο Κρος.