Ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε;;;

Η μεγάλη αμερικανική τράπεζα Citibank κλείνει 16 υποκαταστήματα στην επαρχία και μένει μόνο με αυτό στην Αθήνα επιβεβαιώνοντας το σενάριο αποχώρησής της από την Ελλάδα.


Μάλιστα τον τελευταίο καιρό η τράπεζα κλείνει άρον άρον τις υποθέσεις της στην Ελλάδα και καλεί δανειολήπτες να πληρώσουν ακόμη και τα μισά από τα χρέη τους για να «καθαρίσουν» μια και καλή.

Πηγή : http://www.antinews.gr/2012/11/20/190754/

Γιατί;

Γιατί ρε αλήτες; Γιατί;

Γράφει ο Α.

Τα τελευταία 24ωρα όλο και περισσότερα είναι τα email που φτάνουν στο tromaktiko, από απεγνωσμένους νέους σε ηλικία αναγνώστες. Κάθε φορά που διαβάζω τα email τους, μουδιάζει το κεφάλι μου. Θυμώνω, βράζω, πονάω. Πονάω για τη κατάντια που ζούμε, για τη κατάντια που μας επέβαλλαν. Δείτε την κραυγή απόγνωσης αυτής της γυναίκας ΕΔΩ, της κοπέλας με τα όνειρα ΕΔΩ και το συγνώμη της 25χρονης κοπέλας που δημοσιεύσαμε πριν λίγο ΕΔΩ. Μέσα σε ένα 24ωρο...μαύρισε η ψυχή μου 3 φορές, από ανθρώπους που νιώθουν τον πόνο, την απόρριψη, τη δυστυχία από ένα σάπιο σύστημα που ζέχνει από όπου και να το πιάσεις.

Άτιμο πράγμα η πείνα και να μην έχεις ευρώ στην τσέπη σου. Όποιος δεν το έχει ζήσει, δεν μπορεί να το καταλάβει.
Άτιμο πράγμα να βρέχεις μπαγιάτικο ψωμί για να το φας και να χορτάσεις.
Άτιμο πράγμα να έχεις όνειρα, να σπουδάζεις, να έχεις βάλει ισορροπίες στη ζωή σου και να έρχεται κάποιος και να στα "βιάζει".
Αλλά τι λέω πάλι;

Στα παπάρια τους αυτοί που ζουν στο δικό τους αλεξίσφαιρο κλουβί, με τα θωρακισμένα αυτοκίνητα των 750 χιλιάδων ευρώ, τις 5 μηχανές συνοδεία και τα σπίτια 400 τετραγωνικών μέτρων.
Η μόνη τους έννοια είναι αν το πρωί που θα πάνε στην χέστρα για να βγάλουν τους αστακούς και τα κοψίδια της προηγούμενης, θα τους έχει το υπηρετικό προσωπικό τις πρωινές εφημερίδες ζεστές για να τις ξεφυλλίσουν.
Στα παπάρια τους αν καθημερινά σχεδόν σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας, έχουμε νέα παιδιά κλεισμένα μέσα σε δωμάτια να παλεύουν με τη κατάθλιψη και τη πείνα τους.

Ποιος από αυτούς τους "σάπιους" έχει κοιμηθεί χωρίς καλοριφέρ, με υγρασία στο δωμάτιό του;
Ποιος έχει φάει για μια ολόκληρη εβδομάδα μακαρόνια λασπωμένα και σκέτα;
Ποιος από τα λαμόγια που μας κυβερνούν έζησε την απόρριψη, τον χλευασμό και την ταπείνωση από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού επειδή δεν είχε να πληρώσει το ενοίκιό του;

Πως θέλεις ρε Έλληνα, να νιώσουν τα κοπρόσκυλα από τα κολέγια το πως νιώθεις εσύ που δεν έχεις στον...ήλιο μοίρα, όταν η μοναδική δυσκολία που έχουν περάσει στη ζωή τους ήταν όταν τους πήραν με την λιμουζίνα του μπαμπά να τους πάνε στο στρατιωτικό κέντρο εκπαίδευσης (όσοι πήγαν) για να δώσουν το παρόν τους και μετά να γίνουν "μπουχός" για τους επόμενους 18 μήνες;

Πως θέλεις ρε Έλληνα, να νιώσουν τα κοπρόσκυλα το κρύο που τρως και θα φας επειδή δεν έχεις ούτε ηλεκτρική σόμπα στο σπίτι σου (για όσο θα το έχεις), όταν το μοναδικό κρύο που έχουν νιώσει τα κολεγιόπαιδα είναι κάθε Χριστούγεννα στο Γκστάαντ της Ελβετίας με τα πέδιλα του σκι;

Διαβάσατε για την Τίνα Μπιρμπιλή πόσο στο μ@@νι της γράφει τους Έλληνες, βγάζοντας 8500 ευρώ μηνιαίως (επίσημα) ενώ μένει στον κεντρικότερο και ακριβότερο δρόμο του Παρισίου, τον Champs Elysee για να έχει εύκαιρο το shopping, πηγαίνει κάθε πρωί στις 9 στο ακριβότερο γυμναστήριο της πόλης, ενώ δουλεύει (για 8.5 χιλιάρικα) από τις 3 έως τις 6 το απόγευμα. (δείτε το σχετικό άρθρο ΕΔΩ). Ξέρετε που την γνώρισε και την έκανε Υπουργό το άλλο το καθυστερημένο (ΓΑΠ) την όμοιά του; Σε "πάγκο" γυμναστικής γυμναστηρίου.

Την ώρα που 9 στους 10 Έλληνες είναι στα όρια της φτώχειας, της πείνας και της έξωσης, όλοι μα όλοι οι πολιτικοί μας γράφουν εκεί που κυριολεκτικά δεν πιάνει μελάνι.

Και από την άλλη, κάθε μέρα, από όλες τις περιοχές της Ελλάδας, ακούμε μέσω email φωνές απόγνωσης νέων ανθρώπων που έχασαν τα όνειρά τους. Που έχουν χάσει κάθε ελπίδα για το αύριο.

Και έχουμε τον κάθε "μούλο" να μας κοροϊδεύει σαν τον ΥΠΟΙΚ της Σερβίας Μλάτζαν Ντίνκιτς:  "Θα ζήσετε χειρότερα, αλλά δεν θα πεθάνετε". (διαβάστε ΕΔΩ)

 

Ρε άι στο διάολο και ακόμα παρά πέρα κοπρίτη. Στα τσακίδια όλοι.
Ο θυμός είναι μεγάλος, το καζάνι έχει παραβράσει, όλο και περισσότερους ακούω να λένε "θα πάρω την καραμπίνα και θα καθαρίσω όσο περισσότερους μπορώ μέσα στη Βουλή".

Ξέρετε κύριοι, έναν μπορεί να τον κάνετε καλά, αν δείτε έναν λόχο να έρχεται οπλισμένος δεν ξέρω τι θα κάνετε. Και επικίνδυνοι δεν είναι όσοι μιλάνε πολύ, αλλά όσοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα παραπάνω από όσα έχουν χάσει έως τώρα. Εύχομαι να είναι μόνο ένας κακός εφιάλτης αυτό...

Καλό κουράγιο αδέρφια. Μην το βάζετε κάτω. Όχι ακόμα τουλάχιστον...

 

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2012/09/blog-post_7354.html

 

 

Η Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης...υποθετικό σενάριο.

.

…Και πώς η Γερμανία θα καταλήξει να πυροβολεί τον εαυτό της στο πόδι. «Ένας φουτουριστικός μύθος με ηθικό δίδαγμα για εκείνους που θέλουν την Αθήνα έξω από το ευρώ», από τον επικεφαλής οικονομολόγο της HSBC, Stephen King.

«Στα τέλη του 2015, η ελληνική κυβέρνηση μπορούσε να κοιτάξει πίσω στα πρόσφατα επιτεύγματά της με κάποια ικανοποίηση.

Ο έξω κόσμος, κάποτε τόσο απογοητευμένος με την Αθήνα, έβλεπε τώρα τη χώρα σαν την ‘ελληνική τίγρη’. Το χρηματιστήριο της, που είχε πέσει κατά 90% από τα υψηλά του 2007 έως τους πρώτους μήνες του 2013, επέστρεφε δυναμικά. Το κόστος δανεισμού, κάποτε στη στρατόσφαιρα των αγορών, ήταν πολύ χαμηλότερο από εκείνο της Ιταλίας ή της Ισπανίας. Και ενώ η ανάπτυξη δεν έφτανε σε διψήφιους αριθμούς, η Ελλάδα ανταγωνιζόταν την Κίνα και την Ινδία», κάπως έτσι ξεκινά την αφήγησή του ο King.

«Έχοντας διακόψει τους δεσμούς της με την Ευρώπη, ως απάντηση σε αυτό που έμεινε γνωστό ως ‘η καταστροφή’, το μέλλον της Ελλάδας φάνταζε τώρα βέβαιο, αντανακλώντας τις σχέσεις της με τις πιο δυναμικές οικονομίες του κόσμου.

Έστω και εάν οι πρώην Ευρωπαίοι εταίροι της γύρισαν την πλάτη, η Ελλάδα είχε βρει νέες πηγές οικονομικής στήριξης, με τη βοήθεια των Ρώσων με τις βαθιές τσέπες –οι οποίοι σχεδίαζαν να φτιάξουν ένα μεγάλο τερματικό σταθμό φυσικού αερίου στη Θεσσαλονίκη, στο τέλος ενός νέου αγωγού- και των Κινέζων».

Όπως περιγράφει ο King, η Κίνα έδειξε τον ενθουσιασμό της για καθετί ελληνικό: Από το λιμάνι του Πειραιά έως το ελληνικό ελαιόλαδο.

Η απόφαση της Ελλάδας να φύγει από το ευρώ και να υιοθετήσει τη νέα δραχμή πάρθηκε με βαριά καρδιά και έμοιαζε αρχικά με καταστροφή: Το νέο νόμισμα έχασε το 50% της αξίας του και η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 8% ακόμα, με την τραπεζική κρίση να κινείται από το κακό στο χειρότερο.

Όμως, με την επιβολή περιορισμών στη διακίνηση κεφαλαίων και στην ισοτιμία, η Ελλάδα μπόρεσε να αποκοπεί από τις μεταβολές των διεθνών αγορών και σε λίγους μήνες, η οικονομική κατάρρευση είχε διακοπεί.

Υπήρξαν πληθωριστικοί κίνδυνοι, λόγω των ακριβών εισαγόμενων προϊόντων, όμως, χωρίς τους ξένους δανειστές στον ορίζοντα, η ελληνική κυβέρνηση έπεισε τους Έλληνες ότι η λιτότητα και ο περιορισμός των μισθών ήταν αναγκαία μέτρα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. «Μέσα σε μήνες, υπήρξαν σημάδια μιας εξαγωγικής ανάκαμψης. Η οικονομία έβρισκε σιγά μια νέα ισορροπία».

Και αυτή ήταν μόνο η αρχή. Με την κατάρρευση του νομίσματός της και την τελική αναδιάρθρωση του χρέους της, η Ελλάδα είχε γίνει ένας ελκυστικός προορισμός επενδύσεων για όσους ήθελαν μία πύλη εισόδου στις πιο δυναμικές οικονομίες του πλανήτη.

Και καθώς οι ξένες επενδύσεις έρχονταν, οι αντιδράσεις των συνδικάτων κατέρρευσαν, αφού κανείς δεν μπορούσε να αγνοήσει την ξαφνική μείωση της ανεργίας.

«Η Ευρώπη κοίταζε αυτή την αναγέννηση με ένα μείγμα ζήλειας και τρόμου. Οι πολιτικοί είχαν κατ΄ επανάληψη προειδοποιήσει την Ελλάδα για το κόστος της εξόδου από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε, και όμως, φαίνεται ότι αυτή είχε βγει ισχυρότερη».

Εν τω μεταξύ, η Γερμανία εξακολουθούσε να απαιτεί λιτότητα από την Ισπανία και την Ιταλία. Η διαφορά ανάμεσα στην ελληνική επιτυχία και την αποτυχία της Ισπανίας και της Ιταλίας ήταν τόσο εμφανής, ώστε και άλλοι Ευρωπαίοι άρχισαν να απαιτούν και τη δική τους διαφυγή από την Ευρωζώνη.

Το να διώξει την Ελλάδα από το ευρώ είχε αποδειχθεί λάθος για την Γερμανία. Το μεγάλο ρίσκο της Merkel είχε αποτύχει: Στην προσπάθειά της να τιμωρήσει την Ελλάδα, είχε βρεθεί ενώπιον μιας δύσκολης επιλογής: Έπρεπε να δημιουργήσει μια δημοσιονομική ένωση ή να προκαλέσει τεράστια νομισματική αναταραχή. Το Βερολίνο στόχευε στην Ελλάδα, αλλά είχε πυροβολήσει τον εαυτό του στο πόδι.




Ο King ξεκαθαρίζει ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν μια φανταστική ιστορία. «Όμως, η ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να φύγει και ότι όλα θα πάνε καλά για την υπόλοιπη Ευρωζώνη, είναι σίγουρα λανθασμένη.


Η έξοδος μπορεί να είναι τελικά η απάντηση στις δυσκολίες της Ελλάδας, όμως, το τι θα γίνει με όλους τους άλλους μένει ένα αναπάντητο ερώτημα», καταλήγει ο έγκυρος οικονομολόγος.

 

22/11/1897: Υπογράφεται ελληνοτουρκική συνθήκη ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη, μετά τον άτυχο για την Ελλάδα πόλεμο του 1897.Η Κρήτη αποκτά την αυτονομία της.

1897: Υπογράφεται ελληνοτουρκική συνθήκη ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη, μετά τον άτυχο για την Ελλάδα πόλεμο του 1897. Η Ελλάδα υποχρεώνεται να καταβάλει 4 εκατομμύρια χρυσές λίρες ως αποζημίωση στην Τουρκία και να εκκενώσει την περιοχή ανάμεσα στον Όλυμπο και τα Καμβούνια Όρη. Με την ίδια συνθήκη, η Κρήτη αποκτά την αυτονομία της.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/almanac/2211#ixzz2CwHSHxug

Η Ελλάδα υποχρεώνεται να καταβάλει 4 εκατομμύρια χρυσές λίρες ως αποζημίωση στην Τουρκία και να εκκενώσει την περιοχή ανάμεσα στον Όλυμπο και τα Καμβούνια Όρη.

Με την ίδια συνθήκη, 

η Κρήτη αποκτά την αυτονομία της.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/almanac/2211#ixzz2CwHSHxug

μάχη στο Δομοκό

 Στις αρχές του 1897, η έκρυθμη κατάσταση που επικρατούσε στην Κρήτη, λόγω της εξέγερσης των Κρητών και των τουρκικών θηριωδιών, προκάλεσε την επέμβαση της Ελλάδας με την αποστολή εκστρατευτικού σώματος υπό τον συνταγματάρχη Τιμολέοντα Βάσσο. 

Άμεση ήταν η αντίδραση της Τουρκίας, η οποία εκμεταλλευόμενη και την ένοπλη δράση των ανταρτικών σωμάτων της Εθνικής Εταιρείας που είχαν εισχωρήσει στο τουρκικό έδαφος, κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα στις 5 Απριλίου 1897. 

Ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος που ακολούθησε και κατέληξε στην ήττα και την ταπείνωση της Ελλάδας, δίχασε την κοινή γνώμη της Ευρώπης. 

 Ο απλός λαός στα περισσότερα κράτη αντιμετώπισε με συμπάθεια το μικρό Ελληνικό κράτος που αποφάσισε να αντιμετωπίσει την κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία για να διεκδικήσει την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων της Κρήτης. 

Η συμπάθεια αυτή όμως δεν αφορούσε και τις Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις που αντιμετώπιζαν την Ελληνική εμπλοκή ως παράγοντα αποσταθεροποίησης της περιοχής και υπονόμευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. 

Οι Αγγλογάλλοι πρέσβευαν το δόγμα της ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως εμπόδιο στην ρωσική κάθοδο στην Μεσόγειο, ενώ η Τσαρική Ρωσία ήταν ιδεολογικός όμηρος του Πανσλαβισμού και δεν επεδίωκε την μεγέθυνση της Ελλάδος σε Μακεδονικά εδάφη που διεκδικούσαν η Βουλγαρία και η Σερβία. 

Η Γερμανία φιλοδοξούσε να εξελιχθεί σε βασικό συνεταίρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είχε ήδη μεγάλα εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή, ενώ είχε ως βασική προτεραιότητα την εξόφληση των Ελληνικών χρεών στις Γερμανικές τράπεζες.


Ο διχασμός αυτός συνέβη και στην Ευρωπαϊκή Αριστερά.

Edward Bernstei

Γενικώς η δεσπόζουσα άποψη στην Ευρωπαϊκή Αριστερά ήταν ότι η συνεχής ειρήνη βοηθά την ενδυνάμωση των αριστερών οργανώσεων και την διάδοση των επαναστατικών ιδεών. 

Αντίθετος με αυτές τις αντιλήψεις ο μετέπειτα ηγέτης της σοσιαλδημοκρατίας Edward Bernstein δημοσίευσε μια σειρά από άρθρα υπέρ του Ελληνικού Αγώνα υπέρ της Ελευθερίας, υπέρ της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα και των δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ενώ τις θέσεις του ενστερνίστηκαν και πολλοί άλλοι μετριοπαθείς αριστεροί. 

Οι αριστεροί υποστηρικτές του Ελληνικού Αγώνα υπογράμμιζαν ότι η θαρραλέα αντιπαράθεση της ανίσχυρης Ελλάδας κατά της πανίσχυρης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα παραδειγμάτιζε την εργατική τάξη να μην φοβάται τους πανίσχυρους αντιπάλους της. 

Λίγες μέρες μετά ήρθε η απάντηση από τους σκληρούς ορθόδοξους Μαρξιστές όπως ο Γερμανός Karl Kautski και η Eleanor Marx που προσπάθησαν με άρθρα τους να προσγειώσουν την Ευρωπαϊκή Αριστερά κατηγορώντας τους ότι έχουν "ξετρελαθεί με την Κρήτη" και ότι υποχωρούν ιδεολογικά υπό την πίεση της κοινής γνώμης.

Και οι δύο τόνιζαν πως τα μικρά Βαλκανικά κράτη με τις καθυστερημένες γεωργικές και κτηνοτροφικές οικονομίες τους αποτελούν "τροχοπέδη στην Ευρωπαϊκή ταξική Επανάσταση" και στην πρόοδο της εκβιομηχάνισης και του εμπορίου.

Eleanor Marx

Έτσι λοιπόν η υποστήριξη του Ελληνικού  Αγώνα δεν  εξυπηρετούσε την στρατηγική και τις επιδιώξεις της πανευρωπαϊκής σοσιαλιστικής στρατηγικής που "δεν πρέπει να επηρεάζεται από ρομαντικές, φολκλορικές και φιλάνθρωπες διαθέσεις". Η βασική θέση των "Ορθόδοξων" Μαρξιστών ήταν ότι μια πολεμική εμπλοκή και πιθανή ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (παρουσιαζόταν τότε ως ο "μεγάλος ασθενής" της Ανατολής λόγω των ανυπέρβλητων οικονομικών τς προβλημάτων) θα ενδυνάμωνε την Τσαρική Ρωσία και θα ευνοούσε την κάθοδο της στο Αιγαίο.

Τελικώς η Eleanor Marx κατηγορούσε τους πεπλανημένους συντρόφους της ότι απεμπόλησαν την ιδεολογική τους μαρξιστική προσέγγιση υπό το βάρος των ασφυκτικών πιέσεων της κοινής γνώμης που είχε συγκινηθεί από τον Ελληνικό Αγώνα. 

Ο Ορθόδοξος μαρξισμός έστεκε (και στέκει) με αμηχανία μπροστά στο φαινόμενο του Έθνους και θεωρούσε πάντοτε δευτερεύον το θέμα της αρχής των εθνοτήτων. 

Σε μια διεθνιστική παγκόσμια προλεταριακή επανάσταση που ευαγγελιζόταν το θέμα των εθνοτήτων θα λυνόταν από μόνο του καθώς θα έπαυε να υφίσταται. 

Καθώς όμως η επανάσταση αυτή συνεχώς καθυστερούσε, πολλοί Μαρξιστές θεωρητικοί ανατίμησαν την αρχή των εθνοτήτων, θεωρώντας πως ήταν ένα ενδιάμεσο στάδιο πριν την επικράτηση του σοσιαλισμού. 

Οι γερασμένες Αυτοκρατορίες θα έδιναν την θέση τους σε σφριγηλά έθνη-κράτη που μετά την εθνική τους αποκατάσταση θα όδευαν ολοταχώς στην εκβιομηχάνιση και την συνεπακόλουθη σοσιαλιστική επανάσταση.

Τελικώς όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι...