Ο κάθε λαός έχει παραδοσιακά κάποιες αξίες και ιδανικά που καθορίζουν την ποιότητα του. Αξίες όπως η αξιοκρατία και η εργατικότητα είναι κάποια χαρακτηριστικά που ευνοούν την ανάπτυξη ενός Έθνους και το αίσθημα δικαίου στους πολίτες του.
Αν αυτές οι αξίες καταργηθούν από το ίδιο το πολίτικο σύστημα, τότε ο λαός αλλοτριώνεται και δημιουργείται ένα Έθνος Λαμόγιων.
Όταν το ίδιο το Κράτος εκπαιδεύει τους πολίτες του να μην διαγωνίζονται αξιοκρατικά για το οτιδήποτε με την καθιέρωση αδιάβλητων συστημάτων εξετάσεων και διαγωνισμών , τότε ο Λαός χάνει το ενδιαφέρον του να αποκτήσει ή να βελτιώσει τις ικανότητες και δεξιότητες του και κοιτάζει πώς να βελτιώσει τις «γνωριμίες» του.
Έτσι διαπιστώνουμε ότι τα «ιδανικά» του δεκαοκτάχρονου δεν είναι να σπουδάσει και να γίνει καλύτερος από πλευράς κατάρτισης, άλλα να «βάλει βύσμα» τον βουλευτή του για να πιάσει μια καρέκλα ξέροντας ότι έτσι θα υπερκεράσει τις πραγματικές ικανότητες κάποιου «αντίπαλου» , διεκδικητή της ίδιας θέσης. Αυτό υποχρεώνει και τους ανθρώπους με πραγματικές ικανότητες να «λαμογιοποιηθούν» και να γίνονται κι αυτοί «χρήστες» του συγκεκριμένου «μηχανισμού».
Η ψυχολογία ορίζει, ότι ΟΛΟΙ οι άνθρωποι τείνουν στο να αποδέχονται «δώρα» που τους δίνονται χωρίς να τα έχουν δουλέψει. Αυτό εκμεταλλεύτηκε το μεταπολιτευτικό πολίτικο κατεστημένο για να κτίσει το πελατειακό του σύστημα με τους πολίτες, ώστε να εξασφαλίζει την επανεκλογή του. Με τις πλασματικές «επιδοτήσεις» στους «δικούς» του με τους διορισμούς τα ρουσφέτια και τις «χάρες» διέλυσαν τις αξίες της αξιοκρατίας και της εργατικότητας και έφτιαξαν στρατούς εξαναγκασμένων λαμόγιων.
Κάποιοι ρωτάνε αν το Κράτος έχει την δυνατότητα να καθιερώσει αδιάβλητα συστήματα ώστε να ευνοεί την αξιοκρατία. Η απάντηση είναι ΝΑΙ.
Ένα σοβαρό Κράτος , ΜΠΟΡΕΙ! Ένα τέτοιο σύστημα, (που μάλλον τους ξέφυγε), είναι το σύστημα των Πανελληνίων εξετάσεων που είναι κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό αδιάβλητο. Αρά το κράτος έχει την γνώση της δημιουργίας αδιάβλητων συστημάτων επιλογής.
Το κακό είναι ότι οι εμπνευστές και οι εκ πεποιθήσεως χρήστες αυτού του «μηχανισμού» λαμογιάς, πάντα επιβιώνουν και σώζονται, πηδώντας σε κόμματα που έχουν δυναμική και υπόσχονται να συνεχίσουν το ίδιο έργο, αλλά και να παρέχουν «ασυλία» σε όσους εγκληματικά έκτισαν και χρησιμοποιούσαν τον μηχανισμό αυτό.
Ένα τέτοιο κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ όπου έγινε η στέγη ΟΛΩΝ των παλαιών (και νέων) λαμόγιων του παλαιοκομματικού συστήματος. Συνδικαλιστές βουτηγμένοι στα σκάνδαλα, βουλευτές με λερωμένη την φωλιά τους και εκατοντάδες «παράγοντες» με άπειρα ράμματα για την γούνα τους, βρήκαν στέγη στο αριστερό αυτό παρδαλό συνονθύλευμα. Και έτσι όπως πάει το πράγμα, μάλλον θα την γλυτώσουν αν δεν υπάρξει μια καθαρή και ηθική επιλογή διακυβέρνησης από τους πολίτες, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ αυτό το σύστημα να συνεχίσει να υπάρχει.
Η επιλογή αυτή είναι το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών που ΟΥΔΕΠΟΤΕ έχει λερώσει τα χέρια του με τον πελατειακό μηχανισμό, που ουσιαστικά ΑΥΤΟΣ διέλυσε την Ελλάδα.
Η ΜΟΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΑΣΥΛΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΜΟΓΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ- ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Αλλιώς, θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας…
Θεόδωρος Ιωαννίδης
