ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

Ο Εθνικισμός είναι το μέλλον


Στην μακραίωνη ιστορία της Ελλάδας βιώνουμε σήμερα ίσως την πιο κρίσιμη περίοδο, από θέμα εθνικής υπόστασης και φυσικής υπάρξεως ως λαός. Εγχώριοι και ξένοι δυνάστες, εκτελούν απαρέγκλιτα ένα σχέδιο εξόντωσης του ελληνικού λαού, εφαρμόζοντάς το κατά γράμμα κυρίως από το 1974 και εντεύθεν, δηλαδή κατά το αμαρτωλό καθεστώς της "μεταπολίτευσης". 

Σε καιρούς απόλυτης σήψης και παρακμής της ελληνικής κοινωνίας, ένα είναι το ερώτημα που απασχολεί κάθε σκεπτόμενο πολίτη που αγωνιά για το μέλλον το δικό του και των παιδιών του: Το τι μέλλει γενέσθαι και ποια θα είναι η κατάληξη όλης αυτής της καταστροφικής πολιτικής ;

Έχουν γίνει πάμπολλες αναφορές και αναλύσεις περί των "καμωμάτων" της αισχρής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας και των πτυχών αυτής που ολοκληρωτικά συνέβαλλαν στη σημερινή κατάντια της Πατρίδας μας. Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει εντρυφήσει στις αρχές της οικονομικής θεωρίας για να αντιληφθεί το τι συμβαίνει στην κοινωνία μας. 


Μια κοινωνία που "βράζει" από εγκληματικότητα, ανασφάλεια και τρομοκράτηση των πολιτών, καθώς επίσης και ένα σχέδιο αλλοίωσης του πληθυσμού, με νέους να μεταναστεύουν σωρηδόν για εύρεση εργασίας, την υπογεννητικότητα να αποτελεί μια μάστιγα, τις χιλιάδες αυτοκτονίες και απ' την άλλη πλευρά ορδές λαθρομεταναστών να εγκαθίστανται σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης, είναι μερικά γνωρίσματα της εποχής μας. 

Και ανάμεσα σε όλα αυτά, μια ισοπέδωση Αξιών, Ιδανικών και Παραδόσεων, ένας πόλεμος συνειδήσεων εις το όνομα ενός δήθεν ανθρωπισμού και μια συστηματική προσπάθεια αλώσεως του Εθνικού φρονήματος, συνθέτουν ένα τραγικό σκηνικό σε βάρος του ελληνικού λαού.

Ωστόσο με μια πιο προσεκτική ματιά διαπιστώνουμε πως οι εκάστοτε κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις ανάγονται σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο μέσα σε έναν πόλεμο συμφερόντων μεταξύ των κρατών. 

Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σε μία παγκόσμια κατάρρευση ενός καπιταλιστικού συστήματος το οποίο το μόνο που κατάφερε είναι να επιβάλλει την αρρώστια του καταναλωτισμού στις κοινωνίες και να υποδουλώσει τους ανθρώπους στην κυριαρχία του χρήματος. 

Εστιάζοντας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, είναι εμφανές πως η Ευρώπη από κοιτίδα Πολιτισμού, Αξιών και Ιδανικών, με επίκεντρο φυσικά την Ελλάδα, έχει γίνει ο πρωταρχικός στόχος της παγκοσμιοποίησης, για την επιβολή μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης χωρίς Πατρίδες, χωρίς Θρησκείες, χωρίς Πολιτισμούς. 

Το ζήτημα της οικονομίας βεβαίως για το μοντέλο του Εθνικισμού δεν θεωρείται πρωτεύον, καθώς ένα Έθνος που έχει απωλέσει την εθνική του κυριαρχία, παύει να είναι ελεύθερο.

Οι πολιτικές εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο σηματοδοτούν ένα φαινόμενο καθόλου αρεστό στους δυνάστες των Εθνών. Την άνοδο του Εθνικισμού, η οποία δεν ήρθε ως αντίδραση ή ως παροδικό φαινόμενο, αλλά ως μια συνειδητή επιλογή, μια επιστροφή στα πατρογονικά ένστικτα και ως ένα ασφαλές καταφύγιο Ψυχών και Συνειδήσεων. 

Η ατελείωτη και συστηματική προπαγάνδα των ΜΜΕ και ο βρώμικος ρόλος της πολιτικής και καλλιτεχνικής "ελίτ" που διαβιεί εις βάρος του λαού, δεν καρποφόρησε και τρανό παράδειγμα αυτής, το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, αλλά και της ανάδειξης των εθνικιστικών δυνάμεων σε όλη την Ευρώπη.

Η παραπάνω ανάλυση αποτελεί μια μικρογραφία, μια σύνοψη των όσων έχουν συμβεί έως σήμερα σε όλα τα επίπεδα των εξελίξεων. Ένα όμως είναι το κοινό συμπέρασμα σε σχέση με μια αντίστοιχη εμπεριστατωμένη έρευνα και ανάλυση: οι διαπιστώσεις. 

Όποιος δεν αντιλαμβάνεται αυτές τις διαπιστώσεις τότε ή εθελοτυφλεί ή αποτελεί ο ίδιος μέρος αυτού του βρώμικου συστήματος. Συνεπώς από έναν κοινό τόπο ξεκινά η τοποθέτηση κάθε θεωρίας για την εξεύρεση λύσεων. 

Η εθνικιστική ιδεολογία που για χρόνια ήταν στο "απόσπασμα", ένεκα της κυριαρχίας του καπιταλισμού και του φιλελευθερισμού, πνέει ξανά στους αιθέρες της Ευρώπης. Παρόλη τη λυσσαλέα και επιθετική στάση των καθεστωτικών οργάνων, οι λαοί ξύπνησαν από τη ραστώνη και την γαλήνη της δήθεν ευημερίας και συντάσσονται μαζικά στις τάξεις των κομμάτων που αγωνίζονται για μία Ευρώπη των Εθνών. 

Το μέλλον από εδώ και στο εξής σίγουρα δεν προμηνύεται "ήσυχο" για την αστική τάξη που τόσο άνετα έμαθε να βολεύεται στον καναπέ και να δέχεται παθητικά κάθε ασέλγεια της Νέας Τάξης Πραγμάτων εις βάρος της Πατρίδας μας.

Ένα από τα συνθήματα που κυριαρχεί για χρόνια στο Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών αναφέρει πως "Ο καπιταλισμός είναι η δυστυχία μας", εκφράζοντας την για δεκαετίες αγωνία μιας μικρής μερίδας ανθρώπων για το μέλλον αυτής της χώρας. 

Τώρα που επήλθε η επιβεβαίωση των όσων επί χρόνια φώναζαν οι Εθνικιστές σε πλατείες και πεζοδρόμια, τώρα ήρθε η ώρα αυτό το σύνθημα να ξαναγραφτεί, αναγράφοντας: "Καπιταλιστές, ο Εθνικισμός θα γίνει ο εφιάλτης σας!".

Πεδίο Δόξης Λαμπρό λοιπόν ανοίγεται διάπλατα για όσους είναι αποφασισμένοι να δώσουν αυτόν τον αγώνα για την υπεράσπιση των Ιδεωδών του Έθνους και της Φυλής μας. 

Ο φόβος και η αγωνία που σήμερα διακατέχει μια ολόκληρη κοινωνία, θα μετατραπεί σε ελπίδα και αποφασιστικότητα, ενεργοποιώντας όλα εκείνα τα στοιχεία που κρύβονται στο γονίδιο του Έλληνα. 

Τότε θα αναγνωρισθεί το Δίκαιο και θα λάμψει η Αλήθεια κάτω από το φως της Χρυσής Αυγής του ελληνισμού και ακόμα και στους "δύσπιστους" της εποχής μας θα έρθουν στο μυαλό τα λόγια του μεγάλου μας φιλοσόφου Ν. Καζαντζάκη, επίκαιρα όσο ποτέ: 

"Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: 
Θα νικήσουμε; 
Θα νικηθούμε; 
Πολέμα!"


ΠΩΣ ΤΑ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΑ ΜΜΕ ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΤΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΙΜΟΥ “ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ” ΤΩΝ ΚΚΕΔΩΝ: ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΩΘΕΝ ΕΝΤΟΛΕΣ

Το μεσημέρι οι αποκαλύψεις της Χρυσής Αυγής έπαιζαν πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων – Μετά εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας!

Πήγαν για μαλλί και βγήκαν… κουρεμένοι οι παραμυθάδες του Περισσού, οι οποίοι τις τελευταίες ημέρες έστησαν ένα επικοινωνιακό σόου αντισυστημικότητας με τις δήθεν παρακολουθήσεις στο τηλεφωνικό κέντρο του ΚΚ€. 

Μετά τις τραγελαφικές καταγγελίες για συνακροάσεις ανάμεσα στα τηλεφωνικά κέντρα του Σύριζα, της ΝΔ, του Ποταμιού και του ΚΚΕ από… απόρρητες κλήσεις οι μπολσεβίκοι ήλπιζαν ότι θα παίζουν πρώτο θέμα σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Είχαν μάλιστα προετοιμάσει προπαγανδιστικά το έδαφος και ευελπιστούσαν ότι στην χθεσινή επιτροπή Θεσμών και διαφάνειας στην Βουλή με την κατάθεση του προέδρου της ΑΔΑΕ θα σκάσει η… βόμβα!

Τελικά, όμως η βόμβα απεδείχθη… στρακαστρούκα από αυτές που ρίχνουν οι πιτσιρικάδες την Ανάσταση, καθώς ο Συναγωνιστής Κασιδιάρης σε ζωντανή σύνδεση απέδειξε πώς ανήλικοι φαρσέρ γελοιοποίησαν τους κομισάριους του Περισσού.

Ο πανικόβλητος Παφίλης μετά την οδυνηρή επικοινωνιακή πανωλεθρία και το ξεβράκωμα που πιτσιρικάδες πήραν το «κόμμα του Λαού» στο ψιλό έσπευσε στο γραφείο των δημοσιογράφων στην Βουλή για να εξηγήσει τα… ανεξήγητα. Άφησε κάποιες δήθεν υπόνοιες ότι… «η Χρυσή Αυγή κρύβεται πίσω από τις υποκλοπές» , αλλά τελικά εισέπραξε την χλεύη όλων των δημοσιογράφων, που κατάλαβαν την «πατάτα» του ΚΚΕ.

Τελικά ο Παφίλης δεν πρόλαβε να τα μπαλώσει, αφού στο μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ η Ναντίν Χαρδαλιά έδωσε το ρεπορτάζ και έδειξε το βίντεο από την επιτροπή όπου ο Ηλίας Κασιδιάρης ως… πράκτορας της CIA συνδέει τα τηλεφωνικά κέντρα της Χρυσής Αυγής και του ΚΚΕ και γίνεται η περιβόητη συνακρόαση.

Τι ακολούθησε μετά; Η απόλυτη ομερτά! 

Το ΚΚΕ εξαπέλυσε λυτούς και δεμένους να παρακαλάνε όλα τα κανάλια και τα ΜΜΕ, ώστε να θάψουν εντελώς το ζήτημα, γιατί το ξεβράκωμα έπαιρνε διαστάσεις. 

Και έτσι ενώ μας έπρηζαν μια βδομάδα για «παρακολουθήσεις» και συνακροάσεις, μόλις συνειδητοποίησαν και οι ίδιοι ότι «τέντυ μπόυδες» τους βγάλαν στα μανταλάκια ακολουθήθηκε η γνωστή συνταγή: Τσιμουδιά σύντροφοι, γιατί οι λεμονόκουπες πέφτουν βροχή!

Για μία ακόμη φορά το μιντιακό σύστημα των νταβατζήδων κάλυψε την ξεφτίλα των ΚΚΕδων.

Ξεπληρώνοντάς τους για την απόλυτη συγκάλυψη στην Εξεταστική για τα θαλασσοδάνεια, όπου τα σταλινικά κατάλοιπα δεν τόλμησαν να κάνουν ούτε μία ερώτηση στους καναλάρχες- εργολάβους-εχθρούς του λαού!


Ποιά είναι η Κυρά της Ρω και γιατί υπήρξε τόσο σπουδαία στη μοναξιά της;

Ολόκληρη η θρυλική εκπομπή 
του Φρέντυ Γερμανού 
για την Κυρά της Ρω

Η κυρά της Ρω, ή κατά κόσμον Δέσποινα Αχλαδιώτη, ύψωνε κάθε μέρα για 34 (κατά άλλους για 40) χρόνια την ελληνική σημαία μια ανάσα από τα τουρκικά παράλια. 

Το όνομά της έγινε σύμβολο. Σημείο αναφοράς γενναιότητας και πατριωτισμού. Μια γυναίκα με πρόσωπό τσαλακωμένο από τις αντιξοότητες, με ένα κορμί ζαρωμένο από τα χρόνια και τη δύσκολη ζωή, αλλά με βλέμμα πεντακάθαρο και καρδιά αγνή, στο μικρό της νησάκι. 

Η κυρά της Ρω, ή κατά κόσμον Δέσποινα Αχλαδιώτη, ύψωνε κάθε μέρα για 34 (κατά άλλους για 40) χρόνια την ελληνική σημαία μια ανάσα από τα τουρκικά παράλια. Σε ένα μέρος άγονο, αφιλόξενο, που μόνο λίγο χορτάρι φύτρωνε στο χώμα. Σε μια μικρή βραχονησίδα που ήταν το σπίτι της, η άκρη της πατρίδας που λάτρευε. 

Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες. 

Η Ρω βρίσκεται 4 μίλια δυτικά από το Καστελόριζο και σε απόσταση 12 μιλίων από τις τoυρκικές ακτές. Ονομάζεται και Άγιος Γεώργιος, ή αρχαία Ρώγη ή Ρόπη. Εκεί πήρε την απόφαση να μείνει με το σύζυγό της η Δέσποινα Αχλαδιώτη το 1924, ήταν τότε μόλις 25 χρονών. 

Το Καστελόριζο και τα γύρω νησιά είχαν γεμίσει πρόσφυγες. Στη Ρω ζούσαν τότε λιγοστές οικογένειες. Άγονο μέρος, δεν ήταν για όλους. Η Δέσποινα με τον άντρα της δε δίστασαν. Παρέα με λίγα ζώα για να καλύπτουν τις ανάγκες τους, πήραν όσα υπάρχοντα είχαν και εγκαταστάθηκαν στη Ρω. 

Η πρώτη φορά που η Δέσποινα Αχλαδιώτου ύψωσε τη σημαία ήταν το 1927, όταν ξύπνησε ένα πρωί και είδε στην κορυφή του νησιού να κυματίζει η τουρκική σημαία. Πήγε στο σπίτι, άνοιξε το σεντούκι, πήρε ένα λευκό σεντόνι και μια γαλάζια κουρτίνα και έραψε τη γαλανόλευκη. Κατέβασε με τον άντρα της την τουρκική, τοποθετώντας στη θέση της τη νέα σημαία. 

Λίγα χρόνια αργότερα οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού έφυγαν για να αναζητήσουν μια καλύτερη μοίρα για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Η Δέσποινα και ο Κώστας όμως έμειναν. 

Σχεδόν ολομόναχοι. Ώσπου το 1940 ο Κώστας Αχλαδιώτης αρρώστησε βαριά. Κλινήρης και παντελώς αδύναμος, έπρεπε να μεταφερθεί στο Καστελόριζο. Έτσι η Δέσποινα άναψε φωτιά ώστε να ειδοποιήσει για βοήθεια τους ψαράδες στα καϊκάκια. Άργησαν πολύ να τη δούν όμως. Και τη φωτιά και τη Δέσποινα. Ο άντρας της πέθανε στο δρόμο για το νησί όπου θα του έσωζαν τη ζωή οι γιατροί. Και η Δέσποινα τον κήδεψε μόνη της. Και μόνη της τον έκλαψε


Το 1943 επέστρεψε στη Ρω από το Καστελόριζο όπου έμεινε για λίγο, παίρνοντας μαζί της την τυφλή μητέρα της. Δύο γυναίκες μόνες στην κατοχή. Ήταν τότε που άρχισε να υψώνει κάθε πρωί την ελληνική σημαία και να την κατεβάζει το βράδυ. 

Από τη Ρω προσέφερε υπηρεσίες σε στρατιώτες του Ιερού Λόχου. Με "δυνατή φωνή και γοργή περπατησιά", όπως την περιγράφει ο βιογράφος της Κυριάκος Χονδρός, δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί, ακόμα κι όταν το Καστελόριζο, που βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943, ερήμωσε σχεδόν από τους κατοίκους του, εκ των οποίων οι περισσότεροι εξαναγκάστηκαν στο δρόμο της προσφυγιάς. 

"Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τ' αγαπώ. 

/ Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες... ...βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τουρκικές ακτές. 

/ Την Ελληνική Σημαία θέλω να μου τη βάλουν μαζί μου στον Τάφο." είχε πει η ίδια. 


/ Μετά τα γεγονότα του 1974, όπου Τούρκοι τοποθετούσαν κρυφά τη σημαία τους, η γυναίκα και το νησάκι της έγιναν γνωστά παντού. Η Δέσποινα Αχλαδιώτη βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1975), το Πολεμικό Ναυτικό, τη Βουλή των Ελλήνων, το Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς. 

Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1975, της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας. 

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982. Η σορός της μεταφέρθηκε στην Ρω και ετάφη κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία. Ολόκληρη η θρυλική εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού για την Κυρά της Ρω


Πηγή:www.lifo.gr