Η Γενοκτονίας των Αρμενίων : Θέμα ποινικοποίησης τἡς άρνησις

Χάρτης του 1896, που δείχνει την πυκνότητα των αρμενικών πληθυσμών στους νομούς της Ανατολικής Ανατολίας. Ο χάρτης αυτός είναι ένα από τα στοιχεία που θα χρησιμοποιηθούν για τις εδαφικές διεκδικήσεις των Αρμενίων, στην τέταρτη φάση του αγώνας τους!!!

Η γενοκτονία των Αρμενίων δεν είναι μόνο μια επέτειος 

Η γενοκτονία των Αρμενίων δεν είναι μόνο μια επέτειος αλλά μια πραγματικότητα. Η γενοκτονία δεν υπάρχει μόνο στις 24 Απριλίου και δεν τη θυμόμαστε μόνο αυτή τη μέρα. Είναι ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και κατά συνέπεια δεν διαγράφεται από τη μνήμη μας όσο και να το θέλει το τουρκικό καθεστώς.

Δεν ξεχνάμε επιπλέον, διότι η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει ακόμα τη γενοκτονία των Αρμενίων. Δεν θέλει να αποδεχτεί ότι ο Κεμάλ δεν ήταν παρά ένας Χίτλερ και τίποτα άλλο. Ο Κεμάλ είναι ένας γενοκτόνος. Κεμάλ, ο γενοκτόνος. 

Αυτό είναι το όνομά του και κανένα άλλο και όσο δεν το αποδέχεται η Τουρκία τόσο συμμετέχει στη γενοκτονία της μνήμης. Τα θεμέλια του κεμαλικού κράτους είναι τα κόκαλα των Αρμενίων και με το αίμα τους έδεσε το τούρκικο ατσάλι. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει καθαρό τουρκικό υπόβαθρο. 

Δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει λύση βέβαια, αφού με τις προσπάθειες του νεοθωμανισμού υπάρχει προσπάθεια να ελαχιστοποιηθεί ο ρόλος του Κεμάλ. Δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι ο συνεχιστής μιας οθωμανικής προσπάθειας εξόντωσης κάθε μη μουσουλμανικού στοιχείου από την οθωμανική Αυτοκρατορία.

Δεν ξεχνάμε ότι οι πρώτες επίσημες αναφορές προβλημάτων που υπάρχουν γίνονται ήδη από το 1878 στο Συνέδριο του Βερολίνου από την αρμενική αντιπροσωπεία. 

Δεν ξεχνάμε, βέβαια, ότι οι πρώτες μαζικές σφαγές γίνονται το 1894. Και θεωρούμε ότι από τότε αρχίζει η γενοκτονία των Αρμενίων και όχι μόνο το 1915. Δεν μπερδεύουμε τα θεσμικά σύμβολα με την ιστορική πραγματικότητα. 

Διότι δεν το επιτρέπουμε στον εαυτό μας. Και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι ο Αρμενικός λαός είναι ένας χριστιανικός λαός και ότι αυτή η ιδιότητα είναι μια από τις δικαιολογίες που χρησιμοποιήθηκαν για να τον γενοκτονήσουν.

Ο Κεμάλ ήταν απλώς το αποκορύφωμα της φρίκης και της βαρβαρότητας, αλλά και οι δυο υπήρχαν από πριν. Αυτή, λοιπόν, η βαρβαρότητα δεν είναι μια καινοτομία του Κεμάλ αλλά το υπόβαθρό του. Και δεν είναι τυχαίο αλλά αναγκαίο αν η Επιχείρηση Νέμεσις χτύπησε κτήνη σαν τον Ταλαάτ Πασά. 

Δεν είναι τυχαίο αλλά αναγκαίο που το Δικαστήριο του Βερολίνου αθώωσε τον Soghomon Tehlirian. Ακόμα και η θεσμική δικαιοσύνη αποδέχτηκε ότι ένα θύμα μπορεί να μετατραπεί σε δίκαιο λόγω ανάγκης. Και αυτό το έκανε πολύ πιο πριν αναγνωρισθεί ή μάλλον επινοηθεί η έννοια της γενοκτονίας από τον Raphael Lemkin. 

Πράγμα που σημαίνει ότι η θεσμική δικαιοσύνη αναγνώριζε ήδη από τότε τη βαρβαρότητα του εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας. Διότι αυτό είναι η γενοκτονία των Αρμενίων. Είναι η πρακτική απόδειξη της βαρβαρότητας. Με άλλα λόγια η επέτειος είναι μόνο ένα σύμβολο, ενώ η πραγματικότητα δεν έχει πάψει, αφού δεν αναγνωρίζεται καν η ύπαρξή της από το τουρκικό καθεστώς.

Η γενοκτονία των Αρμενίων ήταν μόνο η αρχή

Η γενοκτονία των Αρμενίων ήταν μόνο η αρχή και δεν εννοούμε απλώς ότι γενικεύτηκε με την γενοκτονία των Ασσυρο – Χαλδαίων, των Εβραίων και των Ποντίων. 

Διότι ήταν μία συλλογική και ολική προσπάθεια εξόντωσης κάθε μη μουσουλμανικού πληθυσμού στην επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όχι, όταν λέμε ότι ήταν μόνο η αρχή, θέλουμε να δώσουμε έμφαση στο γεγονός ότι οι προσπάθειες της Τουρκίας συνεχίζονται ακόμα και τώρα.

Όχι μόνο με τον ποινικό της κώδικα που τιμωρεί με δέκα χρόνια φυλάκισης οποιαδήποτε αναφορά στη γενοκτονία των Αρμενίων, αλλά και με το ρόλο της μέσω των Αζέρων όσον αφορά στο θέμα του Αρτσάχ. 

Δεν είναι δυνατόν να μην αντιλαμβανόμαστε ότι η Τουρκία προσπαθεί να εξοντώσει συστηματικά κάθε αρνητικό στοιχείο στην περιοχή.

Όλοι μας ξέρουμε ότι οι Αζέροι δεν έγιναν Τούρκοι με τον πόλεμο, αλλά ήταν πάντα Τούρκοι. Ο διαχωρισμός που χρησιμοποιείται είναι όχι μόνο λανθασμένος, αλλά και επικίνδυνος, διότι κρύβει εσκεμμένα την αλήθεια. 

Και κανένας δεν κάνει το ανάλογο λάθος με τους Αρμένιους της Αρμενίας και τους Αρμένιους του Αρτσάχ. 

Πρέπει λοιπόν να επισημάνουμε σε όλους, ακόμα και σε αυτούς που δεν θέλουν να το ακούσουν, ότι το θέμα του Αρτσάχ είναι η συνέχεια της γενοκτονίας των Αρμενίων που δεν έχει πάψει ακόμα και τώρα.

Η Αρμενία και το Αρτσάχ δεν είναι μουσεία του αρμενικού πολιτισμού, αλλά ζωντανές πραγματικότητες στις οποίες πρέπει να δώσουμε την πρέπουσα σημασία, για να μην πεθάνουν με τις προσπάθειες του τουρκικού διπλωματικού ζυγού. 

Δεν έχουμε το δικαίωμα, ως δίκαιοι, να αφήσουμε στους συνεχιστές της γενοκτονίας να καταστρέψουν κι άλλα στοιχεία του αρμενικού πολιτισμού, όπως το έκαναν με το κοιμητήριο με τους παμπάλαιους πέτρινους σταυρούς τους λεγόμενους khatchkar που συμβολίζουν την αρμενικότητα.

Η γενοκτονία των Αρμενίων 
ως αιχμή του δόρατος

Η γενοκτονία των Αρμενίων είναι ήδη η αιχμή του δόρατος για τις γενοκτονίες που δεν έχουν αναγνωρισθεί ακόμα από τον ίδιο τον θύτη. 

Χάρη σε αυτόν τον αγώνα για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων και άλλα θύματα, επιζώντες και δίκαιοι μπήκαν στη διαδικασία διόρθωσης που είναι τόσο σημαντική. 

Διότι η αναγνώριση από τα άλλα κράτη δεν είναι το παν, αλλά μόνο και μόνο το πρώτο στάδιο του αγώνα. Για να περάσουμε στο δεύτερο στάδιο, η ποινικοποίηση της μη αναγνώρισης είναι απαραίτητη.

Μπορεί βέβαια σε μερικές χώρες οι λαοί να μην είναι ακόμα έτοιμοι να περάσουν σε αυτό το στάδιο και μερικές φορές αυτό οφείλεται στην έμφαση που δίνουν στην ελεύθερη έκφραση. Πρέπει όμως να ενημερωθούν για το πόσο σημαντικό είναι αυτό το στάδιο για τον όλο αγώνα. 

Η γενοκτονία δεν είναι απλώς ένα έγκλημα, αλλά ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας. Κράτη όπως είναι η Ελβετία και η Σλοβακία το έχουν εμπεδώσει και έχουν νομοθεσία ποινικοποίησης, το Βέλγιο είναι σε καλό δρόμο και στη Γαλλία γίνεται ακόμα ο αγώνας. 

Σιγά σιγά όμως τα κράτη μέσω των λαών τους συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να παραμένουν ουδέτερα σε τέτοιου τύπου θέματα, αλλιώς παίρνουν το μέρος του θύτη.

Η γενοκτονία των Αρμενίων δεν είναι μόνο μία αλλά η αρχική. Κατά συνέπεια η απραξία, η αρχική, έδωσε περιθώριο σε άλλους θύτες να διαπράξουν το δικό τους έγκλημα. 

Ο Κεμάλ είχε συνεχιστής του Χίτλερ ενάντια στους Εβραίους και του Στάλιν ενάντια στους Ουκρανούς. Ακόμα και με τις αναγνωρίσεις, οι θύτες μπορούν να συνεχίσουν εύκολα το έργο τους. 

Γι’ αυτό το λόγο και ο αγώνας της ποινικοποίησης της μη αναγνώρισης πρέπει να δοθεί.

Η Κύπρος αναγνώρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων από τα πρώτα κράτη, το 1982 ακόμα και πριν την απόφαση της Ευρωβουλής το 1987. Η Ελλάδα την αναγνώρισε το 1996 μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων το 1994. 

Το όλο πλαίσιο είναι θετικό για τον ελληνισμό, απλώς δεν πρέπει να παραμείνουμε στις θέσεις μας, διότι η Τουρκία συνεχίζει όλο και πιο δυνατά τη γενοκτονία της μνήμης, αδιαφορώντας για όλα τα κράτη που έχουν απλώς αναγνωρίσει τη γενοκτονία.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να κινηθούμε και στην Ελλάδα για το θέμα της ποινικοποίησης.

Υπήρξε ήδη στο Κιλκίς ένα συνέδριο αφιερωμένο στην ιδέα της ποινικοποίησης της άρνησης των εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας που αναγνώρισε η Ευρωπαϊκή Ένωση στις 16 Απριλίου 2011. Αλλά αυτές οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν και να απαιτηθούν από τους πολιτικούς να τις εκπροσωπήσουν επίσημα. 

Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει μία αλλαγή φάσης στον τομέα των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας. 

Αν απλώς κοιτάξεις τον χάρτη της γενοκτονίας των Αρμενίων θα κατανοήσεις αμέσως τι σημαίνει σύστημα που εξοντώνει λαό. 

Τίποτα δεν ήταν τυχαίο, όλα ήταν οργανωμένα και τώρα ακόμα δεν παραδέχονται την βαρβαρότητα τους. 

Αλλά εσύ τι κάνεις;

Γενοκτονίες Αρμενίων και Ελλήνων, 

προσβολή για την ανθρωπότητα.

Στήν Ἑλλάδα 

πότε θά ποινικοποιηθῇ 

ἡ ἄρνησις των γενοκτονιών της Τουρκιας? 

100 εκατ. ευρώ "έκαναν φτερά" από το ταμείο του ΠΑΣΟΚ

Ούτε ένα ούτε δύο, ούτε πέντε, αλλά συνολικά πάνω από 100 εκατ. ευρώ έχουν «κάνει φτερά» από το ταμείο του ΠΑΣΟΚ βάσει έκθεσης πέντε εταιρειών ορκωτών λογιστών, οι οποίες δινήργησαν τον σχετικό έλεγχο!

Το κόμμα ο οποίο οδήγησε στην καταστροφή και στην πτώχευση της Ελλάδα, φαίνεται ότι εκτός από τα δημόσια ταμεία έκλεβε και τον ίδιο του τον εαυτό, ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα που είχαν αρχίσει να κλείνουν οι στρόφιγγες του δημοσίου.

Οι εταιρίες Το Grand Thorton, Ernst and Young, KPMG, Deloitte Touche και PWC Ελλάδα που διενήργησαν τον σχετικό έλεγχο που έκαναν για τις δαπάνες τις περιόδου 2004-2010, διαπίστωσαν ότι τα χρήματα που υπήρχαν στο αποθεματικό του ΠΑΣΟΚ το 2007 έχουν κάνει «φτερά» για άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία.

Βρήκαν μόνο την έγκριση δαπανών ύψους 500.000 ευρώ που είχε υπογράψει ο Γιώργος παπανδρέου, ενώ δαπάνες ύψους 1,5 εκατ. ευρώ αποδίδονται στο όνομα «Καλογεροπούλου» η οποία έχει διατελέσει συνεργάτιδα του πρώην πρωθυπουργού, όπως γράφει η "Εφημερίδα των Συντακτών".

Άλλες 800.000 ευρώ φέρουν την υπογραφή του Νίκου Αθανασάκη, ο οποίος είχε διατελέσει διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου.

Τέλος, γα την ίδια τριετία, στα 53,3 εκατ. ευρώ ανέρχονται οι δαπάνες γνωστού ταξιδιωτικού πρακτορείου, με το οποίο συνεργάζονταν το ΠΑΣΟΚ για μετακινήσεις στελεχών, ενώ εντοπίστηκαν να έχουν εκδοθεί 45.000 εισητήρια ΓΙΑ Ενα μονο χρόνο.

Το δημοσίευμα καταλήγει υποστηρίζοντας, ότι μέχρι στιγμής η έρευνα έχει δείξει ότι για καμία από τις δαπάνες που εντόπισαν οι ορκωτοί λογιστές δεν υπήρχαν νόμιμα παραστατικά, καθώς όλες οι υπογραφές έμπαιναν σε ανεπίσημα έγγραφα, κοινώς πατσαβουρόχαρτα.

Να πούμε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη εισαγγελική έρευνα για τον αδικαιολόγητο υπερ-δανεισμό των κομμάτων.

defencenet.gr

Δημοσκόπηση VPRC: Για τους πολίτες ο πολέμιος της διαφθοράς είναι ο Λαϊκός Σύνδεσμος!

ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΠΟΣΟΣΤΑ

Δημοσκόπηση VPRC: 

Για τους πολίτες ο πολέμιος της διαφθοράς ε

ίναι ο Λαϊκός Σύνδεσμος!

Δημοσκόπηση της VPRC που έγινε για λογαριασμό του (αριστερής" απόκλισης ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο», δίνει τον Λαϊκό Σύνδεσμο-Χρυσή Αυγή να φτάνει το 13% με αναγωγή επί των αναποφάσιστων και τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται 2,5% της ΝΔ.

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το ποσοστό που συγκεντρώνει ο Λαϊκός Σύνδεσμος, αφού ακόμα και με αναγωγή ψηφοφόρων οι ψήφοι του φτάνουν περίπου στο 50% της εκλογικής δύναμης της ΝΔ.

Σε αυτό θα πρέπει να συμπεριλάβουμε ότι ο Λαϊκός Σύνδεσμος λαμβάνει στην κάλπη ποσοστό μέρχι μεταξύ 20 και 40% περισσότερο από αυτό που το δίνουν οι δημοσκοπήσεις και αυτό έγινε και στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, καθώς οι ψηφοφόροι του αποφεύγουν να δηλώσουν τι θα ψηφίσουν σκεπτόμενοι το κύμα διωγμού που έχει εξαπολύθεί κατά του κόμματος.

Εντυπωσιακό είναι ότι ο Λαϊκός Σύνδεσμος στο ερώτημα "Ποιό κόμμα μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τη διαφθορά" έρχεται στην δεύτερη θέση! Δηλαδή ούτε οι ψηφοφόροι της ΝΔ πιστεύουν ότι μπορεί να αντιμετωπίσει την διαφθορά και βλέπουν τον Λαϊκό Σύνδεσμο ως το μοναδικό ανάχωμα κατά της σήψης της χώρας.

Τρίτο έρχεται το κόμμα των "σκληρών" της δεξιάς στα ερωτήματα "Ποιο κόμμα έχει τις καλύτερες προτάσεις για τον τόπο", παίρνει την τρίτη θέση μεταξύ των ερωτηθέντων, όπως και στην ερώτηση "ποιο κόμμα ανταποκρίνεται περισσότερο στις δικές σας ελπίδες - προσδοκίες",

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι αργά, αλλά σταθερά "φορτώνει" τις μπαταρίες του και πάλι, μετά την υποχώρηση που καταγράφηκε από τον περασμένο Δεκέμβριο και συγκεντρώνει το 29,5% των ερωτηθέντων με την Νέα Δημοκρατία ν’ ακολουθεί με 27%.

 

Ανεβασμένα εμφανίζονται και τα ποσοστά του ΚΚΕ που αγγίζει το 7%, ποσοστό ίσο με αυτό του ΠΑΣΟΚ. 

 

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες συγκεντρώνουν το 6% των ερωτηθέντων, η Δημοκρατική Αριστερά το 4,5%, ενώ υπάρχει κι ένα ποσοστό 6% που απάντησε «Άλλο κόμμα».

  

Όσον αφορά τα κατώτερα / ανώτερα όρια εκλογικής επιρροής των κομμάτων, τα ποσοστά έχουν ως εξής: 

 

ΝΔ: 25,5 - 28,5%

ΣΥΡΙΖΑ: 28 - 31%

ΠΑΣΟΚ: 6,2 - 7,8%

Ανεξάρτητοι Έλληνες: 5,2 - 6,8%

Χρυσή Αυγή: 11,9 - 14,1%

ΔΗΜΑΡ: 3,8 - 5,2%

ΚΚΕ: 6,2 - 7,8%

 

Άλλο κόμμα: 5,2 - 6,8% (Τι είναι το "άλλο κόμμα": Δημιουργία Ξανά, ΛΑΟΣ, Οικολόγοι - Πράσινοι, Ανταρσύα, Ένωση Κεντρώων, ΟΧΙ (Δημ. Αναγέννηση - ΕΠΑΜ), Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας)

 

Καταλληλότερος ο "Κανένας", ακολουθεί ο Α. Σαμαράς

Στο ερώτημα για το ποιος είναι "καταλληλότερος πρωθυπουργός" το 60,3% απαντά "κανένας", ενώ μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, επικρατέστερος είναι ο Αντώνης Σαμαράς, με ποσοστό 16,6%.

 

Πιο αναλυτικά: 

 

Αντώνης Σαμαράς: 16,6%

Αλέξης Τσίπρας: 9,1%

Ευάγγελος Βενιζέλος: 3,2%

Νίκος Μιχαλολιάκος: 2,6%

Πάνος Καμμένος: 2,5%

Φώτης Κουβέλης: 2,4%

Δημήτρης Κουτσούμπας: 0,7%

Γιώργος Καρατζαφέρης: 0,1%

Όλοι: 0,4%

Κανένας: 60,3%

ΔΓ/ΔΑ: 2,2%

 

Εικόνα κομμάτων 

 

Στην ερώτηση "ποιο κόμμα μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τη διαφθορά", οι συμμετέχοντες απαντούν:

 

ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ: 10,1%

Χρυσή Αυγή: 10,1%

ΝΔ: 8,2%

ΚΚΕ: 3,4%

ΠΑΣΟΚ: 1,8%

ΔΗΜΑΡ: 1,5%

Ανεξάρτητοι Έλληνες: 1,3%

Άλλο κόμμα: 0,9%

Κανένα: 59%

Όλα: 0,7%

ΔΓ/ΔΑ: 3,2% 

 

Ακόμη, στην ερώτηση "ποιο κόμμα ανταποκρίνεται περισσότερο στις δικές σας ελπίδες - προσδοκίες", τα ποσοστά έχουν ως εξής: 

 

ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ: 11,2%

ΝΔ: 10,5%

Χρυσή Αυγή: 4,4%

ΠΑΣΟΚ: 3,8%

Ανεξάρτητοι Έλληνες: 2,8%

ΚΚΕ: 2,6%

ΔΗΜΑΡ: 2%

Άλλο κόμμα: 1,6%

Κανένα: 58,1%

Όλα: 0,4%

ΔΓ/ΔΑ: 2,5% 

 

Στην ερώτηση "ποιο κόμμα έχει τις καλύτερες προτάσεις για τον τόπο", τα ποσοστά έχουν ως εξής: 

 

ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ: 12%

ΝΔ: 10,7%

Χρυσή Αυγή: 4,1%

Ανεξάρτητοι Έλληνες: 3,4%

ΠΑΣΟΚ: 3,1%

ΔΗΜΑΡ: 2,3%

ΚΚΕ: 1,9%

Άλλο κόμμα: 2%

Κανένα: 54,3%

Όλα: 1,3%

ΔΓ/ΔΑ: 5%

 

 defencenet.gr