Η κρίση της δημοκρατίας.

Αχ καλέ είδα μια βία!

Σύσσωμος ο “πολιτικός” ο “δημοσιογραφικός” αλλά και ο “καλλιτεχνικός κόσμος” αντέδρασε στο σόου της Χρυσής Αυγής Κασιδιάρη, με τη συμμετοχή της τηλεκομουνίστριας Κανέλλη, της πασιονάριας του Κολωνακίου Δούρου, του μακαρίως κοιμόμενου Πάκη Παυλόπουλου και του δημοσιογράφαρου Γ. Παπαδάκη.

Οι πάντες “τρόμαξαν” και “σοκαρίστηκαν” από τη σκηνή βίας στην TV: Από την Καίτη Φίνου και τη Ζέτα Δούκα, μέχρι την Έλενα Ακρίτα και τη Μαρία Κορινθίου. 

Όλοι εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους και το πόσο βαθύ ήταν το σοκ που υπέστησαν στο θέαμα.

Ακόμα και η Τατιάνα Στεφανίδου σοκαρίστηκε η οποία έγραψε στο τουίτερ τα κάτωθι:

«Θεέ μου, έχω ανατριχιάσει!!!! 

Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που είδα πριν από λίγο στον Παπαδάκη!!!!!!!!!!!!!! 

Ξεφτίλαααααααα! 

Η κρίση της δημοκρατίας.

Τρέμω από αυτό που είδα (…) Να το δείξουμε όλοι το βίντεο. 

Να δούνε αυτοί που τους ψήφισαν, ποιους εγκληματίες έβαλαν στη Βουλή».

Ήταν έτσι μια ευκαιρία να σοκαριστεί η βαθιά σκεπτόμενη Ελλάδα.

Αφού δεν σοκάρεται από τους 5 ανθρώπους που πέφτουν κάθε μέρα νεκροί σαν τις μύγες από την εγκληματικότητα, αφού δεν σοκάρεται από τα καθημερινά δελτία αυτοκτονιών, ας σοκαριστεί τουλάχιστον από τις ριάλιτυ φάπες.

Κάτι είναι και αυτό…

Φ. Φράγκος: Δεν θα διαλύσω τις Ένοπλες Δυνάμεις επειδή το λέει το μνημόνιο!

Ο Φράγκος «άστραψε και βρόντηξε»!

Κάθετο και απόλυτο «ΟΧΙ» από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Φραγκούλη Φράγκο στην περαιτέρω μείωση του αριθμού των εισακτέων σε όλες τις στρατιωτικές σχολές κατά 20%.

Η πρόβλεψη του Μνημονίου, να υπάρξει περιορισμός κατά 20%, δηλαδή ο συνολικός αριθμός των εισακτέων να…κυμανθεί στους 900, συμπίπτει πλήρως με τις προτροπές της τρόικας που διατυπώθηκαν στις αρχές του έτους να εφαρμοστεί η αναλογία ένας εισερχόμενος προς πέντε συνταξιούχους και στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Το θέμα αυτό είχε διαψευστεί τότε από την κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός Εθνικής Άμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, είχε μιλήσει για απόφαση μείωσης των εισακτέων κατά 10% μόνο, αλλά στην πορεία αποκαλύφθηκε ότι είχε γίνει δεκτή στο Μνημόνιο από την κυβέρνηση Παπαδήμου η μείωση κατά 20% επιπλέον!

«Δεν θα μας διαλύσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις για να εξοικονομήσουν μερικά ευρώ» ακούστηκε να λέει σε συνεργάτες του για το θέμα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας…

Δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω ο κ. Φράγκος!

Και πάλι μπράβο του! 

Τέτοιους πατριώτες χρειάζεται η χώρα μας!

Και όμως....

Το συγκεκριμένο κτίριο δεν είναι έδρα καμίας πρεσβείας.Καμία πρεσβεία δεν είναι —ή τουλάχιστον δεν θεωρεί ότι είναι— τόσο μισητή,ώστε να δηλώνει τον φόβο της με τόσο ορατό τρόπο.

Το κτίριο αυτό είναι η έδρα του ΚΚΕ.

Αυτό είναι το περίφημο "Σπίτι του Λαού" στον Περισσό.

Τι είδους "σπίτι του λαού" είναι αυτό, που έχει εξοπλιστεί ακριβώς για ν' αντιμετωπίζει μαζικές εισβολές, αυτό είναι ένα μυστήριο. Τι ακριβώς σπίτι έχει ο λαός, που δεν μπορεί να μπει μέσα σ' αυτό, είναι ένα μυστήριο. 

Ούτε για συμβολικούς λόγους το ΚΚΕ δεν έδωσε έναv λαϊκό χαρακτήρα στο κτίριό του. Δεν έκανε προσβάσιμο ούτε έναν μικρό χώρο. 

Δεν έφτιαξε έναν κοινόχρηστο χώρο δήθεν για το κοινό. 

Δεν έφτιαξε ένα υποτυπώδες κυλικείο, για να μπορεί να ξεδιψάσει ένας περαστικός. Δεν έφτιαξε έναν χώρο, όπου δήθεν θα μπορούσε να τον παραχωρεί σε ιδιώτες.

Δεν έφτιαξε καν ένα υποτυπώδες μουσείο, για να μπορεί το κοινό να το επισκέπτεται, χωρίς να παραδώσει το "γενεαλογικό του δέντρο" στην ασφάλεια του ΚΚΕ.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί το ΚΚΕ έφτιαξε ένα απόρθητο φρούριο προσβάσιμο μόνον στα στελέχη του; Προς τι οι εκατοντάδες τόνοι σίδηρου περίφραξης και οι δεκάδες κάμερες παρακολούθησης; 

Το κτίριο του ΚΚΕ απλά αποκαλύπτει με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο αυτά τα οποία δεν θ' αποκαλύψει ποτέ και κανένας Γραμματέας του.

Το ΚΚΕ φοβάται. Φοβάται και γι' αυτό προσαρμόζει τα μέτρα ασφάλειάς του στα μέτρα αυτού που τον φοβίζει. Αυτό είναι το όλο θέμα. Ποιος τον φοβίζει; Το αστικό κράτος; 

Το αστικό κράτος είναι αυτό που του δίνει δισεκατομμύρια σε ετήσια βάση. Το αστικό κράτος, όταν σε απειλεί, δεν σταματά από φράχτες. Το αστικό κράτος είναι "οπλισμένο" με νόμους και εξουσίες και αυτά δεν σταματάνε μπροστά σε φράχτες. 

Άρα κάτι άλλο φοβίζει το ΚΚΕ. Τι είναι αυτό; Ο λαός. Τον ελληνικό λαό φοβάται το ΚΚΕ.

Φοβάται μαζική αντίδραση και γι' αυτό έχει χτίσει ένα πραγματικό φρούριο. Αυτό είναι που μας δείχνει με τον πιο απόλυτο τρόπο η θωράκισή του. 

Η συγκεκριμένη θωράκιση. Μια θωράκιση, η οποία απλά μπορεί να εμποδίσει όχλους να παραβιάσουν πόρτες.

Μια θωράκιση, που προστατεύει ένα κτίριο από επίθεση με πέτρες, τούβλα και καδρόνια. 

Αυτή η θωράκιση αποκαλύπτει τις μύχιες σκέψεις του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ φοβάται αυτόν που κατ’ επανάληψη έχει προδώσει.

Φοβάται έναν λαό που βύθισε σε έναν εμφύλιο, γιατί αυτό εξυπηρετούσε τον Στάλιν. Φοβάται έναν λαό που τον έλεγχε στις διάφορες "Γιάρους", επειδή αυτό βόλευε τον Τσόρτσιλ. 

Φοβάται έναν λαό, που τον βύθισε στον δικομματισμό της μεταπολίτευσης, γιατί αυτό εξυπηρετούσε τους Αμερικανούς.

Το ΚΚΕ τα φοβάται όλα αυτά, γιατί αυτό είναι που μεταφέρει τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα στο "πεζοδρόμιο". 

Τα αστικά κόμματα μπορεί να κάνουν τα ίδια, αλλά δεν είναι αυτά τα οποία έχουν "τριβή" με τον κόσμο. Από απόσταση τα κάνουν. 

Για' αυτόν τον λόγο η Ρηγίλλης ή η Χαριλάου Τρικούπη δεν έχουν ανάγκη θωράκισης.

Το ΚΚΕ έχει αυτήν την ανάγκη, γιατί έχει επαφή με τον κόσμο. 

Τον χαφιέδισε, όταν παρίστανε τον συγκρατούμενο στα κελιά του φασισμού. 

Τον χαφιέδισε, όταν παρίστανε τον συναγωνιστή στις πορείες διαμαρτυρίας. 

Τον χαφιέδισε, όταν προσπάθησε να κάνει χρήση των δημοκρατικών του δικαιωμάτων. 

Τον χαφιέδισε, όταν έκλαιγε νεκρούς στα εργοστάσια.

Τον χαφιέδισε, όταν στεναχωριόταν για την ανεργία του.

Γι' αυτόν τον λόγο φοβάται. Έχει αναλάβει τη "βρόμικη" δουλειά του φασιστικού δικομματισμού.

Το ΚΚΕ "δουλεύει" τον κόσμο και γι' αυτό τον φοβάται.

Το ΚΚΕ "καπελώνει" τις αντιδράσεις του και γι' αυτό τον φοβάται.

Το ΚΚΕ "καπηλεύεται" τους αγώνες του και γι' αυτό τον φοβάται.

Το ΚΚΕ "εισπράττει" τις αγωνίες του και γι' αυτό τον φοβάται.

Από αυτόν τον φόβο ξεκινάνε όλα. 

Ο τρόμος του ΚΚΕ είναι μήπως σε κάποια στιγμή χάσει τον έλεγχο του κόσμου που "δουλεύει" και κατά τη διάρκεια μιας μαζικής και βίαιης αντίδρασης, αντί αυτός ο κόσμος να πάει προς την Αμερικανική Πρεσβεία, αλλάξει πορεία και πάει προς τον Περισσό και τους εγκλωβίσει όλους μαζί σαν τα ποντίκια. 

Αυτός είναι ο τρόμος του.

Είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχει οργανωμένο σχέδιο διαφυγής από εκεί. 

Σχέδιο, που προβλέπει τα πάντα. Από μυστικές εξόδους και μεταμφιέσεις μέχρι κρυμμένα οχήματα. Σχέδιο, που δεν έχει σχέση με τους φαινομενικούς εχθρούς του. 

Οι "προστάτες" του λαού τον λαό φοβούνται και αυτό φαίνεται.

Χάθηκε μια ολόκληρη γενιά

Μ

ια γενιά παλαιότερα ήταν ισοδύναμη με 25 χρόνια περίπου.

Σήμερα μια γενιά αντιστοιχεί περίπου σε 33 χρόνια. Ο ορισμός της γενιάς είναι ο μέσος χρόνος μεταξύ γέννησης και αναπαραγωγής του ανθρώπου. Σήμερα λοιπόν τα ζευγάρια παντρεύονται πιο μεγάλα και κάνουν παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία.

Ήταν το 1981 όταν ανέβηκε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ήταν δηλαδή πριν μια ολόκληρη γενιά. Και τι μάθημα αποκόμισε αυτή τη γενιά των Ελλήνων;

Έμαθε για το κοινωνικό κράτος, που μόνο κοινωνικό δεν είναι, παρά... μόνο για αυτούς που το εξυπηρετούν.

Έμαθε ότι ο καλύτερος τρόπος προς την οικονομική ευημερία του ανθρώπου είναι μια δουλειά στο δημόσιο, κατά προτίμηση στην εφορία, πολεοδομία η στον ΟΛΠ.

Έμαθε ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν πληρώνει.

Έμαθε να μισεί την επιχειρηματικότητα.

Έμαθε να θεωρεί τον κάθε επιχειρηματία κλέφτη.

Έμαθε τι σημαίνει πολιτική διαπλοκή και πως να την εκμεταλλεύεται

Έμαθε να μην σκέφτεται, διότι αυτό το κάνουν κάποιο άλλοι μέσα στο απέραντο βαθύ κράτος και στο κόμμα.

Έμαθε κοινωνιολογία και πάσης φύσεως παιδαγωγικές επιστήμες, που δεν χρησιμεύουν σε τίποτα.

Έμαθε να λαδώνει, να πληρώνει γρηγορόσιμα και να έχει απαιτήσεις από τους πολιτικούς και οι πολιτικοί έμαθαν να εξαργυρώνουν με διορισμούς τους ψήφους που παίρνουν.

Έφτιαξε ένα κράτος “δημοκρατικό”, χωρίς δικλίδες ασφαλείας ως προς τα έμφυτα δικαιώματα του ανθρώπου, με αποτέλεσμα, όποια κυβέρνηση ανεβαίνει στην εξουσία, αλλάξει τους θεσμούς και τους νόμους κατά τις ιδεολογικές της αντιλήψεις.

Είναι η γενιά που ενώ βρίσκει αποκρουστική την παρουσία της Χρυσής Αυγής στη βουλή, δεν θεωρεί την παρουσία του ΚΚΕ αποκρουστική, που, έχει πει από το βήμα της βουλής ότι δεν σέβεται το σύνταγμα και δεν θα εφαρμόσει του νόμους του κράτους (από το βήμα της βουλής επαναλαμβάνω).

Είναι η γενιά που καθιέρωσε την ιδέα ότι το οτιδήποτε αριστερό σημαίνει κάτι το καλό και όλα τα άλλα (ειδικά το φιλελεύθερο) είναι του διαβόλου.

Σήμερα λοιπόν η γενιά αυτή έχει χάσει 30 χρόνια και δεν έχει χρόνο να ξεκινήσει από την αρχή. 

Έχει χάσει τις αποταμιεύσεις της, πολλοί έχουν χάσει την περιουσία τους και η μόνη ελπίδα να πάρει σύνταξη είναι να βρεθούν κάποιο άλλοι που θα πληρώσουν τις εισφορές.

Και όμως, όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να γίνει το πάθημα μάθημα. 

Οι ιδεολογικές παρωπίδες, τα κομματικά χαρακώματα και η έμφυτη πίστη στο μεγάλο κράτος συνεχίζουν και είναι το κεντρικό πολιτικό σύνθημα αυτής της γενιάς.

Και δυστυχώς η γενιά αυτή θα κάνει πάλι το ίδιο λάθος που έκανε το 1981. 

Θα ψηφίσει αυτούς που υπόσχονται τα περισσότερα, αυτούς που υπόσχονται ότι μπορεί να αλλάξει το κράτος χωρίς να το μειώσουμε (αντ’ αυτού να το μεγαλώσουμε) και ότι μπορεί να βγούμε από το τέλμα εν απουσία μιας επιχειρηματικής επανάστασης, διότι τα λεφτά φυτρώνουν στα δέντρα.

Και ενώ οι μόνοι που έχουν κερδίσει από όλη αυτή την ιστορία είναι οι κολλητοί του συστήματος, που καθημερινά ανακαλύπτουμε πόσα εκατομμύρια ευρώ έχουν στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, εμείς συνεχίζουμε απτόητοι, μη θέλοντας να αλλάξουμε τίποτα, ελπίζοντας ότι ο επόμενος που θα έρθει, θα μας κάνει τη χάρη να επαναφέρει τα πράγματα όπως ήταν πριν.

Και ενώ έχει χαθεί μια ολόκληρη γενιά με αυτή την κουλτούρα και δεν υπάρχει χρόνος για την τωρινή γενιά να κάνει μια καινούργια αρχή, όλα δείχνουν ότι και η επόμενη γενιά θα κάνει το ίδιο λάθος.