Μισθούς Ινδίας μας ζητά η Τρόικα

Μισθούς Ινδίας μας ζητά η Τρόικα

Μείωση του κατώτατου μισθού κατά 200 ευρώ και συρρίκνωση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα όπως στο Δημόσιο, ζητεί η τρόικα από την κυβέρνηση.

Σε επιστολή που απηύθυναν προ 10ημέρου το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η ΕΕ προς το υπουργείο Εργασίας ζητείται εμμέσως η μείωση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα στα επίπεδα της Πορτογαλίας.

Δηλαδή από τα 751 ευρώ στα 551 ευρώ, η μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών των συνεπών επιχειρήσεων και ο περιορισμός του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Στο στόχαστρο της τρόικα μπαίνουν οι ωριμάνσεις, καθώς ασκείται πίεση στη κυβέρνηση να παγώσουν.
Προφανώς στην επόμενη δόση θα μας ζητήσουν να εργαζόμαστε δωρεάν και στην μεθεπόμενη να τους πληρώνουμε γιατί μας προσφέρουν την χαρά της εργασίας.

Ti ζήτησε o gap από τον Ψυχάρη ?

Πόλεμος Ψυχάρη – Παπανδρέου

Από factorx

Ο Γιώργος Παπανδρέου στην εισήγησή του στο Πολιτικό Συμβούλιο επιτέθηκε και στα … «συμφέροντα» που τον ανέβασαν στην εξουσία, αλλά επειδή μετά τον άδειασαν λόγω της παροιμιώδους πλέον ανικανότητάς του, θυμήθηκε τώρα να μας πεί ότι «έπρεπε να ονομαστικοποιήσουμε τα συμφέροντα».

Στη συνέχεια κατονόμασε τον πρόεδρο του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και εκδότη του Βήματος κ. Στ. Ψυχάρη, ο οποίος όπως σημείωσε, ζήτησε δάνειο από την Εθνική Τράπεζα. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της τράπεζας ζήτησε τη γνώμη του πρωθυπουργού, ο οποίος του απάντησε ότι αν πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις να δώσει το δάνειο χωρίς να ρωτά τον πρωθυπουργό. Αλλά επειδή δεν τους πληρούσε δεν έλαβε το δάνειο των 10 εκ. ευρώ.

Μετά από αυτό, φέρεται να είπε ο κ. Παπανδρέου, άρχισε ευθεία και ανοιχτή σύγκρουση και ευθεία υπονόμευση όταν η κυβέρνηση και το υπουργείο οικονομικών και η κυβέρνηση προσπαθούσαν για τη συγχώνευση της Εθνικής με την Alpha Bank, η οποία αν πετύχαινε θα είχε πολύ θετικές επιπτώσεις για την οικονομία”.

Ο πρόεδρος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη κ. Σταύρος Π. Ψυχάρης έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Είναι αληθές ότι ο ΔΟΛ εζήτησε δάνειο από την Εθνική Τράπεζα της οποίας είναι πελάτης τα τελευταία 90 χρόνια. Η Εθνική είπε όχι επισήμως. Ανεπισήμως μας είπαν ότι δεν το ενέκρινε το Μαξίμου. Είναι προφανές ότι παρεμβάσεις στις τράπεζες εναντίον εφημερίδων που δεν ικανοποιούν τις επιθυμίες των κυβερνώντων μαρτυρούν φασίζουσα νοοτροπία. Είναι αυτονόητο ότι μαζί με την εξουσία χάνεται και η μνήμη, ακόμη και για εντελώς πρόσφατα γεγονότα.

Ο υπό αποχώρηση πρόεδρος του ΠαΣοΚ παρακαλείται να δηλώσει υπό ποιες συνθήκες συναντηθήκαμε τελευταία φορά στο Μέγαρο Μαξίμου και γιατί ζητήθηκε να πάμε από την πίσω πόρτα του κτιρίου. Και ποιος ζήτησε κάτι από τον άλλο!»

Ο ΓΑΠ φέρεται να είπε και το εξής εκπληκτικό: κατηγόρησε την Δικαιοσύνη επειδή δεν παρενέβη για να σταματήσει τις φημολογίες για τον αδελφό του, Νίκο Παπανδρέου και τις εικασίες ότι αυτός κερδίζει από τα CDS (!!!).

Ο πρόεδρος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη κ. Σταύρος Π. Ψυχάρης έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Είναι αληθές ότι ο ΔΟΛ εζήτησε δάνειο από την Εθνική Τράπεζα της οποίας είναι πελάτης τα τελευταία 90 χρόνια. Η Εθνική είπε όχι επισήμως. Ανεπισήμως μας είπαν ότι δεν το ενέκρινε το Μαξίμου. 

Είναι προφανές ότι παρεμβάσεις στις τράπεζες εναντίον εφημερίδων που δεν ικανοποιούν τις επιθυμίες των κυβερνώντων μαρτυρούν φασίζουσα νοοτροπία.

Είναι αυτονόητο ότι μαζί με την εξουσία χάνεται και η μνήμη, ακόμη και για εντελώς πρόσφατα γεγονότα.

Ο υπό αποχώρηση πρόεδρος του ΠαΣοΚ παρακαλείται να δηλώσει υπό ποιες συνθήκες συναντηθήκαμε τελευταία φορά στο Μέγαρο Μαξίμου και γιατί ζητήθηκε να πάμε από την πίσω πόρτα του κτιρίου. Και ποιος ζήτησε κάτι από τον άλλο!»"

Η μεσαία τάξη νιώθει οργή

Ποιος θα προκαλέσει εκλογές…

Όταν ακόμη και ένας πλανητάρχης κατέρχεται στην εκλογική αναμέτρηση που θα κρίνει την ανανέωση της παραμονής του στον Λευκό Οίκο σε ρόλο οικοδεσπότη, με ατζέντα για τη μεσαία τάξη, είναι προφανές ότι κάθε άλλη επιχειρηματολογία περισσεύει, αναφορικά με τη δύναμη της συγκεκριμένης κοινωνικής συνισταμένης.

Που δεν είναι μειοψηφική ή άνευ σημασίας, αλλά βαθιά πλειοψηφική. Με μετριοπαθή χαρακτηριστικά γνωρίσματα και προσέγγιση ρεαλισμού, αναφορικά με το πώς διαμορφώνεται η καθημερινότητά της, και το πώς μπορεί να διαμορφωθεί καλύτερα το μέλλον της.

Όπως έδειξε και πρόσφατη έρευνα της Κομισιόν, τα τελευταία δυο χρόνια, η κρίση χρέους της ευρωζώνης που προσέλαβε υφεσιακά χαρακτηριστικά, έπληξε κυρίως τη μεσαία τάξη. Χτύπησε δηλαδή τη ραχοκοκαλιά της Ευρώπης των λαών, τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας της ηπείρου μας.

Για την Ελλάδα, προφανώς και η συζήτηση περισσεύει. Η αυτοκαταστροφική πολιτική του Μνημονίου, στην οποία καταδικάστηκε η Ελλάδα από την κυβέρνηση Παπανδρέου, διαπρεπείς «συνιστώσες» της οποίας καθορίζουν και τις τύχες της κυβέρνησης Παπαδήμου σήμερα, έβαλε τη μεσαία τάξη στο περιθώριο. Την έπληξε καίρια.

Όχι μονάχα σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο κοινωνικού αυτοπροσδιορισμού, με την οδυνηρή απώλεια του αισθήματος ασφαλείας και προοπτικής για το μέλλον. Με την ουσιαστική υπονόμευση της αυτοπεποίθησης, όλων εκείνων των ανθρώπων που σήκωσαν το βάρος για την εθνική ανάταξη, σε διαφορετικές στιγμές και συγκυρίες, από το 1981 μέχρι και σήμερα.

Η μεσαία τάξη νιώθει οργή. Την οποία δεν θα εκφράσει με επιδερμική αγανάκτηση, ή με παρορμητικές αντιδράσεις που θα καταστούν πρωτοσέλιδα για τις εφημερίδες, ή βασικό ρεπορτάζ στα σχεδόν μονοθετικά πλέον κεντρικά δελτία ειδήσεων των καναλιών.

Η μεσαία τάξη θα απαιτήσει να ξαναπάρει την Ελλάδα στα χέρια της. Και αυτό θα γίνει μονάχα με την άμεση προσφυγή στις κάλπες. 

Προτού το Μνημόνιο κάνει κι άλλο κακό. Στη μεσαία τάξη, στην Ελλάδα, στο μέλλον. 

Γι’ αυτό και θα προκαλέσει εκλογές…

Αθάνατη Ελληνική γή.

Αθάνατη Ελληνική γή...Μικρά Ασία.

Στο φως προτομή του βασιλιά της Στρατονίκειας

Διαβάζουμε στο βήμα: Μία ανάγλυφη προτομή ηγεμόνα της Ελληνιστικής εποχής έφεραν στο φως οι ανασκαφές στην αρχαία Στρατονίκεια, κάποτε μεσόγεια πόλη της Καρίας και σήμερα στο χωριό στο χωριό Εσκιχισάρ της Τουρκίας στην επαρχία Μουγκλά. Η προτομή έχει ύψος σχεδόν ενάμιση μέτρα και φέρει διακόσμηση με κεφαλές ταύρων καθώς και τη φιγούρα μιας θεάς. 

Οπως είπε μάλιστα ο επικεφαλής της ανασκαφής Δρ Μπιλάλ Σογκούτ, καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πουμάκαλε «αυτές οι απεικονίσεις ταύρων ταύρων στην προτομή υποδηλώνουν πλούτο και δύναμη». Στην ίδια περιοχή άλλωστε είχε ανακαλυφθεί τον περασμένο Ιούλιο ένα τμήμα ανάγλυφου που απεικονίζει σκηνή αρματοδρομίας. Οι αρχαιολόγοι εξάλλου ανακάλυψαν έναν δρόμο της αρχαίας πόλης, που ξεκινά από μία πύλη του τείχους ενώ κατά μήκος του δρόμου εντοπίσθηκαν στήλες. Η εκατονταμελής ομάδα κατά τη διάρκεια της επτάμηνης ανασκαφής της έχει φέρει στο φως ως τώρα περί τα 460 αρχαία αντικείμενα, τα οποία βρίσκονται στο μουσείο του Μουγκλά και η χρονολόγησή τους φθάνει ως τη Βυζαντινή εποχή. Να σημειωθεί ότι η Στρατονίκεια ιδρύθηκε από τους Σελευκίδες τον 3ο π. Χ. αιώνα, οι περισσότεροι ιστορικοί μάλιστα θεωρούν ως πιθανό θεμελιωτή της τον Αντίοχο Α'. Καθοριστική άλλωστε είναι η αναφορά του Στέφανου Βυζάντιου ότι η πόλη ονομάστηκε έτσι προς τιμή της Στρατονίκης, συζύγου του Αντιόχου Α΄.

Ο νεότερος οικισμός, το Εσκιχισάρ αναπτύχθηκε πάνω στην αρχαία πόλη, γεγονός που δυσχέρανε τις αρχαιολογικές έρευνες. Το 1958 πάντως το χωριό εκκενώθηκε μετά την καταστροφή του από σεισμό.

Kατέστρεψαν μία χώρα και μία παράταξη!

Ο Γ. Παπανδρέου και η παρέα του κατέστρεψαν μία χώρα και μία παράταξη!

 

 Γράφει ο Δευκαλίων

Η στήριξη των κυβερνητικών πολιτικών που σκόπευαν και στόχευαν στην καταστολή και την πάταξη της φοροδιαφυγής συγκέντρωνε πάντα τεράστια ποσοστά λαϊκής αποδοχής. Ιδιαίτερα μάλιστα στα λαϊκά στρώματα και στις τάξεις των μισθωτών που αποτελούν από την εποχή της ίδρυσης του Ελληνικού Κράτους τον κύριο και βασικό αιμοδότη των κρατικών εσόδων.
Υπό αυτή την αυτονόητη παραδοχή ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ένας προνομιούχος Πρωθυπουργός, αφού την εποχή που ανέλαβε την Πρωθυπουργία η καταστολή και πάταξη της φοροδιαφυγής δεν ήταν απλώς ένα αίτημα των μη προνομιούχων αλλά πανεθνικό αίτημα. Ο λόγος εξαιρετικά απλός. Όλοι, λαϊκά στρώματα, μισθωτοί, μεσαία στρώματα είχαν αντιληφθεί ότι έπρεπε να παταχθεί η φοροδιαφυγή ανεξάρτητα αν αυτό θα έθιγε ατομικά και προσωπικά μικροσυμφέροντα. Όλοι είχαν αντιληφθεί ότι η πάταξη και καταστολή της φοροδιαφυγής ήταν μία από τις αναγκαίες και ικανές συνθήκες για να αποφύγει η χώρα μεγαλύτερες περιπέτειες ανάλογες με αυτές που περνάει σήμερα.
Τι σημαίνει όμως φοροδιαφυγή; Να μην αποδίδονται στο Κράτος οι προβλεπόμενοι από τον νόμο φόροι για εταιρικά και προσωπικά έσοδα. Εδώ βρίσκεται και η λύση του προβλήματος. Που καταλήγουν τελικά όλα αυτά τα χρήματα που ενώ έπρεπε να καταλήξουν στα κρατικά ταμεία καταλήγουν στις τσέπες των κατ’ επάγγελμα μεγαλό-φοροφυγάδων;
Είναι αυτονόητη η απάντηση. Σε συντριπτικό ποσοστό τα χρήματα αυτά κατέληγαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς κατ’ επάγγελμα φοροφυγάδων.
Πως γίνονταν αυτό;
Είναι πιθανό και συνέβαινε στην... κοινωνία μας όταν πολλοί από εμάς να αποκτούσαν ένα μηνιαίο μικρό-εισόδημα από μία πηγή που δεν δήλωναν στην φορολογική τους δήλωση (π.χ. μία απογευματινή δουλειά). Που δαπανούσαν αυτά τα χρήματα; Συνήθως στην κάλυψη αναγκών που δεν καταχωρούνταν στην φορολογική δήλωση (π.χ. ιδιαίτερα μαθήματα, καταναλωτικές ανάγκες). Οι περισσότερες από αυτές τις δαπάνες δεν γίνονταν με νόμιμα φορολογικά στοιχεία (αποδείξεις, τιμολόγια κλπ).
Προσέξτε το πρώτο στάδιο. Τα λαϊκά στρώματα και οι μισθωτοί αποκτούν μικρά εισοδήματα για τα οποία δεν αποδίδεται φόρος. Τα εισοδήματα αυτά μεταφέρονται σε ανώτερες κοινωνικά και οικονομικά τάξεις (καθηγητές, έμποροι κ.α.).
Με την ίδια περίπου διαδικασία τα εισοδήματα αυτά μεταφέρονται από τους καθηγητές και έμπορους σε μία ανώτερη κοινωνικά και οικονομικά τάξη, συνήθως στους κατασκευαστές. Είναι το δεύτερο στάδιο. Ποιος θα διαφωνήσει ότι η αγορά ακινήτων στην χώρα μας διακρίνονταν από ένα πρωτοφανές καραγκιοζιλίκι; Εμφανίζονταν και φορολογούνταν πάντα με τα συμβόλαια αγοράς η αντικειμενική αξία του ακινήτου. Τα υπόλοιπα τα «μαύρα» δίνονταν στον κατασκευαστή σε μετρητά «με σακούλα». Με μία ανάλογη διαδικασία οι κατασκευαστές μετέφεραν αυτό το «μαύρο» χρήμα στους προμηθευτές τους (π.χ. στους βιομήχανους παραγωγής τσιμέντων και σιδήρου).
Βρισκόμαστε λοιπόν στο τρίτο στάδιο. Τα μικροποσά που η φτωχή οικογένεια κρύβει από την εφορία έχουν συγκεντρωθεί δύο φορές και έχουν φτάσει στις τσέπες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της χώρας. Δηλαδή με αυτό το υπεραπλουστευμένο παράδειγμα βλέπουμε πως τα ελάχιστα χρήματα που δεν δηλώνονται στη φορολογική δήλωση της κάθε φτωχής οικογένειας, συγκεντρώνονται σαν τεράστια ποσά πλέον στις τσέπες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της χώρας. Και από εκεί γραμμή για τις ιδιωτικές τράπεζες που οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι της χώρας διατηρούσαν στην κατοχή τους.
Δηλαδή το μεγαλύτερο ποσοστό «μαύρου» χρήματος κατέληγε στα συρτάρια των τραπεζών.
Γεννάται αυτόματα το ερώτημα. Αν κάθε έτος οι τράπεζες βάσει αντικειμενικών και διαχρονικά ιστορικών κριτηρίων συνέκριναν το ύψος των καταθέσεων του κάθε καταθέτη με την φορολογική του δήλωση, πόσοι λογαριασμοί θα έβγαιναν στο «κόκκινο»; Δηλαδή σε απλά Ελληνικά… Πόσοι λογαριασμοί κατάθεσης θα ήταν συμβατοί με τις διαδοχικές για μία σειρά ετών φορολογικές δηλώσεις του αντίστοιχου φορολογούμενου; Προσέξτε τον έλεγχο τον κάνουν οι τράπεζες για να μην προκύψουν προβλήματα τραπεζικού απορρήτου κ.λ.π.
Αυτή την τόσο απλή διαπίστωση και την αντίστοιχη προς εφαρμογή κυβερνητική πολιτική δεν εφάρμοσαν ποτέ στην χώρα μας οι κυβερνώντες. Ακόμα και όταν το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο. Τότε δηλαδή που ο Γιώργος Παπανδρέου φώναζε ότι «λεφτά υπάρχουν», εννοώντας προφανώς την φοροδιαφυγή δεν θέλησε να ελέγξει το «μαύρο χρήμα» (υπό την έννοια ότι προέρχονταν από την εγκληματική πράξη της φοροδιαφυγής) που είχαν οι τράπεζες στα ταμεία τους.
Τα προαναφερόμενα μας επιτρέπουν να χαρακτηρίσουμε την ποινική δίωξη του Γ.Γ. του Υπουργείου Οικονομικών ως ένα ακόμα επεισόδιο στην παράσταση που παίζεται εδώ και δύο χρόνια εις βάρος του λαού μας. Το κυρίαρχο εγχώριο πολιτικοοικονομικό σύστημα ηττήθηκε κατά κράτος αφού δεν μπόρεσε να διαχειρισθεί τα οικονομικά του προβλήματα. Παρέδωσε λοιπόν την εξουσία στους ξένους διαχρονικούς προστάτες. Όλοι μαζί (διεθνείς δανειστές και κυρίαρχο εγχώριο πολιτικοοικονομικό σύστημα) στήνουν την δικαιολογία που θα τους επιτρέψει να διαιωνίσουν την εξουσία τους και την ομαλή μετάβαση -μετά από αρκετά χρόνια- της εξουσίας από τον διεθνή οικονομικό έλεγχο στο τότε κυρίαρχο εγχώριο πολιτικοοικονομικό σύστημα. Φταίνε οι κακοί επιχειρηματίες και δημόσιοι λειτουργοί για το σημερινό χάλι. Όταν τους βρούμε και τους τιμωρήσουμε όλα θα φτιάξουν. Μέχρι τότε όμως πληρώστε τις δικές μας αμαρτίες. Δεχτείτε αδιαμαρτύρητα την μείωση των μισθών σας και των συντάξεων σας. Πρέπει να σωθεί η χώρα!
Δούρειος Ίππος αυτής της λογικής ήταν και παραμένει ο Γιώργος Παπανδρέου. Αφού υφάρπαξε με ψεύτικες υποσχέσεις την ψήφο του Ελληνικού Λαού και χειρίστηκε με πρωτοφανή ερασιτεχνισμό και αφέλεια μέχρι παρεξηγήσεως την κρίση χρέους, μετατρέποντας την σε κρίση δανεισμού, μας πρόβαλε την δικαιολογία ότι μας φόρτωσε για το καλό μας, στην πλάτη όλων μας, όλους αυτούς (ΔΝΤ, ΕΚΤ κλπ). Ήταν πριν από 2 χρόνια η κλασική επωδός και δικαιολογία όλων ανεξαιρέτως των ΠΑΣΟΚων.
Αυτοί οι «καλοί» άνθρωποι οι εμπειρογνώμονες, οι τεχνοκράτες που ήρθαν από τους διεθνείς οργανισμούς (δηλαδή από το ΔΝΤ και τα παραρτήματα του) θα εκσυγχρόνιζαν τις κρατικές δομές, θα έλυναν τα προβλήματα κακοδιοίκησης και διαφθοράς του κράτους.
Λόγια μεγάλα, λόγια χωρίς κανένα ουσιαστικό και πραγματικό περιεχόμενο. Η ζωή απέδειξε άλλα!
Όλοι αυτοί οι τύποι ήρθαν για να εισπράξουν τους κόπους και τις θυσίες των Ελλήνων!
Και… η ιστορία θα γράψει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και η παρέα του κατέστρεψαν μία χώρα και μία παράταξη!