Μια είδηση, η οποία έρχεται από την Πολωνία, από την μια πλευρά δίνει ενθαρρυντικά μηνύματα, από την άλλη όμως δημιουργεί σκεπτικισμό και προβληματισμό σε σχέση με τα στερεότυπα που κυριαρχούν στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση της Πολωνίας ανοίγει τον δρόμο για την αφαίρεση του βαθμού του στρατηγού από τον κομμουνιστή ηγέτη Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι και άλλων κομμουνιστών στρατιωτικών, σε μια ενέργεια για την αποκατάσταση της ηθικής τάξης, όπως χαρακτηριστικά εξήγησε. Ο πρωθυπουργός της χώρας Ματέους Μοραβιέτσκι ισχυρίστηκε ότι ο νόμος που υιοθετήθηκε χθες παίρνει θέση υπέρ των θυμάτων του κομμουνισμού, που διήρκεσε πάνω από τέσσερις δεκαετίες.
Με βάση το νομοσχέδιο, το οποίο χρειάζεται κοινοβουλευτική και προεδρική έγκριση, οι υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί της κομμουνιστικής περιόδου θα υποβιβαστούν σε απλούς πολίτες για τον ρόλο τους στο καθεστώς υπό τον έλεγχο της Μόσχας, που επιβλήθηκε μετά το 1944, αλλά και στο πραξικόπημα του 1981, με το οποίο καταλύθηκαν πολιτικές ελευθερίες και παραβιάστηκαν ανθρώπινα δικαιώματα.
Η κίνηση θα επηρεάσει αξιωματούχους των ενόπλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένου του Γιαρουζέλσκι, του πρώην υπουργού Εσωτερικών στρατηγού Τσέσλαβ Κίτσκακ, καθώς και του μοναδικού κοσμοναύτη της Πολωνίας, στρατηγού Μίροσλαβ Χερματσέβσκι, ο οποίος είναι εν ζωή.
Οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες έζησαν την φρίκη του κομμουνιστικού ολέθρου για περίπου μισό αιώνα, φροντίζουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα να δείχνουν την απέχθειά τους προς τους ντόπιους εκπροσώπους της Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι ως πιστά μαντρόσκυλα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποτελεί η Πατρίδα τους θερμοκήπιο του «ερυθρού παραδείσου».
Η υποβάθμιση-εξευτελισμός του περιβόητου ερυθρού δικτάτορα Γιαρουζέλσκι και κάποιων συνεργατών του είναι ένας μικρός φόρος Τιμής στα αμέτρητα θύματα της κόκκινης δικτατορίας (και) στην Πολωνία.
Δυστυχώς, σε πλήρη αντίθεση, η Ελλάδα μπορεί να μην έγινε κομμουνιστική, επειδή η ένοπλη ανταρσία της περιόδου 1944-1949 συνετρίβη από τον Ελληνικό Λαό, αλλά η κομμουνιστική νοοτροπία κατόρθωσε να επιβληθεί ιδεολογικά, με αυτή την επικυριαρχία να φτάνει μέχρι τις ημέρες μας.
Έτσι, λοιπόν, εδώ έχουμε αγάλματα και ιδρύματα για σφαγείς γυναικόπαιδων, όπως ο Βελουχιώτης και ο Μπελογιάννης, ενώ οι εκπρόσωποι του κόμματος (ΝΔ) που επί τω πλείστον σφετερίζεται τις ψήφους των απογόνων εκείνων που πολέμησαν για να μην γίνει η Ελλάδα υποχείριο του μπολσεβικισμού, δεν διστάζουν –εντελώς ανερυθρίαστα- να δηλώνουν ότι «αναγνωρίζουν και τιμούν τους αγώνες της αριστεράς» και να υποστηρίζουν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ «δεν είναι αληθινοί αριστεροί».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
