ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ


Ιδεολογία διαθέτει το πρόσωπο και ο πολιτικός φορέας που ενδιαφέρεται για την ασφάλεια τού Έθνους και την προκοπή τού λαού. Επομένως η ιδεολογία είναι το σύνολο των ιδεών και των προτάσεων που αποσκοπούν στην διατήρηση τής εθνικής ταυτότητας, στην αυτάρκεια τού λαού και στην εμπέδωση των δικαίων και τής κυριαρχίας τής εθνικής κοινότητος σε εξουσία και έδαφος. Οιαδήποτε άλλη έκφανση πολιτικού λόγου κινούμενη ενάντια στο Έθνος είναι ιδεοληψία κομματική και προδοτική.

Το κράτος δεν είναι έννοια απρόσωπη μήτε ξεκομμένη από το Έθνος. Είναι το οργανωμένο και ευνομούμενο πολιτικό όργανο τού Έθνους που γεννήθηκε και υπάρχει για να υπηρετεί συντεταγμένα και με στρατηγικό σχέδιο τις αξίες και τα συμφέροντά του. Οι αξίες τού Έθνους, η πίστη και η ιστορία του με άλλα λόγια, δεν εκσυγχρονίζονται σύμφωνα με ξένες επιθυμίες, αλλά διασφαλίζονται και εξελίσσονται αυξητικά. Ευημερία και ανεξαρτησία πορεύονται από κοινού και όπου χτυπούν ελληνικές καρδιές, επομένως και ελληνικά λάβαρα.

Ο διεθνισμός πάσης μορφής, είτε οικονομικός είναι είτε κοινωνικός, διασπάει την ενότητα και την ομοιογένεια τού λαού και ως εκ τούτου δεν είναι πολιτικός αντίπαλος τής Εθνικής Ιδέας, αλλά εχθρός τού Έθνους. Υπηρετεί σχεδιασμούς που υπερβαίνουν τα εθνικά σύνορα, αφού θεωρεί ολάκερη την ανθρωπότητα μια ενιαία και ασύνορη παγκοσμιότητα. 

Ο μεν φιλελεύθερος διεθνισμός θεωρεί απώτερο σκοπό το οικονομικό κέρδος αδιαφορώντας για τον φορέα υλοποίησης και τα εργασιακά δικαιώματα, ο δε μαρξιστικός διεθνισμός επιδιώκει την πολυφυλετική ομογενοποίηση και τον σχηματισμό ενός ενιαίου τύπου υποταγμένου ανθρώπου άνευ αξιών.

Ένα Έθνος υπάρχει όταν υπάρχει η Φυλή, δηλαδή το σύνολο των ανθρώπων που έχουν κοινά ενδιαφέροντα και κοινούς δεσμούς αίματος. Όταν υπάρχει η Φυλή, όταν υπάρχει δηλαδή αδιάσπαστος σύνδεσμος πολιτών, τότε υφίσταται λαός με ορμές δημιουργικότητας και επιθυμίες διάκρισης και υπεροχής μές στην ανθρωπότητα. Τότε και μόνον τότε, όταν έχουμε λαό, φυλή και έθνος, έχουμε αναντίρρητα άνθρωπο ελεύθερο με όρθιο το ανάστημα για να μπορεί να πέμψει ευχαριστίες στο Θεό και να χτίσει έναν πολιτισμό ολότελα ανήκοντα στην ράτσα του, στα παιδιά του.

Δεν μπορείς να μιλάς για σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα όταν δεν σέβεσαι τον δικό σου λαό και τον νόμο τού Θεού και τής φύσης. Άμα νοιάζεσαι για τις ελευθερίες και την βιωσιμότητα των άλλων λαών, δεν επιδιώκεις ούτε αφομοιώσεις σε κόσμους ανοίκειους ούτε τον αφανισμό των άλλων φυλών. Θέλεις τον ευρωπαίο κυρίαρχο στο κάθε κράτος όπου ανήκει, τον αφρικανό κυρίαρχο στην Αφρική, τον ασιάτη κυρίαρχο στην Ασία. Τις δε φυλές τις βαστάς αναλλοίωτες όπως τις γέννησε ο Θεός. 

Η λευκή φυλή, η μαύρη φυλή, η κίτρινη φυλή, όλες εν γένει οι φυλές στην θέση τους. Επομένως, εκείνος που λέει ότι είναι αντιρατσιστής και ανθρωπιστής, πρέπει να γνωρίζουμε ότι μοιάζει με τον γιατρό που «κάνει καλά» τον ασθενή στέλνοντάς τον στον άλλο κόσμο.

Κάποιοι βάλθηκαν στον κόσμο τούτο να βγάλουν αποφάσεις για τούς λαούς ερήμην τους. Συνήλθαν σε κάποιες συνεδρίες μέσα σε σκοτεινές στοές και λέσχες χρόνους πίσω για να βάλουν μέσα στα πρόβατα τούς λύκους για να τα διοικούν.

Ο πνευματικός βιασμός ήταν το πρώτο τους μέλημα. Να ξεχάσουν οι λαοί ποιοι είναι, τι πιστεύουν και ποια είναι η ιστορική πορεία και αποστολή τους. Μετά ήρθαν οι οικονομικές ληστείες των λύκων και κατόπιν οι πόλεμοι. 

Η ίδια βρωμερή αλληλουχία ισχύει αδιαλείπτως έως τις μέρες μας με την επικαιροποίηση και την ανανέωση των συμφωνιών. Μόνον που τώρα ο αιώνιος σατανάς σιωνιστής θέλει παγκόσμια εξουσία που σημαίνει πολύ, παγκόσμιο και άδικα χυμένο αίμα.

Είδαμε στο κλείσιμο τής περασμένης χρονιάς 2016 τα διεθνιστικά κομματικά μαντριά με την ομοούσια διεθνιστική ιδεοληψία να ερίζουν υποκριτικά για τα μάτια τού ελληνικού λαού. Για να πείσουν τον λαό ότι δεν υπάρχει τάχα περίπτωση ανάνηψης και ότι δεν δικαιούται να ελπίζει σε κάτι καλύτερο. 

Τούς φιλελεύθερους να επισκέπτονται τα προσωρινά ακριτικά σημεία τής χώρας για να πούνε πως πρέπει ο Τούρκος να γίνει καλό παιδί και να μην μάς δαγκώσει, όταν αρνούνται στους συνταξιούχους τον κόπο τής ζωής τους. Τούς δε μαρξιστές να καμώνονται τούς πονόψυχους όταν ανοίγουν τα σύνορα στους εκ Τουρκίας μισθοφόρους σταλμένους ισλαμοτζιχαντιστές, αμφότεροι σύμμαχοι των σιωνιστών.

Παρακολουθούμε μέσα στο καθεστώς τής αστικής δημοκρατικής δουλείας την πολύ συχνή βεβήλωση των εκκλησιών μας από τούς λαθρογυρολόγους και μάλιστα σε ιδιαίτερα σημειολογικές περιοχές τής πατρίδος μας. Πάρα πολλά είναι τα κρούσματα στην Κρήτη με τις εμπρηστικές επιθέσεις στους ιερούς ναούς και τις προκηρύξεις μουσουλμανικών ενώσεων. 

Σε ένα νησί που «φιλοξένησε» μια ψευτοσύνοδο οικουμενιστική και που ο νεοταξικός παράγοντας ορέγεται να υφαρπάξει για λόγους γεωφυσικού πλούτου και γεωπολιτικού ελέγχου. Ομού μετά των νησιών μας στο ανατολικό Αιγαίο με ανάλογες επιθετικές συμπεριφορές.

Παράλληλα ο τουρκικός παράγοντας έχει φτάσει στο σημείο να απορρίπτει και να καταργεί στην πράξη με την διεκδικητική ρητορική και τις απειλητικές ασκήσεις και παραβιάσεις τής εθνικής μας κυριαρχίας από τον τουρκικό στρατό τα έως σήμερα ελληνικά εδάφη. 

Από την απόρριψη των συνθηκών Λοζάνης και Μοντρέ φτάσαμε να δούμε συγκεντρώσεις εν Αθήναις εκφραστών μιας ανύπαρκτης εν τη Θράκη τουρκικής μειονότητας μαζί με τις επίσης ανύπαρκτες αλβανικές και σκοπιανές μειονότητες. Και ακόμη είδαμε την συγκέντρωση εν Θεσσαλονίκη ισλαμοτζιχαντιστών ενάντια σε Άσαντ και Πούτιν μακριά από τα φώτα τής δημοσιότητας όταν δολοφονήθηκε ο ρώσος πρέσβης στην Τουρκία.

Η Ελλάς ανήκει αποκλειστικά στους Έλληνες στο αίμα και την ψυχή. Έχει πλούτο να διαχειριστεί, αξίες για να πορευτεί και αποστολή ιερή να απλώσει πολιτισμό και λάβαρα ελληνικά σε όλες τις πατρογονικές μας εστίες. Δεν εισέρχεται σε συμφέροντα και έριδες ξένες. Δεν δαπανούμε μήτε πόρο μήτε ψυχή ρωμαίικη. 

Η Ελλάς είναι Ορθοδοξία, Έθνος και Φυλή. Ζωντανός οργανισμός που έχει αποφασίσει να γίνει φάρος αληθείας και δύναμη μεγάλη.

Να εξαφανίσουμε τις ιδεοληψίες τής δουλοπρέπειας και τούς φορείς της από τα πόδια τής Φυλής μας. Να κάνουμε την Ιδεολογία τού Έθνους την μόνη άρχουσα τάξη τού ενωμένου ελληνισμού. Να φτιάξουμε ατσάλινο θώρακα τον απελευθερωτή ελληνικό στρατό. Κουβέντες με όσους αποδέχονται την κυρίαρχη Ελλάδα με τα πραγματικά της σύνορα στην ελληνίδα ανατολή. 

Τότε οι άπιστοι θα κοντύνουν. Και η Ορθόδοξη Ελλάς θα τρανωθεί.

Σπυρίδων Καραχάλιος 


Πολεμώντας τον κομμουνισμό με μια κάμερα.«L’ aveu» («Η Ομολογία»): Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΓΑΒΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΣ «ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ»

Στις Κάννες, για το ετήσιο φεστιβάλ κινηματογράφου και ως τιμώμενο πρόσωπο, βρίσκεται αυτές τις ημέρες ο διάσημος αριστερός σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς. 

Μάλιστα, προβλήθηκε στο φεστιβάλ η ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια της γνωστής του ταινίας «Ζ», που αναφέρεται στην υπόθεση Λαμπράκη. Θριαμβευτικά ήταν και τα ρεπορτάζ των εγχώριων συστημικών ΜΜΕ, με τίτλους όπως «Καταχειροκροτήθηκε στις Κάνες ο Κώστας Γαβράς», «Ο Κώστας Γαβράς στο κόκκινο χαλί του φεστιβάλ», «Όρθιοι χειροκροτούσαν τον Γαβρά»… Όντως, η προβολή του διασήμου αυτού Έλληνος σκηνοθέτου και του έργου του, είναι υποδειγματική από τα ελληνικά ΜΜΕ, ειδικώς τα αριστερής αποκλίσεως…

Ωστόσο, υπάρχει μια ταινία του Γαβρά, που προβλήθηκε το 1970, η οποία είναι παντελώς ΑΓΝΩΣΤΗ στην Ελλάδα, καίτοι παίζουν σ’ αυτήν μεγάλοι ηθοποιοί της εποχής τους (όπως ο –πρωταγωνιστής και του «Ζ»- Υβ Μοντάν, η Σιμόν Σινιορέ κ.α.), έχει κερδίσει σημαντικές διεθνείς διακρίσεις (Αργυρή Κορδέλα καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας από το Ιταλικό Συνδικάτο Κριτικών Κινηματογράφου και βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στα Βραβεία Sant Jordi, της Ισπανίας) και συμμετέχει σ’αυτήν σε -όχι πρωταγωνιστικό, αλλά σε βασικό- ρόλο ένας Έλλην (και αριστερότατος…) ηθοποιός, ο μακαρίτης Βασίλης Διαμαντόπουλος!

Κανείς ποτέ δεν κάνει λόγο γι’ αυτήν, καμία φυλλάδα δεν την «προσέφερε» στους αναγνώστες της την εποχή των «μεγάλων προσφορών», κανένα ολιγαρχικό πορνοκάναλο δεν την έχει προβάλλει στα 25 χρόνια της (δήθεν) «ελεύθερης τηλεόρασης». Κι όλα αυτά, γιατί την ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ αυστηρώς και δια ροπάλου, η αριστερή χούντα της «διανόησης» (παρανόησης)!

Πρόκειται για την έγχρωμη ταινία «L’ aveu» («Η Ομολογία»), γαλλο-ιταλικής παραγωγής και διάρκειας 135 λεπτών, την οποία ο γράφων είδε πολύ προσφάτως, σε κινηματογραφικό αφιέρωμα, που έκανε γαλλικό ΜΜΕ.

Η ταινία- καταγγελία της παρανοίας του σταλινισμού, είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Άρθουρ Λόντον, υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους στην κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία του 1951, που έπεσε θύμα σταλινικής εκκαθαρίσεως. 

Ο πρωταγωνιστής (Υβ Μοντάν) υφυπουργός Εξωτερικών της χώρας, αντιλαμβάνεται ότι κάποιοι άγνωστοι τον παρακολουθούν σε κάθε του βήμα. Με τα πολλά, καταλήγει στον κομισάριο (υπουργό) Ασφαλείας, για να καταγγείλει το γεγονός. Εκεί, προς μεγάλη του έκπληξη, ο κομισάριος… του τα μασάει

Φεύγει αγανακτισμένος από το γραφείο του, αλλά ενώ επιχειρεί να περάσει την εξώπορτα του υπουργείου… συλλαμβάνεται και οδηγείται στα μπουντρούμια της μυστικής αστυνομίας. Εκεί, αφού ανακρίνεται και βασανίζεται σκληρά επί μήνες, καταλήγει στην υπογραφή μιας «ομολογίας» (ότι είναι… «πράκτορας του ιμπεριαλισμού», «σαμποτέρ», κ.τ.λ.), νομίζοντας πως έτσι θα γλιτώσει. 

Εν τω μεταξύ, σιγά-σιγά καταφθάνουν στα μπουντρούμια και τα υπόλοιπα στελέχη της κυβέρνησης (μεταξύ αυτών και ο υπουργός που υποδύεται ο Βασίλης Διαμαντόπουλος). Κάποια στιγμή μάλιστα, ο βασανιζόμενος «υφυπουργός» ρωτάει τους… συντρόφους βασανιστές του, αν ο πρόεδρος της χώρας γνωρίζει όλα αυτά που γίνονται. 

Η απάντηση των βασανιστών του, τον αφήνει εμβρόντητο: «Σίγουρα τα γνωρίζει, γιατί τα υφίσταται και ο ίδιος. Τον έχουμε στο τελευταίο κελί αυτού του διαδρόμου». Αληθές! Επρόκειτο για τον Σλάνσκυ, πρώτο πρόεδρο της κομμουνιστικής κυβερνήσεως της χώρας… Η ταινία καταλήγει σε μια στημένη δίκη, σταλινικού τύπου (όπως συνέβη και στην πραγματικότητα στην Τσεχοσλοβακία το 1952…).

Πρόκειται για μια φοβερή ταινία, άκρως ρεαλιστική, με υπέροχες ερμηνείες και καταιγιστική δράση. 

 Δημητρακόπουλος,
 συνταξιούχος εκπαιδευτικός

«L’ aveu» («Η Ομολογία»)


Πολεμώντας τον κομμουνισμό 

με μια κάμερα