Επηρεάζοντας το Αμερικανικό Κονγκρέσο

Ισραηλινό Λόμπι

Ακρογωνιαίος λίθος της αποτελεσματικής δράσης του Ισραηλινού Λόμπι είναι ηεπιρροή του στο Κονγκρέσο, όπου το Ισραήλ, ουσιαστικά, βρίσκεται στο απυρόβλητο. 

Τούτο είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο, δεδομένου ότι στο Κονγκρέσο σπανιότατα επικρατεί πλήρης ομοφωνία. 

Εντούτοις, όταν πρόκειται για το Ισραήλ, παύουν oι διχογνωμίες και οι – τυχόν -πιθανοί επικριτές σιωπούν. 

Ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι ορισμένα σημαίνοντα μέλη του Κονγκρέσου είναι Χριστιανοί Σιωνιστές, όπως ο Ντικ Άρμεϋ, που τον Σεπτέμβριο του 2002 δήλωσε:

«Πρώτη προτεραιότητά μου στην εξωτερική πολιτική είναι η προστασία του Ισραήλ». 

Λογικά θα περιμέναμε, πρώτη προτεραιότητα των μελών του Κονγκρέσου να είναι η «προστασία των ΗΠΑ». Επίσης, υπάρχουν αρκετοί Εβραίοι γερουσιαστές και μέλη του Κονγκρέσου που εργάζονται για να διασφαλίσουν την υποστήριξη των συμφερόντων του Ισραήλ από τις ΗΠΑ.

Μια άλλη πηγή της δύναμης του Λόμπι είναι η αξιοποίηση του φιλοϊσραηλινού διοικητικού προσωπικού του Κονγκρέσου. 

Όπως ομολόγησε ο Μόρις Αμιτάϋ, πρώην επικεφαλής της ΑΙΡΑC (Αμερικανοϊσραηλινή Επιτροπή Δημοσίων Υποθέσεων), «υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι εκεί πάνω», στον Λόφο του Καπιτωλίου, «που τυχαίνει να είναι Εβραίοι, και που είναι πρόθυμοι ... να εξετάσουν ορισμένα ζητήματα από τη σκοπιά της εβραϊκότητάς τους ... 

...Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις πάνω σ’αυτά τα ζητήματα για λογαριασμό των γερουσιαστών... Μπορείς να καταφέρεις πάρα πολλά, ακόμη και σε επίπεδο προσωπικού του Καπιτωλίου».

Η ίδια η ΑΙΡΑC, όμως, αποτελεί τον πυρήνα της επιρροής του Λόμπι στο Κονγκρέσο. Η επιτυχία της έγκειται στη δυνατότητά της να ανταμείβει τους νομοθέτες και τους υποψηφίους για το Κονγκρέσο που υποστηρίζουν τις απόψεις της, και να τιμωρεί όσους τις αμφισβητούν. 

Το χρήμα παίζει αποφασιστικό ρόλο στις αμερικανικές εκλογές (όπως μας υπενθύμισε το σκάνδαλο με τις ύποπτες δοσοληψίες του λομπίστα Τζακ Αμπράμοφ), και η ΑΙΡΑC φροντίζει ώστε οι φίλοι της να δέχονται ισχυρή οικονομική στήριξη από τις πολλές φιλοϊσραηλινές επιτροπές πολιτικής δράσης. 

Οποιοσδήποτε θεωρηθεί εχθρικά διακείμενος προς το Ισραήλ, μπορεί να είναι βέβαιος ότι η ΑΙΡΑC θα διοχετεύσει χρήματα για την προεκλογική καμπάνια του αντιπάλου του. 

Επίσης οργανώνει εκστρατείες αποστολής επιστολών και «ενθαρρύνει» τους συντάκτες των εφημερίδων να υποστηρίζουν φιλοϊσραηλινούς υποψηφίους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία για την αποτελεσματικότητα αυτής της τακτικής. 

Ιδού ένα παράδειγμα: στις εκλογές του 1984, η ΑΙΡΑC βοήθησε να ηττηθεί ο Γερουσιαστής Τσαρλς Πέρσυ από το Ιλλινόις, ο οποίος, σύμφωνα με μια εξέχουσα προσωπικότητα του Λόμπι, «είχε επιδείξει έλλειψη ευαισθησίας, ακόμη και εχθρότητα, για τις ανησυχίες μας». Ο Τόμας Ντάιν, επικεφαλής της ΑΙΡΑC την εποχή εκείνη, εξήγησε τι συνέβη: 

«Όλοι οι Εβραίοι της Αμερικής, από την ανατολική ως την δυτική ακτή, συσπειρώθηκαν για να διώξουν τον Πέρσυ. Και οι Αμερικανοί πολιτικοί - όσοι κατέχουν πολιτικές θέσεις τώρα και όσοι έχουν φιλοδοξίες για το μέλλον - έλαβαν το μήνυμα»

Η επιρροή της ΑΙΡΑC στο Καπιτώλιο πάει ακόμη πιο μακριά. Σύμφωνα με τον Ντάγκλας Μπλούμφιλντ, (φώτο), πρώην στέλεχος της ΑΙΡΑC, «είναι πολύ συνηθισμένο, τα μέλη του Κονγκρέσου και οι υπάλληλοί τους να απευθύνονται πρώτα στην ΑΙΡΑC όταν χρειάζονται πληροφορίες, προτού καν επισκεφθούν την Βιβλιοθήκη του Κονγκρέσου, την Υπηρεσία Έρευνας του Κονγκρέσου, μέλη επιτροπών ή ειδήμονες της κυβέρνησης». 

Και το πιο σημαντικό: σημειώνει ότι η ΑΙΡΑC «καλείται συχνά να προετοιμάσει πολιτικές ομιλίες, να συμβάλει στην παρασκευή νομοσχεδίων, να προσφέρει συμβουλές σε θέματα τακτικής, να διεξαγάγει έρευνες, να συγκεντρώσει σπόνσορες, να μαζέψει ψήφους».

Εν κατακλείδι: η ΑΙΡΑC, ένας de facto πράκτορας, μιας ξένης κυβέρνησης, κρατάει το Κονγκρέσο σε μια μέγγενη, με αποτέλεσμα η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στο Ισραήλ να μην συζητιέται στο Κονγκρέσο, παρά το γεγονός ότι αυτή ακριβώς η πολιτική έχει σοβαρές συνέπειες για όλη την υφήλιο. 

Με άλλα λόγια, ένας από τους τρεις κύριους θεσμούς (της αμερικάνικης) εξουσίας είναι απόλυτα ταγμένος στην υποστήριξη του Ισραήλ. 

Όπως δήλωσε ένας Δημοκρατικός πρώην Γερουσιαστής, ο Έρνεστ Χόλινγκς, στο τέλος της θητείας του: «Δεν μπορείς εδώ πέρα να έχεις άλλη πολιτική για το Ισραήλ, διαφορετική από αυτήν που σου υπαγορεύει η ΑΙΡΑC». Ή, όπως είπε κάποτε ο Αριέλ Σαρόν μπροστά σε αμερικανικό κοινό: «Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν πώς μπορούν να βοηθήσουν το Ισραήλ, απαντώ: “Βοηθήστε την ΑΙΡΑC”».

Από το πολύκροτο βιβλίο των John Mearsheimer και Stephen Walt, “Το Ισραηλινό Λόμπι και η Πολιτική των ΗΠΑ”, εκδόσεις ΘΥΡΑΘΕΝ.

Αναρτήθηκε από SkyWatcher 

ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ: ΜΟΝΟ Ο ΣΑΝΤΑΜ ΧΟΥΣΕΙΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Προκάλεσε -και πάλι!- την οργή του συστήματος της «πολιτικής ορθότητας» ο πατριώτης υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, με τις μεγάλες αλήθειες που είπε.

Μιλώντας, λοιπόν, σε εκδήλωση υποστηρικτών του, είπε τα εξής: 

«Ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν κακός άνθρωπος. Σωστά; Ήταν κακός, πραγματικά κακός. Αλλά ξέρετε τι έκανε πολύ καλά; Σκότωσε τρομοκράτες. Αυτό το έκανε με μεγάλη επιτυχία. Δεν τους διάβασε τα δικαιώματά τους, δεν συζήτησαν. Ήταν τρομοκράτες και αυτό ήταν το τέλος». Το κοινό του Τραμπ γέλασε με τις δηλώσεις του, ενώ ο ίδιος συμπλήρωσε πως: «Σήμερα, το Ιράκ είναι σαν το Χάρβαρντ της τρομοκρατίας. Αν θέλεις να γίνεις τρομοκράτης, πας στο Ιράκ. Είναι σαν το Χάρβαρντ. Σωστά; Είναι λυπηρό».

Υπενθυμίζουμε, πως ο Τραμπ είχε υποστηρίξει τον περασμένο Οκτώβριο, πως ο κόσμος θα ήταν 100% καλύτερος αν ηγέτες σαν τον Χουσεΐν ή τον Καντάφι βρίσκονταν ακόμα στην εξουσία.

Και βέβαια, μετά τις νέες του δηλώσεις, λύσσαξε το κατεστημένο και του επιτέθηκαν κάποιοι ακόμα και μέσα από το κόμμα του. 

Δεν πειράζει! 

Θα το συνηθίσουν!

ΛΕΠΕΝ: ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΔΑ ΘΑ ΨΗΦΙΖΑ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΕΙΡΙΟ ΤΩΝ ΛΟΜΠΙ

Συνέντευξη στο γαλλικό περιοδικό Valeurs Actuelles έδωσε η ηγέτης του Front National, Μαρίν Λεπέν και όταν ρωτήθηκε για τις επικείμενες αμερικανικές εκλογές, απήντησε ως εξής:

«Αν ήμουν Αμερικανίδα 

θα ψήφιζα τον Τραμπ. 

Στην πραγματικότητα δεν θα ψήφιζα κανέναν αλλά ανάμεσα στην Χίλαρι και τον Τραμπ είναι σαφές ότι θα επέλεγα τον Ντόναλντ Τραμπ. 

Αυτό που κάνει τον Τραμπ πιο θελκτικό στους Αμερικανούς είναι ότι αυτός είναι ένας άνθρωπος ελεύθερος από τη Wall Street, από τις αγορές και από τα χρηματοπιστωτικά λόμπι τα οποία προέρχονται ακόμα και από το δικό του κόμμα».

Ο κόσμος χρειάζεται μια τόσο ισχυρή χώρα όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και εμείς τη χρειαζόμαστε… Όμως δεν χρειαζόμαστε να επεμβαίνει διαρκώς στις υποθέσεις μας, να μας λέει πώς να ζούμε. 

Έχω πει ότι ο Τραμπ είναι φανταχτερός. 

Είναι, δεν είναι; 

Με βάση τα σχόλια του Τραμπ, ο αμερικανός υποψήφιος υποστηρίζει την πλήρη αποκατάσταση των αμερικανο-ρωσικών σχέσεων. 

Τι κακό έχει αυτό;».

ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!