Η κρίση ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος
Σεισμό προκάλεσε στην Ευρώπη το αποτέλεσμα των Ιταλικών εκλογών. Η Λέγκα του Βορρά, που την χαρακτηρίζουν από “φασιστική” μέχρι… ρατσιστική και εθνικιστική πλησίασε το 20%, ενώ ο συνασπισμός γενικά της κεντροδεξιάς, μιας κεντροδεξιάς όμως σίγουρα ευρωσκεπτικιστικής, άγγιξε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Οι άνθρωποι των Βρυξελλών κατέρρευσαν πολιτικά και τίποτε δεν είναι εύκολο πλέον στην Ιταλία για την Ευρώπη. Εάν έχουμε ψήφο ανοχής από τα πέντε αστέρια του Πέπε Γκρίλο ή νέες εκλογές με πρωταγωνιστή μιας ενδεχόμενης εκλογικής νίκης της Λέγκα του Βορρά, τότε τα πράγματα για το ευρώ δυσκολεύουν. Ο ηγέτης της Λέγκα του Βορρά έχει δηλώσει ότι το ευρώ είναι ένα κακό νόμισμα και η Ιταλία για όσους δεν το ξέρουν έχει χρέος εφτά φορές μεγαλύτερο από την Ελλάδα και το χρέος της δεν είναι σε κράτη, όπως το μετέτρεψαν οι ενταύθα κυβερνήτες των μνημονίων, αλλά σε ιδιώτες, που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή η Ιταλία μπορεί να το κουρέψει, αφού το μεγαλύτερο μέρος του είναι σε ιταλικά κρατικά ομόλογα. Και η Ιταλία στην συνέχεια μπορεί να το αποπληρώσει με λιρέτες, αφού και ισχυρή βιομηχανία έχει και αγροτική παραγωγή και είναι και η τρίτη οικονομία σε δύναμη της Ευρώπης.
Ελλάς: Ένα πολιτικο σύστημά σε κρίση
Και ενώ συμβαίνουν αυτά στην διπλανή Ιταλία, στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα βρίσκεται κυριολεκτικά σε κρίση! Η Νέα Δημοκρατία μαστίζεται από φατρίες με αντιμαχόμενα συμφέροντα και είναι αναγκασμένη να σέρνεται πίσω από τα λάθη και τα σκάνδαλα της κυβερνήσεως Σαμαρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά τρόπο να διαχειριστεί την ήττα που έρχεται και δεν γνωρίζει εάν θα παραμείνει κόμμα εξουσίας ή θα επιστρέψει στην φυσική του θέση σαν ένα μικρομεσαίο (;) πλέον κόμμα της αριστεράς. Στο ΠΑΣΟΚ η διάλυση είναι ορατή και δεν το σώζουν ούτε οι αλλαγές ονομάτων, ούτε τα πέτσινα ποσοστά των δημοσκόπων.
Το ερώτημα που τίθεται είναι πόσο είναι δυνατόν να κρατήσει σε χρονική διάρκεια η κατάρρευση. Γιατί είναι δεδομένο ότι η κρίση υπάρχει, αλλά μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού αυτός ο τόπος έχει συνηθίσει δυστυχώς να σαπίζει στην παρακμή χωρίς να καταρρέει το πολιτικό του κατεστημένο και αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι σημαντικό μέρος του λαού είναι προσδεμένο με σχέσεις συμφέροντος προς αυτό! Στην κατάσταση αυτή να προστεθεί και το γεγονός ότι ο λαός, έχοντας δηλητηριαστεί από το φαρμάκι του ραγιαδισμού, προσαρμόζεται άνετα με τα λιγότερα και δεν έχει ούτε την δύναμη, ούτε το ηθικό έρμα να διεκδικήσει περισσότερα είτε εθνικά, είτε οικονομικά.
Μέσα σε αυτό το νοσηρό κλίμα ο καθένας για το δικό του μικροπολιτικό συμφέρον (και ευτυχώς!), θέλοντας να δημιουργήσει προβλήματα στον πολιτικό του αντίπαλο φέρνει στην επιφάνεια τα υπαρκτά σκάνδαλα, αλλά και τις μεγάλες υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα. Και όλο αυτό το κλίμα συμβάλει ασφαλώς στην κρίση του πολιτικού συστήματος.
«Ο κίνδυνος ακροδεξιάς διολίσθησης”
Προκαλεί πράγματι απορία πως γραφίδες της αριστεράς, όπως ο Γιάννης Τριάντης της παλαιάς “Ελευθεροτυπίας”, επισημαίνει τον “κίνδυνο” από όλην αυτήν την κατάσταση, καλώντας κατ’ ουσίαν γι’ αυτό και τα ΜΜΕ σε ένοχη σιωπή και γράφει μεταξύ άλλων στον γνωστό ιστότοπο newpost τα παρακάτω:
Η Χρυσή Αυγή περιμένει στην γωνία «Φάνηκε, προσφάτως στην Ιταλία. Και προηγουμένως σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη, με την ιλιγγιώδη άνοδο της Ακροδεξιάς που έφτασε να συγκυβερνά σε κάποιες χώρες. Βάθρο για την άνοδο της, πέραν των οικονομικών επιλογών της Ένωσης και του μεταναστευτικού- είναι η βαθμιαία απαξίωση των πυλώνων του πολιτικού συστήματος. Αν συνυπολογιστεί ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα που δεν κυριαρχούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τότε ο κίνδυνος ακροδεξιάς διολίσθη- σης προκύπτει καταφανής. Αναφέρομαι στα «εθνικά θέματα» και στις μεγάλες εκκρεμότητες, υπαρκτές η κατασκευασμένες (π.χ. από την Τουρκία), που δημιουργούν εύλογες ανησυχίες στην κοινωνία, η οποία νιώθει την εθνική της αξιοπρέπεια να θίγεται.
Όσο, λοιπόν, κυριαρχεί η κατευναστική λογική και ιδρύουν καθεστώς οι επώδυνοι συμβιβασμοί, τόσο εξανίσταται ο κόσμος. Ακόμη χειρότερα: όταν κανοναρχούν λογής ιδεοληψίες για το έθνος και την πατρίδα, το Όνομα της Μακεδονίας κλπ, τότε δημιουργείται ικανός χώρος για την ανάπτυξη της Ακροδεξιάς. Εν προκειμένω, της Χρυσής Αυγής. Της οποίας-λέει η ελαφρότης της ιδεοληψίας- δεν πρέπει να υιοθετούμε την ατζέντα!».
Δεν είναι… ιδεοληψίες ούτε τα εθνικά θέματα, ούτε η δημόσια διαφθορά από τα σκάνδαλα που βρωμούν και ζέχνουν, είναι η σκληρή πραγματικότητα και αυτή η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν περιμένει στην γωνία, αλλά αντίθετα η Ιστορία περιμένει την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ…
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου – Χρυσή Αυγή
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου – Χρυσή Αυγή
