Γιατί το αμερικανοσιωνιστικό λόμπυ, το ΔΝΤ και οι γερμανοί τραπεζίτες φοβούνται τον Ντόναλντ Τράμπ;

Η πρόσφατη σημαντική ανάκαμψη στις δημοσκοπήσεις για την Προεδρία των ΗΠΑ του Ντόναλντ Τράμπ τρόμαξε το διεθνές οικονομικό κατεστημένο. Όχι όμως μόνο τώρα. Εδώ και πολλούς μήνες αρκετά δημοσιεύματα οικονομικών δημοσιογραφικών πηγών προσπαθούν να συνδέσουν μια ενίσχυση της παγκόσμιας οικονομικής αβεβαιότητας με την πιθανότητα να εκλεγεί ο Τράμπ ως Πρόεδρος των ΗΠΑ στις εκλογές της 8ης Νοεμβρίου 2016. 

Ας δούμε για ποιο λόγο.

Η συνήθης εξήγηση για κάθε αισθητή διαταραχή στο χρηματιστήριο είναι κάποιο γεγονός που εισάγει αβεβαιότητα στην οικονομία. Αυτή η αβεβαιότητα μεταβάλλει την εμπιστοσύνη των επενδυτών στην αξία του χαρτοφυλακίου τους με αποτέλεσμα την μεταφορά κεφαλαίων από μια επένδυση σε μια άλλη. Συμπληρωματικά η καινούργια αυτή επένδυση κρίνεται στατιστικά πιο σίγουρη ότι θα διακρατήσει την αξία της και ιδανικά θα μπορέσει να δημιουργήσει και κέρδος. 

Και είναι γεγονός ότι αυτές τις μέρες υπάρχει μια μεγάλη ανησυχία στο διεθνές οικονομικό και πιστωτικό σύστημα. Ειδικότερα τα κυριότερα χρηματιστήρια στην Ευρώπη αλλά και ο πανευρωπαϊκός δείκτης Stoxx 600 είχαν σε μέσο όρο απώλειες άνω του 1%. Βέβαια η αναταραχή αυτή ενισχύθηκε και από την αβεβαιότητα για την τιμή του πετρελαίου και όχι μόνο από την αύξηση των πιθανοτήτων του Τράμπ για εκλογή του στην Προεδρία των ΗΠΑ.

Βέβαια στην προκείμενη περίπτωση το κύριο γεγονός που προκάλεσε αναστάτωση στους επενδυτές είναι το οικονομικό πρόγραμμα του Τράμπ σε περίπτωση εκλογής του. Στους επενδυτές που υποστηρίζουν την Κλίντον και που έχουν σοβαρά ανησυχήσει λόγω της ενίσχυσης της πιθανότητας να εκλεγεί πια ο Τράμπ στην Αμερική. Παράδειγμα τέτοιων πηγών είναι πρώην στελέχη του ΔΝΤ, καθώς και Γερμανοί και Κινέζοι τραπεζίτες. Το κύριο επιχείρημα τους είναι ότι οι αγορές προτιμούν τη σταθερότητα της Κλίντον.

Τι ακριβώς όμως φοβάται από τον Τράμπ το οικονομικό κατεστημένο και ειδικότερα το αμερικανοσιωνιστικό λόμπυ που υποστηρίζει την Κλίντον; Με μια λέξη να χάσει όλα τα προνόμια που έχει σταδιακά δημιουργήσει για τον ασύδοτο πλουτισμό του εις βάρος όλων των λαών του κόσμου.

Η εξήγηση είναι η έξης. Ο εκάστοτε Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει άμεσο έλεγχο σε θέματα εξωτερικής αλλά και νομισματικής πολιτικής. Για παράδειγμα ο Τράμπ έχει εγείρει αρκετές αμφιβολίες για την ωφέλεια που θα έχουν στην αμερικανική οικονομία οι συμφωνίες ΤΤΙΡ (ΗΠΑ-Ευρωπαικής Ένωσης) και TPP (ΗΠΑ-Ασία). 

Επίσης το οικονομικό πρόγραμμα του Τράμπ επιθυμεί να επιβάλει βαρείς δασμούς στην Κίνα και το Μεξικό, που μπορεί να αγγίζουν και το 35%, έτσι ώστε να ενισχυθεί αλλά και να διασφαλιστεί η εγχώρια αμερικανική αγορά εργασίας εις βάρος των πολυεθνικών. Άρα πως θα ισχύσουν οι TTIP και ΤPP με τέτοιους δασμούς;

Επίσης ο Τράμπ είναι υπέρμαχος της αύξησης της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος της Αμερικής, άρα δεν επιθυμεί την δημιουργία προϊόντων από εργάτες χαμηλού κόστους όπως συμβαίνει στο Μεξικό και την Κίνα. Αλλά από αμερικανούς πολίτες με αξιοπρεπείς μισθούς και ανάλογη ικανοποιητική ιατροφαρμακευτική και ασφαλιστική κάλυψη. 

Επιπροσθέτως μια εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής του Τράμπ ενδέχεται να αποδυναμώσει αρκετά το δολάριο, αφού θα πρέπει να γίνει πιο ανταγωνιστική στο εξωτερικό η αμερικανική οικονομία. Όπως έγινε και με την απότομη πτώση της στερλίνας μετά το Brexit. 

Άρα το δολάριο δεν θα είναι πια ένας ασφαλής λιμένας για την διατήρηση της πλασματικής περιουσίας του αμερικανοσιωνιστικού λόμπυ, του ΔΝΤ και του γερμανικού τραπεζικού κατεστημένου. Και άμα αυτό συμβεί τότε θα ατονήσει πολύ και η επιρροή των παραπάνω στην Προεδρία ενός από τα μεγαλύτερα και ισχυρότερα κράτη στον κόσμο, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Βέβαια αυτή την περίοδο λίγο πριν το άνοιγμα της κάλπης οι πιθανότητες του Τράμπ να βρεθεί στο τιμόνι των ΗΠΑ είναι καλύτερες από ποτέ. Η σοβαρή υπόθεση των ιδιωτικών e-mails της Χίλαρυ Κλίντον όταν ήταν υπεύθυνη του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών έχει κλονίσει δυνατά την πίστη του μέσου αμερικανού πολίτη στο πρόσωπο της. 

Πόσο μάλλον ως μια προσωπικότητα που να έχει το θάρρος, την ακεραιότητα και την αξία να επιτελέσει ως ο επόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Αφού η Χίλαρυ Κλίντον απέδειξε σε όλο τον κόσμο ότι προέχει γι΄ αυτήν ο προσωπικός της πλουτισμός αλλά και των παρακείμενων της αμερικανοσιωνιστικών λόμπυ παρά η ευημερία του αμερικανικού λαού.

Και αυτό είναι που έχει φοβίσει τόσο πολύ και την Χίλαρυ και του διεθνείς τραπεζίτες φίλους της!

Έρχεται η ώρα των Ελλήνων Εθνικιστών:

Το Capital.gr ομολογεί πως γίνεται μάχη για την δεύτερη θέση μεταξύ Σύριζα και Χρυσής Αυγής

Μια πολύ ενδιαφέρουσα πολιτική ανάλυση δημοσιεύεται στο Capital.gr, η οποία με το περιεχόμενό της βάζει κυριολεκτικά φωτιά στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό!

Γιατί; Επειδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, η ανάλυση παρουσιάζει να γίνεται μια μάχη για την δεύτερη θέση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Κάτω από τον χαρακτηριστικό τίτλο “Μάχη για τη δεύτερη θέση ΣΥΡΙΖΑ με Χρυσή Αυγή;”, γράφονται, συν τοις άλλοις, τα εξής:

“Αν στο άξονα Global Local (Παγκοσμιοποίηση- Προστατευτισμός ή μια εκδοχή του Ευρώ –δραχμή) η ΝΔ του Μητσοτάκη εκφράζει το Global ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκφράζει την άλλη πλευρά. 

Πολύ περισσότερο εκφράζει τον προστατευτισμό η Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ, η Πλεύση Ελευθερίας κλπ. Αν συνυπολογίσουμε την παράμετρο του προσφυγικού- μεταναστευτικού, πολύ πιο εύκολα θα μπορούσε να εκφράσει αυτόν τον πόλο η ΧΑ ή κάποιο άλλο νέο ακροδεξιό σχήμα.

Αν η Χρυσή Αυγή είναι τρίτη πολιτική δύναμη και ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται προς το 10% δεν είναι απίθανο να δούμε σύντομα το πολιτικό δίπολο με τη ΝΔ από τη μια πλευρά και με κάτι δεξιό σαν δεύτερο κόμμα”.

Ο αρθρογράφος του Capital.gr ουσιαστικά ομολογεί ότι η ραγδαία κοινωνική επιδείνωση, με την οικονομική ανέχεια να μεγαλώνει και την λαθρομετανάστευση να εξαπλώνεται ακόμη περισσότερο, θα οδηγήσει την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ (γιατί άλλος λαοφιλής και σοβαρός “ακροδεξιός” πολιτικός σχηματισμός δεν υφίσταται) να ξεπερνά τον ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά, κατακτώντας ακόμα και την δεύτερη θέση στο πολιτικό στερέωμα.

Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, μια πρόσφατη δημοσκόπηση της Marc, η οποία έδειχνε ότι οι διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ προς την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ήταν μεγαλύτερες απ' ό,τι στο ΚΚΕ ή στο κόμμα της Κωνσταντοπούλου, δείγμα της ευρείας απήχησης του αυθεντικά λαϊκού και αντιμνημονιακού αγώνα του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών.

Επίσης, η γιγάντωση της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης και η ολοκληρωτική συνταύτιση της ΝΔ με την κυβερνητική πολιτική στο ζήτημα αυτό (με τελευταίο κρούσμα την απαράδεκτη τοποθέτηση Κουμουτσάκου για την κατάληψη Ελλήνων στον Βοτανικό) οδηγεί κι αυτή με την σειρά της στην περαιτέρω εξάπλωση της κοινωνικής και εκλογικής επιρροής της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την ραγδαία αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό της Χώρας, καθώς το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα θα είναι αναμφισβήτητα ο πρωταγωνιστής και ο διαμορφωτής των εξελίξεων.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ