Δελτίο τύπου εξέδωσε το Δ.Σ. της ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (7/11/2015) στο οποίο καταφέρεται κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, με ανοίκειο, συκοφαντικό και ποικιλοτρόπως κολάσιμο τρόπο, με αφορμή το καταδικαστέο συμβάν προπηλακισμού του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κουμουτσάκου, από άτομα που συμμετείχαν στην εκδήλωση, άσχετα τελείως με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και τους παρόντες Βουλευτές της, στην εκδήλωση της 5/11/2015 στο Σύνταγμα.
Αναφέρονται στο δελτίο τύπου (αυτολεξεί μεταφορά) τα εξής: ...«Ταυτόχρονα δηλώνουμε ρητά πως δεν επιθυμούμε την παρουσία των βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσής Αυγής, σε καμία εκδήλωση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, καθώς δεν ειναι δυνατόν, ως θύματα γενοκτονίας, να επιτρέπουμε τον οποιοδήποτε συσχετισμό με οπαδούς του Ναζισμού»...
1. Η παρουσία των Βουλευτών της Χρυσής Αυγής στην εκδήλωση της 5/11/2015 ήταν υποδειγματική, σεμνή και δυναμική συγχρόνως. Οι Πόντιοι (μέλη και μη της Π.Ο.Ε.) που συμμετείχαν στην εκδήλωση, υποδέχθηκαν τους συναγωνιστές Βουλευτές με ενθουσιασμό και τους παραχώρησαν τιμητική θέση, στην κεφαλή της πορείας. Να γνωρίζει το εγκάθετο Δ.Σ. της Π.Ο.Ε., πως οι Βουλευτές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, δεν θα «ικανοποιήσουν» τη...«δημοκρατική» επιθυμία του. Θα δίδουν ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
2. Η αναφορά περί «οπαδών του ναζισμού» είναι ποινικώς και όχι μόνον κολάσιμη και αναδεικνύει το σκοτεινό, μικροπολιτικό και εθνικά μειοδοτικό ρόλο συνταύτισης του Δ.Σ. της Π.Ο.Ε. με τα κυβερνώντα και μνημονιακά κόμματα του ψευδοσυνταγματικού τόξου, που ακολουθούν συλλήβδην εθνοφθόρο, προδοτική πολιτική, κατά του Ποντιακού Ελληνισμού, του Έθνους εν γένει και υπέρ των Τούρκων, οι οποίοι σημειωτέον, εξυμνούν πλέον τον Φίλη, σε τέτοιο βαθμό σαν είναι η ...μετενσάρκωση του σφαγέα Κεμάλ.
3. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ποντίων, παρακολουθεί αγανακτισμένη το Δ.Σ. της ομοσπονδίας τους να καταφέρεται αδίκως εναντίον της μοναδικής πολιτικής δύναμης Εθνικής Αντίστασης, της Χρυσής Αυγής, ενώ συγχρόνως στην επίσημη σελίδα της Ομοσπονδίας φιγουράρει... η κυρά Τασία (με κάποιους συμβιβασμένους απεσταλμένους-εκπρόσωπους του Δ.Σ. που επέδωσαν ψήφισμα).
Θυμηθείτε Πόντιοι, εσείς που γυρίσατε στην Πατρίδα από την πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., κατά δήλωσή της, είστε... Ρωσοπόντιοι, όχι δηλαδή Έλληνες Πόντιοι. Αντισταθείτε ηρωικά, όπως το θρυλικό αντάρτικο του Πόντου. Και θυμηθείτε: Διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας, χωρίς Εθνική Κυβέρνηση της Χρυσής Αυγής, δεν πρόκειται να επιτευχθεί, αφού όπως αναφέρεται στο ανωτέρω δελτίο Τύπου, το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος, σας έχει αφήσει μόνους. Πρακτικώς, η Χρυσή Αυγή ήταν, είναι και θα είναι, η μόνη ενεργός εξαίρεση στον κανόνα αυτό.
Ιωάννης Αϊβατίδης
Βουλευτής ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
Με αφορμή τις γνωστές προδοτικές δηλώσεις του μαρξιστού υπουργού Παιδείας (ποιας Παιδείας;) για την Γενοκτονία των Ποντίων (η οποία έγινε από τους μανιασμένους σιωνιστάς Κεμάλ και Λένιν), άρχισαν να γράφονται στα κομμουνιστικά ΜΜΕ άρθρα, για το πόσο… καλοπέρασαν στην ΕΣΣΔ οι Πόντιοι που διεσώθησαν από το μαχαίρι των κεμαλιστών ντονμέδων και οι λοιποί Έλληνες που προϋπήρχαν στα ρωσσικά εδάφη.
Για παράδειγμα, εδιάβασα εχθές άρθρο υπό τον τίτλον «Ο Ποντιακός ελληνισμός στην ΕΣΣΔ ως τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», κάποιου κομμουνιστού ονόματι Αναστάση Γκίκα, εις το οποίον διαψεύδονται οι διωγμοί των Ποντίων και των υπολοίπων Ελλήνων της Ρωσσίας από τον «πατερούλη» του, τον Στάλιν. Ιδού κάποια αισχρά σταλινικά ψεύδη:
«Μια πρόσφατη έρευνα Αμερικανών ιστορικών στα κρατικά αρχεία της ΕΣΣΔ, που δημοσιεύτηκε στο «American Historical Review» (όπως και στο «L’ Historie» του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας), προσφέρει μια σειρά ακράδαντων στοιχείων που αποδομούν από τα θεμέλιά τους τις διάφορες «θεωρίες» περί εθνοκάθαρσης των μειονοτήτων στην ΕΣΣΔ. Η έρευνα αυτή κατέληξε συμπερασματικά πως η λεγόμενη «περίοδος της τρομοκρατίας» (αναφέρονται στην περίοδο 1936-1940) «στόχευε κυρίως στις ελίτ παρά στις εθνικές ομάδες αυτές καθαυτές.» Επηρέασε δηλαδή μέλη εθνοτήτων τα οποία ανήκαν στη διοικητική και οικονομική ελίτ (και τα οποία αντιμετώπιζαν κατηγορίες διαφθοράς, κατάχρησης εξουσίας, κλπ.), λόγω της θέσης που κατείχαν και όχι εξαιτίας της καταγωγής τους. Ιδιαίτερα για «τους λαούς του Καυκάσου», τα αρχειακά ευρήματα αποδεικνύουν πως «αντιπροσωπεύονταν σε μικρότερο ποσοστό στο σύστημα GULAG από ό,τι τους αναλογούσε στο σύνολο του πληθυσμού της χώρας: ως εθνικές ομάδες επηρεάστηκαν λιγότερο συγκριτικά κατά το 1937-1938». Τα ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία που προκύπτουν από τα Σοβιετικά Κρατικά Αρχεία, επιβεβαιώνονται αναφορικά με τους Έλληνες και από τα αντίστοιχα ελληνικά. Συγκεκριμένα, αναφορές του υπουργείου των Εξωτερικών κάνουν λόγο για 2.177 συλληφθέντες ως το 1939 (και όχι δεκάδες χιλιάδες όπως ισχυρίζονται ορισμένοι), εκ των οποίων οι 86 αντιμετώπιζαν κατηγορίες επί παραβάσει του άρθρου 58 για αντεπαναστατική δράση. Η πλέον συνήθης κατηγορία που προκύπτει επανειλημμένα στις αιτήσεις των ίδιων των ομογενών στην πρεσβεία της Μόσχας, αφορούσε την παράνομη κατοχή και διακίνηση συναλλάγματος, καθώς και το μαύρο εμπόριο».
Κρίνω, λοιπόν σκόπιμο –προς αποκατάσταση της ιστορικής αληθείας- να αναδημοσιευθεί το άρθρο μου υπό τον τίτλο «Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΑΠΟ ΤΟΝ “ΠΑΤΕΡΟΥΛΗ” ΣΤΑΛΙΝ».
Ιδού:
Τέτοιες ημέρες, του 1937, άρχιζε στην ΕΣΣΔ η «ελληνική επιχείρηση», ο διωγμός των Ελλήνων από τον «πατερούλη» Στάλιν…
Υπάρχουν και Έλληνες μεταξύ των θυμάτων του Στάλιν; Βεβαίως και υπάρχουν! Αν, όμως, ρωτήστε έξω τον κόσμο, είναι ζήτημα αν το 1% έχει ακούσει κάτι λίγα περί αυτού του ζητήματος. Η πλήρης άγνοια των συμπατριωτών μας για τους Έλληνες θύματα του Στάλιν, σίγουρα δεν οφείλεται στην αδιαφορία τους. Απλώς, η κόκκινη χούντα που κυβερνά από τη μεταπολίτευση ως σήμερα την πατρίδα μας, έχει επιβάλλει –με την ανοχή της ψευτοδεξιάς- πλήρη συνομωσία σιωπής γι’ αυτό το θέμα, για να μη θιγούν τα… όσια και ιερά του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και η υστεροφημία του αιμοσταγούς «πατερούλη» Στάλιν!
Γενοκτονία δια της πείνας
Ευκαιρίας δοθείσης, θα βάλουμε ένα λιθαράκι για να μάθουν οι Έλληνες την πραγματική ιστορία τους. Κατ’ αρχάς, στη Ρωσσία υπήρχαν 750.000 Έλληνες, ποντιακής προελεύσεως οι περισσότεροι. Το 1919, μετά το πραξικόπημα των μπολσεβίκων, κατάφεραν να φύγουν για την Ελλάδα περί τους 260.000. Η πρώτη γενοκτονία έγινε κατά τα έτη 1929-1933, με την «κολλεκτιβοποίηση». Δεν έγινε βέβαια ειδικά κατά των Ελλήνων, αλλά η προγραμματισμένη από το σταλινικό καθεστώς πείνα, που έπληξε τις αγροτικές περιοχές της Ουκρανίας και της Ν. Ρωσσίας, για να σπάσει τη λυσσαλέα αντίσταση των χωρικών που τους άρπαζαν το βιός τους δια της βίας, είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων (σκοπίμως δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία, αλλά τα θύματα της προγραμματισμένης πείνας υπολογίζεται ότι έφτασαν τα 7,5 εκατομμύρια).
Η «ελληνική επιχείρηση» της NKVD
Στα μέσα της δεκαετίας του ’30, αρχίζουν οι διώξεις συγκεκριμένων εθνοτικών ομάδων, μεταξύ αυτών και των Ελλήνων. Οι διώξεις παίρνουν μορφή πογκρόμ κατά τα έτη 1937-1938. Η «ελληνική επιχείρηση», με την υπ’ αριθμόν 50215 ντιρεκτίβα της NKVD, άρχισε στις 15 Δεκεμβρίου 1937. Τα πρώτα θύματα ήταν η ηγεσία της ελληνικής μειονότητας, επιφανή στελέχη ελληνικών συλλόγων, ιερείς, δάσκαλοι, συγγραφείς κ.λπ. Μεταξύ αυτών ήταν και πολλοί κομμουνιστές, αλλά αυτό δεν τους έσωσε. Αρκούσε ότι ήταν Έλληνες. Σύμφωνα με μαρτυρία επιζώντος: «Πρώτα συνέλαβαν τους Πόντιους κομμουνιστές. Τους έβαζαν τα χέρια στη μέγγενη και τους έλεγαν: εσείς κάνετε τους κομμουνιστές για να δίνετε μυστικά στην Ελλάδα». Η συνήθης κατηγορία ήταν «συμμετοχή σε παράνομη ελληνική εθνικιστική οργάνωση που στόχευε στη διάλυση της ΕΣΣΔ και στη δημιουργία ανεξάρτητης ελληνικής δημοκρατίας στη Ν. Ρωσσία». Στη συνέχεια, οι διώξεις επεκτάθηκαν και στον υπόλοιπο πληθυσμό. Συνολικά, υπολογίζεται ότι οι Έλληνες θύματα αυτής της περιόδου (που είτε εκτελέστηκαν είτε πέθαναν στα Γκούλαγκ) ήταν γύρω στις 40.000!
Μαρτυρίες επιζώντων
Ιδού κάποιες μαρτυρίες διασωθέντων, που παρουσιάζονται στο πολύ καλό βιβλίο «Ποντιακός Ελληνισμός – Από τη γενοκτονία και το σταλινισμό στην περεστρόϊκα»:
Μαρτυρία 1η : «Ο Στάλιν έδωσε διαταγή το 1936 να φυλακίσουν όλους τους Έλληνες που ήταν πάνω από 18 ετών. Αυτό έγινε μόνο για τους Έλληνες. Είτε ήσουν κομμουνιστής είτε φασίστας, σε παίρνανε. Ήταν εντολή του Στάλιν να κλείσουν κάθε Έλληνα μεγαλύτερο των 18 ετών στις φυλακές, για να εξαλειφθεί το ελληνικό γένος. Αυτό ονομάζεται γενοκτονία».
Μαρτυρία 2η: Το 70% των Ελλήνων του Κουμπάν εκτελέστηκαν. Όπως μας κυνήγησε ο Τοπάλ Οσμάν στον Πόντο, έτσι μας κυνήγησαν κι εκεί. Μετά τους τουφεκισμούς πέθαιναν πολλά γυναικόπαιδα από πείνα. Γιατί όταν σκοτώνουν τον πατέρα που τρέφει την οικογένεια, είναι εύκολο να χαθεί κι η οικογένεια».
Μαρτυρία 3η: «Το 1938 μας φόρτωσαν σε 90 βαγόνια, 25.000 άτομα και μας πήγαν 1.500 χιλιόμετρα από το Γκόρκι, στη Σιβηρία. Εκεί ήταν δάση. Μας έβγαλαν, ανοίξαμε δρόμο και φτάσαμε σε μια πεδιάδα. Εδώ θα μείνετε, μας είπαν. Μέσα στο δάσος, δίχως σπίτια, δίχως τίποτα, μέσα στο χιόνι. Εκεί δουλεύαμε. Κόβαμε ξύλα και τα στοιβάζαμε. Γύρω μας ήταν φαντάροι με αυτόματα. Έτσι, σε έξι μήνες, από 25.000 έμειναν 600. Ήθελαν να μας εξοντώσουν!».
Απολογισμός: 50.000 νεκροί
350.000 εκτοπισμένοι!
Το τρίτο κύμα διώξεων κατά των Ελλήνων, ήταν το 1942, κατά την προέλαση των Γερμανών. Χιλιάδες Έλληνες –κυρίως της Κριμαίας- εκτοπίζονταν στα ανατολικά (Καζαχστάν), γιατί θεωρήθηκαν «μελλοντικοί πιθανοί συνεργάτες των Γερμανών». Μετά την υποχώρηση των Γερμανών από τα σοβιετικά εδάφη (1944), άρχισαν νέες διώξεις κατά των Ελλήνων (και των υπολοίπων μη σλαβικών λαών) της Κριμαίας, για «συνεργασία με τους κατακτητές». Ακολούθως, οι Έλληνες οδηγήθηκαν στις άνυδρες στέπες του Ουζμπεκιστάν και του Καζαχστάν. Επίσης, με ειδικό διάταγμα της 20ης Οκτωβρίου 1944, άλλαξαν όλα τα ελληνικά τοπωνύμια στην Κριμαία, για να σβήσει για πάντα κάθε ανάμνηση της εκεί παρουσίας των Ελλήνων. Το 1949, μετά την ήττα των κομμουνιστοσυμμοριτών στην Ελλάδα, οι Έλληνες της ΕΣΣΔ θεωρήθηκαν συλλήβδην «εν δυνάμει πράκτορες του εχθρού» και όσοι είχαν μείνει στις εστίες τους από τις προηγούμενες διώξεις (στις περιοχές του Καυκάσου), πήραν το δρόμο της εξορίας, κυρίως στο Καζαχστάν. Σύμφωνα με την «Επιτροπή για την Αποκατάσταση των Δικαιωμάτων των Ελλήνων της ΕΣΣΔ», που συστήθηκε στα χρόνια του Γκορμπατσόφ, ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων που εκτοπίστηκε τη δεκαετία του ’40 είναι 350.000, ενώ τα θύματα περί τους 50.000!
ΚΚΕ: Έφταιγαν τα… θύματα!
Σύμφωνα με το «τιμημένο» ΚΚΕ, οι ίδιοι οι Έλληνες ευθύνονταν για την τύχη τους! Το ακούσαμε πέρυσι σε τηλεοπτική εκπομπή από τον Μαΐλη, το είδαμε γραμμένο και παλιότερα, δια χειρός του τότε Γ.Γ. του ΚΚΕ, Γρ. Φαράκου, στο περιοδικό «Ταχυδρόμος»: «Ύστερα από το 1935, ο Στάλιν είχε ξεκινήσει τις εκκαθαρίσεις μεγάλων εθνικών ομάδων, όπως οι Γερμανοί, οι Πολωνοί κ.λπ. και γενικά όσων θεωρείτο ότι έβαζαν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια της ΕΣΣΔ σ’ έναν επερχόμενο πόλεμο. Παράλληλα, είχε ξεκινήσει και η αποκουλακοποίηση της χώρας. Οι Έλληνες εκείνης της περιόδου, διέθεταν και τα δύο στοιχεία που βρίσκονταν υπό διωγμό. Ήταν μια εθνική ομάδα που στην πλειοψηφία είχαν αρνηθεί να πάρουν τη σοβιετική υπηκοότητα, είτε για να αποφύγουν τη στράτευση είτε για λόγους εθνικής ταυτότητας, κι έτσι συνεπώς ήταν αρκετές χιλιάδες πολίτες που δεν ήθελαν να σοβιετικοποιηθούν. Από την άλλη, οι Έλληνες είχαν διατηρήσει συνήθειες που η τότε σοβιετική διακυβέρνηση απέδιδε στους Κουλάκους. Κατείχαν δηλαδή εκτάσεις γης, συνήθιζαν να έχουν δούλους κ.λπ. Η κατηγορία που αποδόθηκε τότε, ότι προετοίμαζαν τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους, ίσως να μην ήταν μόνο ένα εφεύρημα της NKVD. Πολλοί Έλληνες της περιόδου εκείνης βρέθηκαν εξ’ ανάγκης εγκατεστημένοι στην ΕΣΣΔ, όπως π.χ. οι Πόντιοι που κατέφυγαν εκεί για να γλυτώσουν από τις τουρκικές διώξεις και παρά τις προσπάθειες των Σοβιετικών, που τους τύπωσαν ειδικά βιβλία για τα δημοτικά, δε θέλησαν να ενσωματωθούν στον σοβιετικό τρόπο ζωής. Η στάση αυτή των Ελλήνων ευθύνεται και για τους εκτοπισμούς της περιόδου 1942-1944 από την Κριμαία, αφού αρκετοί Έλληνες δε δίστασαν να συνεργαστούν με τους Γερμανούς, όταν αυτοί επέλαυναν στην ΕΣΣΔ».
Τιμή στα θύματα από το αυριανό εθνικό κράτος!
Εξοντώθηκαν, λοιπόν, χιλιάδες συμπατριώτες μας στην ΕΣΣΔ, κι άλλοι φυλακίστηκαν και εξορίσθηκαν, μόνο και μόνο επειδή ήταν Έλληνες! Αλλά αυτό δεν το ξέρουν οι σημερινοί Έλληνες! Σήμερα, το ελληνικό κράτος οφείλει κατ’ αρχάς να ενημερώσει τον ελληνικό λαό -και κυρίως την νεολαία-, οφείλει να καθιερώσει «Ημέρα Γενοκτονίας», να αναγείρει μνημεία, να οργανώσει εκδηλώσεις τιμής και μνήμης, να συνδράμει στην συγγραφή βιβλίων που θα αναδεικνύουν το θέμα και να τιμήσει την θυσία όλων αυτών των Ελλήνων, με κάθε δυνατό τρόπο. Βεβαίως, το να ζητούμε απόδοση τιμών στα συγκεκριμένα θύματα από τους θιασώτες του «συνωστισμού» και του αριστερισμού, καθώς και από τους συνοδοιπόρους τους, είναι σαν να ζητούμε καλλιγραφία από της μυλωνούς τον… Αυτά μπορεί να τα κάνει -και θα τα κάνει!-, μόνο η αυριανή εθνική κυβέρνηση της Χρυσής Αυγής!
