Γιατί πολεμάμε στη Συρία - του Alexander Dugin

Στις 31 Οκτωβρίου 2015, ένα ρωσικό επιβατικό αεροσκάφος τύπου Airbus A321, εκτελώντας πτήση τσάρτερ με αριθμό 7K9268, από το αιγυπτιακό θέρετρο του Σαρμ ελ - Σέιχ στην Αγία Πετρούπολη, συνετρίβη στη χερσόνησο του Σινά. Και οι 224 επιβαίνοντες σκοτώθηκαν. Σχεδόν όλοι ήταν Ρώσοι πολίτες. 

Η πτήση του αεροπλάνου διήρκεσε μόλις είκοσι λεπτά πριν συντριβεί. Η ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση ISIS ανέλαβε την ευθύνη για τη συντριβή αμέσως μετά την καταστροφή. “Οι στρατιώτες του Χαλιφάτου κατάφεραν να καταρρίψουν ένα ρωσικό αεροσκάφος στην επαρχία του Σινά”, δήλωσε η ISIS. Σκοτώθηκαν πάνω από 220 “σταυροφόροι”. Η επίθεση ήταν μια πράξη εκδίκησης εναντίον της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία. Ξένοι εμπειρογνώμονες έκριναν ότι δεν υπήρξε πλήγμα, αλλά ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι μία βόμβα που εξερράγη εντός του αεροσκάφους προκάλεσε τη συντριβή. 

Η τρομοκρατική οργάνωση του “Ισλαμικού Χαλιφάτου” έχει ήδη κηρύξει τον πόλεμο στην Ρωσία από το περασμένο έτος. Ως τρομοκρατική οργάνωση, το ISIS σκοτώνει αμάχους και απολαμβάνει τον θάνατό τους. Ο θάνατος των αμάχων είναι η ουσία της τρομοκρατίας. 

Οι τρομοκράτες σκοτώνουν αθώα θύματα προκειμένου να επιτύχουν έναν πολιτικό στόχο. Αυτό αντιστοιχεί επίσης στη φύση του “Ισλαμικού Χαλιφάτου”, που δεν έχει καμία σχέση με το Ισλάμ. Εξάλλου, ο θάνατος αθώων αμάχων είναι απαράδεκτος για κάποιον πιστό Μουσουλμάνο. Ωστόσο, ο θάνατος αμάχων είναι η τιμή που η Ρωσία θα πρέπει να πληρώσει σήμερα και, πιθανότατα, στο μέλλον, για τη στρατιωτική βοήθειά της προς τη Συρία. Οι τρομοκράτες του ISIS βλέπουν όλους τους Ρώσους ως εχθρούς, και όχι μόνο τους στρατιωτικούς. Σε ορισμένες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, συγκεκριμένοι δυτικοί σχολιαστές εξέφρασαν ανοιχτά τη χαρά τους σχετικά με το αεροπορικό δυστύχημα. 

Γιατί, όμως, η Ρωσία παρέχει στρατιωτική βοήθεια στη Συρία; Πρώτον, πρόκειται για μία γεωπολιτική σύγκρουση. Το μέτωπο μεταξύ “Ατλαντικιστών” και “Ευρασιατιστών” μαίνεται στη Συρία. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ένα πολιτικό κενό δημιουργήθηκε στην Ανατολή και στη Μέση Ανατολή. Εκεί, οι ΗΠΑ ακολουθούν ένα σχέδιο που επικεντρώνεται στην καταστροφή των εθνών – κρατών, γνωστό και ως “Greater Middle East Project”. Έχουν καταστρέψει ακόμη και κράτη που ήταν περισσότερο ή λιγότερο πιστά στην πολιτική της Ουάσινγκτον. Οι ΗΠΑ δημιουργούν χάος για να προβάλλουν τον εαυτό τους ως ηγεμονική δύναμη. 

Στη δεκαετία του '90 η Ρωσία ήταν αδύναμη και δεν αντέδρασε, αλλά από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 άρχισε να ανακάμπτει σιγά - σιγά. Σήμερα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν αποφάσισε να αντιταχθεί ενεργά στην πολιτική των ΗΠΑ που φέρνει το χάος στη Μέση Ανατολή. Η στρατιωτική βοήθεια της Ρωσίας κατά της τρομοκρατίας στη Συρία μπορεί να θεωρηθεί ως πράξη της Ευρασιατικής γεωπολιτικής. Η Συρία βρίσκεται στο κέντρο της μάχης μεταξύ των εκπροσώπων μίας μονοπολικής (ΗΠΑ) και μίας πολυπολικής (Ρωσία) παγκόσμιας τάξης. 

Όμως, πέρα από αυτό, θα πρέπει να αντιληφθούμε το “Ισλαμικό Χαλιφάτο” ως μία άμεση απειλή για τη Ρωσική Ομοσπονδία. Αυτή η τρομοκρατική οργάνωση είναι ένα προϊόν της αμερικανικής πολιτικής, που δημιουργήθηκε για να διαδώσει το χάος ώστε να προσφέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανά πάσα στιγμή, ένα πάτημα για τη δική της στρατιωτική επέμβαση, όπως μπορούμε να δούμε από το παράδειγμα της Συρίας. 

Ωστόσο, το ISIS είναι παρών όχι μόνο στο Ιράκ και στη Συρία, αλλά και στην Κεντρική Ασία. Τρομοκρατικές συμμορίες, οι οποίες έχουν τους ίδιους χορηγούς και την ίδια ιδεολογία με το “Ισλαμικό Χαλιφάτο”, είναι επίσης ενεργές στο Αφγανιστάν, στο Τατζικιστάν και στο Ουζμπεκιστάν κοντά στα ρωσικά σύνορα. Οι ομάδες αυτές λειτουργούν επίσης στο Βόρειο Καύκασο, εντός της ίδιας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι πρόκειται για προσπάθεια δημιουργίας χαοτικών συνθηκών. 

Η λογική πίσω από τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση είναι, επομένως, σαφής. Αν δεν περιορίσουμε την τρομοκρατία στη Συρία, την οποία δημιούργησαν και υποστηρίζουν οι ΗΠΑ, θα πρέπει σύντομα να παλέψουμε στα δικά μας σύνορα, ακόμη και μέσα στη δική μας γη. Η Συρία είναι η εξωτερική γραμμή της άμυνάς μας. Η επόμενη γραμμή βρίσκεται στο έδαφος της Ευρασιατικής Ένωσης, ακόμη και εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας. 

Επιπλέον, η ρωσική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, σε αντίθεση με την αμερικανική “εκστρατεία ενάντια στην τρομοκρατία” είναι απολύτως νόμιμη. Η Μόσχα συνεργάζεται στενά με τη Δαμασκό, καθώς η νόμιμη συριακή κυβέρνηση ζήτησε επίσημα την υποστήριξη της Ρωσίας. Η ρωσική πολεμική αεροπορία συνεργάζεται με τον συριακό στρατό, ενώ οι υπό αμερικανική ηγεσία επιθέσεις λαμβάνουν χώρα ενάντια στη θέληση και παρά τις διαμαρτυρίες της κυβέρνησης της Συρίας. Ο Δρ. Μπασάρ αλ Άσαντ είναι ο νόμιμος και εκλεγμένος Πρόεδρος της Συρίας, που υποστηρίζεται από περισσότερο από το 50 τοις εκατό του πληθυσμού της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι στη Συρία παλεύουμε μαζί με τους συμμάχους μας ενάντια στην επέκταση του “Ισλαμικού Χαλιφάτου”. 

Πρέπει να έχουμε κατά νου τι θα σηματοδοτούσε ενδεχόμενη ολική κατάρρευση της Συρίας. 

Θα προκαλούσε αυτόματα την κατάρρευση όλων των άλλων μουσουλμανικών κρατών της περιοχής, ακόμη και μέχρι τη Βόρεια Αφρική θα επικρατούσε το χάος, όπως έχουμε ήδη δει στη Λιβύη. Μπορούμε, λοιπόν, να μιλάμε για μία αλυσιδωτή αντίδραση ή ένα φαινόμενο ντόμινο σε περίπτωση κατάρρευσης της Συρίας. Αυτό, με τη σειρά του, θα σήμαινε ότι εκατομμύρια προσφύγων και μεταναστών θα μετακινούνταν προς την Ευρώπη, διότι δεν θα υπάρχει πλέον μέλλον γι' αυτούς τους ανθρώπους στο απόλυτο χάος. 

Το χάος που δημιούργησαν οι ΗΠΑ, λοιπόν, κατευθύνεται όχι μόνο ενάντια στη Μέση Ανατολή και στην Κεντρική Ασία, αλλά και κατά της Ευρώπης. Όσο περισσότερο χάος και αταξία επικρατεί στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, τόσο περισσότεροι μετανάστες θα έρχονται στην Ευρώπη. Αυτό, με τη σειρά του, θα οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση των κοινωνικών υποδομών και, ως εκ τούτου, στην πολιτική παράλυση της ευρωπαϊκής ηπείρου. Και εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι χιλιάδες τρομοκράτες εισρέουν στην Ευρώπη μέσα από τα κανάλια διακίνησης μεταναστών. Σε περίπτωση που συνεχιστεί αυτή η τάση - και έχουμε στο μέλλον δέκα, είκοσι ή ακόμα και τριάντα εκατομμύρια μετανάστες - αυτό θα σήμαινε πραγματικά το τέλος της Ευρώπης. Η ευρωπαϊκή ήπειρος δεν θα “εξισλαμιστεί” per se, ούτε θα δημιουργηθεί “Χαλιφάτο”, αλλά η Ευρώπη θα βυθιστεί στο απόλυτο χάος. 

Σήμερα, η Ρωσία μάχεται εναντίον αυτής της εξέλιξης, κάτι που είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης, καθώς και η Ρωσία χρειάζεται την Ευρώπη και η Ευρώπη χρειάζεται τη Ρωσία. Η κατάρρευση της Ευρώπης θα είναι άσχημη για τη Ρωσία, και το ίδιο ισχύει αντιστρόφως, ακόμα κι αν δεν αναγνωρίζεται από πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις σήμερα, οι οποίες ενεργούν ενάντια στα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Εκτός αυτού, υπάρχει επίσης κάποια ιστορική συνέχεια: Στο παρελθόν, η Ρωσία είδε την Ευρώπη ως ασπίδα ενάντια στον τουρκικό επεκτατισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. 

Με την Ευρώπη να βυθίζεται στο χάος, αυτομάτως, απειλούνται τα δυτικά και νότια σύνορα της Ρωσίας. Ως εκ τούτου, η προστασία της Ευρώπης είναι προς το συμφέρον της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Για να διαφυλαχθεί η Ευρώπη από την πτώση στο χάος, η σημερινή Ρωσία είναι η ασπίδα της ευρωπαϊκής ηπείρου. 

Επομένως, η Ρωσία αγωνίζεται στη Συρία σε διάφορα επίπεδα: Μαχόμαστε ενάντια στις παγκόσμιες ηγεμονικές φιλοδοξίες των ΗΠΑ, προστατεύουμε τα δικά μας εθνικά συμφέροντα και την ασφάλεια της Ευρασίας πολεμώντας τον εχθρό προτού να έρθει σ' εμάς, διαφυλάττουμε την Ευρώπη από την πτώση διότι μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν επιβλαβής και για εμάς. 

Δημοσιεύτηκε στο γερμανικό περιοδικό ZUERST!

Μετάφραση/ απόδοση από την αγγλική, 

του Κ. Παπαδόπουλου

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΜΕΙΣ

Είμαστε περίεργοι άνθρωποι εμείς. Έχουμε ένα δικό μας τρόπο λειτουργίας. Μια δικιά μας λαβυρινθική σκέψη. Μας καταδιώκουν σαν στοργικές ερινύες, θύμησες από παλαιότερες ζωές…

Από τότε που βγαίναμε αθόρυβα από την κοιλιά του αλόγου και παραδίδαμε τη περήφανη Τροία στη πνοή του θανάτου.

Από τότε που μάτωναν τα πόδια μας στο γρήγορο περπάτημα, για να φθάσουμε εγκαίρως στις Θερμοπύλες.

Από τότε που φιλούσαμε τις γυναίκες μας στο μέτωπο και τις διώχναμε στη Ρόδο, αλλά εμείς μέναμε στα τείχη, ντυμένοι στη Πορφύρα και γινόταν η ζωή μας ένα με τη μαρμαρωμένη πέτρα της πολεμίστρας.

Από τότε που κραδαίνοντας το ξίφος και χρησιμοποιώντας την πιστόλα σα ρόπαλο, πέφταμε δίπλα στον Δικαίο. 

Από τότε που ξεψυχούσαμε στο λασπωμένο, χιονισμένο χαράκωμα, με την ταινία στο βραχίονα που έγραφε 

«Τιμή μας η Πίστη μας».

Ναι, έχουμε περίεργο, παράξενο τρόπο λειτουργίας. Μας έλκει ο κίνδυνος. Μας προκαλεί ο υπεράριθμος εχθρός. Ψάχνουμε εκείνο τον αντίπαλο που θα μας προσφέρει έναν καλό θάνατο. Άξιο του Αίματος και της Υστεροφημίας μας. Αντιπαθούμε την ηρεμία και την ησυχία.

Είμαστε πουλιά της καταιγίδας. Απροσάρμοστα και ανυπάκουα. Κι όμως.. θαυμάζουμε το υπέροχο χρώμα ενός λουλουδιού. Αγαπάμε τη μυρωδιά του δάσους και το χάδι της θάλασσας. Λατρεύουμε το ίδιο την Ανατολή αλλά και τη Δύση του ζωοδότη Ήλιου. Δεν λυγίζουμε, αλλά κλαίμε σα μικρά παιδιά, μπροστά στη προδοσία. Θρηνούμε για τον χαμένο σύντροφο που ξέπεσε τόσο για να προδώσει.

Πολλές φορές αργούμε να αντιδράσουμε. Αλλά όταν έρθει η ώρα είμαστε ασταμάτητοι. Ανεχόμαστε καρτερικά την αδικία, ελπίζοντας να συνετιστεί ο άδικος. Αλλά όταν έρθει η ώρα για δικαιοσύνη, είμαστε τυφλοί κι άκαρδοι.

Εμείς χτίσαμε μαρμάρινους ναούς, εμείς χτίσαμε καράβια, χτίσαμε πολιτισμό, νόμους, αρμονία. Εμείς και τα γκρεμίσαμε. Εμείς και θα τα ξαναχτίσουμε. 

Είμαστε θορυβώδεις και καβγατζήδες σαν το Διόνυσο. 

Είμαστε ρομαντικοί και ονειροπόλοι σαν τον Ορφέα. Είμαστε ηρωικοί σαν τον Πρωτεσίλαο και πολεμιστές σαν τον Αχιλλέα. 

Είμαστε εμείς που σταθήκαμε όρθιοι μπροστά στις προκλήσεις, και στις κακουχίες. Νικήσαμε Βάρβαρους, Πέρσες, Ρωμαίους, Γαλάτες, Φράγκους, Τούρκους, Βούλγαρους, Αλβανούς, Ιταλούς, Γερμανούς, Εγγλέζους.

Είμαστε εμείς που, σε όλο, μα όλο το πλανήτη, φυτέψαμε κληρονομιά, πολιτισμού, μόρφωσης κι ανθρωπισμού. Είμαστε περίεργοι άνθρωποι. Βλέπετε δεν ονειρευόμαστε μόνο το βράδυ, στον ύπνο. Ονειρευόμαστε κυρίως ξύπνιοι. Κι όποιος ονειρεύεται ξύπνιος, είναι επικίνδυνος άνθρωπος..

Πηγή:myrmithonas.blogspot.gr

ΑΝΑΛΥΣΗ: Η επιτυχία του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία και η επερχόμενη κυριαρχία της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα

Διεξήχθη ο πρώτος γύρος των περιφερειακών εκλογών στην Γαλλία, όπου το Εθνικό Μέτωπο κατάφερε μία μεγάλη νίκη τόσο ενάντια στους σοσιαλιστές του Ολάντ, όσο και ενάντια στους «συντηρητικούς» του Σαρκοζί. Συγκεκριμένα, το κόμμα Λεπέν προηγείται σε 6 από τις 13 περιφέρειες της χώρας, με ποσοστό που αγγίζει το 30%. Το κόμμα Ολάντ έχει καταποντιστεί όντας τρίτο με πολύ μεγάλη διαφορά από το δεύτερο. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι με το πέρας της διαδικασίας έπεσαν και οι μάσκες των «ψευτοδημοκρατών» στη Γαλλία, αφού το Σοσιαλιστικό Κόμμα ανακοίνωσε ότι αποσύρει τους υποψηφίους του από τις περιοχές που το Εθνικό Μέτωπο έχει τα υψηλότερα ποσοστά με σκοπό οι κεντροαριστεροί να ψηφίσουν... Σαρκοζί!

Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση του γραμματέα του κόμματος Ζαν-Κριστόφ Καμπαντελίς, έλεγε: "Στις περιοχές που κινδυνεύουν από το Εθνικό Μέτωπο όπου η αριστερά δεν ξεπερνά τη δεξιά, το Σοσιαλιστικό Κόμμα αποφασίζει να συγκροτήσει ρεπουμπλικανικό φράγμα ιδιαίτερα στο Νορ-Πα-ντε-Καλέ-Πικαρδία και στην Προβηγκία-Αλπεις-Κυανή Ακτή...Επί πέντε χρόνια, οι σοσιαλιστές δεν θα έχουν έδρες στις περιοχές αυτές". Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της ανοησίας και της αντιδημοκρατικότητας που χαρακτηρίζει τους ταγούς του «δημοκρατικού τόξου» ανά την Ευρώπη, αξίζει να αναφερθούμε και στο tweet του Ευρωβουλευτή του Σύριζα, Δημήτρη Παπαδημούλη, αμέσως μετά το γαλλικό εκλογικό αποτέλεσμα και μόλις ένα μήνα μετά το μακελειό στο Παρίσι. Ο Παπαδημούλης, λοιπόν, χαρακτήρισε με πιο μελανά χρώματα την νίκη του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία από ότι το τρομοκρατικό ισλαμικό χτύπημα στην πρωτεύουσα της ίδιας χώρας. Ιδού τι έγραψε: «"Μαύρη Κυριακή" για τη Γαλλία. Η πρωτιά της ακροδεξιάς Λεπέν,είναι ηχηρό πανευρωπαϊκό σήμα κινδύνου για τη δημοκρατία κ τη κοινωνική συνοχή». Κάθε άλλο σχόλιο περισσεύει!

H οικονομική ιστοσελίδα Bankingnews δημοσιεύει μία ενδιαφέρουσα ανάλυση σχετικά με τις χθεσινές περιφερειακές εκλογές της Γαλλίας. Το κεντρικό νόημα αφορά την επερχόμενο άνοδο και κυριαρχία του Λαϊκού Συνδέσμου στην Ελλάδα, που καθυστέρησε λόγω του "άθλιου κατασκευάσματος Σαμαρά και της προπαγάνδας σπίλωσης του εθνικιστικού χώρου" (αυτές ακριβώς τις φράσεις χρησιμοποιεί ο εύστοχος αρθρογράφος κρίνοντας το νομικό έκτρωμα της "εγκληματικής οργάνωσης"). 

Εδώ οφείλουμε μία σημαντική παρατήρηση: η Μαρίν Λεπέν συμβιβάστηκε με το Σύστημα για να επιτύχει υψηλά εκλογικά ποσοστά. Συνεργάστηκε με τον εβραϊκό παράγοντα, έκανε ακόμα και προεκλογικές διαφημίσεις εμφανίζοντας έγχρωμους μετανάστες ως ψηφοφόρους της και ενέκρινε τις δημόσιες εμφανίσεις ομοφυλόφιλων στελεχών της. Τέλος, διέγραψε τον πατέρα της Ζαν Μαρί Λεπέν από το Εθνικό Μέτωπο, αποκηρύσσοντας έτσι τη μεγαλύτερη Νίκη που έχει πετύχει εθνικιστικό Κίνημα στην Ευρώπη. Ο Λεπέν είχε περάσει στο δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών το 2002 και δεν κατάφερε να νικήσει, γιατί όλο το Σύστημα ενώθηκε εναντίον του, με αποτέλεσμα ακόμα και οι κομμουνιστές να ψηφίσουν τον Σιράκ. Το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν έχει ήδη κριθεί από εμάς, που επιλέξαμε τον δρόμο του ασυμβίβαστου εθνικιστικού αγώνα ενάντια στο διεφθαρμένο διεθνές σύστημα εξουσίας. 

Ακολουθεί η ανάλυση του Bankingnews:

Η νίκη της ακροδεξιάς στην Γαλλία και η άνοδος της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα – Το μέλλον ευνοεί τον εθνικισμό

Η Ευρώπη, η κοινωνία της Ευρώπης αλλάζει... αποδέχεται τις εθνικιστικές ιδέες! Η μεγάλη νίκη του εθνικού μετώπου, της ακροδεξιάς στην Γαλλία στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών καταδεικνύει την μεταστροφή της κοινωνίας. Η αριστερή προπαγάνδα που κυριάρχησε για πολλά χρόνια στην Ευρώπη ότι η ακροδεξιά είναι φασίστες και η αριστερά τα αγγελούδια της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης ξεθωριάζει. Το ακραίο τρομοκρατικό χτύπημα από ψυχικά άρρωστους τζιχανιστές στο Παρίσι και το δράμα της μεταναστευτικής ροής που προσεγγίζει το 1 εκατ. στην Ευρώπη και περίπου 700 χιλιάδες στην Ελλάδα, έχουν ισχυροποιήσει το Εθνικό κόμμα της Γαλλίας και πλέον αποτελεί το βασικό πυλώνα πολιτικής. 

Οι εθνικιστές στην Γαλλία κερδίζουν την κοινωνία όχι μόνο λόγω συγκυρίας. Η Ευρώπη, η κοινωνία της Ευρώπης αλλάζει. Αποδέχεται τις εθνικιστικές ιδέες, κατανοεί ότι οι αναφορές με φασισμού που τις προσέδιδε η αριστερά είναι κατασκεύασμα, παρωχημένες ιδεοληψίες. Η δύναμη του εθνικισμού θα ενταθεί στην Ευρώπη. Το ερώτημα είναι ποιος θα είναι ο ρόλος της Χρυσής Αυγής σε αυτή την κοινωνική μεταστροφή. 

Στην Ελλάδα λόγω του άθλιου κατασκευάσματος Σαμαρά και της προπαγάνδας σπίλωσης του εθνικιστικού χώρου η Χρυσή Αυγή ενώ ξεκίνησε με μια εντυπωσιακή δυναμική, καθηλώθηκε σε ποσοστά ωστόσο ακόμη κρατάει την τρίτη θέση μεταξύ των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα.  Οι Έλληνες είναι και πατριώτες και εθνικιστές, αρχίζουν να κατανοούν ότι όλη αυτή η αριστερή προπαγάνδα δεν απέδωσε περί φασιστών και αρχίζουν να κατανοούν την εθνικιστική ιδεολογία.  Είναι όμως αλήθεια ότι η Χρυσή Αυγή λόγω των δικαστικών εμπλοκών βρίσκεται καθηλωμένη ενώ θα μπορούσε να βρίσκεται στο 12% ή 15%. 

Για την Χρυσή Αυγή η περίοδος όπου διεξάγεται η δίκη θα είναι περίοδος λύτρωσης καθώς η ηγεσία θα αθωωθεί όπως και η καθολική πλειοψηφία των εμπλεκομένων. Η αριστερή προπαγάνδα έχει χάσει την διεισδυτικότητα της στην κοινωνία άπαξ και εφαρμόζει πιστά το μνημόνιο, άπαξ και σύρθηκε και διασύρθηκε με την πολιτική και στρατηγική υποτέλειας.  Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπικά έχει πέσει πολύ και ελλείψει σοβαρού πολιτικού αντιπάλου κρατάει ακόμη τα ηνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο εκφραστής της αριστεράς αλλά ο γνήσιος εκφραστής του τρίτου μνημονίου και η εξέλιξη αυτή – που είναι αντικειμενική πραγματικότητα – έχει ξεθωριάσει την αριστερή ιδεολογία. 

Οι δραματικές εξελίξεις με τις προσφυγικές ροές και τους μετανάστες και λαθρομετανάστες έχουν συγκλονίσει την κοινή γνώμη αλλά όλοι γνωρίζουν και αναγνωρίζουν το λάθος. Αντί η Ευρώπη και οι ΗΠΑ και η Ρωσία να δώσουν την μάχη της παραμονής των εκατομμυρίων πολιτών της Συρίας ή του Ιράκ στις χώρες τους επέτρεψαν να εξαπλωθεί η τρομοκρατία του ισλαμικού κράτους, ψυχικά άρρωστων ανθρώπων που επικαλούνται το Ισλάμ.  Δεν είναι τίποτε άλλο από κοινοί εγκληματίες. 

Ακόμη και στην διαχείριση του προσφυγικού η Ελλάδα τα έκανε θάλασσα αν και – σε κάποιο βαθμό δεν έχει πλήρη ευθύνη –  Η Τουρκία πήρε 3 δισεκ. και η Ελλάδα πήρε 30 εκατ.  Η ΕΕ θεωρεί την Τουρκία υποψήφια για την ενταξιακή πορεία και την Ελλάδα την θεωρούν παρία.  Η αριστερή πολιτική σε όλους τους τομείς ακόμη και σε αυτούς του κοινωνικού κράτους έχει αποτύχει, δεν μπορεί να είναι επιτυχία οι χιλιάδες πρόσφυγες στο Πεδίον του Άρεως. 

Για την Χρυσή Αυγή λοιπόν υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να αναδείξει τις ιδέες της αλλά η δικαστική απόφαση της αθώωσης θα είναι το εφαλτήριο για την δυναμική επανάκαμψη.  Είναι οξύμωρο ότι πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια τους αλλά επιχορηγήσεις λαμβάνουν με μόνη εξαίρεση την Χρυσή Αυγή που δεν λαμβάνει καμία κρατική στήριξη. 

Η κοινωνία όταν διαπιστώσει ότι η Χρυσή Αυγή είναι εθνικιστές και όχι φασίστες, νεοναζιστές όπως η παρωχημένη και παρακμάζουσα αριστερή ιδεολογία τους συκοφαντεί τότε θα ξεκινήσει η πραγματική κοινωνική και εκλογική άνοδος της Χρυσής Αυγής.