«Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει
τους ουρανούς το στέμμα σου. Tο φως σου,
χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.
Πεταλούδες χρυσές οι Aμερικάνοι,
λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει
σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου»
Κ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
Προφητικά τα λόγια του ποιητή για τις ημέρες που έρχονται με την κυριαρχία του χρήματος επάνω και σε αυτή την ίδια την Ελευθερία, το υπέρτατο Ιδανικό. Όμως, ο Καρυωτάκης ήταν αριστερός, έτσι μας λέει η κόκκινη χούντα που εξουσιάζει ιδεολογικά και πολιτικά τον Λαό μας! Αριστερός και ο Καρυωτάκης και ο Κωστής Παλαμάς και ο Σικελιανός και ο Σεφέρης όλοι τους… και ποιος είναι δυνατόν να έχει αντίρρηση απ’ όλους αυτούς μέσα από τον τάφο του;
Πεταλούδες χρυσές οι αμερικάνοι που λογαριάζουν με δολάρια την ελευθερία γράφει στον στίχο του, ο Καρυωτάκης, ο οποίος βέβαια δεν είναι αριστερός και όπως γράφει το γνωστό λογοτεχνικό περιοδικό, “Οδός Πανός” στο τεύχος, που κυκλοφορεί στην σελίδα 30 και σε άρθρο του κ. Καραμολέγκου “ο Καρυωτάκης, άλλωστε, ήταν δεξιών και φιλοβασιλικών πολιτικών πεποιθήσεων”.
Μετά την εποχή του Συνταγματικού "πατριωτισμού" ζούμε τις ημέρες του "πατριωτισμού" του... χρήματος!
Την απόλυτη κυριαρχία του χρήματος και μάλιστα ενός χρήματος το οποίο δεν αντιπροσωπεύει την πραγματική οικονομία, αλλά το “παζάρι” νομισμάτων και μετοχών, επί της ελευθερίας την ζήσαμε πρόσφατα με τα όσα συνέβησαν στην Ιταλία. Στην Ιταλία όπου ο πρόεδρος Ματαρέλα αρνήθηκε κατ’ αρχάς να εγκρίνει την κυβέρνηση των πλειοψηφούντων κομμάτων προς χάριν όπως κυνικά δήλωσε του ευρώ! Το παρακάτω απόσπασμα από την δήλωσή του είναι χαρακτηριστικό:
“Είχε προκύψει πλειοψηφία της Λέγκα και των Πέντε Αστέρων. Ευνόησα την προσπάθειά τους, περιμένοντας να ολοκληρώσουν το πρόγραμμά τους και να το εγκρίνουν τα μέλη των δυο κομμάτων … Η αβεβαιότητα της στάσης μας για το ευρώ προκάλεσε συναγερμό σε ξένους και Ιταλούς επενδυτές… Έχω την υποχρέωση, βάσει του Συντάγματος, να προστατέψω τις αποταμιεύσεις των Ιταλών.”
Τελικά, ενέκρινε την κυβέρνηση των δύο αυτών κομμάτων και όλα είναι ανοικτά στο σκληρό παιχνίδι μέσα στους κόλπους της ευρωζώνης το οποίο έχει ακόμη μπροστά του πολύ δρόμο, ένα παιχνίδι το οποίο ασφαλώς και αφορά και την Πατρίδα μας. Ξεχώρισα από όσα εγράφησαν σχετικά με την στάση του Ματαρέλα το παρακάτω:
“ΝΕΑ - ΠΕΠΗ ΡΑΓΚΟΥΣΗ - ΟΙ ΔΥΟ ΣΙΚΕΛΟΙ: “Εμμέσως για την πατρίδα, δηλαδή για τους πολίτες της χώρας, μίλησε και ο Ματαρέλα στο διάγγελμά του με το οποίο ανακοίνωσε την άρνησή του να δεχθεί για υπουργό Οικονομικών έναν άνθρωπο που έχει δηλώσει την αντίθεσή του στο ευρώ. «Θεώρησα χρέος μου να προστατεύσω τις οικονομίες των Ιταλών» διευκρίνισε. Και αυτή είναι μια σύγχρονη αντίληψη για την έννοια της πατρίδας που απομακρύνει τα εθνικιστικά φαντάσματα. Διότι αναφέρεται σε ανθρώπους και όχι σε ιδεολογήματα.”
Αποκάλυψη πλήρης! Η σύγχρονη αντίληψη για την “Πατρίδα” είναι το χρήμα, οι τράπεζες και η αντίληψη αυτή απομακρύνει τα … “Εθνικιστικά φαντάσματα”! Γιατί το χρήμα είναι σύμφωνα με την αντίληψη αυτή “άνθρωποι” και το Έθνος Ιδεολόγημα! Ιδού το ιδεολόγημα της “παγκοσμιοποί- ησης” ενώπιον μας σε όλες του τις εφιαλτικές διαστάσεις.
Το χρήμα ενάντια στον εθνικό νόμο
Ο σοφός νομοθέτης της Αιώνιας Πολιτείας της Σπάρτης, ο Λυκούργος, στον περίφημο νόμο του απαγόρευσε στην Σπάρτη να υπάρχουν χρυσά και αργυρά νομίσματα. Ο Ριχάρδος Βάγκνερ στην επική τριλογία του τοποθετεί όλα τα δεινά του κόσμου στον χρυσό, στο χρήμα. Και ο προφήτης του 20ου αιώνος, ο Σπένγκλερ, βλέποντας την πορεία των πραγμάτων έγραφε στις αρχές του 20ου αιώνος:
«Οι ιδιωτικές δυνάμεις της οικονομίας επιθυμούν ανοικτούς δρόμους για την απόκτηση μεγάλων πόρων. Καμιά νομοθεσία δεν πρέπει να τους εμποδίζει στο δρόμο τους. Θέλουν να κάνουν τους νόμους οι ίδιοι, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους και για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούν το εργαλείο που οι ίδιοι κατασκεύασαν, την δημοκρατία, το επιδοτούμενο κόμμα. Ο νόμος έχει ανάγκη για ν’ αντισταθεί στην επιδρομή αυτή, από μια υψηλού επιπέδου παράδοση, η οποία αντλεί ικανοποίηση, όχι από την συσσώρευση πλούτου, αλλά από την αποστολή της αληθινής διοίκησης, πέρα και πάνω από τα πλεονεκτήματα του χρήματος. Μια δύναμη μπορεί ν’ ανατραπεί μόνο από μία άλλη δύναμη, όχι από μια αρχή, και μόνο μια δύναμη που μπορεί ν’ αντιμετωπίσει το χρήμα έχει απομείνει. Το χρήμα ανατρέπεται και καταργείται από το αίμα.» Όσβαλντ Σπένγκλερ - “Η Παρακμή της Δύσεως”
Το “Αίμα”, δηλαδή το Έθνος, η Πατρίδα, η Παράδοση ενάντια στο χρήμα και το κέρδος. Το χρήμα, που ποδηγετεί πλέον και τον νόμο, ο οποίος πρέπει να υπηρετεί το Ιδανικό του Εθνικού Κράτους και ΟΧΙ τα σάπια ιδεολογήματα μιας… παγκόσμιας κοινωνίας χωρίς ταυτότητα, χωρίς πολιτισμό, μιας απέραντης καταναλωτικής αγέλης.
Η οικονομία δεν είναι η μοίρα μας!
Τρεις περίπου δεκαετίες μετά τον Σπένγκλερ ο Ιούλιος Έβολα κρίνοντας το μεταπολεμικό παγκόσμιο γίγνεσθαι και την απάτη της δήθεν αντιθέσεως μεταξύ καπιταλισμού και μαρξισμού διαπίστωνε ότι για να αλλάξουν τα πράγματα χρειάζεται μια ολοκληρωτική απόρριψη της αρχής ότι “η οικονομία είναι η μοίρα μας” και έγραφε: “Τίποτα δεν είναι πιο προφανές από το ότι ο σύγχρονος καπιταλισμός είναι το ίδιο ανατρεπτικός όσο και ο Μαρξισμός. Η υλιστική άποψη της ζωής στην οποία και τα δύο συστήματα βασίζονται είναι πανομοιότυπη. Και των δύο τα ιδεώδη είναι ποιοτικά ίδια, οι αρχές τους συνδέονται με έναν κόσμο του οποίου το κέντρο είναι η τεχνολογία, επιστήμη, παραγωγή, «παραγωγικότητα» και «κατανάλωση». Και όσο μιλάμε μόνο για οικονομικές τάξεις, κέρδος, μισθούς και παραγωγή, και όσο πιστεύουμε ότι η ανθρώπινη πρόοδος μετράται από τον βαθμό του πλούτου ή της φτώχειας, τότε είμαστε πολύ μακριά από αυτό που είναι ουσιώδες… Η αφετηρία αντιθέτως πρέπει να είναι η ολοκληρωτική απόρριψη της αρχής που διατυπώθηκε από τον μαρξισμό και η οποία συνοψίζει την παγκόσμια ανατροπή σήμερα: Η οικονομία είναι η μοίρα μας. Πρέπει να διακηρύξουμε με ένα ασυμβίβαστο τρόπο ότι σε ένα κανονικό πολιτισμό η οικονομία και τα οικονομικά συμφέροντα-εννοούμενα σαν υλικές ανάγκες καθώς και τα λίγο ή πολύ τεχνητά συμπληρώματά τους – πάντα είχαν και πάντα θα έχουν μια δευτερεύουσα λειτουργία.”
Ασφαλώς και επιβάλλεται σε ένα Κράτος Εθνικό, μία οικονομία Εθνική, η οποία θα εξασφαλίζει στον λαό την επιβίωσή του και στο Έθνος την δυνατότητα να υπερασπιστεί την κυριαρχία του. Όμως όλα είναι μάταια και πάνε χαμένα εάν τα οικονομικά συμφέροντα και μάλιστα μιας οικονομίας επίπλαστης, όπως είναι η σύγχρονη χρηματοπιστωτική, επιβληθεί στην εθνική ανάγκη για ανάπτυξη αξιοπρέπεια και δημιουργία.
Η παγκόσμια ανατροπή σε έναν κόσμο που σαπί- ζει είναι να αρνηθείς αυτήν την ίδια την ουσία της σήψεως και της διαφθοράς, δηλαδή την κυριαρχία της ύλης επί του πνεύματος, της οικονομίας επί της πολιτικής, των αγορών απέναντι στην Λαϊκή Κυριαρχία και την Εθνική Ανεξαρτησία. Η Ελλάδα πρέπει να ζήσει, αλλά καμιά ζωή δεν έχει αξία αν είναι μια χαμοζωή μέσα στην λάσπη και στο έλεος των τοκογλύφων.
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
