Τα πρόσωπα,
οι καριέρες και η πορεία τους:
Αγγελοπούλου Κική - Αγγελική (Νομική
Αθήνας), Αντι-ΕΦΕΕ και ΠΣΚ, δημοσιογράφος πολιτικού ρεπορτάζ.
Αθανασίου
Δημήτρης (Πολυτεχνική Πάτρας), ΠΣΚ και ΚΝΕ πριν από τη μεταπολίτευση, με
αντιδικατορική δράση και ηγετική παρουσία στην Πάτρα, ως φοιτητής και ως
πολίτης. Στέλεχος του ΚΚΕ επί χρόνια, διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος και
αντιδήμαρχος Πάτρας για 12 χρόνια, ενώ είχε έντονη παρουσία και στο ΤΕΕ. Ήταν
παντρεμένος με τη σύντροφό του στους αντιδιδακτορικούς αγώνες Τζόγια Καπάτου.
Απεβίωσε.
Αθανασόπουλος Παύλος (Νομική Αθήνας), Ρήγας, ΚΚΕ εσωτ., ΕΑΡ, ΣΥΝ. Έφτασε στα ανώτατα κομματικά αξιώματα, ασχολούμενος για πολλά χρόνια με θέματα ανθρωπίνων δακαιωμάτων.
Αλαβάνος Αλέκος (Οικονομικό Αθήνας), Αντι-ΕΦΕΕ, ΠΣΚ, ΚΝΕ, ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΣΥΡΙΖΑ, Μέτωπο. Είναι ο γνωστός μας πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού, με την πολυκύμαντη (και σήμερα) πολιτική πορεία. Έχει διατελέσει ευρωβουλευτής, βουλευτής, πρόεδρος κόμματος και υποψήφιος σε δεκάδες εκλογικές αναμετρήσεις.
Αναστασάκος Γιάννης (ΕΜΠ), Δημοκρατικός Αγώνας - Ρήγας, ήταν στο Πολυτεχνείο το 1973. Για πολλά χρόνια διευθυντής εταιρείας μέτρησης τηλεθέασης, της γνωστής AGB.
Αναστασάκος Παναγιώτης (ΕΜΠ), βασικό στέλεχος του Ρήγα, στην ΕΦΕΕ μετά το 1975. Στέλεχος μεγάλης μελετητικής εταιρείας.
Ανδρεούλης Ανδρέας (ΕΜΠ), ΠΣΚ, ΚΚΕ, ΣΥΝ. Δημοσιογράφος.
Αποστολίδης Λουκάς (Νομική Αθήνας), ΠΑΣΠ, ΠΑΣΟΚ. Υπήρξε βουλευτής, υφυπουργός και μέλος του προεδρείου της Βουλής.
Αρχοντής Δημήτρης (ΕΜΠ), Αντι-ΕΦΕΕ, ΚΝΕ. Αργότερα Δήμαρχος Καρδίτσας.
Βαλαβάνη Νάντια (ΑΣΟΕΕ), αντιδακτορικός αγώνας, ΕΦΕΕ μετά το 1975, ΚΝΕ και ΚΚΕ. Αργότερα στο Νέο Αριστερό Ρεύμα και μέχρι σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ. Έχει λάβει μέρος σε δεκάδες εκλογικές μάχες.
Βερνίκος Γιώργος (Νομική Αθήνας), σοσιαλδημοκράτης, συνεργάστηκε με τον Δημοκρατικό Αγώνα και άλλα βραχύβια πολιτικά σχήματα. Συμμετείχε σε πολλές αντιδικτατορικές οργανώσεις και κινήματα. Κινείται στον ευρύτερο χώρο του ΠΑΣΟΚ και είναι επιχειρηματίας - εφοπλιστής (στον θαλάσσιο τουρισμό). Πρόεδρος της Greenpeace Ελλάδος και μέλος της διοίκησης πολλών οργανώσεων.
Βογιατζής Κώστας (ΦΜΣ Πάτρας), ψευδώνυμο «Γκάζης», Ρηγάς και ηγετικό στέλεχος στην Πάτρα. Αργότερα εντάχθηκε στο ΚΚΕ Εσωτ. και την ΕΑΡ.
Βρούτσης Νίκος (ΕΜΠ), Ρήγας (έφτασε μέχρι γραμματέας του), στην ΕΦΕΕ από το 1975 (έφτασε μέχρι αντιπρόεδρος). Στη συνέχεια ΚΚΕ Εσωτ., μετέπειτα Ανανεωτική Αριστερά, μετέπειτα ΑΚΟΑ, μετέπειτα ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα.
Γαλενιανός Τίτος (ΕΜΠ). ΠΣΚ, στην ΕΦΕΕ από το 1975, ΚΝΕ, ΚΚΕ. Ελεύθερος επαγγελματίας, αδελφός βουλευτή της ΝΔ.
Γαρπόζης Γιάννης (Οικονομικό Αθήνας), Ρήγας και ΔΑ. Κύπριος, πολέμησε και συνελήφθηκε από τους Τούρκους. Απόφοιτος μετά την απελευθέρωσή του. Μετέπειτα στην ΕΑΡ. Εκπαιδευτικός - δημοσιογράφος.
Γερανίδης Βασίλης (ΦΜΣ ΑΠΘ), αντιδικτατορική δράση, ΠΑΣΠ. Ιατροφυσικός. Διετέλεσε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Γουδέλης Τάσος (Νομική Αθήνας), αντιδικτατορική δράση, Αντι-ΕΦΕΕ και ΚΝΕ. Αποχώρησε πολύ νωρίς από το ΚΚΕ. Κριτικός κινηματογράφου, δημοσιογράφος, συγγραφέας, επιμελητής βιβλίων και δικηγόρος.
Γράψας Γιώργος, μαθητής στη δικτατορία σε νυχτερινά σχολεία, αλλά με δράση. Μεταπολιτευτικά στην ΚΝΕ, ανέβηκε όλη την ιεραρχία μέχρι που έγινε γραμματέας της το 1986. Το 1989 ήρθε σε ρήξη με το ΚΚΕ και αποχώρησε, ιδρύοντας με πολλούς πρώην ΚΝίτες το Νέο Αριστερό Ρεύμα. Οι σύντροφοί του έμειναν γνωστοί με τον χαρακτηρισμό «Γραψαίοι» από τους αντιπάλους του. Εργάτης μέχρι τέλους, απεβίωσε το 2000.
Δαμανάκης Μανώλης (Νομική Αθήνας), ΠΣΚ, ΚΝΕ, συνδικαλιστής στη σχολή του μετά τη μεταπολίτευση, ΚΚΕ. Αδελφός της Μαρίας Δαμανάκη. Δικηγόρος, εκτός πολιτικής.
Δαμιανίδη Άννα (Νομική ΑΠΘ), Ρήγας, ΚΚΕ Εσωτ. Δημοσιογράφος.
Δαμόφλη Βέρα (Φιλοσοφική Αθηνών), Αντι-ΕΦΕΕ, ΠΣΚ, με υψηλό κύρος στη Σχολή της. Δημοσιογράφος
Δημηρούλης Δημήτρης (Φιλοσοφική Αθήνας), στον Δημοκρατικό Αγώνα. Καθηγητής πανεπιστημίου.
Δημητρόπουλος Παναγιώτης (Νομική Αθήνας), ΠΣΚ, ΚΝΕ. Σπούδασε και φιλόλογος και έγινε καθηγητής πανεπιστημίου.
Διακογιάννης Γιάννης (Πολυτεχνική Πάτρας), ΠΑΣΠ, δημοσιογράφος με πολύχρονη παρουσία στα «ΝΕΑ» (ανταποκριτής, ελεύθερο, κοινοβουλευτικό, πολιτικό ρεπορτάζ). Απεβίωσε το 2006.
Διακουλάκης Νίκος (ΕΜΠ), χημικός μηχανικός, στον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς για πολλά χρόνια, προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη, ανέλαβε ειδκός γραμματέας Ανταγωνιστικότητας επί υπουργίας Χριστοδουλάκη, έχει συμμετάσχει σε κρατικές και ιδιωτικές εταιρείες και φορείς από αναρίθμητες συνδικαλιστικές θέσεις και διευθύνοντες ρόλους.
Δρόσος Γιάννης (Νομική Αθήνας), Ρήγας, στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτ. για πολλά έτη, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στην Αθήνα, σύμβουλος πολλών υπουργών του ΠΑΣΟΚ σε όλες τις περιόδους του.
Ελληνιάδης Στέλιος (Νομική Αθήνας), στέλεχος της ΑΑΣΠΕ (το 1974), από τη δικτατορία ακόμη διοργανωτής συναυλιών και στέλεχος δισκογραφικών εταιρειών. Ασχολείται επισταμένως με το λαϊκό τραγούδι (ραδιόφωνο, περιοδικά κ.λπ.).
Ευθυμίου Πέτρος (Φιλοσοφική Ιωαννίνων), ανένταχτος στη δικτατορία, ΠΑΣΠ και Νεολαία ΠΑΣΟΚ, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ για πολλά χρόνια, δημοσιογράφος και στέλεχος ΜΜΕ, υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ έως σήμερα.
Ζακυνθινός Στάθης (Φαρμακευτική), ΑΑΣΠΕ, ηγετικό στέλεχός της μεταδικτατορικά, επιστήμονας, στην ευρύτερη Αριστερά και ενεργός πολίτης στον χώρο της οικολογίας σήμερα.
Θαλασσινός Γιώργος (ΕΜΠ), Αντι-ΕΦΕΕ και ΚΝΕ, στέλεχος του «Οδηγητή» και του ΚΚΕ, αργότερα στον ΣΥΝ. Δημοσιογράφος και διευθυντικό στέλεχος σε ΜΜΕ, πρόσφατα συνιδιοκτήτης του γνωστού στα Εξάρχεια «Καφέ Φλοράλ».
Καλλιβρετάκης Λεωνίδας (Φιλοσοφική Αθήνας), ανεξάρτητος αριστερός, μετά τη δικτατορία αναδείχθηκε υποδειγματικός ερευνητής στοιχείων για χουντικούς καθηγητές. Συγγραφέας, ιστορικός, ερευνητής και διευθυντικό στέλεχος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Καλογήρου Γιάννης (ΕΜΠ), Ρήγας, ηγετικό στέλεχος, αργότερα στο ΚΚΕ Εσωτ., στην ΕΑΡ, στον Συνασπισμό, στο ΠΑΣΟΚ. Καθηγητής στο ΕΜΠ, έχει διατελέσει σύμβουλος πολλών υπουργών του ΠΑΣΟΚ, γενικός γραμματέας Βιομηχανίας και ειδικός γραμματέας Κοινωνίας της Πληροφορίας επί Σημίτη.
Καλούδης Θόδωρος (Νομική Αθήνας), ΠΑΣΠ μεταδικτατορικά αλλά ήδη εκδότης φοιτητικού περιοδικού επί χούντας. Διαγράφηκε από την ΠΑΣΠ και το ΠΑΣΟΚ αλλά εκλέχθηκε στην ΕΦΕΕ. Επανέκαμψε αργότερα στο ΠΑΣΟΚ. Γνωστός δημοσιογράφος, στέλεχος ΜΜΕ, συγγραφέας, εκδότης και επιχειρηματίας, με εμπλοκή στις μέρες Κοσκωτά.
Καλουδιώτης Δημήτρης (ΕΜΠ), ιδρυτής οργάνωσης Άκρας Αριστεράς (Προλεταριακός Αγώνας), πολλά χρόνια αργότερα εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε γενικός γραμματέας Ενέργειας, των Περιφερειών Νοτίου Αιγαίου και Ηπείρου, επί κυβερνήσεων Σημίτη. Έχει εργασθεί στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ως στέλεχος και επιχειρηματίας.
Καλφακάκου Ρία (Πολυτεχνική ΑΠΘ), Ρήγας, με έντονη αντιδικτατορική δράση και αργότερα στην ΕΦΕΕ. Στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτ., της ΕΑΡ, του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, έχει κατέβει σε πολλά ψηφοδέλτια της Αριστεράς (εκλογές, ΤΕΕ, ΠΟΣΔΕΠ κ.λπ.). Είναι καθηγήτρια στους Πολιτικούς Μηχανικούς του ΑΠΘ.
Καπάτου Τζόγια (Πολυτεχνική Πάτρας), ΚΝΕ και Αντι-ΕΦΕΕ επί δικτατορίας, ΠΣΚ αργότερα, για πολλά χρόνια στέλεχος του ΚΚΕ, με ακαδημαϊκή καριέρα στο Πανεπιστήμιο Πάτρας, σύζυγος του γνωστού αγωνιστή φοιτητή και κομμουνιστή της Πάτρας Μήτσου Αθανασίου.
Καραγκουλές Δημήτρης (Μαθηματικό Αθήνας), Αντι-ΕΦΕΕ, ΠΣΚ και ΚΝΕ, έφτασε μέχρι τα υψηλότερα κλιμάκια του ΚΚΕ, αργότερα στον ΣΥΝ, με ρόλο το ’89. Πρώην σύζυγος της Μαρίας Δαμανάκη. Από το 2000 και έπειτα επιχειρηματίας με πολλές εταιρείες και στον χώρο της ενέργειας.
Καργόπουλος Νίκος (ΦΜΣ Αθήνας), ΠΑΣΠ, μετέπειτα ΚΕ ΠΑΣΟΚ, διεγράφη και ίδρυσε μαζί με συντρόφους του το κόμμα ΑΣΚΕ, το οποίο έχει γράψει τη δική του ιστορία σε εκλογικές αναμετρήσεις και στην έντυπη επικοινωνία των θέσεών του.
Καρτερός Θανάσης (οικονομικό ΑΠΘ), ΚΝΕ, διώχθηκε από τη χούντα και αποβλήθηκε διά παντός από το ΑΠΘ, δικαιώθηκε αργότερα αλλά δεν πήρε πτυχίο! Ηγετικό στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, απ’ όπου μαζί με άλλους (Ανδρουλάκης κ.λπ.) έφυγαν, αργότερα δημοσιογράφος και διευθυντής του «Ριζοσπάστη». Στον ΣΥΝ από το 1991, εργάστηκε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και ως διευθυντής, σε διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, βασικός συντελεστής του ραδιοφώνου της Αριστεράς 105,5 ΣTO KOKKINO και πρώτος διευθυντής του από το 2006 μέχρι το 2008, διατηρεί καθημερινή στήλη στην «Αυγή».
Κατσιμάρδος Τάκης (Φιλοσοφική Αθήνας), Αντι-ΕΦΕΕ και ΚΝΕ επί χούντας, αργότερα στον Ριζοσπάστη για πολλά χρόνια, μετέπειτα στον ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ, συγγραφέας και δημοσιογράφος («Έθνος»).
Κατσίμπρη Ειρήνη (Φιλοσοφική ΑΠΘ), Αντι-ΕΦΕΕ στη δικτατορία, εκπαιδευτικός και διευθύντρια ιδιωτικού σχολείου, γνωστή συγγραφέας σχολικών βιβλίων και βοηθημάτων.
Κοντογιώργος Χρήστος (Οικονομικό ΑΠΘ), Αντι-ΕΦΕΕ και ΚΝΕ επί χούντας, ΠΣΚ, ΕΦΕΕ, αργότερα ΚΝΕ. Οικονομολόγος, ερευνητής στην Αγροτική Τράπεζα.
Κοντού Κλειώ (Φιλοσοφική Αθήνας), Ρήγας, ΚΚΕ Εσωτ. Δημοσιογράφος και μεταφράστρια.
Κοντοφακάς Δημήτρης (Οικονομικό Αθήνας), Αντι-ΕΦΕΕ και ΚΝΕ, αργότερα ΠΣΚ, έφτασε μέχρι το ανώτατο όργανο της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Οργανωτικό στέλεχος τόσο στο ΚΚΕ όσο και αργότερα στον Συνασπισμό. Οικονομολόγος, συνδικαλιστής.
Κούλογλου Στέλιος (Φαρμακευτική Αθήνας), ΑΑΣΠΕ, ανώτατο στέλεχος, αργότερα ΕΚΚΕ. Γνωστός δημοσιογράφος σε έντυπα, τηλεόραση και διαδίκτυο.
Κουμάνταρος Δημήτρης (Νομική Αθήνας), ΑΑΣΠΕ και ΕΚΚΕ, ανένταχτος αργότερα μέχρι σήμερα. Για πολλά χρόνια δημοσιογράφος (με ενασχόληση τους νέους), αποχώρησε λόγω αντίθεσης στους επιχειρηματίες τύπου. Όπως λέει, έχει εργαστεί ως πλασιέ βιβλίων, ερευνητής αγοράς πόρτα-πόρτα, παραγωγός διαφημίσεων για περιοδικό, οικοδόμος, ιδιοκτήτης του μπαρ ΤΡΑΜ, μπάρμαν, Disk Jockey.
Κούρκουλας Άλκης (Νομική Αθήνας), γνωστός δημοσιογράφος, εργάστηκε κυρίως ως ανταποκριτής στην Τουρκία, όπου συνεχίζει και σήμερα. Διώχθηκε από τη χούντα παρότι ήταν γιος του τότε υφυπουργού Παιδείας. Αδελφός της ηθοποιού και πρώην βουλευτού του ΠΑΣΟΚ Ελένης Κούρκουλα.
Κούρκουλας Ανδρέας (ΕΜΠ), Ρήγας, ενεργό στέλεχος τόσο πριν όσο και μετά τη μεταπολίτευση και καλός συνδικαλιστής. Αρχιτέκτων και καθηγητής στο ΕΜΠ αργότερα.
Κούρκουλας Δημήτρης (Νομική Αθήνας), Δημοκρατικός Αγώνας (οργάνωση του Ρήγα Φεραίου). Αργότερα ιδρυτικό στέλεχος της Πολιτικής Άνοιξης. Αδελφός των ανωτέρω. Υψηλόβαθμο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αρμόδιος σήμερα για τη διεύρυνση της ΕΕ με τις βαλκανικές χώρες και την Τουρκία.
Κουτσουμπός Θόδωρος (ΦΜΑ Αθήνας), τροτσκιστής από το αντιδικτατορικό κίνημα, ΣΦΠ και ΕΔΕ (τροτσκιστές) αργότερα, ηγετικό στέλεχος, εκδότης της εφημερίδας «Νέα Προοπτική», για πολλά χρόνια στους χώρους της ριζοσπαστικής εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (ΕΕΚ, ΜΕΡΑ κ.λπ.)
Κουφοβασίλης Πέτρος (ΑΣΚΤ), ΠΠΣΠ και αργότερα ΠΕΑΣ, ΟΜΛΕ και Μ-Λ ΚΚΕ. Γνωστός ζωγράφος (ζωγράφιζε άλλωστε και εντός φοιτητικών και κομματικών συνεδριάσεων…) και εικονογράφος, έχει υπάρξει υποψήφιος σε σχήματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Κρυστάλλης Ντάνος - Δανιήλ (ΑΣΟΕΕ), ιδρυτικό μέλος του Δημοκρατικού Αγώνα προερχόμενος όχι από τον Ρήγα αλλά από την ΕΔΑ. Γραμματέας της Νεολαίας ΕΔΑ (1976-1978). Κατά καιρούς απασχολεί την επικαιρότητα καθώς είναι, κατά δήλωσή του, πράκτορας - αναλυτής μυστικών υπηρεσιών (υπόθεση Κρυστάλλη 1986), με σκοτεινό ρόλο τότε στη δράση των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Κωσταράκος Δημήτρης (Μαθηματικό Αθήνας), ιδρυτικό μέλος του ΔΑ, Ρήγας, ΚΚΕ εσωτ., ΣΥΝ. Γνωστό συνδικαλιστικό στέλεχος στην ΟΙΕΛΕ αρχικά και στην ΟΛΜΕ αργότερα.
Κωσταράκος Κώστας (Βιομηχανική Πειραιά), κυνηγήθηκε αγρίως από τη χούντα, ιδρυτικό μέλος του ΔΑ, στέλεχος του Ρήγα Φεραίου, του ΚΚΕ Εσωτ., της ΕΑΡ και του ΣΥΝ στον Πειραιά. Βιοτέχνης, αδελφός του ανωτέρω. Για πολλά χρόνια δημοτικός σύμβουλος, πρώτος πρόεδρος της ΔΕΠΑΠ, αντιδήμαρχος. Απεβίωσε το 1999. Ο Δημοτικός Πολυχώρος στα Καμίνια φέρει το όνομά του.
Κωστής Γιώργος (Φυσικό Αθήνας), Αντι-ΕΦΕΕ, ΠΣΚ, ΚΝΕ. Γνωστός και ως «Μπέης». Για πολλά χρόνια στέλεχος του ΚΚΕ, κατά μαρτυρία του λειτουργούσε ως «βιτρίνα» επιχειρήσεων του κόμματος, αφέθηκε όμως ακάλυπτος όταν στράφηκε προς τον ΣΥΝ και έφτασε μέχρι τη φυλάκιση. Αδελφός της Κωστή Λίκας, μέλους της Συντονιστικής του Πολυτεχνείου.
Λαφαζάνης Παναγιώτης (Μαθηματικό Αθήνας), Αντι-ΕΦΕΕ, ΠΣΚ και ΚΝΕ (ηγετικό στέλεχος). Αργότερα στο γραφείο Τύπου και στην ηγετική ομάδα του ΚΚΕ. Για πολλά χρόνια ηγετικό στέλεχος του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ.
Λιντζέρης Δημήτρης (Ιατρική Αθήνας), στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, αργότερα στην ΠΑΣΠ, εκλεγμένος στην ΕΦΕΕ, για πολλά χρόνια στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, είναι βουλευτής Β΄ Πειραιά από το 2000. Ασκεί την Ιατρική.
Μαρούκης Γιάννης (ΕΜΠ), Αντι-ΕΦΕΕ και ΚΝΕ, συνελήφθη και βασανίστηκε άνω του... συνηθισμένου. Μεταπολιτευτικά στην ΠΣΚ, στέλεχος πρώτης γραμμής της ΚΝΕ, γραμματέας Σπουδάζουσας, στην ΚΕ του ΚΚΕ. Παροιμιώδους ηρεμίας. Προσχώρησε αργότερα στον ΣΥΝ. Τοπογράφος συνδικαλιστής στο ΤΕΕ.
Μαντζουράνης Γιάννης (Νομική Αθήνας), ηγετικό στέλεχος του αντιδικτατορικού αγώνα, μεταπολιτευτικά στην ΠΑΣΠ. Δικηγόρος, συνέχισε στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, μέλος της ΚΕ, έγινε γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου επί Ανδρέα Παπανδρέου. Φυλακίστηκε για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Έχει χειριστεί πολύκροτες υποθέσεις στα δικαστήρια.
Μαυρής Γιάννης, Δημοκρατικός Αγώνας, Ρήγας, αργότερα Β΄ Πανελλαδική. Γνωστός πολιτικός και εκλογικός αναλυτής, έχει επιχειρήσεις στον χώρο των εταιρειών δημοσκοπήσεων, τη VPRC και την Public Issue. Έχει διδάξει σε πανεπιστήμια και είναι λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Μενίδης Διονύσης (Πάντειο), ως μαθητής συμμετείχε στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, οργανωμένος στη ΜΟΔΝΕ (Μαθητική Οργάνωση Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδος, οργάνωση της ΚΝΕ στα σχολεία επί δικτατορίας). Μεταπολιτευτικά στην ΠΚΣ και στην ΚΝΕ, αποχώρησε νωρίς. Πολυγραφότατος ποιητής.
Μπαλαούρας Μάκης (ΑΣΟΕΕ), συνελήφθη και βασανίστηκε επί χούντας, ήταν ο μοναδικός φοιτητής που εμφανίστηκε με σημάδια βασανισμού δημόσια, σε δικαστήριο, επί δικτατορίας (φωτογραφία περιοδικού «Επίκαιρα»). Μεταπολιτευτικά στέλεχος του Ρήγα, στην ΕΦΕΕ, στο ΚΚΕ Εσωτ. και ΚΚΕ Εσωτ.
Μπίστης Νίκος (Νομική Αθήνας) Αντι-ΕΦΕΕ και ΚΝΕ, από νωρίς στον αντιδικτατορικό αγώνα, ηγέτης των καταλήψεων της Νομικής. Μεταπολιτευτικά στην ΠΣΚ και στο τριμελές προεδρείο της ΕΦΕΕ, οργανωτικό στέλεχος του ΚΚΕ. Διαγράφηκε ως φίλος (!) του «αντιπάλου» Λεωνίδα Κύρκου, οργανώθηκε στο ΚΚΕ Εσωτ., ακολούθησε τον Γιάννη Μπανιά, προσχώρησε ατομικά στον Συνασπισμό από την ίδρυσή του και αναδείχθηκε σε ηγετικό στέλεχος. Αποχώρησε, δημιούργησε την κίνηση ΑΕΚΑ και προσχώρησε αργότερα, επί Σημίτη, στο ΠΑΣΟΚ, επί του οποίου θήτευσε σε κυβερνητικές θέσεις, ενώ παράλληλα εκλέχθηκε στα καθοδηγητικά όργανα.
Μπεχράκης Διονύσης (Γεωπονική Αθήνας), συμμετείχε στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, αργότερα στη ΔΑΠ και την ΟΝΝΕΔ. Αποχώρησε αρκετές φορές από τη ΝΔ και επέστρεψε. Οργανωτικό στέλεχος της ΝΔ και βουλευτής της. Στην κυβέρνηση Καραμανλή διετέλεσε πρόεδρος του ΟΛΠ. Ο αδελφός του Θόδωρος (χωρίς αξιοσημείωτη αντιδικτατορική δράση) έχει αναλάβει δεκάδες κρατικές κομματικές θέσεις στη ΝΔ, από την οποία και αυτός έφυγε και επέστρεψε. Ο Θόδωρος Μπεχράκης έχει πολυετή παρουσία στον Δήμο Αθηναίων (και πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου). Διετέλεσε και δήμαρχος Αθηναίων το διάστημα 23 Φεβρουαρίου 2006 έως 31 Δεκεμβρίου 2006.
Νικολάου Γιάννης (Πάντειο), ως μαθητής έλαβε μέρος στο Πολυτεχνείο. Το 1974 στην ΠΑΜΚ και το 1975 στην ΠΑΣΠ, αναπληρωτής γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ (1981-1985), μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ από το 1984 και του ΕΓ το 1989. Έχει λάβει διάφορες κυβερνητικές θέσεις.
Ξύδη Αγγελική (Φιλοσοφική Αθήνας), ιδρυτικό μέλος της Αντι-ΕΦΕΕ, με αντιδικτατορική δράση, ιδιαίτερα στις καταλήψεις της Νομικής. ΠΣΚ και ΚΝΕ, γρήγορα πέρασε στο ΚΚΕ, αποχώρησε προς το ΝΑΡ το 1990. Έκτοτε πήρε ενεργό μέρος στο κίνημα αλληλεγγύης προς τους λαούς της Λατινικής Αμερικής και ιδιαίτερα τους Ζαπατίστας, δραστηριοποιήθηκε στο Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Δημοκρατικά Δικαιώματα, ήταν ιδρυτικό μέλος του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς. Μεταφράστρια βιβλίων και επιμελήτρια εκδόσεων, δημοσιογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά, υπεύθυνη του τμήματος Διεθνών και Δημοσίων Σχέσεων της ΕΣΗΕΑ. Απεβίωσε το 2005.
Η Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου
Για τη συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου υπάρχουν δεκάδες μαρτυρίες και πηγές, αν και δεν συμφωνούν όλες στον συνολικό αριθμό των συμμετεχόντων. Είναι γεγονός ότι οι συνελεύσεις των Σχολών εξέλεξαν συγκεκριμένους αντιπροσώπους στη Συντονιστική Επιτροπή της Κατάληψης, όμως υπήρχαν και αναπληρωματικοί. Η παρακάτω καταγραφή νομίζουμε ότι είναι αντιπροσωπευτική της πραγματικότητας.
Αλαβάνου Αριάδνη (Φιλοσοφική Αθήνας), ΑντιΕΦΕΕ, ΚΝΕ, ΚΚΕ, Νέο Αριστερό Ρεύμα. Ήταν υπεύθυνη έκδοσης του «Οδηγητή» και επιμελήτρια εκδόσεων.
Αναστασίου Ελένη (Ιατρική Αθήνας), Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση (άκρα Αριστερά), ηγετική μορφή στη σχολή της.
Ανδρουλάκης Μίμης (ΕΜΠ). Προέρχεται από την άκρα Αριστερά (ΚΟ Μαχητής), στη συνέχεια όμως Αντι-ΕΦΕΕ, ανώτατο στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, στη συνέχεια του Συνασπισμού, σήμερα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Χαρισματικός, ευρηματικός, έξυπνος, αμφιλεγόμενος. Έχει ασκήσει διάφορα επαγγέλματα και είναι συγγραφέας πολλών (επιτυχημένων) βιβλίων.
Αντώνογλου Νίκος (Γεωπονική Αθήνας), ανένταχτος, ηγετική μορφή στη σχολή, έμεινε εκτός πολιτικής. Ασχολήθηκε με επιχειρήσεις.
Γεωργακάκης Γιάννης (ΑΣΚΤ), φοιτητής πριν από τη δικτατορία, ανένταχτος. Γλύπτης, συγγραφέας και δημοσιογράφος.
Γρηγορόπουλος Γιάννης (ΕΜΠ), ΑντιΕΦΕΕ, ΠΣΚ, ΚΝΕ, με δράση μέχρι λίγο μετά τη μεταπολίτευση. Ελεύθερος επαγγελματίας.
Δαφέρμος Ολύμπιος (ΕΜΠ), ανένταχτος κατά τη χούντα. Δούλεψε στον ιδιωτικό τομέα και έγινε καθηγητής τεχνικής εκπαίδευσης. Σύμβουλος Παιδαγωγικού Ινστιτούτου περί τεχνικής εκπαίδευσης. Επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ πήρε διάφορες κρατικές τεχνοκρατικές θέσεις.
Ζουρνάς Μιχάλης (Πολυτεχνική Πάτρας), Ρήγας Φεραίος. Αν και φοιτητής στην Πάτρα, στη Συντονιστική του Πολυτεχνείου. Στον ευρύτερο χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, συνδικαλιστής, ελεύθερος επαγγελματίας.
Κολλιτσίδας Γρηγόρης (Πάντειο), ΠΠΣΠ (Προοδευτική Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Παράταξη), φοιτητικό της ΟΜΛΕ και μετά του ΚΚΕ μ-λ.)
Κουρμουλάκης Γιάννης (Πάντειο), ανένταχτος αριστερός.
Κοροβέσης Γιάννης (Οδοντιατρική Αθήνας), ΑντιΕΦΕΕ επί δικτατορίας, ΠΣΚ, ΕΦΕΕ, αργότερα στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Οδοντίατρος.
Κωστή Αγγελική - Λίκα (Φιλοσοφική Αθήνας), ανένταχτη, φίλα προσκείμενη στην ΑντιΕΦΕΕ, δεν εντάχθηκε στην ΠΣΚ μεταπολιτευτικά, αλλά παρέμεινε ανεξάρτητη αριστερή συνδικαλίστρια (ΑΑΠΦ). Καθηγήτρια.
Λαζαρίδης Χρύσανθος (Οικονομικό Αθήνας), Ρήγας Φεραίος. Γνωστός συνδικαλιστής στη σχολή και την ΕΦΕΕ αργότερα, ηγετικό στέλεχος της Β΄ Πανελλαδικής (συνδιάσκεψη του Ρήγα Φεραίου που οδήγησε σε διάσπαση προς τα αριστερά). Ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ (Ελληνική Αριστερά) αργότερα, έζησε χρόνια στο εξωτερικό. Δημοσιογράφος, χρηματιστηριακός αναλυτής και πανεπιστημιακός, αρθρογράφος και αναλυτής για θέματα οικονομίας, εξωτερικών σχέσεων, άμυνας, πολιτικής κ.λπ. Συμμετέχει στο Δίκτυο 21. Είναι στενός συνεργάτης για πολλά χρόνια του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά.
Λάζος Χρήστος (Νομική Αθήνας), στέλεχος του Ρήγα προ και μεταπολιτευτικά, γνώρισε για τα καλά το ΕΑΤ/ΕΣΑ. Στην ηγεσία του Ρήγα Φεραίου και του ΚΚΕ Εσωτ., αργότερα δούλεψε με τον Κώστα Λαλιώτη. Στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για πολλά χρόνια, διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου αργότερα και γραμματέας της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.
Λαλιώτης Κώστας (Οδοντιατρική Αθήνας), στέλεχος του ΠΑΣΚ με πολλές συλλήψεις από τη χούντα, ένας από τους διαπραγματευτές της Συντονιστικής του Πολυτεχνείου με τον στρατό πριν από την είσοδο του τανκ. Το 1974 στην ΠΑΣΠ, γρήγορα πέρασε στα κεντρικά καθοδηγητικά όργανα της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και του ΠΑΣΟΚ. Για χρόνια επηρέαζε τις καταστάσεις στη Νεολαία του Κινήματος. Εκλέχθηκε σχετικά αργά βουλευτής, μόλις το 1991, αλλά επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ έχει περάσει από πλειάδα κυβερνητικών θέσεων τα τελευταία 30 χρόνια. Έφτασε μέχρι γραμματέας (Νο2) του ΠΑΣΟΚ. Είναι ηγετικό στέλεχος του Κινήματος, συνυφασμένο με την ιστορία του (την οποία έχει επηρεάσει σημαντικά), θεωρείται μετρ της πολιτικής επικοινωνίας και είναι σεβαστός από τους συντρόφους του.
Λογοθέτης Στέλιος (ΕΜΠ), ΑντιΕΦΕΕ, αργότερα ΠΣΚ και ΚΝΕ. Στέλεχος του ΚΚΕ, δήμαρχος Νίκαιας επί σειρά ετών (εκλέχθηκε για πρώτη φορά σε ηλικία 28 ετών), δήμαρχος Πειραιά αργότερα (συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ενιαίου Συνασπισμού), προσχώρησε στον ΣΥΝ και αργότερα στο ΠΑΣΟΚ. Κατηγορήθηκε για κακοδιαχείριση και σκάνδαλα στον Δήμο Πειραιά, καταδικάστηκε αρχικά και αθωώθηκε αργότερα. Ήταν υποψήφιος στις τελευταίες δημοτικές εκλογές για τον ενιαίο πλέον Δήμο Νίκαιας-Ρέντη, όπου χωρίς καμία κομματική στήριξη ήρθε δεύτερος.
Λυγερός Σταύρος (Μαθηματικό Αθήνας), αντιδικτατορική δράση και Συντονιστική Πολυτεχνείου ως ΟΣΕ (Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση - άκρα Αριστερά). Έμεινε λίγο στο φοιτητικό κίνημα μεταπολιτευτικά, αλλά έγραψε βιβλία και άρθρα για το αντιδικτατορικό και φοιτητικό κίνημα. Γνωστός δημοσιογράφος πλέον, αρθρογράφος και συγγραφέας, από τις πιο έγκυρες γραφίδες της γενιάς του.
Μαυρογένης Διονύσης (Ιταλία και Φαρμακευτική Αθήνας), αντιδικτατορική δράση και βασανισμοί στο ΕΑΤ/ΕΣΑ, με ηγετικό ρόλο στην κατάληψη του Πολυτεχνείου. Αργότερα κατηγορήθηκε από ΑντιΕΦΕΕ και ΚΝΕ σε μια απροκάλυπτη επίθεση ως «χαφιές» για να τον υπερασπιστούν με ένταση αγωνιστές όλων των άλλων τάσεων και παρατάξεων (1974). Φαρμοκοποιός, προσέγγισε για λίγο την ΕΑΡ και έκτοτε ανένταχτος. Έχει διατελέσει δημοτικός σύμβουλος Ζωγράφου.
Μωροπούλου Τόνια (ΕΜΠ), ΑντιΕΦΕΕ, διάβασε στους δημοσιογράφους την ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης. ΠΣΚ και ΚΝΕ αργότερα, στέλεχος του ΚΚΕ. Αποχώρησε το 1979. Αργότερα, επί Λαλιώτη, στο υφυπουργείο Νέας Γενιάς, προσέγγισε το ΠΑΣΟΚ, του οποίου έγινε στέλεχος. Ακούστηκε έντονα την περίοδο Κοσκωτά. Καθηγήτρια στο ΕΜΠ, υποψήφια πρύτανης τελευταία και συνδικαλίστρια στο ΤΕΕ με ανεξάρτητο ΠΑΣΟΚογενές ψηφοδέλτιο.
Νικολαΐδης Παναγιώτης (ΕΜΠ), τροσκιστής (μοναδικός στη ΣΕ του Πολυτεχνείου), μεταπολιτευτικά με τη ΣΦΠ (Σοσιαλιστική Φοιτητική Παράταξη, της Εργατικής Διεθνιστικής Ένωσης), επίσης μόνος τροτσκιστής εκλεγμένος στην εποχή του. Αρχιτέκτονας.
Νυσταζάκης Γιάννης (ΕΜΠ), ΑντιΕΦΕΕ και αργότερα ΠΣΚ. Ανώτερο κεντρικό στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ μετέπειτα στην Κρήτη. Το 1991 προτίμησε τον ΣΥΝ και αργότερα, μαζί με τον Μίμη Ανδρουλάκη, το ΠΑΣΟΚ.
Παπαβασιλόπουλος Γιώργος (ΕΜΠ), Ρήγας Φεραίος. Έντονη παρουσία αντιδικτατορικά. Καθηγητής Αυτομάτου Ελέγχου στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς του ΕΜΠ.
Παππάς Στέλιος (ΑΣΟΕΕ), μέλος του Ρήγα Φεραίου από τη δικτατορία, ιδρυτικό μέλος του ΔΑ, αρχικός εκδότης του «Θούριου» (επίσημο περιοδικό της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίας) στη νόμιμη έκδοσή του. Αργότερα στην ηγεσία του ΚΚΕ Εσωτ., με τον Μπανιά στο ΚΚΕ Εσωτ. ΑΑ και μετέπειτα στον Συνασπισμό μέχρι σήμερα. Οικονομολόγος.
Σηφιανός Νίκος (ΕΜΠ), ανένταχτος αριστερός στη δικτατορία και στην εξέγερση. Στέλεχος της ΠΠΣΠ και αργότερα του ΚΚΕ (μ-λ). Αρχιτέκτονας.
Σιδέρης Νίκος (Ιατρική Αθήνας), στην άκρα Αριστερά (Μπολσεβίκοι), με την οποία πήρε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Είναι ψυχίατρος - ψυχαναλυτής, διδάσκει σε ακαδημαϊκό επίπεδο και έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές και μυθιστορήματα.
Σταυροπούλου Μαρία (ΑΣΚΤ), αντιδικτατορική δράση, έντονη δραστηριότητα στην Εξέγερση και στη Συντονιστική.
Τζουβάνος Δημήτρης (Γεωπονική Αθήνας), ανένταχτος στην εξέγερση, στην ΠΑΣΠ μεταπολιτευτικά, ηγετικό στέλεχος. Διεγράφη το 1979 από την ΠΑΣΠ και το ΠΑΣΟΚ, συγκρότησε άλλα σχήματα με κύριο την ΕΜΑΣ (Ενότητα Μαρξιστών Σοσιαλιστών). Επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ το 1994, διετέλεσε γενικός γραμματέας υπουργείου Γεωργίας (1997-2000). Γεωπόνος.
Τσαντίλης Κώστας (ΑΣΟΕΕ), συμμετείχε ως ανένταχτος στην εξέγερση και τη Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου.
Τσαφαράκης Μανούσος (ΦΜΣ Αθήνας). Στην πρώτη γραμμή του αντιδικτατορικού αγώνα, εξελέγη στη ΣΕ ως ανένταχτος της άκρας Αριστεράς. Τη δεκαετία του 1980 πλησίασε το ΠΑΣΟΚ επί Λαλιώτη στη Νέα Γενιά. Περιφερειακό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ αργότερα, με ανεξαρτησία γνώμης και παρρησία.
Τσεμπέλης Γιώργος (ΕΜΠ), Μέλος του Ρήγα Φεραίου ήδη επί χούντας, εξελέγη στη ΣΕ. Στέλεχος του Ρήγα και μεταπολιτευτικά, αρθρογράφος στον «Θούριο». Έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές και άλλαξε κατεύθυνση: από πολιτικός μηχανικός στα Μαθηματικά και από εκεί στην Πολιτική Επιστήμη. Καθηγητής πανεπιστημίου στο UCLA και επισκέπτης καθηγητής σε πολλά άλλα.
Φιλιππάκης Γιώργος (Βιομηχανική Πειραιά), ΑντιΕΦΕΕ, στη ΣΕ του Πολυτεχνείου, επικεφαλής των ομάδων περιφρούρησης της κατάληψης. Μεταπολιτευτικά στην ΠΣΚ και αργότερα στέλεχος του ΚΚΕ. Γνωστός δημοσιογράφος του ελεύθερου και αστυνομικού ρεπορτάζ.
Χατζησωκράτης Δημήτρης (ΕΜΠ), αντιχουντική δράση, στέλεχος του Ρήγα Φεραίου. Μεταπολιτευτικά ηγετικό στέλεχος του Ρήγα, αρχικός υπεύθυνος της εφημερίδας «Θούριος», που έφερε το παρατσούκλι «Χατζηθούριος» λόγω των μακροσκελών αναλύσεων του υπευθύνου. Ακολούθησε τη συνήθη πορεία: ΚΚΕ Εσωτ.-ΕΑΡ-ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, όπου είναι γνωστός για τις δημόσιες παρεμβάσεις του. Τους τελευταίους μήνες ηγετικό στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Ψαρράς Δημήτρης (ΕΜΠ), μέλος του Ρήγα Φεραίου από την εποχή της χούντας, εξελέγη στη ΣΕ της κατάληψης. Μεταπολιτευτικά ισχυρό στέλεχος του Ρήγα, το 1978 ηγέτης της Β΄ Πανελλαδικής που διέσπασε τον Ρήγα. Γνωστός ευρύτερα ως ένας εκ της τριάδας που έγραφε τον «Ιό της Κυριακής» στην «Ελευθεροτυπία».
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις του Πολυτεχνείου
Παρουσίες που χωρίς να ανήκουν στη Συντονιστική Επιτροπή έπαιξαν σημαντικό ή συμβολικό ρόλο, είχαν ιδιαίτερα καθήκοντα ή έγιναν ιδιαίτερα γνωστοί. Αυτοί είναι:
Δαμανάκη Μαρία (ΕΜΠ), ΑντιΕΦΕΕ, ΠΣΚ και ΚΝΕ. Η πιο γνωστή «φωνή» του ραδιοσταθμού του Πολυτεχνείου το 1973. Στέλεχος της ΚΝΕ, βουλευτής του ΚΚΕ, μετέπειτα του ΣΥΝ, αργότερα πρόεδρος του Συνασπισμού. Μετέπειτα προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ, του οποίου υπήρξε βουλευτής και παρ’ ολίγον υπουργός Δημόσιας Τάξης… Σήμερα είναι ελληνίδα Επίτροπος στην Κομισιόν.
Παπαχρήστος Δημήτρης (ΑΣΟΕΕ), με έντονη αντιδικτατορική δράση, ήταν ένας από τους τρεις εκφωνητές του ραδιοσταθμού του Πολυτεχνείου και αναπληρωματικό μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής από την ΑΣΟΕΕ. Από το 1974 ανεξάρτητος στον χώρο της άκρας Αριστεράς. Πλησίασε τον Κώστα Λαλιώτη επί υφυπουργείου Νέας Γενιάς, αλλά όχι το ΠΑΣΟΚ. Έμεινε έξω από κόμματα. Αρθρογράφος, συγγραφέας πολλών βιβλίων, σκηνοθέτης και παραγωγός ντοκιμαντέρ, ραδιοφωνικός παραγωγός. Εργάζεται στην Τράπεζα της Ελλάδος και μένει στα Εξάρχεια.
Παπαδημητράκης Λάμπρος (ΑΣΚΤ), ένας από τους τρεις εκφωνητές του φοιτητικού ραδιοσταθμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μάλλον λησμονημένος από την Αριστερά. Σκηνοθέτης, έχει γυρίσει ταινίες για την κυπριακή τραγωδία, ευαίσθητος και ενεργός στα εθνικά θέματα.
Αρβανίτης Φοίβος (ΦΜΣ Αθήνας), ηγετική μορφή της κατάληψης του Πολυτεχνείου.
Δρογκάρης Γιώργος (ΕΜΠ). Είναι ένας εκ των τριών συλληφθέντων του Πολυτεχνείου που έδωσαν την περίφημη συνέντευξη στον Μαστοράκη. Στο ΚΣ της ΕΦΕΕ μεταπολιτευτικά, απεβίωσε νεώτατος το 1992.
Κατωπόδης Ηλίας (ΕΜΠ).. Είναι εκ των τριών συλληφθέντων του Πολυτεχνείου που έδωσαν την περίφημη συνέντευξη στον Μαστοράκη. Αργότερα ΠΣΚ και ΚΝΕ. Ελεύθερος επαγγελματίας.
Καρυστιάνη Ιωάννα (Νομική Αθήνας), ΑντιΕΦΕΕ, αργότερα ΠΣΚ, αργότερα στην ΚΝΕ και το ΚΚΕ, επί των Πολιτιστικών. Σύζυγος του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη. Σκιτσογράφος αρχικά και πολύ επιτυχημένη συγγραφέας (και σεναριογράφος) τα τελευταία 15 χρόνια.
Παπαδήμας Άλκης (Μαθηματικό Αθήνας), ΑντιΕΦΕΕ και ΚΝΕ, σύνδεσμος της Συντονιστικής του Πολυτεχνείου με συλλόγους και φορείς εκτός κατάληψης. Στην ΠΣΚ αργότερα και στην ΕΦΕΕ. Στέλεχος του ΚΚΕ, αργότερα στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ. Συνδικαλιστής ιδιωτικός εκπαιδευτικός, έχει θητεύσει στην τοπική αυτοδιοίκηση (αντιδήμαρχος Καισαριανής).
Παυλάκης Γιώργος (Ιατρική Αθήνας), κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν ο υπεύθυνος του ιατρείου που εγκαταστάθηκε στο κτίριο της Αρχιτεκτονικής. Σήμερα είναι διευθυντής του Τοµέα Ανθρωπίνων Ρετροϊών στο Εθνικό Ινστιτούτο κατά του Καρκίνου (ΗΠΑ) και συμμετέχει στο Ελληνικό Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας.
Ρεβελάκης Νίκος (ΕΜΠ). Ανέλαβε πρόεδρος των Τοπογράφων όταν οι προηγούμενοι δύο (Αλαβάνος και Ποταμιάνος) είχαν ήδη διωχθεί. Δημόσιος υπάλληλος.
Ρηγοπούλου Πέπη (ΕΜΠ). Τραυματίστηκε. Αποφοίτησε κατά τη μεταπολίτευση και ακολούθησε πανεπιστημιακή καριέρα στον χώρο της τέχνης, διδάσκοντας σε Κρήτη και Αθήνα.
Σταμέλος Κυριάκος (ΕΜΠ). Το βράδυ της 17ης Νοέμβρη, κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ήταν ένας από τους διαπραγματευτές με τον στρατό πριν από την είσοδο του τανκ.
Τζουμάκας Στέφανος (Νομική Αθήνας). Φοιτητής ήδη πριν από τη δικτατορία, αγωνίστηκε και διώχθηκε επί χούντας. Ηγετικό στέλεχος των καταλήψεων της Νομικής (’72-’73). Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν ένας από τους διαπραγματευτές (μαζί με Λαλιώτη - Σταμέλο) με τον στρατό πριν από την είσοδο του τανκ. Στη μεταπολίτευση ΠΑΣΠ και αργότερα Γραμματέας Νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Γενικός γραμματέας (1975) και πρόεδρος (1976-1978) της ΕΦΕΕ. Για πολλά χρόνια «το μακρύ σκληρό χέρι» του Ανδρέα Παπανδρέου στην ΠΑΣΠ και τη Νεολαία. Ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, μέλος της ΚΕ και του ΕΓ κατά περιόδους, πολλάκις σε κρατικές και κυβερνητικές θέσεις.
Χριστοδουλάκης Νίκος (ΕΜΠ), υπεύθυνος του πομπού του ραδιοσταθμού της εξέγερσης. Από το 1974 ανεξάρτητος αριστερός (ΣΠΗΜΜ), πρόεδρος με τους ανεξάρτητους στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς. Αργότερα ακολούθησε πανεπιστημιακή καριέρα στην οικονομική επιστήμη. Έγινε καθηγητής Πανεπιστημίου. Μετά το 1993 στο ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε γενικός γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας, σύμβουλος του πρωθυπουργού, υφυπουργός Οικονομικών (είσοδος στο ευρώ), υπουργός Ανάπτυξης, υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Στενός συνεργάτης του Κώστα Σημίτη, δεν επανεκλέχτηκε βουλευτής επί Γιώργου Παπανδρέου επέστρεψε στα ακαδημαϊκα καθήκοντα.
Αυτό έκανε το σύστημα στην Ελλάδα. Έβαλε το "χέρι" του και τράβηξε τα "σκατά" στην κορυφή. Από μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων έπιασε τους χειρότερους και τους τοποθέτησε αυθαίρετα για μια στιγμή στην κορυφή. Από εκεί και πέρα γνώριζε τον τρόπο, ώστε αυτήν τη στιγμή να την κάνει πολύχρονη. Η "τρύπα", που χρησιμοποίησε, για να βάλει το "χέρι" του, ήταν το Πολυτεχνείο. Ένα αόρατο "χέρι" μπήκε από την "τρύπα" του Πολυτεχνείου στην ελληνική κοινωνία και τη "γύρισε" ανάποδα. Την τράβηξε με τέτοιον τρόπο, που το "μέσα" έγινε "έξω". Το "πάνω" έγινε "κάτω". Από εκεί και πέρα το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να σταθεροποιήσει την κατάσταση.
.jpg)
