γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
- Κινδυνεύουμε να χάσουμε το παιγνίδι με τους μετανάστες σύντροφε.
- Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς σύντροφε.
- Ας επιμείνουμε στο χαρτί της οικονομίας στο οποίο και κυριαρχούμε.
Ποιός ο λόγος να επιμένουμε να στηρίζουμε τους μετανάστες; Και μάλιστα τους μουσουλμάνους; Μετά από τόσο αίμα που έχουν στοιχίσει ήδη στον Λαό μας. Είναι παράλογο! Παράδοξο! Πρέπει να το καταλάβουμε επιτέλους!
- Τους χρειαζόμαστε σύντροφε, πόσες φορές θα το πούμε;
- Πιο πολύ χρειαζόμαστε τον Λαό. Κι ο λαός είναι τόσο πολύ ενοχλημένος από τους μετανάστες που πάει στην ακροδεξιά σύντροφε.
- Υπερβολές.
-Υπερβολές; Δεν βλέπεις τα ποσοστά τους που ανεβαίνουν;
- Τίποτα δεν είναι ακόμη επικίνδυνο.
- Διαφωνώ. Ανεβαίνουν επικίνδυνα. Κι ο κόσμος δεν έχει άδικο. Οι μετανάστες έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Και αριθμητικά και συμπεριφορικά. Είναι πλέον επικίνδυνοι. Αγριεύουν όλο και περισσότερο. Απειλούν ξεκάθαρα πλέον, ακόμη και δημόσια, ακόμη και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας! Είναι ανεξέλεγκτοι!
- Σεβόμαστε την ετερότητα και τον πολυπολιτισμό. Έτσι δεν είπαμε; Το ξέχασες;
- Ναι, ναι, αλλά υπάρχει κι ένα όριο στις ανοχές της κοινωνίας. Κι αυτό ξεπεράστηκε προ πολλού. Αφήνουμε τους φασίστες να κάνουν παιγνίδι σ’ ένα θέμα απλής λογικής. «Δεν αντέχουμε άλλους μετανάστες». Τόσο απλό. Κι εμείς επιμένουμε να κάνουμε πως δεν το βλέπουμε.
- Σου είπα. Τους έχουμε ανάγκη σύντροφε. Γι’ αυτό και κάνουμε πως δεν βλέπουμε τις «μικροατασθαλίες» τους.
- Ε, δε νομίζω και τόσο πολύ πια. Πιο πολύ επείγει να διασωθεί η κοινωνική μας συνοχή. Θέλουμε να πάμε σε εμφύλιο;
- Γιατί όχι; Ευτύχημα θά’ ταν. Ευκαιρία για ξεκαθάρισμα. Να μπουν επιτέλους τα πράγματα στη θέση τους. Αν και αντέχουμε ακόμη.
- Όχι για πολύ. Κόσμος πεθαίνει εκεί έξω από αδίστακτους μετανάστες που έμαθαν σε μια κοινωνία όπου δεν έχει καμία αξία η ανθρώπινη ζωή και που παίρνουν το μαχαίρι και σκοτώνουν για το τίποτα.
Χώρια που έτσι ανεξέλεγκτα και μαζικά όπως μπαίνουν, μαζί με τους απλούς πρόσφυγες μπαίνουν και εγκληματικά στοιχεία. Δεν έχει σε όλα άδικο η ακροδεξιά. Αυτονόητα πράγματα λέει που θα έπρεπε να τα έχουμε προλάβει πριν τα κάνουν παντιέρα τους οι φασίστες.
- Σου είπα. Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
- Γιατί σύντροφε;
- Εσύ ο ίδιος είπες ότι πάμε για εμφύλιο, έτσι;
- Ναι.
- Και πιστεύεις ότι σ' αυτόν τον θανάσιμο πόλεμο θα τα βγάλεις πέρα μόνος σου εναντίον των φασιστών χωρίς τη βοήθεια ενός τεράστιου αριθμού εκπαιδευμένων κι οπλισμένων μεταναστών και μάλιστα αδίστακτων και ικανότατων βετεράνων δίπλα σου; Ε, τι να κάνουμε;
Οι βετεράνοι είναι και φονιάδες ταυτόχρονα. Είναι ένα τίμημα που πρέπει να πληρώσει ο λαός μας προκειμένου να τους έχουμε κατόπιν δίπλα μας, αυτούς τους φονιάδες που λες, στους μεγάλους Λαϊκούς Αγώνες που έρχονται.
- Αν είναι δυνατόν! Ε όχι και να φτάσουμε να χρησιμοποιήσουμε ξένους φονιάδες και μισθοφόρους εναντίον Ελλήνων.
- Σε έπιασαν οι ευαισθησίες τώρα σύντροφε;
- Δεν είναι ευαισθησία. Απλή λογική και ηθική είναι. Κανείς μας δεν θέλει να φτάσουμε στο να χυθεί αίμα Ελλήνων. Πλην κάτι φανατικών σαν κι εσένα.
Πόσω μάλλον να βάλουμε ξένους ενάντια σε Έλληνες.
- Αυτό συζητιέται. Οι περισσότεροι είμαστε ήδη αποφασισμένοι για το «τελικό ξεκαθάρισμα». Άλλωστε, στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται, δεν το έχεις ξανακούσει; Χώρια που αυτά τα βδελύγματα, οι φασίστες δεν πρέπει καν να νοούνται ως συμπολίτες Έλληνες και άνθρωποι.
- Δεν παύω να πιστεύω ότι είναι ανήθικο σύντροφε.
- Καλά. Ευτυχώς που δεν κάνουν κουμάντο σ’ αυτόν τον Λαϊκό Μαζικό Αγώνα και τον Πόλεμο ψυχοπονιάρηδες μπουρζουοεπηρεασμένοι σαν κι εσένα. Κι εν πάση περιπτώσει οι φασίστες, στο επαναλαμβάνω, δεν είναι άνθρωποι.
Πρέπει να εκλείψουν κι αυτοί και τα παιδιά τους. Να μην μείνει κανείς τους σ’ αυτόν τον τόπο. Ούτε σπόρος τους, ούτε τίποτα. Και για να προλάβω τα ψυχοπονιάρικα ξεσπάσματά σου πάλι, σου θυμίζω ότι οι σπόροι μεγαλώνουν, πολλαπλασιάζονται και εκδικούνται ξέρεις. Αλλιώς ξέχνα την πολυπολιτισμική ειρηνική κοινωνία που οραματιζόμαστε.
- Ποιά ειρηνική μου λες και κουραφέξαλα μωρέ; Ακόμη κι αν κερδίσεις αυτόν τον εμφύλιο πόλεμο, μόλις σφάξουν τους φασίστες μετά θα έρθει η σειρά μας απ’ αυτά τα αιμοσταγή ζόμπι.
- Δεν υπάρχει περίπτωση. Άλλωστε μόλις νικηθούν οι φασίστες ο Στρατός και τα Σώματα Ασφαλείας θα περάσουν στα χέρια μας. Θα τους πειθαρχήσουμε τους μετανάστες. Οι...περιττοί και οι επικίνδυνοι θα εκδιωχθούν πάραυτα.
- Τι λες ρε σύντροφε; Έτσι σου είπανε; Και για τόσο μαλάκες τους έχεις; Άνθρωποι του πολέμου είναι. Από γεννησιμιού τους μέσα στο αίμα είναι γαλουχημένοι. Έτσι εύκολα θα τους την φέρεις;
- Όλα γίνονται σύντροφε.
- Όχι μ’ αυτούς. Είναι ήδη εκατομμύρια, μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, το ξέρω και το ξέρεις, άσχετα αν το κρύβουμε από την κοινή γνώμη και με τον απίστευτο ρυθμό που μπαίνουν στη χώρα σε λίγο θα είναι περισσότεροι κι από τους Έλληνες.
Ποιός θα τους κάνει καλά μετά που θα τους έχεις βοηθήσει να μετατραπούν σε πάνοπλο οργανωμένο στρατό;
- Θα τους καταφέρουμε.
- Δεν είναι μόνοι τους. Έχουν τεράστια στήριξη από το εξωτερικό. Θα σε βοηθήσουν να εξαλείψεις τους μισούς Έλληνες και μετά θα σε σφάξουν πισώπλατα. Δεν έχουν σκοπό να μοιραστούν αυτό τον τόπο. Τον θέλουν για πάρτη τους.
- Σαν φασίστας μιλάς τώρα. Αναρωτιέμαι αν πρέπει ακόμη να σε αποκαλούμε «σύντροφο»
- Κάνω λάθος σύντροφε; Βλέπεις ότι εγώ επιμένω να σε αποκαλώ ακόμη έτσι.
- Τα έχουμε υπ’ όψιν αυτά. Σου είπα. Δεν θα τους αφήσουμε. Τους χρειαζόμαστε μόνον για να αφανίσουμε τους φασίστες. Κατόπιν θα τους «περιορίσουμε».
- Με τον ρυθμό που αυξάνονται και τον ρυθμό που φεύγουν οι Έλληνες, σύντομα οι μουσουλμάνοι μετανάστες θα είναι διπλάσιοι από τους Έλληνες.
Πως θα τους κάνεις καλά μωρέ μετά; Κι όταν μάλιστα θα έχεις αφανίσει τους μισούς Έλληνες και θα βγαίνεις κατεστραμμένος από εμφύλιο;
- Ω, υπερβολές τώρα.
- Δεν θες να δεις την πραγματικότητα; Ή κάνω λάθος;
- Καμιά φορά σύντροφε πρέπει να είμαστε αδίστακτοι. Αυτό απαιτεί ένας πόλεμος για να κερδηθεί. Βλέπεις ότι ούτε εγώ βιάζομαι να κόψω την προσφώνηση «σύντροφε». Αλλά συμμορφώσου πριν είναι αργά.
- Αν γίνει εμφύλιος, κάποιοι άσπονδοι γείτονές μας θα το εκμεταλλευθούν δεόντως.
- Αποδεκτή απώλεια.
- Μα τι λες τώρα; αποδεκτή απώλεια να χάσουμε την μισή μας επικράτεια;
- Προκειμένου να εκλείψουν οι φασίστες, ναι, αποδεκτή απώλεια. Εξάλλου, το να γίνουμε ένα ενιαίο κράτος με την Τουρκία, την Αλβανία και τη Μακεδονία θα είναι θετική και όχι αρνητική εξέλιξη.
- Μα τι λες τώρα; θα εκλείψουμε σαν Ελλάδα. Θα συγχωνευτούμε κι επειδή είναι υπέρτεροι θα εξαφανιστούμε.
- Όπως είπα είναι θετική εξέλιξη. Διότι το «εξαφανιστούμε» σημαίνει θα εξαφανιστεί ακόμη και σαν θύμιση η έννοια Ελληνικό Έθνος.
Αρκετά τράβηξε αυτή η γάγγραινα. Καιρός να κοπεί ότι «Εθνικό». Κι ας μπει και σουλτάνος από πάνω μας αν έτσι πρέπει να γίνει.
- Έχεις ιδέα τι μας περιμένει όλους έτσι και πάρουν τα σκήπτρα οι μουσουλμάνοι και ακόμη χειρότερα ενισχυμένοι από Τούρκους, Αλβανούς και Μακεδόνες;
Πιστεύεις ότι θα σεβαστούνε τίποτα;
- Υπερβολές. Μια χαρά θα είμαστε μαζί τους. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα.
- Εσύ κι εγώ μπορεί να πιστεύουμε ότι είναι έτσι. Πως δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους άλλους λαούς. Πιστεύεις όμως τώρα σοβαρά ότι και οι μουσουλμάνοι και οι «άλλοι σύμμαχοί» τους θα το δουν έτσι;
Είναι άκρως επεκτατική, θανάσιμα επεκτατική και ιμπεριαλιστική η φιλοσοφία τους. Θα μας λιανίσουν όλους.
- Δεν πρόκειται σύντροφε. Και τέλος πάντων, ας ξεκαθαρίζουμε πρώτα με τους φασίστες και μετά βλέπουμε.
- Είσαι έτοιμος να καθαρίσεις δηλαδή την μισή Ελλάδα.
- Ακόμη και τα δύο τρίτα αν απαιτηθεί, «σύντροφε».
- Και τι θα μείνει μετά «σύντροφε»;
- Θ’ αρχίσουμε από την αρχή σε μια καλύτερη, πιο εξαγνισμένη πολυπολιτισμική κοινωνία.
- Καλά, τα πιστεύεις αυτά που λες;
- Βεβαίως. Κι όχι μόνον εγώ. Όλοι μας. Μόνο εσύ και κάτι λίγοι είστε μάλλον ψιλομολυσμένοι από το «εθνικό μικρόβιο» αλλά θα το διορθώσουμε αυτό.
- Πως; Θα μας καθαρίσεις κι εμάς;
- Αν χρειαστεί, ναι. Σκέψου καλά λοιπόν το τι θα κάνεις.
- Αδίστακτος λοιπόν.
Κι αν δεν τσιμπήσουν οι φασίστες; Αν αντί να επιτεθούν σε σένα, επιτεθούν στους φονιάδες λαθρομετανάστες;
Θα πάρουν όλο τον λαό με το μέρος τους. Δεν είναι ηλίθιοι, θα περιμένουν να τους χτυπήσεις εσύ πρώτος για να μπορούν μετά να αποδείξουν στο λαό ότι βρίσκονται σε άμυνα.
- Δεν θα το επιτρέψουμε. Γι’ αυτό και πρέπει πάρ’ αυτα να ξεκινήσει άμεσα ο εμφύλιος.
Μεταξύ μας, εμείς κι αυτοί. Χωρίς ν’ ανακατευθούν στην πρώτη φάση οι μετανάστες.
- Και πως θα το πετύχεις αυτό; στο ξαναλέω, δεν είναι ηλίθιοι να σε χτυπήσουν πρώτοι.
- Δεν πειράζει. Αυτό διορθώνεται σύντροφε.
- Δηλαδή; «Στημένο» χτύπημα σύντροφε;
- Γιατί όχι; Πολλές φορές χρησιμοποιήθηκε στην ιστορία.
- Θα χτυπήσεις δικούς σου λοιπόν. Και θα το φορτώσεις στους φασίστες.
- Ακριβώς. Και μάλιστα θα χτυπήσουμε το πιο ευαίσθητο τμήμα μας.
- Άμαχο πληθυσμό!;
- Ναι. Γυναικόπεδα, ηλικιωμένους, ασθενείς. Ότι και όσους χρειαστεί εν πάση περιπτώσει προκειμένου να οργιστεί η κοινή γνώμη εναντίον των φασιστών και να έρθει με το μέρος μας. Μετά απ’ αυτό το χτύπημα, οι φασίστες είναι τελειωμένοι.
- Οπότε, μετά θα νομιμοποιείσαι να απαντήσεις με μεγάλης έκτασης χτύπημα.
- Ακριβώς.
- Πας να μας βάλεις σε μπελάδες, έτσι «σύντροφε»;
- Όπως προείπα διάλεξε πλευρά. Κανείς δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος σ’ αυτό που έρχεται. Και οι προδότες του Λαϊκού Αγώνα θα χτυπηθούν παραδειγματικά. Πρόσεξε λοιπόν καλά τι θα επιλέξεις «σύντροφε».
- Οι μάζες δεν είναι τόσο ηλίθιες σύντροφε. Θα καταλάβουν τι παιγνίδι παίζεις και θα πάνε με τους φασίστες.
- Ω, μην είσαι και τόσο σίγουρος γι’ αυτό. Όλα τα ΜΜΕ και τα Πολιτειακά Όργανα είναι δικά μας. Η κοινή γνώμη θα πειστεί και θα κάνει αυτό που θα της πούμε εμείς.
- Στον Στρατό και στις Δυνάμεις Ασφαλείας οι φασίστες έχουν δυνάμεις.
- Δεν θα προλάβουν να κάνουν τίποτα οι ένστολοι. Θα τους σφάξουμε πριν καν προλάβουν να σκεφτούν να αντιδράσουν και να ενισχύσουν τις σκόρπιες ομάδες των φασιστών.
- Μην τους υποτιμάς. Στρατηγικά είναι λάθος.
- Η πραγματικότητα είναι. Δεν βλέπεις που ότι και αν τους έχουμε κάνει τόσα χρόνια δεν αντιδρούν σε τίποτα; Δοκιμαστικές βολές είναι όλα αυτά.
Τεστ της ετοιμότητάς τους. Και όλα έδειξαν ότι είναι τόσο τρομαγμένοι, τόσο λουφαγμένοι που ούτε και την κρίσιμη ώρα θα κάνουν τίποτα. Θα πιαστούν στον ύπνο. Κι όταν βρεθούν χαράματα με ένα λεπίδι στο λαιμό τους θα είναι αργά πια γι’ αυτούς.
Άλλωστε μετά από πολύχρονη προσπάθεια, δικοί μας βρίσκονται παντού σ’ αυτά τα Σώματα. Έτοιμοι για όλα.
(Το παραπάνω είναι απλά μια μυθοπλασία. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι απλά συμπτωματική)
Γιώργος Ανεστόπουλος
