Η εργασία και το μεροκάματο στον απατηλό κόσμο τής αστικής δημοκρατίας έχουν μετατραπεί στον προνομιακό χώρο των επαγγελματιών εργατοπατέρων. Είναι οι διορισμένοι από τα κόμματα ψεύτικοι υπερασπιστές τής εργατικής τάξεως που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει παραγωγική διαδικασία. Έχουν τοποθετηθεί ανάμεσα στους καματάρηδες τής Ελληνικής Φυλής προκειμένου να σπείρουν διχόνοια και κομματική προστασία για να υπηρετηθεί το πολιτικό μαγαζί τους και το κατοχικό καθεστώς.
Χρόνια ολόκληρα η αστική δημοκρατία σκορπάει ανέξοδες υποσχέσεις, κούφια λόγια και άκοπες εξυπηρετήσεις. Το τάξιμο στον σκυφτό ραγιά είναι η μοναδική ιδεολογία του πολιτικού κατασκευάσματος που έβαλε μέσα στα σπλάχνα του Ελληνισμού ο Σιωνισμός. Όμως για να γίνει αποδεκτή η συναλλαγή εμπόρου και πελάτη, για να γίνουν αποδεκτοί από τούς μπαρουτοκαπνισμένους τής βιοπάλης οι μονίμως πωλητές τής Φυλής μας, έπρεπε να μπουν ως φωνή τής εργατιάς εκείνοι που φωνάζουν στα φανερά για δικαιώματα και συνομιλούν στα κρυφά μα και σιτίζονται από τούς λεηλάτες του εργατικού ιδρώτα και αίματος.
Ο σιωνισμός όντας πιο αδύναμος πληθυσμιακά και φτωχός ιδεολογικά θέλει να καταστρέψει τον Ελληνισμό στερώντας του μαζί με τις παραδόσεις και τις δημιουργικές του δυνάμεις. Διότι εκείνος που χτίζει έργο είναι εκείνος που θωρακίζει πιο αποτελεσματικά το Έθνος. Εκείνος που χτίζει με τα χέρια του Ελλάδα είναι εκείνος που θα τής δώσει πνοή αυτάρκειας και αγέρα ελευθερίας, εκείνος που θα κάμει τον Ελληνισμό κραταιά οντότητα που την μόνη ανάγκη που έχει είναι να παιδιά του ενωμένα να εργάζονται για το κοινό όραμα και τον κοινό σκοπό.
Ο κόσμος τής εργασίας είναι η δημιουργική δύναμη τού Έθνους. Είναι εκείνη η δύναμη που χρειάζεται να λειτουργεί απερίσπαστη, με πνεύμα κοινωνικής δικαιοσύνης και αναπτυξιακό σχέδιο, ώστε να σηκωθεί το οικοδόμημα τής καινούργιας Ελλάδος, τής Ελλάδος που θα στηριχθεί στην νέα γέννα. Διότι το γερό Έθνος είναι εκείνο που απαρτίζεται από πολίτες που διακατέχονται από το πάθος και τις ορμές να απολαύσουν τούς καρπούς τού δικού τους μόχθου, από τούς εργάτες τής Φυλής που ξέρουν πρώτα να πλάθουν τον κόσμο τους κι ύστερα να τον διοικούν.
Η ψευδώνυμη και επίορκη δημοκρατία είναι δομημένη επάνω στους τυμβωρύχους και τούς καλοπερασάκηδες μαζί με τούς λαθρεπιβάτες τής Φυλής. Οι λαθρεπιβάτες των κολλεγίων, των στοών και των ισχυρών εμβασμάτων έχουν πιάσει τα πόστα τής διοίκησης, οι δε τυμβωρύχοι έχουν διπλαρώσει τον Έλληνα τής καθημερινότητας κραυγάζοντας για λίγες δεκάρες και κάμποσους διορισμούς προς τούς λαθρεπιβάτες. Τα ανθρώπινα ωράρια όμως, οι συλλογικές συμβάσεις, το εργατικό δίκαιο και άλλα πολλά ήταν και θα γίνει εκ νέου το αποτέλεσμα ενός Εθνικού Εργατικού Κράτους κι όχι μιας διορισμένης ξενοκρατικής δημοκρατίας και του συνδικαλισμού του.
Το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα δεν πιστεύει στις άσκοπες φωνές και τις δανεικές πλάτες. Το Εθνικιστικό Κράτος είναι η Αυθεντική Ελλάς που αντιμετωπίζει το Οικόπεδο τής Φυλής ως το Εργαστήρι που στηρίζεται στις εγγενείς παραγωγικές δυνάμεις. Είναι κράτος Φυλετικό και Εργατικό, γράφει τούς νόμους και τα δικαιώματα τού εθνικού και κοινωνικού του ιστού με το μελάνι τής Πολιτείας που θεσμοθετεί το Αίμα των Εργατών τού Έθνους.
Το αδέσμευτο και λαϊκό κράτος επενδύει στην ανθρώπινη εργασία. Θέλει τον εργαζόμενο ψυχωμένο, ασφαλή και προσανατολισμένο στον οικονομικό σκοπό μέσα σε σχέση ανταποδοτικότητας και εμπιστοσύνης με την Πολιτεία. Η Εθνικιστική Ελλάς θέλει να παράξει το εθνικό προϊόν που θα συντηρήσει την ίδια και τους κυριαρχικούς της σκοπούς. Επιχειρηματίας και Εργάτης μαζί ο Έλληνας που ανοίγει χώρους εργασίας, τρέφει την οικογένειά του ακόμη και σε καιρούς παγκόσμιων κρίσεων και προασπίζει παράλληλα την εθνική οικονομία και την ανθρώπινη ζωή.
Αυτό το Εθνικό, Φυλετικό και Εργατικό Κράτος, αυτό το εν τοις πράγμασι Ελληνικό Κράτος δεν χρειάζεται επαγγελματικό προστατευτισμό. Διαθέτει Εθνικό Φιλότιμο, Εθνικό Φρόνημα, Κοινωνική Αλληλεγγύη και Πίστη στην Δύναμη τού Ανίκητου Ελληνισμού. Νομοθετεί τα Δίκαια τής Εργατικής Τάξης που αποτελεί μαζί με την Νεολαία και τον Στρατό την Φυσική Αριστοκρατία τής Φυλής μας.
Από την στιγμή λοιπόν που έχουμε λάβει την απόφαση να γίνουμε Μεγάλη Δύναμη, είναι φυσικό και επόμενο να στηριχθούμε στην επάρκεια των παραγωγικών μονάδων, στην ενίσχυση τού σιτιστή και πολεμιστή τού Έθνους. Ο σιτιστής και πολεμιστής τού Έθνους, εκείνος που θα θρέψει τα παιδιά του και θα δώσει το αίμα του στο όνομα τού νέου ελληνισμού είναι ο Εργάτης.
Αν ο Εργάτης βαστήξει στα χέρια του το σπιτικό του και το έδαφος τής πατρίδος του, αν ορίσει τις αποφάσεις τής Φυλής του, αν γίνει ένα σώμα με την Πολιτεία του, τότε αυτή η Πολιτεία θα γίνει η αιχμή τού δόρατος για το Έθνος. Αυτή η Πολιτεία είναι οπωσδήποτε Εργατική, δηλαδή Λαϊκή και Εθνικιστική. Αν λοιπόν είχαμε ποτέ ανάγκη κάποιον συνδικαλιστή, αυτός δεν μπορεί παρά να είναι Εθνικιστής σε μια Κοινωνία Αρίστων και Δίκαιων Ελλήνων.
Σπυρίδων Καραχάλιος
