« Γιατί πρέπει να γίνουν άμεσα εκλογές. »

¨Εχω ένα φίλο πολύ κοντά στα κέντρα της εξουσίας, που απέφευγα να του τηλεφωνήσω για μήνες, να μη κακοκαρδιστούμε άσκοπα. Πριν μερικές μέρες που επικοινωνήσαμε, άκουσα έναν έξαλλο άνθρωπο, αγνακτισμένο με όλα και όλους. Απέφευγα να του πω ολοκληρωμένα τη γνώμη μου, όταν ξαφνικά με ανάγκασε εκείνος, ρωτώντας με ευθέως: 

«Πρέπει να γίνουν εκλογές;»

Αφού με ρωτούσε, αναγκάστηκα να του πω μια γνώμη, όσο πιο ήπια μπορούσα, τόσο ταραγμένος που ήταν: Μπορεί να κυβερνηθεί μια χώρα με 90% του κόσμου απέναντι».? Προσπάθησε να μου πει ότι δεν είναι έτσι, ότι άλλη κατάσταση είναι εκτός Αθηνών κλπ. Κατεπλάγην από το σοκ που προκάλεσα λέγοντας κάτι τόσο απλό και αυτονόητο. 

Το 1974, μετά από μια πολιτική κυριαρχία που διήρκεσε ουσιαστικά σαράντα χρόνια, η δεξιά παράταξη γνώρισε με την κυπριακή τραγωδία, μια ιστορική ήττα από την οποία δεν μπορεί να συνέλθει, έστω κι αν χρειάστηκαν ακόμα επτά χρόνια για να έρθει το ΠΑΣΟΚ. 

Απαντώντας στο κενό εξουσίας και κατεύθυνσης, η Ελλάδα της μεταπολίτευσης παρήγαγε το ΠΑΣΟΚ ως εσωτερικό εργαλείο μεταρρύθμισης και κοινωνικής «αναδιανομής», την ευρωπαϊκή ένταξη ως διεθνή στρατηγική. 

‘Οπως η Δεξιά εν μέσω των καπνιζόντων κυπριακών ερειπίων, έτσι και το ΠΑΣΟΚ πεθαίνει σήμερα εν μέσω των ερειπίων του ελληνικού κοινωνικού ιστού και του υποτυπώδους κράτους πρόνοιας που απέκτησε η χώρα στον 20ό αιώνα, ενώ κλονίζεται η ευρωπαϊκή ένταξη. 

Πολλοί καρκινοπαθείς δεν ρωτάνε τον γιατρό γιατί ξέρουν την απάντηση. 

Πολλοί πολιτικοί, από αυτούς που κυβέρνησαν τρεις δεκαετίες, δεν θέλουν να πιστέψουν ότι ήρθε το τέλος τους, ότι αναίρεσαν οι ίδιοι τους βαθύτερους λόγους ύπαρξης της παράταξής τους. Παράγουν άρθρα, ζητάνε πρωτοβουλίες, θέλουν «κυβερνήσεις σωτηρίας» χωρίς μέθοδο σωτηρίας, επιχειρούν να ξαναστήσουν μια άσχετη πολιτική αντιπαράθεση, αναζητούν αφορμές να διαπληκτιστούν στο κοινοβούλιο, για να αποφύγουν την «ταμπακέρα». 

Εντείνουν έτσι την κρίση στη χώρα και επιτείνουν έτσι τη σύγχυση σε έναν λαό που πενθεί τη χώρα του, τρέμει από την αγωνία του, εκρήγνυται από την οργή του.

Η συντελούμενη μπροστά στα μάτια μας καταστροφή της Ελλάδας και της ΕΕ οφείλεται απλά σε μια αλυσίδα ατυχημάτων και κακών χειρισμών; Πίσω από το Χάος δεν υπάρχουν διεθνείς πολιτικο-οικονομικές δυνάμεις που επωφελούνται από αυτό και το οργανώνουν ? 

Το 1965, ο ελληνικός λαός ψήφισε τον Γεώργιο Παπανδρέου και βρέθηκε με κυβερνήσεις Ανακτόρων, ο ιστορικός ρόλος των οποίων ήταν η προετοιμασία της δικτατορίας της 21ης Απριλίου και της διχοτόμησης της Κύπρου. 

Το 2009, ο ελληνικός λαός ψήφισε τον «σοσιαλδημοκράτη» εγγονό του και βρέθηκε με Μνημόνια νεοφιλελεύθερης καταστροφής της Ελλάδας, γεγονός που προκαλεί γενική αστάθεια στο σύστημα κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, σήμερα όπως και τότε. 

Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να παραταθεί επ’ άπειρον και οδηγεί σε δύο δυνατά αποτελέσματα: είτε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας είτε στην κατάργησή της.

Στη Χιλή του Πινοτσέτ προηγήθηκαν τα τανκς και ακολούθησε η οικονομική βία. Στην Ελλάδα του Παπανδρέου η πορεία είναι αντίστροφη. Οι δυνάμεις που σχεδίασαν αυτή την εξέλιξη το γνωρίζουν και είναι φυσικό να αναζητούν μεθόδους, προσχήματα, ανθρώπους και δικαιολογίες για να οδηγήσουν στην επιθυμητή πορεία τα πράγματα.

Για ένα πράγμα δεν έχουν ίσως πληροφορηθεί οι <<διεθνείς φίλοι>>: ότι, όσο κι αν το θέλουν, δεν θα είναι κάποιοι μαζί τους μέχρι το τέλος της τραγωδίας που εγκαινίασαν. 

Ηδη άλλωστε, φαίνεται ότι έρχεται ο Α. Σαμαράς ο πολιτικός που είναι αποφασισμένος να δώσει τη μάχη για την Ελλάδα και τους Έλληνες αδιαφορώντας για τις Κασσάνδρες και τις συμπληγάδες που θα περάσει. 

Το υγιές φαινόμενο στη Δημοκρατία είναι να κυβερνά ένα κόμμα και τα άλλα να ασκούν τη θεμιτή και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση. Έκτακτες καταστάσεις, όπως η μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου, μπορούν να αποδώσουν ένα συγκεκριμένο έργο για συγκεκριμένο διάστημα , αλλά δεν μπορούν να δώσουν λύση στα πολιτικά και κοινωνικά αδιέξοδα. 

Τις λύσεις αυτές θα τις δώσουν οι εκλογές όπου ο λαός θα μιλήσει ελεύθερα για όσα κάποιοι αποφάσιζαν επί δύο χρόνια χωρίς να τον ρωτήσουν.

Για τον ελληνικό λαό σημασία έχει να μπορέσει να εκλέξει άμεσα μια όσο το δυνατόν καλύτερη  κυβέρνηση που να μπορέσει να διαχειρισθεί την επερχόμενη, σχεδόν αναπόφευκτη πλέον κατάρρευση και να βρίσκεται σε διαρκή δημοκρατική ετοιμότητα.

Επικίνδυνα σχέδια

Πληροφορίες από εξαιρετικά αξιόπιστες πηγές, κατά τις οποίες συζητήθηκε, μεταξύ ελληνικής και ισραηλινής κυβέρνησης, το ενδεχόμενο «νικηφόρας επίδειξης ισχύος», με τη συμμετοχή ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, στη Μεσόγειο κατά της Τουρκίας, με εικαζόμενο ευεργετικό αποτέλεσμα στις επόμενες εκλογές! 

Τέτοιο επεισόδιο δεν θα ήταν κατ’ ανάγκη αντίθετο με τα συμφέροντα των Τούρκων κεμαλιστών, που εκπόνησαν το σχέδιο Βαριοπούλα για να ανατρέψουν τον Ερντογάν προ ετών, προβλέποντας κατάρριψη τουρκικών αεροσκαφών, για να εμφανισθεί ο Ερντογάν εθνικά επικίνδυνος. 

Εντυπωσιάζει η αντιπαράθεση τουρκικών και ισραηλινών δυνάμεων στη Μεσόγειο, δεδομένου ότι η ‘Αγκυρα γνωρίζει ότι δεν μπορεί να σταματήσει με στρατιωτικά ή άλλα μέσα τις γεωτρήσεις.

Σε ενδεχόμενο θερμό τουρκοϊσραηλινό επεισόδιο αναφέρθηκε ο έγκριτος συνάδελφος της Καθημερινής Αθανάσιος ‘Ελλις και ισραηλινά δημοσιεύματα.

Αποφύγαμε μέχρι τώρα να δημοσιοποιήσουμε την πληροφορία, το πράττουμε όμως γιατί δεν υπάρχει ‘Ελληνας πλέον που να εμπιστεύεται την κυβέρνηση και με την ελπίδα ότι η δημοσιότητα μπορεί ίσως να ματαιώσει παρόμοιους τυχοδιωκτισμοπύς. 

Ελπίζουμε ότι σε μια χώρα με την εμπειρία Ιωαννίδη και Κύπρου, Ιμίων, Οτσαλάν κλπ., έχει μείνει ίχνος κοινής λογικής και πατριωτισμού στα μυαλά των «αρμοδίων», αν και, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι. 

Σημειώνουμε ότι το ελληνικό Υπουργείο ‘Αμυνας, που ματαίωνε επί σειρά ετών προγραμματισμένες ασκήσεις στην Κύπρο, για να μην ενοχλείται η Τουρκία, αποφάσισε τώρα να στείλει αεροπλάνα να συνασκηθούν με τους Ισραηλινούς, ελικόπτερα των οποίων πραγματοποίησαν ασκήσεις στη Λάρνακα.

 Η Ρωσία στην Μεσόγειο;

Τι συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο;

Το 1947 στην αρκτική Ρώσοι επιστήμονες ανακάλυψαν μια υποθαλάσσια οροσειρά, που έφτανε μέχρι την Γροιλανδία και την ονόμασαν Λομονόσοφ.

Αυτή η οροσειρά γεωλογικά είναι συνέχεια της Σιβηρίας.

Το 1982 υπογράφτηκε στον ΟΗΕ το διεθνές δίκαιο της θάλασσας που καθορίζει τα θέματα της υφαλοκρηπίδας στα 12 ναυτικά μίλια από της ακτές.

Με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας δεν έχουν συμφωνήσει και δεν το έχουν υπογράψει δυο χώρες οι ΗΠΑ (λόγω αρκτικής) και η Τουρκία (λόγω Αιγαίου).

Σύμφωνα με το δίκαιο του ΟΗΕ αν μια χώρα έχει υποθαλάσσια οροσειρά η οποία είναι γεωλογική συνέχεια μιας εξωτερικής γεωλογικής διαμόρφωσης τότε η υφαλοκρηπίδα της επεκτείνεται μέχρι 12 ναυτικά μίλια από το τέλος της υποθαλάσσιας οροσειράς. Επομένως η υφαλοκρηπίδα της Ρωσίας με βάση το δίκαιο φτάνει μέχρι την Γροιλανδία και έτσι όλη η αρκτική της ανήκει.

Στον βόρειο πόλο όμως είναι το 25% των υδρογονανθράκων και άρα η Ρωσία έχει την δυνατότητα 

να γίνει η μεγαλύτερη ενεργειακή δύναμη του κόσμου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν υπέγραψαν το δίκαιο οι ΗΠΑ.

Από την άλλη η Τουρκία γνωρίζοντας ότι αν εφαρμοστεί το δίκαιο δεν έχει υφαλοκρηπίδα που να έχει κοιτάσματα δεν το υπόγραψε και έθεσε θέμα αιτίας πολέμου την εφαρμογή του στο αιγαίο. Επομένως η Ελλάδα αν τολμήσει να το εφαρμόσει, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι Τούρκοι, θα οδηγηθεί σε σύγκρουση.

Έτσι η Ελλάδα για να μην υπάρξει ποτέ η δυνατότητα να εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο οδηγήθηκε στο ευρώ με την προοπτική να δεσμευθεί και να χάσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα (με ένα μνημόνιο ας πούμε) άλλα για να γίνει αυτό έπρεπε να χρεοκοπήσει.

Ουσιαστικά όμως οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί μέσω της Ελλάδας δημιουργούν

τετελεσμένο για την κατάργηση και την μη εφαρμογή του δικαίου έτσι ώστε και η Ρωσία να χάσει την αρκτική.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Πούτιν πρόσφερε 25 δις δάνειο τότε ώστε να μην πάει η Ελλάδα στο ΔΝΤ και η Κίνα άλλα τόσα. Για να μην χάσει την αρκτική.

Για αυτό τον λόγο χρεοκοπήσαμε και μπήκαμε στο μηχανισμό στήριξης για να μην υπάρξει ποτέ η πιθανότητα δημιουργίας τετελεσμένου στο Αιγαίο για εφαρμογή του διεθνούς δικαίου που θα μπορεί η Ρωσία να το χρησιμοποιήσει στην Χάγη (ως δεδικασμένο) και να κερδίσει την υφαλοκρηπίδα τής αρκτικής.

Όμως ένα μικρο κράτος όπως είναι η Κύπρος στην προσπάθεια της να επιβιώσει (να μην μπλέξει στο ΔΝΤ) τους χάλασε τα σχεδία και έκλεισε διμερή συμφωνία με το Ισραήλ που όμως βασιζόταν στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας.

Αυτό όμως ήταν και η ευκαιρία της Ρωσίας για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου της θάλασσας. Για τον λόγο αυτό κατεβάζει τον στόλο με το αεροπλανοφόρο στην μεσόγειο τον Νοέμβριο.

Όμως αυτή την στιγμή το Ισραήλ έχει παγιδευτεί όπως και οι ΗΠΑ στο διεθνές δίκαιο που με αυτό κερδίζει η Ρωσία την αρκτική και αυτό δεν το θέλουν καθόλου. Η Τουρκία νιώθει απομόνωση και γαβγίζει. Έτσι είναι όλοι παγιδευμένοι...μας έσκαψαν το λάκκο και έπεσαν οι ίδιοι μέσα. 

Ετσι τώρα η Ρωσία για να ισχυροποιήσει την θέση της και την θέση της Κύπρου παίρνει και αυτή άδεια με την gazprom για εξορύξεις και μάλιστα εκεί που οι Τούρκοι την θεωρούν δική τους ζώνη.Όμως αν συμβεί αυτό τέρμα η υφαλοκρηπίδα για την Τουρκία και τέρμα η αρκτική για τούς Αμερικανούς και Ευρωπαίους.

Για τον λόγο αυτό δεν μας δίνουν την έκτη δόση και προσπαθούν να μας κατεβάσουν το κεφάλι κάτω και μιλούν για εκχώρηση κυριαρχίας (το ακούσατε πιστεύω).

Με αυτό τον τρόπο θα μας αποδυναμώσουν ηθικά και στρατιωτικά για να είναι ποιο βέβαιο το αποτέλεσμα.

Δυο στοιχεία ακόμα που θα βοηθήσουν στην εξαγωγή συμπερασμάτων:

1. Το 2010 το τουρκικό ΓΕΕΘΑ μάζεψε καθηγητές πανεπιστημίων και τους ρώτησε αν τα κοιτάσματα στην ανατολική μεσόγειο δικαιολογούν το ρίσκο του πολέμου....

και η απάντηση τους ήταν ναι.

2. Στις 25 Ιουλίου του 2011 το ΥΠΕΞ της Ρωσίας έβγαλε επίσημη ανακοίνωση που προειδοποιούσε την Τουρκία να μην πειράξει την Κύπρο ειδάλλως……….(δεν το λέω).

Ερώτηση 1η: θα επιτεθούν οι Τούρκοι είτε σε εμάς είτε στους κύπριους με την ανοχή της Αμερικής μετά από ερέθισμα των ισραηλινών;

Ερώτηση 2η: θα επιτεθούν οι Ρώσοι στην Τουρκία διότι τους “χαλάει την δουλειά” στον βόρειο πόλο;

Θορυβημένος ο Παπανδρέου 

από τις φωνές που του ζητούν

 να αποχωρήσει

Η συνεχιζόμενη πίεση, που ασκούν στελέχη του ΠΑΣΟΚ στον Γιώργο Παπανδρέου, προκειμένου να ξεκινήσει ο ίδιος τις διαδικασίες για την ανάδειξη νέου προέδρου στο Κίνημα, καθώς η θητεία του έληξε στις 11 Νοεμβρίου, ανάγκασε τον πρώην πρωθυπουργό να καλέσει κορυφαίους παράγοντες του κόμματος στο γραφείο του στη Βουλή, για να συζητήσει μαζί τους το όλο θέμα.

Οι διαδοχικές συναντήσεις του κ. Παπανδρέου ξεκίνησαν το μεσημέρι της Παρασκευής. Δημήτρης Ρέππας, Άννα Διαμαντοπούλου, Ανδρέας Λοβέρδος, Κώστας Σκανδαλίδης, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Χρήστος Παπουτσής και Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν στο σημερινό πρόγραμμα, καθώς δεν αποκλείεται να συνεχιστούν οι επαφές και τις αμέσως επόμενες ημέρες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Παπανδρέου περισσότερο ακούει παρά μιλάει στις συναντήσεις αυτές, ενώ κοινή συνισταμένη φαίνεται να είναι ότι η δημόσια συζήτηση για το θέμα της ηγεσίας πρέπει να υποχωρήσει, τουλάχιστον έως ότου καταβληθεί η έκτη δόση του δανείου από την Τρόικα, ώστε να επιτευχθεί, μέσα σε ηρεμία, ο πρώτος βασικός στόχος της κυβέρνησης Παπαδήμου.