ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Ανοίγει πόλεμο με τους τούρκους ο Πούτιν: “Μας μαχαίρωσαν πισώπλατα. Καμία ανοχή στους συνεργάτες των τζιχαντιστών”


«Μπαρούτι» μυρίζει η κατάσταση στη ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, με τις φλόγες πλέον να αρχίζουν να επεκτείνονται και προς την... Κασπία.

Γράφαμε, λίγη ώρα πριν, ότι μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από τους τούρκους, αναμενόταν η επίσημη αντίδραση του ρώσου προέδρου, Βλάντιμιρ Πούτιν, ο οποίος ακύρωσε αρχικά την επίσκεψη Λαβρόφ στην Τουρκία, αλλά δεν είχε προβεί, ως τώρα, σε επίσημες δηλώσεις.

Οι επίσημες δηλώσεις, λοιπόν, ήρθαν και κινούνται σε άκρως πολεμικό κλίμα, φτάνοντας μέχρι του σημείου να χαρακτηριστεί η Τουρκία «συνεργός των τζιχαντιστών». Από το στόχαστρο του Πούτιν δεν ξέφυγε και το ΝΑΤΟ, αφού ο Ρώσος Πρόεδρος αναφερόμενος στην σύγκληση του συμβουλίου του ΝΑΤΟ για την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, χαρακτηρίστηκε «ανυσηχητικό» και ότι η Τουρκία θέλει «το ΝΑΤΟ να υπηρετήσει τα συμφέροντα του Ισλαμικού Κράτους».

Σας παραθέτουμε τις δηλώσεις 
του Βλάντιμιρ Πούτιν: 

«Η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους είναι πισώπλατη μαχαιριά από συνεργούς του Ισλαμικού Κράτους. Θέλουν το ΝΑΤΟ να υπηρετήσει τα συμφέροντα του Ισλαμικού Κράτους; Ξέρω ότι κάθε κράτος έχει τα δικά του συμφέροντα και πάντα τα σεβόμαστε αλλά δεν επιτρέπουμε να συμβαίνουν τέτοια εγκλήματα όπως αυτό που συνέβη σήμερα και ελπίζουμε η διεθνής κοινότητα να ενωθεί κατά του κοινού κακού. Στηριζόμαστε σε όλες τις χώρες της περιοχής σε αυτόν τον αγώνα. Θα συνεχίσουμε το έργο μας με ειδικούς και μέλη της ασφαλείας και το υπουργείο Αμύνης και σε συνεργασία με τα γειτονικά κράτη.

Το γεγονός ότι η Τουρκία δεν προσπάθησε να επικοινωνήσει με τη Ρωσία μετά το δυστύχημα και έσπευσε να συγκαλέσει σύνοδο του ΝΑΤΟ είναι ανησυχητικό. Μοιάζει σαν η Τουρκία να θέλει το ΝΑΤΟ να υπηρετήσει τα συμφέροντα του Ισλαμικού Κράτους. Τα σημερινά τραγικά γεγονότα θα έχουν σοβαρές συνέπειες για τις σχέσεις Ρωσίας - Τουρκίας»

Οι δηλώσεις Πούτιν αποτελούν ουσιαστικά την προαναγγελία μίας περιόδου έντασης που θα έχει πολεμικά χαρακτηριστικά. Βεβαίως, η έκταση των πολεμικών επιχειρήσεων θα εξαρτηθεί και από το αποτέλεσμα της συνόδου του ΝΑΤΟ, όμως είναι βέβαιο ότι η Τουρκία προχωρά ευθέως σε μία περίοδο πολύ άσχημη για αυτήν.

Το δε ΝΑΤΟ θα βρεθεί συντόμως ενώπιον μίας πολύ δύσκολης αποφάσεως, αφού θα είναι επικοινωνιακά πολύ δύσκολο να στηρίξει τον αγώνα των τζιχαντιστών ενάντια στους Ρώσους. 

Ακόμα και οι αμερικανοί δεν είναι σίγουρο ότι είναι πρόθυμοι αυτή τη στιγμή να ξανασταθούν στο πλευρό των «τρελλών του Αλλάχ», οι οποίοι προσφάτως αιματοκύλισαν το Παρίσι. Όμως, παράλληλα, θα τους κοστίσει να αφήσουν το πιστό «σκυλί» τους, την Τουρκία, στο έλεος του Πούτιν.

Συνεπώς, οδεύουμε σε μία περίοδο κατά την οποία η Τουρκία θα έχει πολύ σοβαρά προβλήματα και θα αποσταθεροποιηθεί, πληρώνοντας την αλαζονεία του Ερντογάν και την πίστη του κόμματός του στο οθωμανικό όνειρο ενός μεγάλου Ισλαμικού Χαλιφάτου, υπό την τουρκική σημαία.

Κώστας Αλεξανδράκης


Ήδη, ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος επρόκειτο να επισκεφτεί την Τουρκία, ακύρωσε την επίσκεψή του και οι διπλωματικές σχέσεις των δύο χωρών βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα.

Το... αστείο της υποθέσεως είναι ότι η Τουρκία την ίδια ώρα που κατέρριψε αεροσκάφος, το οποίο εκτελούσε απόφαση του ΟΗΕ, ζήτησε σύγκληση του ΝΑΤΟ. Αντί να βρίσκονται υπόλογοι έναντι της Ατλαντικής Συμμαχίας, ζητούν και τα ρέστα δηλαδή.

Μάλιστα, αυτή η προφανής παραδοξότητα γίνεται με επιτυχία, αφού η δήλωση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, ήταν άκρως προσεκτική και «μεσοβέζικη». Συγκεκριμένα είπε: "Το ΝΑΤΟ παρακολουθεί στενά την κατάσταση. Βρισκόμαστε σε επαφή με τις τουρκικές αρχές".

Δεν έχει αντιληφθεί, προφανώς, ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ ότι οι αμερικανοί πάτρωνές του άλλαξαν πολιτική και κήρυξαν τον πόλεμο στο Ισλαμικό Χαλιφάτο, το οποίος αυτός και οι τούρκοι υπερασπίζονται.


Ιδού το ρωσικό υπερηχητικό βομβαρδιστικό που εξαχνώνει τους τζιχαντιστές


Ιδού το ρωσικό υπερηχητικό βομβαρδιστικό που εξαχνώνει τους τζιχαντιστές
Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας υπερηχητικά βομβαρδιστικά Tu-160 διενεργούν επιθέσεις εναντίον θέσεων των ισλαμοσυμμοριτών στην Συρία. Η ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας αναφέρει ότι τα Tu-160 που απογειώθηκαν από βάσεις στην Ρωσία εκτόξευσαν πυραύλους cruise καταστρέφοντας αποθήκες πυρομαχικών, κέντρα εκπαίδευσης, μεταφορικά μέσα και βάσεις των τζιχαντιστών.

Το Tupolev T-160, κωδική ονομασία κατά ΝΑΤΟ «Blackjack», είναι ένα υπερηχητικό βομβαρδιστικό μακράς ακτίνας δράσης, διηπειρωτικό βομβαρδιστικό, στο οποίο οι πιλότοι των πολεμικών αεροποριών έχουν δώσει το παρωνύμιο «άσπρος κύκνος», εξ αιτίας του εξωτερικού σχήματος του. Το Tu-160 είναι το βαρύτερο μαχητικό αεροσκάφος που έχει ποτέ κατασκευαστεί. Σε αντίθεση με το αμερικανικό Β-1Β, το Tu-160 έχει την ικανότητα να διεισδύει με υπερηχητική ταχύτητα τόσο σε χαμηλά υψομετρικά επίπεδα, όσο και σε υψηλά.


Το βάρος (άνευ φορτίου) του αεροσκάφους είναι 118 τόνοι, ενώ το μέγιστο βάρος απογείωσης ανέρχεται σε 275 τόνους. Η μέγιστη ταχύτητα που αναπτύσσει είναι 2.220 χλμ ανά ώρα (1,9 Mach) έχοντας μέγιστη εμβέλεια τα 12.300 χλμ (ακτίνα μάχης περίπου 6.000 χλμ).

Το πρόγραμμα ανάπτυξης του Tu-160 ξεκίνησε επί Σοβιετικής Ένωσης και έως την κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ είχαν κατασκευαστεί 39 αεροσκάφη αυτού του τύπου. Από τα 39 αυτά αεροσκάφη τα 19 είχαν παραδοθεί στην ουκρανική πολεμική αεροπορία. Τα 11 εξ αυτών μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας παροπλίστηκαν, ενώ η Ρωσία το 1999 απέκτησε τα υπόλοιπα 8 ως αντάλλαγμα μέρους του χρέους του Κιέβου προς την Μόσχα. Σήμερα υπάρχουν στην ενεργό υπηρεσία της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας 16 Tu-160. 

Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας και γελωτοποιός των ΗΠΑ Μπόρις Γιέλτσιν είχε σταματήσει την παραγωγή αυτών των υπερηχητικών βομβαρδιστικών τον Ιανουάριο του 1992.



Η αναβάθμιση των 16 Tu-160 που αποφασίστηκε από το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, κατόπιν των προκλήσεων και των επιθετικών ενεργειών των ΗΠΑ εναντίον των γεωστρατηγικών συμφερόντων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων νέο ραντάρ και σύγχρονο σύστημα πλοήγησης. Αναμένεται ότι το 2020 πάνω από 12 εκσυγχρονισμένα Tu-160 θα είναι σε ενεργό υπηρεσία στην ρωσική πολεμική αεροπορία, το δε πρόγραμμα εκσυγχρονισμού θα κοστίσει πάνω από 400 εκατομμύρια δολλάρια.

Πέραν της αναβάθμισης των υπαρχόντων βομβαρδιστικών Tupolev το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας αποφάσισε και την επανεκκίνηση της παραγωγής νέων Tu-160, με στόχο να κατασκευαστούν 15 νέα αεροσκάφη, ήτοι μαζί με αυτά που θα εκσυγχρονιστούν ο στόλος της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας θα αριθμεί περίπου 30 αεροσκάφη αυτού του τύπου. Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σοϊγκού δήλωσε ότι «το αεροσκάφος αυτό είναι δεκαετίες μπροστά από την εποχή του και κανείς έως τώρα δεν έχει παρουσιάσει καλύτερο υπερηχητικό βομβαρδιστικό».

Ο εξοπλισμός των Tu-160 περιλαμβάνει 12 πυραύλους cruise Raduga Kh-55 ή Kh-55 SM (κωδικός ΝΑΤΟ AS-15B Kent), που είναι επιχειρησιακά αντίστοιχοι των αμερικανικών Tomahawk. Επίσης το Tupolev φέρει 24 πυραύλους standoff (αυτόνομοι πύραυλοι αέρος-εδάφους που εκτοξεύονται προς τον στόχο, ενώ το αεροσκάφος βρίσκεται εκτός εμβέλειας αναχαίτισης) Raduga Kh-15 (κατά ΝΑΤΟ AS-16 Kickback), και βάρους 40 τόνων πυρηνικές βόμβες ελεύθερης πτώσης (ή αντίστοιχα βόμβες με συμβατική γόμωση). 

Το επόμενο βήμα του Πούτιν πιθανόν να είναι ο βομβαρδισμός με Tu-160 της Μοσούλης, που είναι στρατηγικό προπύργιο των τζιχαντιστών στο Ιράκ, με σκοπό τον αποκεφαλισμό της ηγεσίας του Χαλιφάτου του Ισλαμικού Κράτους που βρίσκεται σε αυτή την περιοχή.

Γ. Λιναρδής





Τα σενάρια οικουμενικής κυβέρνησης και ο φόβος του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος για την Χρυσή Αυγή


Ο πρόσφατος κλυδωνισμός της κυβέρνησης , με την παραίτηση Σακελλαρίδη και την ανεξαρτητοποίηση των Νικολόπουλου και Παναγούλη, δείχνει ότι αρχίσαν τα «παρατράγουδα». Μπορεί οι υπόλοιποι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ να διστάζουν να κάνουν βήμα ανεξαρτητοποίησης ή παραίτησης, ενθυμούμενοι το κάζο της Λαϊκής Ενότητας και προσέχοντας πάνω από όλα τα ατομικά τους πολιτικά και βιοποριστικά συμφέροντα, αλλά επειδή η πολιτική εμπεριέχει το απρόβλεπτο, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Δεδομένου ότι στα τέλη του μηνός θα τεθεί προς ψήφιση μια ακόμη δέσμη επώδυνων μέτρων, μεταξύ των οποίων δραστικές περικοπές σε συντάξεις και ασφαλιστικές παροχές, όλα είναι πιθανά. Αναμφίβολα, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί αρραγής. Το να πέσει όμως η κυβέρνηση στους 150 βουλευτές είναι δύσκολο, με την έννοια ότι είναι αμφίβολο αν θα πάρει κάποιος την πρωτοβουλία «να ρίξει» την κυβέρνηση. Όσα συμβαίνουν μέχρι στιγμής αποτυπώνουν σαφέστατα μια τάση πολιτικής αποδόμησης της κυβέρνησης, η δυναμική της οποίας θα φανεί στο άμεσο μέλλον.
Η σύγκλιση της κυβέρνησης με άλλα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης δεν είναι και τόσο εύκολη, καθώς στην παρούσα φάση αυτά παρουσιάζονται από επιφυλακτικά ως αρνητικά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επειδή, όμως, στην πολιτική τα πράγματα αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη, οι συνθήκες μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές σε λίγο καιρό. Είναι ξεκάθαρη στον ορίζοντα η προσδοκία της κυβέρνησης να κάνει έμμεσα ανοίγματα όχι μόνο ως προς τις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, αλλά και προς μεμονωμένους βουλευτές- μέλη αυτών των κομμάτων.
Υπάρχει, βεβαίως, και η «λύση» του Λεβέντη με τους 9 βουλευτές της Ένωσης Φραπέδων, αλλά το όλο σκηνικό έχει και το ανάλογο ρίσκο. Μια σύμπλευση με τον γραφικό «πρόεδρο», εκτός από την «λύση» των 9 βουλευτών έχει ως αντίλογο τον κίνδυνο της γελοιοποίησης, καθώς και το γεγονός ότι το μόρφωμα του Λεβέντη δεν διαθέτει κανένα αξιόλογο κοινωνικό αντίκτυπο.
Η περίπτωση της οικουμενικής κυβέρνησης θα είναι η τελευταία πολιτική εφεδρεία των διεθνών τοκογλύφων και των εγχώριων υποτακτικών τους, τόσο γιατί δεν θα το ήθελε και ο ίδιος ο Τσίπρας (για ευνόητους λόγους που θα σήμαινε το πολιτικό του τέλος) όσο και γιατί θα ήταν η έσχατη λύση για το σύστημα. Σε μια τέτοια περίπτωση κάθε ψευδαίσθηση αντιπαλότητας ανάμεσα στα μέλη και τα μέρη του «συνταγματικού τόξου» θα διαλυόταν και θα γινόταν με τον πλέον επίσημο τρόπο η αναγόρευση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ σε Αξιωματική Αντιπολίτευση.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ