Με τις «ταυτοποιήσεις» για την επίθεση στον Μπουτάρη να είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο, ο δημοσιογράφος Χαρβαλιάς έκανε ένα άκρως εύστοχο σχόλιο για το όλο ζήτημα στην εφημερίδα "Δημοκρατία", σημειώνοντας ότι «οι αστυνομικές αρχές έχουν φθάσει να επιδεικνύουν ένα είδος υπερβάλλοντος ζήλου που δεν έχουν επιδείξει σε άλλες περιπτώσεις, ακόμα και σε πολύ σοβαρότερες», σημειώνοντας ότι όλα αυτά δίνουν την εντύπωση (και όχι μόνο…) πως επιχειρείται «πολιτική εκμετάλλευση του γεγονότος και συντήρησή του για λόγους επικοινωνιακών σκοπιμοτήτων».
Όπως ευστόχως σημειώνει ο δημοσιογράφος «ουδέποτε “ταυτοποιήθηκαν οι υπεύθυνοι για τον άγριο ξυλοδαρμό του Κωστή Χατζηδάκη. Ατόνησε, έπειτα από κάποιες συλλήψεις, η έρευνα για τους υπαίτιους της επίθεσης στον Γιώργο Κουμουτσάκο. Και βεβαίως παραμένουν ασύλληπτοι οι δράστες της αποτρόπαιης εν ψυχρώ εκτέλεσης δύο νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής».
Σε αυτά, εμείς να συμπληρώσουμε την μη «ταυτοποίηση» των δραστών της επιθέσεως κατά του Συναγωνιστή Γεώργιου Γερμενή στο Μαρούσι, επίθεση για την οποία το καθεστώς συγκρατήθηκε με δυσκολία για να μην ξεσπάσει σε πανηγυρισμούς, αλλά και άλλες πολλές επιθέσεις με διάφορες μεθόδους (από ρόπαλο, μέχρι τσεκούρι και περίστροφο) που έχουν κατά καιρούς διεξαχθή κατά γραφείων, μελών, υποστηρικτών και φίλων της Χρυσής Αυγής.
Όλα, όπως εύστοχα τονίζει ο Χαρβαλιάς, γίνονται προκειμένου «το ιδιόρυθμο γεροντοφρικιό που υποδύεται τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης να προβάλλεται ως άλλος… Λαμπράκης, μάρτυρας της δημοκρατίας, αγωνιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πάει λέγοντας».
Σε κάθε περίπτωση το ερώτημα του δημοσιογράφου παραμένει και το παραθέτουμε αυτούσιο: «Ποια είναι, λοιπόν, τα κριτήρια στην Ελλάδα για να κάνει η Αστυνομία σχολαστικά την δουλειά της; Μήπως οι ανάγκες ενός ανέξοδου κυβερνητικού σόου;».
Απλώς, να συμπληρώσουμε ότι αυτό δεν είναι πρωτοτυπία της κυβερνήσεως Σύριζα - Ανέλ, αλλά μια σταθερή νόρμα στις σχέσεις αγαστής συνεργασίας μεταξύ των παρακρατικών της εξωκοινοβουλευτικής (;) αριστεράς με το καθεστώς - δήμιο των Ελλήνων.
