Μπορεί η κυβερνητική προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ να επιχειρεί να αποδομήσει με τον πλέον θρασύ τρόπο την πραγματικότητα, δεν υπήρχε όμως Έλληνας ο οποίος να μην γνωρίζει ότι τα αντεθνικά και αντιλαϊκά μέτρα των δύο προηγούμενων Μνημονίων όχι μόνο παρέμειναν άθικτα στην ολότητά τους, αλλά προστέθηκαν σ΄αυτά τα ακόμη πιο σκληρά μέτρα του τρίτου Μνημονίου, τα οποία έκαναν την κατάσταση περισσότερο δύσκολη και αβίωτη για τον Ελληνικό Λαό.
Το «σήριαλ» της διαπραγμάτευσης για την δεύτερη αξιολόγηση του Μνημονίου της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ (με την σύμπραξη, βεβαίως, και των υπολοίπων κομμάτων του «Συνταγματικού τόξου») έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση: επέκταση του μνημονιακού καθεστώτος για μερικά χρόνια ακόμη. Αυτό που απομένει για να μάθουμε είναι οι λεπτομέρειές του. Αν θα νομοθετήσουν τα μέτρα ή απλώς θα το περιγράψουν, αν θα προχωρήσουν σε κάποιου είδους περιγραφή των λεγόμενων μεσοπρόθεσμών μέτρων για το χρέος ή θα την αφήσουν για το 2018.
Το περιεχόμενο του κάδρου είναι δεδομένο και απομένουν μόνο μερικές πινελιές, οι οποίες δεν έχουν καμία σημασία ως προς την ουσία αυτού του περιεχομένου. Το χρέος ήταν και παραμένει εργαλείο κατάργησης της Εθνικής Κυριαρχίας, αποικισμού της Χώρας, σκληρής λιτότητας, φτωχοποίησης και δημιουργίας καθεστώτος γαλέρας στις εναπομείνασες εργασιακές σχέσεις.
Σε αυτά τα κοινά στοιχεία συναντώνται τα συμφέροντα των διεθνών τοκογλύφων με την ανάγκη των συριζοανελέων να παραμείνουν στην εξουσία.
Όλες οι κυβερνήσεις της τελευταίας επταετίας υπηρέτησαν πιστά τους σκοπούς των τριών (μέχρι στιγμής) Μνημονίων, ασχέτως αν μερικές εξ΄αυτών παρίσταναν τις αντιμνημονιακές μέχρι να ανέλθουν στην εξουσία.
Όλες αυτές οι κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της νυν, δεν παραλείπουν να παίζουν το θέατρο της «σκληρής διαπραγμάτευσης», τάζοντας ταυτόχρονα και μελλοντικούς επίγειους παραδείσους, την ίδια στιγμή που εφαρμόζουν αδίστακτα και ανελέητα την μνημονιακή πολιτική, επεκτείνοντας την χρονικά ολοένα και περισσότερο.
Επομένως, το ξεπούλημα είναι προκαθορισμένο και προδιαγεγραμμένο.
Η ελπίδα, η πραγματική ελπίδα, της Πατρίδας και του Λαού για την αντίσταση και την ανατροπή αυτής της εφιαλτικής κατάστασης βρίσκεται όχι στην ηττοπάθεια, την απόγνωση και την μιζέρια, αλλά στην συμπόρευση και την συστράτευση κάθε Έλληνα και Ελληνίδας με το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, σε έναν σκληρό, ανυποχώρητο και ασυμβίβαστο αγώνα για την Ελευθερία της Ελλάδας.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
