Οι «αριστεροί» - «αναρχικοί» οπαδοί της Μπεσίκτας και τα εγχώρια γιουσουφάκια

Το άρθρο Σταλινίσκοι κάνουν κουμάντο στα γήπεδα κατέληγε σε υστερόγραφο για τους φανατικούς οπαδούς της τουρκικήςΜπεσίκτας, τους λεγόμενους “Carsi”, οι οποίοι εμφανίζονται να έχουν υιοθετήσει ως λογότυπό τους το γνωστό Α (σε κύκλο) της αναρχίας και παρουσιάζονται ως "αριστεροί", "αντιρατσιστές", "αντιναζί" και τα τοιαύτα.

Όπου και να ψάξεις στο διαδίκτυο θα βρεις άρθρα αριστερής έμπνευσης που σε ενημερώνουν ότι οι «Çarşı αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, πολλές φορές αναρχικοί, και σε κάθε περίπτωσηαντιφασίστες» και - προσέξτε - ότι «πολεμούν το τέρας μέσα και έξω από τα γήπεδα, μαζικοποιώντας κοινωνικούς αγώνες και αιτήματα του λαού, των αδύναμων και των κατατρεγμένων». Τόσο δακρύβρεχτο κείμενο είναι αδύνατον να μην σε πιάσουν τα κλάματα! 

Ενώ πολεμούν το «τέρας» μέσα και έξω από τα γήπεδα όπως μας ενημερώνουν οι αριστερές γραφίδες, καλό είναι να το προσέξουν μέσα στο δικό τους γήπεδο γιατί, από ότι φαίνεται, κάνει πάρτι!

Στον πρόσφατο ποδοσφαιρικό αγώνα Μπεσίκτας – Ολυμπιακόςλοιπόν, «έκπληκτοι» οι «έγκυροι» γνωστοί και άγνωστοι ΑΡΔημοσιογράφοι ενημέρωσαν το τουρκοσηριαλόπληκτο ελληνόφωνο κοινό ότι οι οπαδοί της μπεσίκτας τραγουδούσαν το εμβατήριο που υμνούσε τον Κεμάλ με την σφαγή της Σμύρνηςκαι την Μικρασιατική καταστροφή: "Στης Σμύρνης τα βουνά ανθίζουν τα λουλούδια, από εκεί που ο ήλιος ανατέλλει… ο εχθρός μας το βάζει στα ποδιά σαν αέρας. Ζήτω ο Μουσταφά Κεμαλ, εσύ που έριξες τον εχθρό στην θάλασσα…".

Αίσχος! Μα τι; Δεν μας αγαπάνε; Που είναι η «ελληνοτουρκική φιλία»; Και όλα αυτά μέσα στην έδρα των «αριστερών» - «αναρχικών»; Μα να ακούγεται από τα μεγάφωνα ο ύμνος του Κεμάλ, του ηγέτη του εθνικιστικού μιλιταριστικού κινήματος των νεότουρκων που έκοβαν κεφάλια σαν τους τζιχαντιστές;

Προκειμένου να μην δημιουργήσουν συναισθήματα αντιραγιαδισμού στο ελληνόφωνο κοινό δόθηκε η εξήγηση από τους σοφούς ειδήμονες: Οι οπαδοί της Μπεσίκτας έχουν λέει «βεντέτα» με τον Ερντογάν και για αυτό - λένε οι ειδήμονες - οι οπαδοί της Μπεσίκτας έχουν υιοθετήσει το εμβατήριο αυτό που υμνεί τον Κεμαλ για να προκαλούν κάθε φορά τον Ερντογάν!!! 

Καταλάβατε; Δεν στρεφόταν εναντίον των Ελλήνων το άσμα. Όχι. Για τον ερντογάν τα 

Η όλη ιστορία είναι άκρως διδακτική για όποιον θέλει να βλέπει τα πράγματα όπως είναι, πέρα από αριστερίστικα ύπουλα τερτίπια.Για μια ακόμη φορά είμαστε τα κορόιδα και διαθέτουμε ισχυρές αυτοκτονικές τάσεις. 

Και εξηγούμαι:

Ο «αντίφα» αναρχισμός και η εθνοπροδοσία ως μόδα ανθούν και αυξάνονται στην σημερινή Ελλάδα, αλλά στην τουρκία, όπως και σε όλα τα γειτονικά κράτη όλα αυτά είναι ανέκδοτα. Και δεν αναφέρομαι στο «κάτω το κράτος», «αλληλεγγύη τον Α ή τον Β» κλπ. Συνθήματα και δράσεις μιας άλλης εποχής. Γιατί στην χώρα μας οι λεγόμενοι αναρχικοί πλέον, καίνε ελληνικές σημαίες, βανδαλίζουν εκκλησίες, γράφουν υβριστικά συνθήματα κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων. Και όλα αυτά σε μία κατάσταση αδιαφορίας ή και ανοχής από κράτος και ελληνική κοινωνία. Θα είχε ενδιαφέρον μια έρευνα στο διαδίκτυο. “Γκουγκλάρετε”: «έλληνες αναρχικοί καίνε ελληνική σημαία» (στα αγγλικά) και μετά «τούρκοι αναρχικοί καίνε τουρκική σημαία» ή «αλβανοί αναρχικοί καίνε αλβανική σημαία». Ξέρετε τι θα βρείτε. Τολμάει τούρκος αναρχικός να κάψει δημόσια την σημαία του; Τολμάει αλβανός αναρχικός να κάψει δημόσια την σημαία του (άσε που ούτε το σκέφτεται, ούτε το θέλει). Τολμάνε οπαδοί τούρκικης ομάδας να ανεμίσουν την σημαία του ανεξάρτητου Κουρδιστάν για «σπάσιμο» στο κράτος, όπως έκαναν με την σημαία των Σκοπίων πριν μερικά χρόνια οπαδοί του Ηρακλή;

Αυτοί είμαστε.

Για να τελειώνει το παραμύθι. Η «αναρχία» ή η «αριστεροσύνη» των οπαδών της μπεσίκτας αναλώνεται σε συμβολισμούς, εξωτερικά γνωρίσματα και ανούσια πράγματα. Ένα Α σε κυκλάκι σε κάνει αναρχικό. Μπορεί να τα έχουν με τον Ερντογάν και να καταγγέλλουν την αστυνομική βία στην χώρα τους ή στην άλλη άκρη του πλανήτη (δεν χρειάζεται να είσαι αναρχικός για να κάνεις κάτι τέτοιο) αλλά μέχρι εκεί. Την ιστορία τους την τιμάνε την ιδέα του έθνους δεν την αρνούνται και την σημαία τους δεν την ξεφτιλίζουν. 

Αντίθετα στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα κερκίδες φανατικών που έχουν φτάσει σε σημείο να απαγορεύουν να κρεμαστεί ελληνική σημαία.. Αναφορά σε ιστορικά γεγονότα μέσω πανό είναι αστείο. Φανατικοί να άφηναν να ακουστούν τέτοια άσματα στο γήπεδό τους; Πλάκα κάνετε; 

Ιδού ορισμένα πλάνα από την κερκίδα των οπαδών της Μπεσίκτας.

Εδώ το πανό λέει: «Όλοι εμείς είμαστε Τούρκοι. Όλοι εμείς είμαστε στρατιώτες». Όχι και τόσο αριστερό..

Το πανό αυτό είναι των Γκρίζων Λύκων! Εύχονται καλή επιτυχία στην Μπεσίκτας. Κρέμεται έξω από την πιο γνωστή παμπ που συχνάζουν οι οπαδοί της Μπεσίκτας. Ουδείς «αναρχικός» τους ενόχλησε όταν το ανέβαζαν. Ουδείς «αναρχικός» διανοήθηκε να το κατεβάσει. Φανταστείτε ανάλογο πανό εθνικιστικής οργάνωσης ή εθνικιστικού κόμματος έξω από το μέρος που συχνάζουν οι φανατικοί οπαδοί της ΑΕΚ ή του ΠΑΟΚ κλπ. 

Παραπάνω σημαία στην κερκίδα των οπαδών της Μπεσίκτας με το σύμβολο των Γκρίζων Λύκων!... Η μπλέ. Είναι η ίδια με αυτήν:

Άλλα «αριστερά» - «αναρχικά» πανό: «Δώσαμε 250.000 μάρτυρες στο Τσανάκαλε για την ελευθερία μας, ξέρετε...» και «Ο καθένας μας είναι έτοιμος να δώσει την ζωή του για την ενότητα της πατρίδας μας, το ξέρετε αυτό;»

Και άλλο «αναρχικό» πανό : «Οι μάρτυρες δεν πέθαναν, η χώρα δεν θα διαλυθεί».

Όταν πέθανε ο Ντεκτάς αυτό ήταν το intro της επίσημης σελίδας των «αναρχικών» Carsi! Λέει : «RIP. Ο σκοπός σου είναι σκοπός μας».

Προσέξτε τα παρακάτω (μερίδα οπαδών του ΠΑΟΚ είναι "αδελφοποιημένοι" με τους CARSI):

Οπαδοί του ΠΑΟΚ (χωρίς Α αναρχικό) περιφρονούν την ιδέα του έθνους. Οπαδοί της Μπεσίκτας (με Α αναρχικό) την τιμούν...

Ευτυχώς κάποιοι δεν προσπέρασαν όσα έγιναν στο γήπεδο της μπεσίκτας και εξέφρασαν έντονα την δυσφορία τους. Κάποιοι μάλιστα τόλμησαν να πουν πράγματα σχεδόν απαγορευμένα. 

Έτσι στην εφημερίδα «Πρωταθλητής» της 18ης Μαρτίου υπήρχε άρθρο με τον χαρακτηριστικό τίτλο Τα «γιουσουφάκια» χόρεψαν και συρτάκι!

Το άρθρο αναφέρεται στην κατάντια ορισμένων ελληνόφωνων οπαδών άλλων ομάδων που πανηγύρισαν την ήττα του Ολυμπιακού από την τούρκικη ομάδα, φορώντας μάλιστα μερικοί επιδεικτικά την φανέλα της που έχει την τούρκικη σημαία! 

Λέει το άρθρο:

Το ζήσαμε κι αυτό. Απόρροια της κατάπτωσης των ηθών και της σταδιακής απώλειας εθνικής συνείδησης, που παρατηρείται ολοένα και περισσότερο πλέον στην ελληνική κοινωνία.Προσοχή! Τα παρακάτω δεν είναι ούτε εθνικιστικές κορώνες, ούτε άλλα συναφή και πολιτικάντικα. 

Είναι η ίδια η ιστορία. 

Είναι η ανάγκη να μην ξεχαστούν τα γεγονότα που σημάδεψαν τη μεγάλη πλειοψηφία των ελληνικών οικογενειών. Καταστροφές, σφαγές, λεηλασίες, διωγμοί, γενοκτονία. Όταν, λοιπόν, ένας Έλληνας δέχεται να συστρατευτεί με τους Τούρκους και δη με τους οπαδούς του Κεμάλ για να πανηγυρίσει μαζί τους επειδή ηττήθηκε ο Ολυμπιακός, τότε δίχως αμφιβολία καθυβρίζει όχι μόνο την ιστορία της πατρίδας του, αλλά την ίδια του την οικογένεια. Το παρελθόν του, τους προγόνους του. 

Όταν απόγονοι προσφύγων από τη Μικρά Ασία, από τον Πόντο, από την Πόλη τραγουδούν με τους οπαδούς της Μπεσίκτας τον ύμνο του Κεμάλ για να γιορτάσουν την ήττα του Ολυμπιακού τότε πραγματικά δεν υπάρχει καμία ελπίδα για τούτο τον τόπο. Όπως, άλλωστε, ακριβώς το ίδιο ισχύει και με τους οπαδούς του ναζισμού. Καμία διαφορά!

Χιλιάδες Έλληνες, λοιπόν, φόρεσαν φέσι και εκδήλωσαν το αντιολυμπιακό τους μένος συντασσόμενοι με τις απίστευτες τουρκικές προκλήσεις! Οι νεόκοποι «φίλοι» της Μπεσίκτας στη χώρα μας δεν δίστασαν να πανηγυρίσουν έξαλλα τη νίκη της τουρκικής ομάδας και να γίνουν «ένα» με την κερκίδα των οπαδών του Κεμάλ Ατατούρκ! Με εκείνους, δηλαδή, που τραγούδησαν τον ύμνο της καταστροφής της Σμύρνης, που μνημόνευαν συνεχώς την άλωση της Πόλης και περιπαικτικά έβαζαν να παίζει... συρτάκι από τα μεγάφωνα του γηπέδου!

Από το στέγαστρο της ούτως ή άλλως επιβλητικής Vodafone Arena κρέμονται δυο τεράστια πανό με τη φωτογραφία του Κεμάλ και το μήνυμα: «Ένας μεγάλος οπαδός της Μπεσίκτας»! Το όνομα του Ατατούρκ, τόσο προχθές, όσο και πριν από τρεις εβδομάδες στην Άγκυρα, στην αναμέτρηση με την Οσμάνλισπορ, έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών. Όπως βέβαια και ο ύμνος που συνδέεται άμεσα με την μικρασιατική καταστροφή. 

Ακόμη και το... συρτάκι επιστράτευσαν οι Τούρκοι για να πικάρουν όχι τον Ολυμπιακό, αλλά την Ελλάδα συνολικά. Την Ελλάδα, άλλωστε, έβριζαν και στα δυο γήπεδα. Ακόμη και ο επίσημος λογαριασμός της Μπεσίκτας στα social media φιλοξένησε μήνυμα «για το πώς ξέρουν να νικούν οι Τούρκοι» και όχι η ίδια η ομάδα τους.

Σε τούτη την ανθελληνική προπαγάνδα, λοιπόν, οι «γείτονες» βρήκαν χιλιάδες Έλληνες συμπαραστάτες!... Το αντί-Ολυμπιακό μένος τούς ξεπέρασε τα όρια της αντεθνικής συμπεριφοράς. Και το χειρότερο είναι ότι το έναυσμα δόθηκε από πρόσωπα που έχουν δημόσιο -γραπτό και όχι μόνο- λόγο και επί της ουσίας διαμορφώνουν απόψεις...

Όσοι έτυχε να ζήσουν από κοντά τους αγώνες του Ολυμπιακού στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, βίωσαν το εθνικιστικό... περιτύλιγμα που έβαλαν οι Τούρκοι και στο ποδόσφαιρο. Μετρ της προπαγάνδας οι γείτονες, έσπευσαν να δώσουν χαρακτήρα ελληνο-τουρκικής μάχης στις αναμετρήσεις του θρύλου με την Οσμάνλισπορ και την Μπεσίκτας. Χιλιάδες τουρκικές σημαίες μοιράστηκαν στα δυο γήπεδα, πολεμικά εμβατήρια έπαιζαν στη δια πασών από τα μεγάφωνα και οι ιαχές για τον Κεμάλ και την άλωση της Πόλης ακούστηκαν περισσότερες φορές ακόμη και από το ίδιο το όνομα των ομάδων.

Σε σελίδα οπαδών του Ολυμπιακού στο facebook αποκαλύπτεται από Έλληνες οπαδούς που βρέθηκαν στο γήπεδο, ότι πέρα από τις προκλήσεις με κασκόλ κυρίως του ΠΑΟΚ και τις βρισιές, τα κέρματα και τους αναπτήρες που εκτοξεύονταν, στο τέλος μόλις οι οπαδοί του Ολυμπιακού έβγαλαν μία ελληνική σημαία έγινε χαμός. Οι Τούρκοι έπεσαν να τους φάνε..

Οπαδός αναφέρεται και σε εμφάνιση σημαίας των Γκρίζων Λύκων. Συνεχώς φώναζαν «ιστανμπούλ», «κεμάλ» και «τουρκία». Οι αστυνομικοί απλά κοιτούσαν.

Κάποιοι αρχίζουν και πιάνουν το νόημα: «Αυτοί είναι οι ''αντιεξουσιαστές' 'και αναρχικοί παντού πλέον...Λένε κάτω τα έθνη αλλά εννοούν συγκεκριμένα έθνη, λένε κάτω οι θρησκείες αλλά κλείνουν το μάτι στο ισλάμ...Εντελώς αναμενόμενα λοιπόν τα εθνικιστικά συνθήματα των αναρχικών της carsi και να είστε σίγουροι ότι συμφωνούν και οι Έλληνες σύντροφοί τους...»

Και ένας άλλος: «Όλοι επιτρέπεται να είναι πατριώτες εκτός από εμάς...άμα βάλουμε την γαλανόλευκη στο μπαλκόνι κατευθείαν μας χαρακτηρίζουν φασίστες..»

Και κάποιος πιο προχωρημένος: «Παπ..ιές περί αριστερών…. Στην τουρκία δεν υπάρχουν αριστεροί κι αν υπάρχουν κρύβονται. Τον τούρκο φίλο δεν τον πιάνεις ποτέ».

Υπάρχουν και άλλα περί μογγόλων και λοιπά που δεν τα αναφέρουμε γιατί μπορεί να μας τιμωρήσει η ουέφα.

Το συμπέρασμα είναι το εξής: είμαστε πρώτοι (κράτος και λαός) να βγάζουμε τα μάτια μας και να απαρνιόμαστε ό,τι μας κράτησε όρθιους τόσα χρόνια, την ώρα που οι γείτονες (όλοι ανεξαιρέτως) τροφοδοτούν με κάθε τρόπο τον εθνικισμό τους και τις επεκτατικές τους βλέψεις.

Οι φωτογραφίες είναι από το Ultras tifo forum

Η «ανεκτικότητα» είναι αδυναμία

The Right Stuff 

Θα μπορούσα να περιγράψω την τρέχουσα κατάσταση του δυτικού κόσμου μέσα σε λίγες λέξεις. Αλλά καμία από αυτές τις λέξεις δεν θα ήταν θετική. Όμως, με την εκλογή του Donald Trump και με το Brexit, ο δυτικός κόσμος φαίνεται να αλλάζει.

Πρέπει όμως βοηθήσουμε ώστε αυτή η θετική αλλαγή να προχωρήσει. Θα πρέπει να βοηθήσουμε να αφαιρεθούν οι ψευδείς αρετές που μας τις κόλλησαν στους λαιμούς μας και τις εμφύτευσαν στους εγκεφάλους μας. Μία από αυτές τις ιδέες είναι η λεγόμενη «ανεκτικότητα» ή «ανοχή» (‘tolerance’)

Τι είναι η ανεκτικότητα;

Ο ορισμός έχει ως εξής:

Η ικανότητα ή η βούληση κάποιου να ανεχθεί κάτι, ιδίως την ύπαρξη απόψεων ή συμπεριφορών με τις οποίες δεν συμφωνεί απαραίτητα.

Μεγαλώσαμε με το να μας μαθαίνουν να πιστεύουμε ότι η ανοχή είναι η μεγαλύτερη αρετή που μπορεί να έχει κάποιος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μας είπαν ότι η ανοχή είναι το μεγαλύτερο πράγμα που χωρίζει τον δικό μας «ανώτερο» δυτικό πολιτισμό από τους πιο «πρωτόγονους» πολιτισμούς. Είναι η «μεγαλύτερη δύναμη μας», μαζί φυσικά, με την «ποικιλομορφία» (‘diversity’).

Μας είπαν και μας χειραγώγησαν να πιστεύουμε ότι η ανοχή είναι αυτό που μας κάνει καλύτερους από άλλους πολιτισμούς.

Που πήγαν οι Ευρωπαίοι;

Μεγαλώνοντας, θυμάμαι να μας λένε ότι οι χώρες που δεν επιτρέπουν τους ομοφυλόφιλους να έχουν ανοιχτές «γκέι παρελάσεις» και να κάνουν δημόσια ό,τι εκφυλισμένο πράγμα τους έρθει στο μυαλό, είναι «οπισθοδρομικές». 

Οι κουλτούρες αυτών των χωρών δεν διδάσκουν τις «αξίες» της ομοφυλοφιλίας, και δεν διδάσκουν ότι οι γυναίκες είναι 100% ακριβώς ίδιες με τους άνδρες. Οι κουλτούρες που δεν κάνουν αυτά τα πράγματα, μας είπαν, ανήκουν σε περασμένες εποχές. Είναι παλιομοδίτικες. Απαρχαιωμένες. Αμαθείς. Αυτά μας λένε όταν θέλουν να μας περιγράψουν το τι συμβαίνει στην «σημερινή εποχή».

Όταν ήμασταν παιδιά, μας έλεγαν ότι ο πολιτισμός μας είναι τόσο «προοδευτικός» και «προηγμένος» και ότι αυτοί οι άλλοι πολιτισμοί ζουν ακόμη στο παρελθόν. Μας έλεγαν ότι είμαστε η αναπόφευκτη πορεία της ιστορίας, και ότι αυτοί οι άλλοι πολιτισμοί θα πρέπει να φτάσουν εμάς.

Η "ανοχή" είναι αδυναμία

Το θέμα με την «ανεκτικότητα» είναι ότι πρέπει να ανέχεσαι κάτι που δεν σου αρέσει ή είναι αντίθετο με την φύση (από βιολογικής άποψης).

Ορισμένες μορφές ανοχής μπορεί να είναι ευεργετικές. Το να πηγαίνεις στο γυμναστήριο, να σηκώνεις βάρη και να ασκείσαι σκληρά είναι επωφελές τόσο για το σώμα όσο και για το μυαλό.

Ή το να ανέχεσαι το μωρό σου που κλαίει μέσα στη νύχτα, καθώς καταλαβαίνεις ότι είναι απλά ένα βρέφος και είναι δική σου σάρκα και αίμα.

Αλλά το να ανέχεσαι πράγματα που είναι καταστροφικά για σένα, τον πολιτισμό σου και το λαό σου είναι ο ορισμός της αδυναμίας.

Μας λένε ότι οι «ανεκτικοί» πολιτισμοί είναι οι καλύτεροι πολιτισμοί. Εγώ λέω ότι οι «ανεκτικοί» πολιτισμοί είναι αδύναμοιπολιτισμοί.

Τώρα, συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν διαφορές στις αντιλήψεις μας. Δεν έχουμε όλοι το ίδιο μυαλό. Αλλά αυτές οι διαφορές πρέπει να υπάρχουν εντός ορισμένων ορίων, και όλες αυτές οι διαφορές θα πρέπει να λειτουργούν προς την κατεύθυνση της ερώτησης: «αυτό είναι καλό για το λαό»;

Το να ανέχεσαι πράγματα που είναι ανοιχτά και άμεσα εχθρικά προς τους ανθρώπους σου και τον πολιτισμό σου είναι ένα σημάδι αδυναμίας και σκέτης παραφροσύνης.

Δεν σου αρέσει αυτή η εικόνα μόνο και μόνο 

γιατί δεν είσαι "ανεκτικός"

-Θα πρέπει εμείς ως άνδρες, ως προστάτες της κοινωνίας μας, να ανεχόμαστε να αποικίσουν την χώρα μας οι μωαμεθανοί και να εκθειάζουμε ανοιχτά την πολιτιστική μας κατάκτηση από εκείνους; Όταν οι μωαμεθανοί βάζουν τις φορεσιές τους, το κάνουν για να μας δείξουν ότι μας "έχουν πάρει τον αέρα" και ότι αυτή είναι τώρα η χώρα τους.

Συνήθως όταν ταξιδεύετε ή πάτε να μείνετε σε μια νέα χώρα, δεν θέλετε να μείνετε απ’ έξω από την κουλτούρα αυτής της χώρας(σκεφθείτε π.χ. τους Έλληνες της Αμερικής που άλλαξαν τα ονόματά τους ώστε να ηχούν πιο… αμερικάνικα). Εκτός αν, προσπαθείτε να διαμορφώσετε την κουλτούρα της ώστε να γίνει όπως η δική σας. Αν το να ανέχεσαι την αντικατάστασή σου αποτελεί «αρετή», επιλέγω να είμαι «αμαρτωλός».

Παρατηρήστε ότι οι ευρωπαίοι της Δύσης είναι πιο «ανεκτικοί», αλλά και πιο βαριά εποικισμένοι από μη Ευρωπαίους

-Θα πρέπει εμείς ως άνδρες να «ανεχόμαστε» την εξάπλωση και την φυσιολογικοποίηση της «γκέι κουλτούρας»; Η ομοφυλοφιλία χρησιμοποιείται ως όπλο κατά του ευρωπαϊκού / Λευκού πολιτισμού και της οικογένειας. 

Οι ομοφυλόφιλοι είναι μια άλλη ομάδα «θυμάτων» που χρησιμοποιείται για να επιτεθεί στους Λευκούς και να τους κάνει να νιώσουν «ένοχοι» ώστε να δώσουν περισσότερα χρήματα και δύναμη στον Πολιτιστικό Μαρξισμό της Αριστεράς.

Όταν ξεκινάς να επιτρέπεις μια μικρή (;) αποδόμηση της κοινωνίας σου, ενδέχεται να έρθει η ολοκληρωτική και πλήρης κατάρρευση. 

Οι ομοφυλόφιλοι ευδοκιμούν στα πολιτιστικά μαρξιστικά αστικά περιβάλλοντα και ασχέτως του τι νομίζει ο καθένας για τους ομοφυλόφιλους, αυτοί συντριπτικά ψηφίζουν πολιτικές που είναι αριστερές και πολιτιστικά μαρξιστικές, κάτι το ποίο αποτελεί μια άμεση επίθεση εναντίον μας.

- Θα πρέπει εμείς ως άνδρες να «ανεχόμαστε» τις φεμινίστριες και την φεμινιστική κατήχηση των αδελφών μας, των αυριανών συζύγων μας, των φίλων μας και των θυγατέρων μας; Ο φεμινισμός είναι εξαιρετικά επιβλαβής για τις γυναίκες και οι μελέτες μας έχουν δείξει ότι οι γυναίκες είναι πιο δυστυχισμένες τώρα από ό, τι ήταν παλαιότερα (όταν άρχισε το φεμινιστικό κίνημα).

Γιατί είναι αρετή το να «ανέχεσαι» την παραπάνω κοπέλα που απαιτεί η χώρα σου να αποικιστεί και να αντικατασταθεί από μουσουλμάνους;

Έτσι καταλήγοντας:

Είναι η ανοχή η μεγαλύτερη «αξία» μας και αυτή που καθορίζει μια κοινωνία αν είναι «προχωρημένη»;

Ή είναι η «ανοχή» το σημάδι μιας αδύναμης και παρηκμασμένης κοινωνίας που βρίσκεται στα πρόθυρα της αυτοκαταστροφής;

Το να προστατεύεις, να διατηρείς και να διαδίδεις την κουλτούρα σου και τις ιδέες σου είναι σημάδι δύναμης

Σε ένα πρόσφατο post ανέφερα ότι πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε όπως οι πρόγονοί μας για άλλη μια φορά.

Πρέπει και πάλι να γνωρίσουμε και πιστέψουμε στον πολιτισμό μας, και να μην επιτρέψουμε να καταστραφεί δείχνοντας ανοχή σε ιδέες και πολιτισμούς που θέλουν να τον καταστρέψουν.

Το ισλάμ, η προώθηση της ομοφυλοφιλίας και ο φεμινισμός είναι εχθρικές και ανταγωνιστικές κουλτούρες που επιθυμούν να καταλάβουν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Δεν είναι αρετή να «ανέχεσαι» πράγματα που θα αντικαταστήσουν και θα καταστρέψουν τον πολιτισμό και τον λαό σου. Είναι σημάδι αδυναμίας και πρόσκληση προς αυτές τις ανταγωνιστικές κουλτούρες να εξαπλωθούν και να μας καταλάβουν.

Και οι τρεις αυτές ιδεολογίες εργάζονται για τον ίδιο στόχο: να καταστρέψουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και να τις «ανακατασκευάσουν» σύμφωνα με την δική τους κουλτούρα. Στη φύση, μόνο ο ισχυρός επιβιώνει και ο αδύναμος χάνεται.

Μια κοινωνία που επιτρέπει σε άλλους πολιτισμούς να αποκτήσουν δύναμη και να την αντικαταστήσουν είναι μια κοινωνία που δεν θα διαρκέσει πολύ καιρό.

Όμως η ανοχή μας προς εχθρικές κουλτούρες έληξε. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα αρχή, και σε αντίθεση με ό, τι λένε τα κατεστημένα media έχουμε τους καλύτερους και ευφυέστερους ανθρώπους μαζί μας.

Ο Δυτικός κόσμος εξακολουθεί να έχει άρρωστο μυαλό και τρόπο σκέψης. Αλλά, αυτό σιγά-σιγά αλλάζει μέρα με τη μέρα. Είναι κάτι για το οποίο πρέπει να εργαζόμαστε συνεχώς αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως λαός και ως πολιτισμός.

Με όσους από εμάς που ήδη γνωρίζουν και χιλιάδες άλλους που καθημερινά μαθαίνουν την αλήθεια, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα τα καταφέρουμε και πάλι.