5 χρόνια μνημόνιο.Κίνηση εντυπωσιακού αποπροσανατολισμού η εκλογολογία - Ο ΣΥΡΙΖΑ υπογράφει το νέο Μνημόνιο και με τα δύο χέρια."Η Χρυσή Αυγή θεριεύει.."

Μόνο ως αποπροσανατολιστικές και εντασσόμενες μέσα στο γενικότερο κλίμα εντυπωσιασμού και επικοινωνιακού παιχνιδιού του Σύριζα για εσωτερική κατανάλωση μπορούν να χαρακτηριστούν οι δηλώσεις στελεχών του που αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο ρήξης και εκλογών.

Η αλήθεια είναι ότι η συγκυβέρνηση Σύριζα - Ανέλ έχει προδώσει την νωπή λαϊκή εντολή για καταγγελία του Μνημονίου και ακολουθεί κατά γράμμα την καταστροφική πολιτική ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στην οικονομία και τα εθνικά θέματα.

Μέσα σε αυτό το καθαρά επικοινωνιακό και αποπροσανατολιστικό πλαίσιο οι Βούτσης, Φίλης και Μητρόπουλος λειτουργώντας ως "λαγοί" κάνουν λόγο για δήθεν ρήξη, δημοψήφισμα ή ακόμα και εκλογές. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν σκέφτεται καν τις εκλογές και έχει συμφωνήσει σε όλα με τους διεθνείς τοκογλύφους για νέο επαχθές Μνημόνιο.

Η μόνη πολιτική δύναμη, η οποία παραμένει πιστή στις θέσεις τις για καταγγελία του Μνημονίου είναι η Χρυσή Αυγή και δεν φοβάται καθόλου τις εκλογές, αν και όποτε γίνουν, καθώς καθημερινά απολαμβάνει την ολοένα και μεγαλύτερη αποδοχή και στήριξη του ελληνικού Λαού.

Το Γραφείο Τύπου της Χρυσής Αυγής εξέδωσε την κάτωθι ανακοίνωση:

 "Η εκλογολογία και το σκηνικό ρήξης γίνονται μόνο για εσωτερική κατανάλωση, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ομολογήσει πως θα πληρώνει εις το διηνεκές τους ξένους τοκογλύφους και σύντομα θα φέρει στη χώρα νέο επαχθές μνημόνιο".

5 χρόνια μνημόνιο

Όταν πριν από πέντε χρόνια ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωνε την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ, η εικόνα που ήρθε στο μυαλό του Έλληνα πολίτη ήταν αυτή μιας εξαθλιωμένης νοτιοαμερικανικής χώρας, με τους κατοίκους να κάνουν ουρές για τα βασικά είδη διατροφής, τα παιδιά να περπατούν ξυπόλυτα στους δρόμους ζητιανεύοντας, αλλά και τους πλουσίους να απολαμβάνουν την καλή ζωή ανεπηρέαστοι από την ανέχεια των πολλών. 

Πέντε χρόνια αργότερα, τα παιδιά δεν περπατάνε ξυπόλυτα στο δρόμο και δεν αγοράζουμε γάλα με το δελτίο, αλλά με ποιο κόστος; Με χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας, με χιλιάδες επιστήμονες ξενιτεμένους, με χιλιάδες αυτοκτονίες, με χιλιάδες καθημερινά δράματα που από αξιοπρέπεια και ελληνική φιλοτιμία και ανθρωπιά δεν θα μαθευτούν ποτέ. Οι πλούσιοι πάντως εξακολουθούν να περιφέρουν επιδεικτικά τον πλούτο τους και οι νεόπτωχοι να σφίγγουν τα χείλη με ένα δαγκωμένο «πού θα πάει;».

Πού θα πάει λοιπόν το μνημόνιο, οι περικοπές μισθών και συντάξεων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας; Τι άλλο θα ζητήσουν οι δανειστές και τι άλλο είναι πρόθυμος να δώσει ο Πρωθυπουργός; Η πολεμική που δέχεται μέσα σε τρεις μόλις μήνες παραμονής του στην εξουσία είναι εξαιρετικά άδικη από απόψεως χρόνου, αλλά εξαιρετικά δίκαιη ως προς τις εξαγγελίες του. Μέσα σε τρεις μήνες του ζητούν να δώσει λύση σε δεινά δεκαετιών, ο ίδιος όμως είναι που δημιούργησε αυτές τις προσδοκίες δηλώνοντας σε θριαμβικούς τόνους ότι θα βάλει τέλος στα μνημόνια «με ένα άρθρο». Στην πορεία ανακάλυψε ότι δεν είναι τόσο εύκολο να ισορροπείς ανάμεσα σε δύο βάρκες, και μάλιστα ανισοϋψείς.

Με το ένα πόδι στην βάρκα των τοκογλύφων και με το άλλο σε αυτήν της Ελλάδας, ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να συγκεράσει το λάδι με το νερό. Είναι βέβαιον ότι είτε θα προχωρήσει σε νέο μνημόνιο, ακολουθώντας τον δρόμο των προκατόχων του, είτε σε ρήξη, όπως τον ενέτειλε ο ελληνικός Λαός. Στην πρώτη περίπτωση θα απογοητεύσει χιλιάδες ψηφοφόρους του που τον επέλεξαν, μαζί και τα κόμματα που θέλουν -τουλάχιστον στην προεκλογική και αντιπολιτευτική ρητορική τους-την κατάργηση του μνημονίου. Στην δεύτερη περίπτωση, θα βρεθεί απροετοίμαστος, αφού επιμένει στην τακτική του «όλα βαίνουν ομαλώς», όταν στην πραγματικότητα τα πάντα μπορούν να αλλάξουν άρδην.

Δεν ζητά βέβαια κανείς από τον κ. Πρωθυπουργό να προχωρήσει σε αλλαγές δια της βίας. Η διπλωματία όμως δεν ήταν ποτέ το ισχυρό χαρτί της ελληνικής πολιτικής. Από την άλλη, η αλλαγή πλεύσεως τόσο μέσα όσο κι έξω από την Ελλάδα, είναι αναγκαία προκειμένου να αποκτήσει η χώρα την ανεξαρτησία της και ο λαός μας την αξιοπρέπειά του -ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του που διαθέτει ακόμη την αίσθησή της-. Και αυτά δεν γίνονται χωρίς το παροιμιώδες «σπάσιμο των αυγών». Και δεν εννοούμε τα… αυγά του φιδιού που ενοχλούν τους διεθνιστές, καπιταλιστές και κομμουνιστές, μέχρις μονομανίας, αλλά αυτά που αναπαράγουν την κρατικοδίαιτη διαφθορά και τον εκμαυλισμό του λαού με το μότο «γιατί αυτός κι όχι εγώ;».

Μια σειρά άστοχων αποφάσεων κι επιλογών της κυβέρνησης Τσίπρα, προκειμένου να ισορροπήσει μεταξύ των συνιστωσών του κόμματός του, δείχνουν ότι έχει πολύ δρόμο να διανύσει προτού μπορέσει να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού λαού. Πολιτικές επιλογές όπως αυτή της κ. υφυπουργού εποικισμού η οποία απαξιοί να απαντήσει στις κοινοβουλευτικές ερωτήσεις των Εθνικιστών, όμως επιδεικνύει ιδιαίτερη ευαισθησία για τους παράνομους μετανάστες -αλλά όχι και αντίληψη της πραγματικότητας που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες στις γειτονιές της Αθήνας και τα χωριά μας-, δεν βοηθά τον κ. Πρωθυπουργό να διατηρήσει την λαϊκή στήριξη. Εάν δεν αποφασίσει σύντομα προς τα πού θα προχωρήσει, θα βρεθεί προ εκπλήξεων όπως και ο προκάτοχός του. Βέβαια η Αριστερά διαθέτει καλύτερους χειριστές του προπαγανδιστικού παιχνιδιού. Τα προβλήματα όμως του λαού δεν λύνονται με επικοινωνιακά τρικ.

Πέντε χρόνια μετά το μνημόνιο, τα ερωτήματα ζητούν απαντήσεις και μάλιστα ταχύτατα. Είμαστε υπέρ της Εθνικής Ανεξαρτησίας ή της Κρατικής Υποτέλειας; Θέλουμε Κοινωνική Δικαιοσύνη ή θα εξακολουθήσει ο λαός μας να είναι υποτελής σε ντόπιους μικροπωλητές ελπίδων και ξένους ολετήρες των ονείρων μας; Ποια είναι μεγαλύτερη πενία, αυτή της ολιγάρκειας ή αυτή της πλεονεξίας; Και εν τέλει ποιοι θέλουμε να μας κυβερνούν; Οι «καπάτσοι» και τα «λαμόγια» που μεμφόμαστε για τα δεινά της Ελλάδας ή αυτοί που έχουν καθαρά χέρια και την θέληση να βγάλουν την χώρα από την δύνη των μνημονίων;

Σε αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντήσουν οι Έλληνες και να στείλουν το μήνυμα στην κυβέρνηση. Πρώτα όμως πρέπει να δώσουν τις απαντήσεις στον εαυτό τους. Όπως όλα δείχνουν η επόμενη επιλογή τους θα είναι οι Έλληνες Εθνικιστές. Αυτό το βάρος της ευθύνης πρέπει να αντιμετωπίσει τώρα το κίνημα, δείχνοντας την αναγκαία σοβαρότητα, πείθοντας και οδηγώντας τους Πατριώτες, ό,τι και αν επέλεξαν στην εκλογική μάχη του Ιανουαρίου, από φόβο ή διαμαρτυρία.

Η Ελλάδα μπορεί και θα πάει εμπρός μόνο με εθνικό όραμα και προσανατολισμό, με υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα. 

Ας είμαστε έτοιμοι.

Ειρήνη Δημοπούλου - Παππά

Ο Δραγασάκης έδωσε το έναυσμα της μνημονιακής στροφής: Μπορεί να.... .......αναγκαστούμε να πάρουμε μέτρα!

Πρόκειται για μία επιστροφή στην ρητορεία Τζέφρυ το 2010, όταν έβαζε την χώρα στο ΔΝΤ μετά το «Λεφτά Υπάρχουν». Η ιστορία, όπως φαίνεται, επαναλαμβάνεται σαν φάρσα και οι «κλόουν» της εποχής είναι οι συριζοκαμμένοι.

Βγόντζας : 

Δεν υπάρχει κατηγορητήριο εναντίον της Χρυσής Αυγής 

 Μόνη ελπίδα της κλεπτοκρατίας τα τηλεδικαστήρια .

Άρθρο στην κυριακάτικη Kontra News σχετικά με την δίκη της Χρυσής Αυγής έγραψε ο δικηγόρος Α. Βγόντζας, βαθέων πασόκικων πεποιθήσεων και συνεπώς εκ προοιμίου αρνητικά διακείμενος εναντίον της Χρυσής Αυγής. Το γεγονός ότι προσφάτως ο εν λόγω ήταν και υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια Ηρακλείου, δείχνει αν μη τι άλλο, πως έχει και μια κομματική γραμμή να ακολουθήσει.

Λόγω των παραπάνω παρατιθέμενων γεγονότων, η γνώμη του περί της δικής είναι εξέχουσας σημασίας, αφού είναι ουσιαστικά η χειρότερη των νομικών απόψεων, που μπορεί να υπάρξει. Ο Βγόντζας έχει πολλάκις υπάρξει σχολιαστής των τεκταινομένων πέριξ της πολιτικής διώξεως εναντίον της Χρυσής Αυγής και η γνώμη του έχει βαρύνουσα σημασία, αφού έχει περισσότερη γνώση της δικογραφίας από τους τηλεδικαστές των πάνελ.

Γράφει, λοιπόν, στο άρθρο του ο Βγόντζας ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει κατηγορητήριο, αλλά θα πρέπει η δίκη να κινηθεί σε εντελώς διαφορετικά πλαίσια, κατασκευής ενός κατηγορητηρίου. Δεν μπορεί να ερμηνευτεί αλλιώς η φράση του ότι η δίκη αυτή «αφορά τις κατηγορίες για την υπονόμευση των μεγάλων κατακτήσεων της Μεταπολίτευσης», η οποία ακολουθείται από την φράση «δεν βρέθηκαν όπλα».

Κοινώς το δικαστήριο θα έχει να εξετάσει μία «εγκληματική οργάνωση», που δεν έχει όπλα, ούτε χρήματα, ούτε εγκλήματα με τα οποία να συνδέονται καθ’ οιοδήποτε τρόπο ο Αρχηγός και οι Βουλευτές  της τρίτης πολιτικής δύναμης του τόπου. Γι’ αυτό ο Βγόντζας μιλάει για κάποια γενικόλογη «υπονόμευση των μεγάλων κατακτήσεων της Μεταπολίτευσης», ασχέτως που ουδείς αντιλαμβάνεται ποιες είναι αυτές ή πως ακριβώς συνιστούν κατηγορητήριο.

Πώς θα γίνει, λοιπόν, μία δίκη άνευ κατηγορητηρίου; Την απάντηση και πάλι δίνει ο Βγόντζας: «Μεγάλη ευθύνη βρίσκεται στα χέρια των δικαστών. Αλλά και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης».

Κοινώς, κάνει λόγο για τηλεδικαστήρια, όπου θα αποδίδεται αφειδώς συλλογική ευθύνη στην Χρυσή Αυγή, χωρίς φυσικά να υπάρχει αντίλογος, αφού, όπως είδαμε και στην «Ανατροπή», όπου υπάρχει αντίλογος έρχεται αποκάλυψη της σκευωρίας. 

Όλη η λάσπη και η χολή των πληρωμένων κονδυλοφόρων του καθεστώτος της μίζας και της διαφθοράς έχει εξαπολυθεί εναντίον μας. Εμείς περισσότερο από τον οποιοδήποτε άλλον θέλουμε να λάμψει η Αλήθεια γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι είμαστε αθώοι. Φαίνεται πως δεν έχουν διδαχτεί τίποτε από την Ιστορία! Δεν έχουν αντιληφθεί ότι οι Ιδέες δεν διώκονται και ούτε σβήνουν με άδικες φυλακίσεις και καταδίκες. Ένα μικρό δείγμα πήραν και στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές και αναμένεται συνέχεια… Αναμένεται συνέχεια, γιατί ο λόγος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ για τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, που γίνονται ακόμα μεγαλύτερα όσο περνάει ο χρόνος, είτε θέλουν, είτε δεν θέλουν θα έχει απήχηση.

Κάθε ημέρα που περνά η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα γίνεται όλο και περισσότερο δυνατή ό,τι και να κάνουν!