Στην πολύ ενδιαφέρουσα στήλη «80 χρόνια πριν…» της «Καθημερινής», στο φύλλο της Τρίτης 2 Αυγούστου, αναγράφονται τα εξής:
«Η ΙΑ΄ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ: Πλέον των εκατό χιλιάδων κόσμου εξ όλων των χωρών είχε καταλάβει θέσεις εν τω σταδίω πολύ προ της ορισθείσης διά την έναρξιν των ολυμπιακών αγώνων ώρας […] Η γραφικωτέρα σκηνή ήτο η εμφάνισις του μαραθωνοδρόμου του 1896 Σπύρου Λούη φέροντος την εθνικήν ελληνικήν ενδυμασίαν […]. Ο Έλλην Μαραθωνοδρόμος τείνων την δάδα προς τον καγκελλάριον Χίτλερ, προσέφερεν ομοίως αυτώ κλάδον ελαίας της Ολυμπίας. Ατελεύτητα χειροκροτήματα και ουρανομήκεις ζητωκραυγαί εδόνησαν την ατμόσφαιραν […]
ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ ΓΟΗΤΕΥΕΙ ΒΛΑΧΟΥ: (Από ανταπόκριση της Ελένης Βλάχου στην οποία υπογράφει με το επώνυμο του τότε συζύγου της, ως Ελένη Ι. Αρβανιτίδη). Βερολίνον, 31 Ιουλίου.- […] Χθες βράδυ Πέμπτη, ο Δόκτωρ Γκαίμπελς είχε καλέσει όλους τους αντιπροσώπους του Τύπου εις γεύμα, […]. Μετά το τέλος του γεύματος αφού διάφορα μέλη της Ολυμπιακής Επιτροπής εξεφώνησαν λόγους, και αφού ο Γκαίμπελς ίσως ο καλύτερος ρήτωρ της Γερμανίας, μετά από τον Χίτλερ, τους απάντησε, άρχισε ένας σκληρότατος αγών μεταξύ 1.200 (δημοσιογράφων), ποιος θα κατορθώση να τον πλησιάση και να του μιλήση. Μεταξύ των πρώτων πενήντα ήμουν και εγώ.
Με την βοήθεια ενός ανωτέρου υπαλλήλου του υπουργείου Προπαγάνδας, ενίκησα το πλήθος, τον επλησίασα, με εσύστησαν.
Μικρός, κοντός και αδύνατος ο Γκαίμπελς, είναι από τους ανθρώπους των οποίων η εξαιρετική προσωπικότης σου κάνει εντύπωσι μόλις τον γνωρίσης. Ολοζώντανα και μεγάλα μαύρα μάτια χαμένα σ΄ένα στενό και νευρικό πρόσωπο, θαυμάσιος τόνος φωνής, χαμόγελο εντελώς παιδικό, αφελές, ανοιχτόκαρδο.
Το πρώτο πράγμα που μου είπε, πριν προφθάσω ν΄ανοίξω το στόμα μου, ήταν: “Σκεφθήκατε τουλάχιστον, μια και έρχεσθε από την ωραία σας Ελλάδα, να μας φέρετε φως από την Ολυμπία;”. Δεν θα υπερβάλω: Μιλήσαμε μαζί το πολύ δύο λεπτά. Αλλά σ΄αυτά τα δύο λεπτά προσπάθησα εγώ να του πω πόσο ευχάριστο είναι να είναι κανείς Έλλην και στο Βερολίνο αυτές τις ημέρες, και αυτός, πόσο ευχάριστο πρέπει να είναι κανείς Έλλην πάντα, και να ζη στην φωτεινή πατρίδα μας».
Διαβάζοντας τα παραπάνω είναι κάτι παραπάνω από φανερή η φιλοχιτλερική στάση της «Καθημερινής». Η ίδια, μάλιστα, η Ελένη Βλάχου (το μετέπειτα ίνδαλμα των απανταχού «δημοκρατών») μιλάει με τον πλέον επαινετικό τρόπο για τον Ιωσήφ Γκαίμπελς, τον πιο στενό συνεργάτη του Αδόλφου Χίτλερ, τονίζοντας τις φιλελληνικές δηλώσεις του τελευταίου.
Ο τίτλος «ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ ΓΟΗΤΕΥΕΙ ΒΛΑΧΟΥ» είναι ενδεικτικός των εντυπώσεων της Βλάχου.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, κατά την οποία η «Καθημερινή» θα θελήσει να χτυπήσει τους «απόγονους των ναζί» ή ο έχων εμμονή με τις μαϊμούδες σκιτσογράφος της φυλλάδας αυτής, Δημήτρης Χαντζόπουλος, θελήσει κι αυτός να κάνει «μαϊμουδιές», ας ξεκινήσουν από τα του οίκου της και από την υμνήτρια της Γερμανικής Εθνικοσοσιαλιστικής Κυβέρνησης του Αδόλφου Χίτλερ, την Ελένη Βλάχου…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
