Ρωσία: Με δυνατότητες «προβολής της δύναμης»

Ρωσία: Με δυνατότητες «προβολής της δύναμης»

Η εκστρατεία μιάς ομάδας μάχης με επικεφαλής αεροπλανοφόρο των Ναυτικών Δυνάμεων της Ρωσίας στη Μεσόγειο θάλασσα συνέπεσε χρονικά με τη μείωση της ρωσικής παρουσίας στο Σουδάν. Και τα δυό αυτά τα γεγονότα δίνουν πολύ καλή αφορμή αξιολόγησης των δυνατοτήτων εξασφάλισης σταθερής στρατιωτικής παρουσίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο εξωτερικό.

«Προβολή της δύναμης»- είναι η ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων να ανταποκριθούν γρήγορα και αποφασιστικά στην εξέλιξη της κατάστασης μέσω της γρήγορης μεταφοράς στρατευμάτων στο απαιτούμενο σημείο και να διατηρήσουν τη στρατιωτική τους παρουσία στην περιοχή για όσο καιρό χρειάζεται. 

Η ικανότητα προβολής της δύναμης αποτελείται από πολλούς παράγοντες – τις δυνατότητες του Πολεμικού και του Εμπορικού Στόλου, της πολεμικής και της πολιτικής αεροπορίας, καθώς επίσης και την ύπαρξη Εκστρατευτικών Δυνάμεων, ικανών να αναπτύσσονται γρήγορα σε απομακρυσμένα θέατρα πολεμικών επιχειρήσεων και να μπαίνουν αμέσως σε μάχη.

Πυρήνας τέτοιων δυνάμεων είναι οι ευκίνητες αερομεταφερόμενες δυνάμεις διαφόρων ειδών στρατευμάτων, σχεδόν όλες οι δυνάμεις της Πολεμικής Αεροπορίας, ιδιαίτερα μεγάλων αποστάσεων και η μεταγωγική αεροπορία, καθώς επίσης και το Πολεμικό Ναυτικό και πρώτ’ απ’ όλα η αεροπορία και οι αποβατικές του δυνάμεις. Τέλος, πολύ μεγάλη σημασία έχει και η ύπαρξη στρατιωτικών βάσεων στο εξωτερικό, που εξασφαλίζουν την ανάπτυξη νέων δυνάμεων.

Σήμερα οι ΄Ενοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας μάλλον δεν έχουν τη δυνατότητα υποστήριξης της μακρόχρονης παρουσίας τους στο εξωτερικό η οποία περιοριρίστηκε ουσιαστικά στη συμμετοχή τους στις ειρηνευτικές αποστολές του ΟΗΕ και στις χώρες-μέλη της Κοινοπωλιτείας Ανεξάρτητων Κρατών. 

Οι δυνατότητες γρήγορης ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας σε αποκλειστικές περιοχές του κόσμου είναι πολύ περιορισμένες. Και αυτό όχι γιατί η Ρωσία δεν είχε τέτοια συμφέροντα. Εκτός από τη διεθνή αποστολή καταπολέμησης της πειρατείας στην περιοχή του Αφρικανικού Κέρατος υπάρχουν στον κόσμο πολλές περιοχές, όπου μπορεί να απαιτηθεί η ρωσική στρατιωτική παρουσία για την προστασία της ζωής των πολιτών της είτε για την υπεράσπιση των οικονομικών της συμφερόντων. 

Προς το παρόν υπάρχει μόνο μία, απομακρυσμένη από τη Ρωσία περιοχή, όπου σε περίπτωση ανάγκης μπορεί να αναπτύξει πολύ γρήγορα μεγάλες δυνάμεις – το Τατζικιστάν και το Κιργιστάν.

Όμως οι πρόσφατες εξελίξεις στη Λιβύη και οι σημερινές στη Συρία, έδειξαν ότι στη Ρωσία χρειάζονται πιο σοβαρές εκστρατευτικές δυνάμεις. Η Ρωσική Ομοσπονδία είναι αναγκασμένη σήμερα να περιορίζεται μόνο στην «επίδειξη της σημαίας της», χωρίς να έχει τη δυνατότητα ούτε ανάπτυξης μόνιμης ναυτικής μοίρας στη Μεσόγειο θάλασσα, ούτε ενίσχυσης της παρουσίας της στη Συρία. 

Στην πρώτη περίπτωση δεν αρκούν πλοία του Ναυτικού Στόλου για την εξασφάλιση της ανανέωσής τους τουλάχιστον μία φορά κέθε έξι μήνες και στη δεύτερη – είναι ανεπαρκείς οι δυνατότητες της μεταγωγικής αεροπορίας.

Ενώ ο αριθμός των κατασκευαζόμενων πλοίων στη Ρωσία άρχισε να αυξάνεται, η πολεμική δεν μεταγωγική αεροπορία δεν ανανεώνεται ακόμη. Απ’ όλα τα σχέδια είναι λίγο πολύ ξεκάθαρο το μέλλον μόνο του Il-476 – τελευταία, στο Ουλιάνοβσκ έχει συναρμολογηθεί το πρώτο εκσυγχρονισμένο μεταγωγικό αεροσκάφος. Είναι αόριστη η προοπτική του An-70 και An-124. Έχουν επιβραδυνθεί οι ρυθμοί εκπόνησης των σχεδίων Il-112 και Il-214. Είναι επίσης ασαφείς και οι δυνατότητες εναλλακτικής λύσης στο Il-112 – η αγορά 7 An-140 μέσα σε μερικά χρόνια δεν μπορεί να θεωρηθεί τέτοια εναλλακτική λύση.

Ο υφιστάμενος Στόλος πολεμικών μεταγωγικών αεροσκαφών παλιώνει και αν δεν παρθούν αποφασιστικά μέτρα μέσα στα πλησιέστερα 1-2 χρόνια, τότε η Ρωσία θα βρεθεί αντιμέτωπη με οξεία έλλειψη πολεμικών μεταγωγικών αεροσκαφών και ίσως και με την πιθανότητα αγοράς τους από το εξωτερικό.