Πληρώνοντας το τίμημα της Αλήθειας - Άρθρο του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου

Όρθιοι στην κορυφή του κόσμου

για μια ακόμη φορά,

εξαπολύουμε την πρόκλησή μας

στ’ αστέρια!”

Filippo Tommaso Marinetti

Παραμονές Χριστουγέννων του έτους 2015 και μετά από δύο χρόνια θα περάσω τις εορτές στην οικογενειακή μου εστία “ελεύθερος”… Και βάζω εισαγωγικά στη λέξη ελεύθερος γιατί δεν μπορεί να είναι κανείς ελεύθερος σε μια Πατρίδα σκλαβωμένη για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους!

Δεν μπορεί κανείς να είναι ελεύθερος στην Ελλάδα των… “ανοικτών συνόρων”, στην Ελλάδα του μνημόνιου, η οποία έχει εκχωρήσει την εθνική της κυριαρχία. Δεν μπορεί να είναι κανείς ελεύθερος σε μία χώρα όπου ο καθένας κοιτάζει τον εαυτούλη του παθητικά, μοιραία, άβουλα, έχοντας αφήσει στην άκρη μια Πατρίδα να ξεπουλιέται, έναν λαό να σαπίζει.

ΑΞΙΖΑΝ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ;

Δεν μου αρκεί λοιπόν, η “ελευθερία” αυτή, δηλαδή το γεγονός ότι δεν ευρίσκομαι πίσω από τα κάγκελα μιας φυλακής, όπως συνέβη τα έτη 2013 και 2014, όταν μετά από μία πολιτική σκευωρία, που στήθηκε εναντίον μας, μας οδήγησαν με τις χειροπέδες και υπό το φως των τηλεοπτικών καμερών στην φυλακή. Δεν ήταν όμως μόνο αυτά τα Χριστούγεννα τα οποία πέρασα στην φυλακή. Το ίδιο συνέβη και το 1976 και το 1978. Τέσσερα, λοιπόν, από τα Χριστούγεννα της ζωής μου τα πέρασα στη φυλακή και το ερώτημα που τίθεται είναι εάν άξιζε τον κόπο.

Εάν κανείς λογαριάσει και μετρήσει την γνώμη των πολλών, την στάση των πολλών, το φρόνημα του όχλου είτε με μορφή εκλογική, είτε όχι, σίγουρα δεν άξιζε. Εάν όμως τα δει τα πράγματα διαφορετικά, εάν αναλογιστεί τα λόγια του ποιητή που έγραψε ότι αν κάποιος για μια Ιδέα δεν κάνει θυσίες, τότε ή η Ιδέα δεν αξίζει ή ο ίδιος, τότε πράγματι άξιζε! Από την άλλη πλευρά όσοι πίστεψαν ότι με την φυλάκισή μας και την “ομηρία μας” θα μας κάνουν να σκύψουμε το κεφάλι, απλά κάνουν λάθος και το λάθος τους αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από την στάση μας. Από την όλη μας συμπεριφορά, η οποία χωρίς παρενθέσεις, χωρίς εισαγωγικά, αποδεικνύει ότι δεν πουλήσαμε τα φλογερά μας όνειρα, ότι δεν διαθέτουμε δηλώσεις μετανοίας, ότι συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την μεγάλη Εθνικιστική Ιδέα, πολεμώντας κυριολεκτικά εναντίον όλων!

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ

Ας έλθουμε όμως στα όσα συνέβησαν στον χρόνο που πέρασε. Και ήτανε Ιανουάριος του 2015 όταν μέσα από τα κάγκελα της φυλακής διεξαγάγαμε έναν ολόκληρο προεκλογικό αγώνα και είχα την ξεχωριστή τιμή και το προνόμιο μέσα από το καρτοτηλέφωνο μιας φυλακής να εκφωνώ λόγους προεκλογικούς, να γράφω μέσα σε ένα κελί κείμενα Ιδεολογικά και πολιτικά και όλα αυτά για τις εκλογές της 20ης Ιανουαρίου του 2015, οι οποίες ανέδειξαν την Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα. Και ήταν Μάρτιος του 2015 όταν με την συμπλήρωση του δεκαοκταμήνου της προφυλακίσεώς μου πέρασα το κατώφλι των φυλακών Κορυδαλλού για να επιστρέψω όχι ελεύθερος, αλλά σε κατ’ οίκον περιορισμό στην υποτίθεται δημοκρατική πολιτεία της Ελλάδος του 2015!

Ο επικεφαλής του τρίτου πολιτικού κόμματος της χώρας, σύμφωνα με την θέληση του Ελληνικού Λαού, δεν είχε το δικαίωμα να βγει έξω από το σπίτι του παρά μόνον για να συμμετάσχει στις εργασίες του κοινοβουλίου και αυτό κράτησε 4 ολόκληρους μήνες μέχρι τα τέλη Ιουλίου του 2015 όταν και μετά από σχετική αίτηση άλλαξαν οι περιοριστικοί μου όροι. Έτσι σύμφωνα με την σχετική απόφαση είχα πλέον την δυνατότητα να βλέπω και να ομιλώ με τους συναγωνιστές μου και τις συναγωνίστριες μου, αλλά για να απομακρυνθώ εκτός Αθηνών δεν δύναμαι παρά μόνον εάν ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος της περιοχής μου αναφέρει άμεσα την απομάκρυνση μου στον Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών… και αυτό δεν φτάνει! Θα πρέπει, όπου πάω, να παρουσιαστώ και εκεί στο αστυνομικό τμήμα και να αναφέρει και πάλι ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος την άφιξή μου στον Εισαγγελέα!!!

Όλα αυτά μέσα στον καιρό της ψευτοδημοκρατίας και την ίδια στιγμή κατά την οποία άλλοι συναγωνιστές μου, όντας βουλευτές εκλεγμένοι με την ψήφο του Λαού, δεν έχουν το δικαίωμα να απομακρυνθούν εκτός Αττικής και επιπλέον ορισμένοι εξ αυτών δεν έχουν το δικαίωμα να ομιλήσουν σε μία συγκέντρωση πολιτών. Με απλά λόγια, άνθρωποι τους οποίους εξέλεξε ο Ελληνικός Λαός να τους εκπροσωπούν δεν έχουν δικαίωμα να ομιλούν στον Λαό! Και αναρωτιέμαι εάν αυτό δεν αποτελεί κατάργηση κυριολεκτικά του Συντάγματος και των ατομικών ελευθεριών τότε τι άλλο είναι; Πληρώνουμε πολύ ακριβά το τίμημα της Αλήθειας, το τίμημα να παραμένουμε πιστοί στην Ιδέα μας σε μια κοινωνία σαπισμένη, σε μια πολιτεία υποτεταγμένη στον ξένο αφέντη, αλλά και στα κίβδηλα “Ιδανικά” μιας ψευτοδημοκρατίας, στην οποία υποτίθεται ότι το φρόνημα δεν διώκεται!

Ήταν 5 Ιουλίου του 2015 όταν έγινε το δημοψήφισμα για την πρόταση Γιούνκερ και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ υποστήριξε υπερήφανα το ΟΧΙ, όπως και η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού. Δήλωσα μάλιστα χαρακτηριστικά στη Βουλή ότι ακόμη και εάν χρειαστεί η χώρα να πέσει στα βράχια, όπως έλεγαν οι λακέδες των τοκογλύφων των Βρυξελλών ότι θα συμβεί, αξίζει τον κόπο για την εθνική ελευθερία. Όμως, το ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού το πρόδωσαν και μάλιστα αυτοί οι ίδιοι οι οποίοι καπηλεύτηκαν και καπη- λεύονται την αντίσταση του Λαού μας απέναντι στην ξενοκρατία και έτσι φτάσαμε στο τρίτο μνημόνιο αυτήν την φορά της αριστεράς. Ακολούθησαν στην συνέχεια οι εκλογές της 20 Σεπτεμβρίου μέσα σε ένα καθεστώς απόλυτα εχθρικό για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, εκλογές από τις οποίες αναδειχθήκαμε και πάλι νικητές, αναδεικνυόμενοι με την ψήφο του Ελληνικού Λαού για τρίτη συνεχή φορά, τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας!

Οι αφέντες του χρήματος που κρατούν στα χέρια τους τα ΜΜΕ και με τρόπο τυραννικό ποδηγετούν την δημόσια γνώμη μας απέκλεισαν από τον δημόσιο διάλογο γιατί είμαστε λένε υπόδικοι… Η μεγαλύτερη απόδειξη ότι είναι υποκριτές είναι ότι μας είχαν αποκλείσει και πριν από τον Σεπτέμβριο του 2013 όταν δεν ήμασταν υπόδικοι.

ΟΡΘΙΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

Ένας χρόνος τελειώνει, ένας χρόνος σημαδεμένος από την μοιραία πολιτική ενός κόμματος της αριστεράς, η οποία πρόδωσε τρεις φορές μέσα έναν μόνον χρόνο τις ελπίδες ενός ολόκληρου Λαού και αναφέρομαι στις εκλογές του Ιανουαρίου, στο δημοψήφισμα του Ιουλίου και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Όλοι αυτοί που πίστεψαν ότι με την ψήφο τους στον ΣΥΡΙΖΑ θα δινόταν ένα τέλος στην ολέθρια πολιτική των μνημονίων διαψεύστηκαν πανηγυρικά και σήμερα χωρίς ελπίδα, άβουλοι, ατενίζουν παθητικά το μέλλον και την σκληρή πραγματικότητα. Κοντά σε όλα αυτά και η αντεθνική πολιτική των “ανοικτών συνόρων” που έφερε στην Πατρίδα μας με τρόπο παράνομο 800 χιλιάδες λαθρομετανάστες και πρόσφυγες και μαζί με αυτό και η προδοσία της Ευρώπης, η οποία αδιαφορεί για το μεγάλο αυτό εθνικό και κοινωνικό πρόβλημα τους λαού μας.

Ένας χρόνος τελειώνει, ένας χρόνος δοκιμασίας και διώξεων για όλους τους Χρυσαυγίτες και όλες τις Χρυσαυγίτισσες. Απέναντι στην πρόκληση όμως παραμείναμε όρθιοι, κρατάμε την ελπίδα ζωντανή σε πείσμα των καιρών, σε πείσμα της τυραννίας, σε πείσμα της “αστυνομίας των Ιδεών”, η οποία πολεμά με λύσσα την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

Ας είναι ο χρόνος που πέρασε ένα ακόμη σημάδι ότι οι Ιδέες δεν πεθαίνουν μέσα στα κάγκελα των φυλακών και με τις σφαίρες των δολοφόνων!

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ παραμένει όρθια και μέσα σε δύσκολους καιρούς συνεχίζει να μάχεται για την Ελλάδα των ονείρων μας.

Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ

Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή