Ο Εθνικισμός δεν είναι έγκλημα.

 

H κρατική μεθόδευση στις συλλήψεις των βουλευτών και στελεχών της Χρυσής Αυγής, η δημοσιογραφική βλακεία και η αντι-εθνικιστική υστερία που ακολούθησαν, δεν πρέπει να μας εμποδίσουν να εξετάσουμε με νηφαλιότητα τα γεγονότα αυτά και κυρίως να εξάγουμε συμπεράσματα χρήσιμα, γι' αυτό που λέμε πατριωτικό χώρο.

Θα μου πείτε: μπορεί να υπάρξει νηφαλιότητα όταν κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται στην φυλακή και όταν ένα κίνημα ιδεών βρίσκεται πρό της ενδεχόμενης ποινικοποίησης του;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έγκειται στο ότι χωρίς νηφαλιότητα και δημιουργική σκέψη, το μόνο σίγουρο είναι ότι και οι διωκόμενοι κινδυνεύουν περισσότερο αλλά και οι ιδέες και οι αγώνες μας ευκολότερα μπορούν να τεθούν στο κοινωνικό περιθώριο.

Οι συλλήψεις των μελών της Χρυσής Αυγής και η προσπάθεια συνολικής και συλλογικής ποινικοποίησης της αντιμετωπίσθηκαν τόσο από τους ίδιους όσο και από την πλειοψηφία του "χώρου" με τρόπο περισσότερο συναισθηματικό παρά πολιτικό. Φυσικό και τα γεγο νότα αυτά έχουν και την ηθική τους υπόσταση αλλά η πολιτική σημασία τους είναι αυτή που έχει σημασία.

Σε γενικές γραμμές το κατηγορητήριο κατά της Χρυσής Αυγής και των ανθρώπων της αντιμετωπίσθηκε δείτε συνολικά απορριπτικά ως κατασκεύασμα των αντιπάλων της, είτε έγινε προσπάθεια διαχωρισμού μεταξύ ιδεολογίας και αξιόποινων ποινικά πράξεων. 

"Όλα είναι ψέμματα" φώναζαν κάποιοι, "άλλο εθνικισμός και άλλο μπραβιλίκι" απαντούσαν ορισμένοι. Την συσπείρωση της Χρυσής Αυγής ήθελαν οι πρώτοι, την αποφυγή του συσχετισμού μεταξύ εθνικισμού και αυτής κάποιοι άλλοι. 

Το πρόβλημα όμως είναι πιο πεζό και συνάμα περισσότερο πολιτικό. Αν δηλαδή η Χ.Α. Κυμαινόταν δημοσκοπικά στο 4-5%, κανείς δεν θα ενδιαφερόταν από τους κρατούντες για το αν κάποιοι σε αυτή έκαναν μπραβιλίκια ή ξέπλυμα χρημάτων. 

Επειδή όμως ξέφυγε δημοσκοπικά, ξεκίνησε αυτό το πανηγύρι με τις διώξεις, τις φυλακίσεις και τις αποφυλακίσεις. 

O εθνικισμός είναι ριζωμένος στο DNA του Έλληνα, είχε όμως περιοριστεί κατά πολύ στα χρόνια της τεχνητής ευημερίας (με τα δανεικά) και ότι υπό συνθήκες κρίσης βρήκε την ευκαιρία να εκδηλωθεί. Επίσης, δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι για την εξαφάνιση της Χρυσής Αυγής όταν θα μπούμε σε τροχιά… ανάπτυξης (που λέει και η συγκυβέρνηση). 

Ιδού ένα σχετικό άρθρο από την καθεστωτική «Καθημερινή»:

 
«Σταδιακά αρχίζουμε ως έθνος να θέτουμε ερωτήματα για την Ιστορία μας και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη θέση μας στον κόσμο, εγκαταλείποντας –επιτέλους– τις παγιωμένες βεβαιότητες του παρελθόντος. Παραδεχόμαστε σιγά σιγά ότι δεν ήμασταν μόνο ήρωες, υπήρξαμε και δωσίλογοι, συνδράμαμε στον εκτοπισμό των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Αναγνωρίζουμε ότι παραμένουμε εθνικιστές και ορισμένοι εξ ημών, ακόμη και αριστεροί, αντισημίτες. Το DNA μας, αντιθέτως με τα λεγόμενα του πρωθυπουργού, δεν είναι άσπιλο και αμόλυντο από τον ρατσισμό. Άρα, δεν θα εξαφανιστεί η Χρυσή Αυγή μόλις αποκτήσουμε δημοσιονομικό πλεόνασμα. Ο σεξισμός είναι καθημερινή πρακτική στην Ελλάδα. Η ομοφοβία, επίσης.».

Αν αισθάνονται… στενάχωρα με τόσους πολλούς εθνικιστές, «σεξιστές», «ρατσιστές», «ομοφοβικούς» κ.τ.λ., υπάρχει και η λύση της μετανάστευσης στας Ευρώπας. Άντε και… καλό τους ταξίδι!  

 
Ο Εθνικιστής έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι είναι πολεμιστής και ιεραπόστολος μια Ιδέας ανώτερης από εκείνη που το μυαλό του αστού ή του βολεμένου μπορεί να ασπαστεί.Είναι το αλεξικέραυνο που θα τραβήξει επάνω του τα πυρά κάθε εχθρού της Πατρίδας για να προστατεύσει τους "φιλήσυχους" -δε το κάνει από αλτρουισμό ή για να αποδείξει κάτι σε οποιονδήποτε αλλά θεωρεί προνόμιο του, προνόμιο των εκλεκτών την θυσία υπέρ των άλλων. 

Είναι ο σπόρος που θα πέσει στο χώμα και θα γεννήσει τον καρπό, αυτός που θα θανατωθεί για να αναστηθεί το Έθνος. Εμείς λοιπόν αποβάλουμε από το πλευρό μας κάθε είδους παράσιτο. Κάθε έναν που προσπαθεί καπηλευόμενος την Ιδέα μας να πλουτίσει ή να παρασιτήσει σε βάρος των Ελλήνων. 

Δε δεχόμαστε να κάνουμε αυτά που κατηγορούμε, να έχουμε ανάμεσα μας άτομα που εκθέτουν το υψηλό αυτό Ιδανικό. Στις γραμμές μας δεν έχουν θέση εγκληματικά στοιχεία που πουλούν προστασία και μαγκιά με την δική μας ασπίδα, που πουλούν και προωθούν τον θάνατο και την λαίλαπα των ναρκωτικών ή είναι μέλη συμμοριών του κοινού ποινικού δικαίου. Που μπροστά στους "δικούς" μας είναι σκληροί και άμεμπτοι Εθνικόφρονες -και όχι Εθνικιστές- αλλά δουλεύουν και συνεργάζονται με κάθε είδους  κατακάθι. 

Αυτά τα απόβλητα τα θέτουμε εκτός με κάθε κόστος, ακόμα και με την ίδια μας της ζωή. Και μια προειδοποίηση προς όλους τους παραλήπτες: Όσο πιο εύκολα προσφέρει θέσεις και αξιώματα ένα κίνημα, τόσο κατώτερο υλικό θα προσελκύει, και στο τέλος αυτά τα πολιτικά παράσιτα θα κυριαρχήσουν σε ένα επιτυχημένο κόμμα σε τέτοιο βαθμό ώστε οι έντιμοι μαχητές των πρώτων ημερών δεν θα αναγνωρίζουν πλέον το παλαιό κίνημα και οι νέοι επισκέπτες θα τους παραγκωνίσουν σαν ανεπιθύμητους εισβολείς. 

Οταν συμβεί αυτό,η αποστολή ενός τέτοιου κινήματος θα έχει τελειώσει. Ο νοών νοείτω. 

 Σ.Περδικάρης