Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ, ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ

 

Την μνήμη ενός μεγάλου Μάρτυρος γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία, του αγίου Δημητρίου, πολιούχου και προστάτου της Θεσσαλονίκης. 

Μαζί με τον άγιο Γεώργιο, ο άγιος Δημήτριος είναι ο πιο γνωστός και δημοφιλής Μάρτυς, το πιο ωραίο και πιο ιδανικό πρότυπο του χριστιανικού νέου. Στον τόπο του μαρτυρίου του χτίσθηκε ένας από τους πιο παλαιούς σήμερα κι ονομαστούς ναούς της χριστιανοσύνης, που ύστερ’ από πολλές περιπέτειες και καταστροφές εξακολουθεί ακόμη, να στολίζη την πρωτεύουσα της Μακεδονίας.

Η νίκη του αγίου Νέστορος στο στάδιο της Θεσσαλονίκης, με την προτροπή και την ενίσχυση του αγίου Δημητρίου, εσυμβόλιζε τον θρίαμβο του χριστιανισμού κατά του ειδωλατρικού κόσμου κι ακόμη την προστασία της πόλεως σε κάθε βαρβαρική επίθεση. Ωραιότατος είναι στη σημερινή γιορτή ο ύμνος του Ρωμανού· "Τοις των αιμάτων σου ρείθροις, Δημήτριε, την Εκκλησίαν Θεός επορφύρωσεν...

"Ο Άγιος Δημήτριος, ο Μεγαλομάρτυρας και Μυροβλύτης, γόνος της ένδοξης πόλης Θεσσαλονίκης, ήταν στρατιωτικός στα χρόνια του Διοκλητιανού (284-305). Γενναίος και ατρόμητος στρατιώτης του Χριστού και κήρυκας της χριστιανικής πίστης, είναι παράδειγμα χριστιανού μάρτυρος. 

Θα λέγαμε ότι υπήρξε ο πρώτος κατηχητής της Εκκλησίας μας. Διότι χωρίς τον παραμικρό φόβο κατηχούσε τους νέους της πόλης, εμπνέοντος σ’ αυτούς τη χριστιανική πίστη. Η δραστηριότητα του Δημητρίου καταγγέλθηκε στο Διοκλητιανό, ο όποιος τον κάλεσε στα ανάκτορα. 

Ο Δημήτριος δήλωσε στο Διοκλητιανό ότι πράγματι είναι χριστιανός, διότι μόνο η θρησκεία του Χριστού παρέχει ηθική λύτρωση και αιώνια ζωή.Τότε ο Διοκλητιανός διέταξε και τον έκλεισαν στη φυλακή. Αλλά τις ήμερες εκείνες γίνονταν στη Θεσσαλονίκη αγώνες. Οι ειδωλολάτρες, εκμεταλλευόμενοι τη δύναμη κάποιου Λυαίου, προκαλούσαν τους χριστιανούς να τον αντιμετωπίσουν. 

Τότε ένας νεαρός χριστιανός, ο Νέστωρ, αφού πήρε την ευχή του Δημητρίου μέσα από τη φυλακή, μπήκε στο στάδιο και νίκησε το σωματώδη Λυαίο.Ο Διοκλητιανός όταν έμαθε την αιτία της ήττας του Λυαίου έστειλε στρατιώτες στη φυλακή και με τη λόγχη σκότωσαν το Δημήτριο και το Νέστορα. Η δε μητέρα Εκκλησία περιβάλλεται "ως πορφύραν και βύσσον τα αίματα των μαρτύρων της", διότι αυτά τα τέκνα της αποτελούν το καύχημα της. 

Απολυτίκιον. Ήχος γ’.

Μέγαν εύρατο εv τοις κιvδύvοις, σε υπέρμαχοv, η οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύvας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κοντάκιον. Ήχος β’.Αυτόμελον. 

Τοις τωv ιαμάτωv σου ρείθροις Δημήτριε, τηv Εκκλησίαν Θεός επορφύρωσεv, ο δους σοι το κράτος αήττητοv, και περιέπωv την πόλιv σου άτρωτοv· αυτής γαρ υπάρχεις το στήριγμα.

Μεγαλυνάριον.

Τον μέγαν οπλίτην και Αθλητήν, τον στεφανηφόρον, και εν Μάρτυσι θαυμαστόν, τον λόγχη τρωθέντα, πλευράν ως ο Δεσπότης, Δημήτριον τον θείον , ύμνοις τιμήσωμεν.