Μισέλ Ροκάρ, πρώην ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ πρωθυπουργός της Γαλλίας: ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΟΣΙΑΛΗΣΤΕΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΤΙ Η ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ Η ΝΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ.

Μισέλ Ροκάρ, πρώην ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ πρωθυπουργός 

της Γαλλίας: 

"Κανείς δεν το λέει, αλλά στην Ελλάδα στο τέλος η μόνη διέξοδος θα είναι ένα στρατιωτικό πραξικόπημα"

"Κανείς δεν το λέει, αλλά στην Ελλάδα στο τέλος η μόνη διέξοδος θα είναι ένα στρατιωτικό πραξικόπημα" λέει σε συνέντευξη του στην Liberation ο Μισέλ Ροκάρ.

Όπως προσθέτει "Δεν γίνεται να κυβερνηθεί ένας λαός δημοκρατικά όταν του αφαιρείς το 25% του εισοδήματος του" ενώ προτείνει ως λύση τη διαγραφή του χρέους σε πιο μεγάλο ποσοστό.

ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΣΟΣΙΑΛΗΣΤΕΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΤΙ Η ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ Η ΝΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ.

ΥΠΟΥΛΑ ΚΑΙ ΥΠΟΠΤΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΠΡΩΗΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ 

ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ  

 ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ , ΓΙΑ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΕΠΛΟΥ-ΚΟΛΠΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΟΥ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΝ ΠΛΗΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΕΥΡΟΣΟΣΙΑΛΙΑΣΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΣΑΝ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΑΦΟΜΟΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΞΟΥΔΕΤΑΙΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ,ΜΙΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΩΣ ΠΡΩΤΥΠΟ ΤΟΝ <ΥΠΑΡΚΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ>ΠΟΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΕΙΧΕ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΕΥΣΕΙ.

************************************************************************************************************

Φασισμός (fascismo): Ιδεολογικό και πολιτικοκοινωνικό σύστημα με κύρια χαρακτηριστικά την άρνηση του -> κοινοβουλευτισμού και τη θεοποίηση της κρατικής εξουσίας, που ασκείται με απάνθρωπο και αυταρχικό τρόπο, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, μέχρι και την τρο­μοκρατία. 

Ο φασισμός πρωτοεμφανίστηκε με το όνομα αυτό ως πολι­τικό κίνημα στην Ιταλία με το κόμμα που ίδρυσε ο Μουσολίνι, το οποίο στην ουσία ήταν παραστρατιωτική οργάνωση (οι μελανοχίτωνες) στα πρότυπα του Ναζιστικού Κόμματος της Γερμα­νίας. Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιταλία, παρόλο που ήταν στην πλευρά των νικητών, έπεσε σε πολύ σοβαρή οικονομική κρίση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κινητοποίηση των εργατικών συνδικάτων, με στόχο την κατάληψη των εργοστασίων και τη δημιουργία σοβαρότατης αναταραχής και ρήξης στο κοινωνικό σύστημα.

Μέσα σ’ αυτή την κρίση, διασπάται το Σοσιαλιστικό Κόμμα και από τους κόλπους του ξεπηδά το Φασιστικό Κόμμα, με επαναστατική φρασεολογία όσον αφορά τα αιτήματα των εργαζομένων, αλλά διαφωνώντας ριζικά στην αλλαγή του αστικού καθεστώτος, και με ακραίο εθνικιστικό ιδεολογικό υπόβαθρο. Τα στοιχεία αυτά ήταν καθοριστικά για να βρει ανταπόκριση στην εργατική τάξη, στους μικροαστούς, αλλά ακόμη και στη μεγαλοαστική τάξη, που αντιλαμβανόμενη τον ιδεολογικό του προσανατολισμό, πολύ γρήγορα το στήριξε πολιτικά και οικονομικά.

Η παροιμιώδης αυτή ανοχή από όλα τα επίπεδα της εξουσίας επέτρεψε στον Μουσολίνι να δημιουργήσει ένοπλα φασιστικά τμήματα, τους μελανοχίτωνες. Με την περιβόητη πορεία του προς τη Ρώμη στις 29 Οκτωβρίου 1922, εξανάγκασε τη βουλή και το βασιλιά της Ιταλίας να τον χρίσουν πρωθυπουργό της χώρας. Έτσι, επιβλήθηκε η φασιστική δικτατορία που μετέτρεψε την Ιταλία σε τεράστιο στρατόπεδο, με όλο το λαό κρατούμενο και σε διατεταγμένη θητεία.

Η αστυνόμευση ήταν σε απόλυτη έξαρση, με τις φανερές και μυστικές αστυνομίες, υπηρεσίες και παρακρατικές οργανώσεις. Οι πολιτικές δολοφονίες, (π.χ. του Ματεότι), οι εξαφανίσεις, οι εξορίες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και η εξαγορά συνειδήσεων ήταν καθημερινά φαινόμενα. 

Τα άλλα πολιτικά κόμματα καταργήθηκαν και το Φασιστικό Κόμμα ταυτίστηκε με την έννοια του κράτους. Όλες οι ουσιαστικές συνταγματικές ελευθερίες, έκφρασης, συνάθροισης, εκλογής κ.λπ., καταργήθηκαν, όπως και το οικογενειακό άσυλο, η προσωπική ζωή και το απόρρητο των επιστολών. Η λογοκρισία ήταν απόλυτη σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία μετατράπηκαν σε υμνολόγους του καθεστώτος και του αρχηγού. 

Το φασιστικό καθεστώς ανέπτυξε ιμπεριαλιστική εξωτερική πολιτική, κάνοντας αρχικά την Αλβανία προτεκτοράτο της Ιταλίας. Κατόπιν, κατέκτησε τη Λιβύη, τη Σομαλία, την Ερυθραία και την Αιθιοπία, δημιουργώντας έτσι την Ιταλική Ανατολική Αφρική.

Μαζί με τη ναζιστική Γερμανία βοήθησε στη νίκη και εγκαθίδρυση της φρανκικής δικτατορίας στην Ισπανία το 1936, που ήταν ομογάλακτο καθεστώς, πνίγοντας στο αίμα τη νεαρή Ισπανική Δημοκρατία. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτέλεσε τον τρίτο κρίκο του άξονα των φασιστικών καθεστώτων (μαζί με τη Γερμανία και την Ιαπωνία) που ξεκίνησαν τη μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή της ανθρωπότητας. Φυσικά, η ήττα στον πόλεμο αυτό σήμανε και το τέλος του φασιστικού καθεστώτος και την παραδειγματική καταδίκη σε θάνατο του Μουσολίνι από λαϊκό δικαστήριο.

Ο όρος προέρχεται από τη λατινική λέξη fascis = δέσμη από βέργες φτελιάς ή σημύδας, δεμένες με κόκκινη ταινία, την οποία κρατούσαν οι ακόλουθοι των δημόσιων λειτουργών στην αρχαία Ρώμη ως σύμβολο εξουσίας. 

Το σύμβολο αυτό είχε υιοθετήσει ο Μουσολίνι ως έμβλημα για το κόμμα του.

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ Ν.Δ. 

ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ