ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΕΣΤΡΟΙΚΑ ΤΟΥ

Τελικά, τι είναι το ΠΑΣΟΚ;

Και όμως υπήρξαν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που καταψήφισαν τα άρθρα που αφορούσαν στις συγχωνεύσεις φορέων και οργανισμών του Δημοσίου. Αν το δει κανείς από τη γωνία της 3ηςΣεπτέμβρη, της Ιδρυτικής Διακήρυξης που έφερε την υπογραφή του Ανδρέα, έπραξαν ορθά. Αν όμως το δει κανείς απ’ τη σύγχρονη οπτική γωνία μιας κεντροαριστεράς που βλέπει φιλελεύθερα, τότε αυτοί οι βουλευτές αποτελούν παραφωνία.

Τελικά τι είναι σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Είναι ένα σοσιαλιστικό- μαρξιστικό κίνημα; Είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα με φιλελεύθερες «αναλαμπές»; Μήπως είναι ένα κεντρώο κόμμα που ισορροπεί μεταξύ των δύο προηγούμενων ιδεολογικών ρευμάτων; Να ένα κρίσιμο ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί από τους ή τον υποψήφιο της ηγεσίας του. Γιατί αν δεν απαντηθεί τότε είναι βέβαιο ότι θα εκφυλισθεί σ’ ένα κόμμα ιστορικών αναμνήσεων.

Σε κάθε περίπτωση το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι ένα κόμμα «παντός καιρού», ένα κόμμα που «μιλάει» Αριστερά, «σκέφτεται» Δεξιά και «ενεργεί» αδέξια. Ασφαλώς και δεν πρέπει να χάσει την πολυσυλλεκτικότητά του, η οποία άλλωστε προσδίδει και παραταξιακά χαρακτηριστικά στη φυσιογνωμία του. Αυτό όμως δεν μπορεί να έρχεται σε αντίφαση με τα πολιτικά του χαρακτηριστικά τα οποία στη συνείδηση του εκλογικού σώματος είναι σαφή και οριοθετημένα.

Στο κάτω- κάτω ο κόσμος έχει δικαίωμα να γνωρίζει το περιεχόμενο του «προϊόντος» που αγοράζει, τη σύνθεση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Η εποχή της «ετικέτας» ανήκει στο παρελθόν, όταν μάλιστα το συγκεκριμένο «προϊόν» απευθύνεται σ’ ένα διαφορετικό κοινό που έχει τη δυνατότητα να συγκρίνει και να επιλέξει το καλύτερο.

Η ομιλία του Κώστα Σημίτη στο Βερολίνο… έκρυβε θησαυρό. Που μάλλον πέρασε σε τρίτο πλάνο, λόγω της δημόσιας καταγγελίας του Μνημονίου από τον προκάτοχο του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, και τις σφοδρές αποδοκιμασίες προς το πρόσωπό του, από μερίδα Ελλήνων που βρέθηκε στην αίθουσα, για να του θυμίσει… τη διαπλοκή.

Στην πραγματικότητα, η πιο σοβαρή παράμετρος της δημόσιας παρουσίας του Κώστα Σημίτη στο πλευρό του Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, ήταν η παραδοχή-πρόβλεψη ότι το ΠΑΣΟΚ οδεύει προς τη διάλυσή του. «Για να αντικατασταθεί από κάτι άλλο», όπως σχολίασε με νόημα ο πρώην πρωθυπουργός.

Τι εννοεί με το «κάτι άλλο»; Γνωρίζει περισσότερα; Έχει ενεργό συμμετοχή; Υπάρχει σε εξέλιξη κίνηση διάσπασης του ΠΑΣΟΚ, με τον ίδιο να την ανέχεται, αν όχι να την εγκρίνει και να την πριμοδοτεί;

Ο Κώστας Σημίτης, ο πρωθυπουργός… με το μπλοκάκι, όπως έμεινε στην Ιστορία, υπήρξε πάντοτε εξαιρετικά προσεκτικός, ειδικά στις δημόσιες τοποθετήσεις του. Είναι λοιπόν μάλλον δύσκολο να του… ξέφυγε μια τόσο σοβαρή διαπίστωση, ειδικά από τη στιγμή που γνώριζε ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις.

Επομένως, το λογικό συμπέρασμα παραπέμπει στη διατύπωση της εκτίμησης ότι, για να μιλάει ο Κώστας Σημίτης δημοσίως για την προοπτική διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει ήδη να έχουν συντελεστεί τα πρώτα, προπαρασκευαστικά βήματα προς την κατεύθυνση αυτή. Και ο ίδιος να τα γνωρίζει. Τουλάχιστον.