ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Μόνο η Χρυσή Αυγή υπερασπίζεται την Εθνική Μνήμη

Εφημερίδα «Δημοκρατία»: 
Πλήρης η απεθνικοποίηση της ΝΔ  
Μόνο η Χρυσή Αυγή 
υπερασπίζεται την Εθνική Μνήμη


Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Δημοκρατία» Μανώλης Κοττάκης, αρθρογραφώντας στην κυριακάτικη έκδοση, αναφέρθηκε στην Μνήμη των Ιμίων. Με τίτλο: 


«Το αίμα των ηρώων ορίζει τη μνήμη τους», αφού αναφέρεται στην υποκριτική και ουσιαστικά ανθελληνική στάση της εγχώριας αριστεράς τόσο στο ζήτημα των Ιμίων, όσο και σ’ άλλα Εθνικά ζητήματα, καταλήγει ως εξής:

«Το πρόβλημα όμως, αγαπητοί, δεν είναι μόνο η Αριστερά. Στο πρόβλημα περιλαμβάνεται και η Δεξιά. Επηρεασμένη από αυτό το κλίμα, συμπεριφέρεται σαν να πρέπει να ζητεί συγνώμη που δεν είναι Αριστερά. Γιατί η Δεξιά αποφεύγει να εμπλακεί στη διαχείριση της εθνικής μνήμης και αφήνει αυτό το πεδίο ελεύθερο στη Χρυσή Αυγή; Γιατί λέει «όχι» σε μια εκδήλωση εθνικού αναστοχασμού για τα Ίμια και απλώς επιλέγει τη φωτογράφιση με τον υιό ενός εκ των αδικοχαμένων αξιωματικών; Φοβάται μήπως και η Δεξιά μην την πουν Ακροδεξιά; Φοβάται μην τυχόν στενοχωρηθεί ο κ. Σημίτης και της κόψει την καλημέρα, αν διοργανώσει εκδήλωση εθνικού αναστοχασμού; 

Τι; Πάσα απάντηση δεκτή».

Καθώς όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος «Πάσα απάντηση δεκτή», αυτό το οποίο έχουμε να απαντήσουμε είναι ότι η ΝΔ είναι, επί της ουσίας, συνένοχη με το ΠΑΣΟΚ για την τραγωδία των Ιμίων. Αφού αρχικά παρίστανε την αγανακτισμένη για τους ολέθριους και προδοτικούς χειρισμούς του Σημίτη και της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ εκείνη τη νύχτα, καθώς και το εμετικό «ευχαριστώ την κυβέρνηση των ΗΠΑ», στην συνέχεια απέρριψε κάθε ιδέα για την διερεύνηση όλων όσων συνέβησαν πραγματικά το βράδυ της 30ηςπρος 31ης Ιανουαρίου 1996, δήθεν… για «εθνικούς λόγους».

Μερικά χρόνια αργότερα η ΝΔ συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι επί της ουσίας δεν χωρίζει τίποτα αυτά τα δύο κόμματα. Αυτό εξηγεί και γιατί δεν έκανε ποτέ (και δεν πρόκειται να κάνει) μια «εκδήλωση εθνικού αναστοχασμού για τα Ίμια», καθώς 21 χρόνια τώρα η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι η ΜΟΝΗ Πολιτική Δύναμη, η οποία Τιμά έμπρακτα και με ειλικρίνεια τους τρείς δολοφονημένους από τους τούρκους Έλληνες Αξιωματικούς στα Ίμια.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ


Και ξαφνικά επαναφέρει το <<ιδεολόγημα του μεσαίου χώρου>> ή της ντροπαλής δεξιάς γέρνοντας στον μεσαίο χώρο.



Νάμαστε πάλι στο εκτρωματικό στο ανόητο όσο και εξωφρενικό και ακατανόητο για τους δεξιούς πατριώτες της νέας Δημοκρατίας το ιδεολόγημα του μεσαίου χώρου.


Το ιδεολόγημα του μεσαίου χώρου ήταν πάντα ένα από τα βασικά προβλήματα της Νέας Δημοκρατίας. Προσθέτοντας δεξιές θέσεις με αριστερές αντιθέσεις προέκυψε η αδράνεια κατά τη διάρκεια της πενταετίας Καραμανλή Β. Αδράνεια που οι Έλληνες την συνόψισαν “η ΝΔ στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία”.


Ο «Μεσαίος χώρος» 
είναι μια «φούσκα». 

Δεν είναι κοινωνική κατηγορία (όπως η μεσαία τάξη). Δεν είναι πολιτική κατηγορία (όπως ο κεντρώος χώρος). Δεν είναι ιδεολογική κατηγορία (όπως η κεντροδεξιά ή η κεντροαριστερά). Είναι ένα στατικό υποσύνολο της πολιτικής γεωγραφίας: ο «ενδιάμεσος χώρος» ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα…

Η έννοια του «μεσαίου χώρου» είναι «στατική», παραπέμπει στο «λογιστικό ενδιάμεσο» (median) του εκλογικού σώματος, αποτελεί «αδρανές υλικό». Δεν μπορείς ούτε να κυβερνήσεις αποτελεσματικά ούτε να μεταρρυθμίσεις τολμηρά, όταν δεσμεύεσαι από τα φοβικά ανακλαστικά και την ακαμψία του λεγόμενου «μεσαίου χώρου». 

Που, τελικά, δεν είναι ούτε «μεσαίος» ούτε «χώρος».

Καθίσταται, όλο και περισσότερο,αδρανές περιθώριο… Περιλαμβάνει όλους εκείνους που δεν θέλουν ρίξεις, δεν θέλουν τομές, δεν θέλουν «φασαρίες» - θέλουν «μεταρρυθμίσεις», αλλά δεν θέλουν να πειραχθεί τίποτε απ’ όλα εκείνα που τους «βολεύουν»

Τελικώς «μεσαίος χώρος» κατάντησε να σημαίνει το πιο βαθιά συντηρητικό, το πιο βαλτωμένο, το πιο υποκριτικό κομμάτι τις κοινωνίας.

Οι άνθρωποι του “μεσαίου χώρου” είναι αυτοί που ζούνε πιό πολύ γιατί είναι αυτοί που διακινδυνεύουν λιγότερο Δεν μετράνε την αξία της ζωής με την έντασή της αλλά με την διάρκειά της. Δεν αναρωτιόνται τι θα μπορούσαν να δώσουν στην ζωή, αλλά τι μπορούν να πάρουν απ’ αυτήν. 

Ξέρουν την τιμή των πάντων και την αξία του τίποτα. Ο κόσμος τους είναι ένας κόσμος χωρίς εντάσεις, είναι ένας κόσμος εκτός ιστορίας,γιατί είναι οι εντάσεις που υπάρχουν κάτω από την εξέλιξη εκείνες που παράγουν τα γεγονότα.

Είναι οι μετριότητες του Μοντερλάν, οι παλιάνθρωποι του Ζάν-Πώλ Σαρτρ, οι άχρηστοι του Θουκιδίδη, οι άνθρωποι-πυγμαίοι προσεχτικοί στο να προφυλακτούν απο κάθε συγκίνηση, από κάθε μεγάλο πόνο και κάθε μεγάλη χαρά και από τους συνδεδεμένους με τέτοια ύπαρξη κινδύνους. 

Είναι οι άνθρωποι του «δώστα όλα». Είναι οι άνθρωποι της μνησικακίας, του παιγνιδιού των κομμάτων, της μικροπολιτικής, των συμβιβασμών, της περιορισμένης δυνατότητας.. 

Είναι οι άνθρωποι του «μεσαίου χώρου», οι μεσαίοι, απολιτικοί, ηθικά και πνευματικά ανάπηροι. Εχουν μεταμορφωθεί σε σκουλήκια που όταν τους πατάνε ζαρώνουν και μετά παραπονιούνται πώς τους ποδοπατούν.

Αντε να κάνεις τολμηρές μεταρρυθμιστικές τομές όταν στηρίζεσαι σε ένα τέτοιο «μεσαίο χώρο». Αντε να τα βάλεις με «διαπλεκόμενα» και «εξωθεσμικά κέντρα», όταν κύριο σημείο αναφοράς της πολιτικής σου είναι η «ευαρέσκεια» ενός τέτοιου «μεσαίου χώρου».

Η ΝΔ είναι η παράταξη που ξεκινούσε απο την λαϊκή δεξιά και έφτανε στις παρυφές της σοσιαλδημοκρατίας. Δεν μπορεί να καταλάβει η κυρία ότι ιδεολογία ενός κόμματος δεν είναι καλσόν ή καλτσοδέτα να την τεντώνεις όπως σε βολεύει για να ικανοποιείς τις φοβικές ανεπάρκειες. 

Προσπαθεί, να πείσει τους οπαδούς της, ότι η ιδεολογία είναι «αναχρονιστική» και η παραταξιακή ταυτότητα «άχρηστη» ή «επιζήμια», με άλλα λόγια αντιμετωπίζει τους ψηφοφόρους ως «εφήμερους πελάτες». 

Οι άνθρωποι που πάνε σε ένα εκλογικό κέντρο για να ψηφίσουν ΝΔ δεν είναι “πελάτες”, δεν είναι “μεσαίοι”, δεν είναι “ανενεργός κοινωνικός πολτός”. Είναι οι άνθρωποι που είπαν φτάνει. 

Εφτασε η ώρα να πάψουμε να είμαστε σκυφτοί. Έφτασε η ώρα να πάψουμε να κρύβουμε τις ιδέες μας για το έθνος και την πατρίδα. 

Για 40 και πλέον χρόνια το μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαών παρακολούθησε την επέλαση της αριστερόστροφης προοδευτικάντζας που διέλυσε την κοινωνία, διαστρέβλωσε τις έννοιες. “Την φιλοπατρία” την αποκάλεσε “φασισμό”, την “καταστροφή”, “διαμαρτυρία”, τις “δολοφονίες”, “εκτελέσεις”. 

Η ΝΔ διέπραξε το σφάλμα αποκήρυξε την ιδεολογία που δίνει δύναμη για κάτι αφηρημένο Όταν γίνονται τέτοιες μεγάλες και δυναμικές αλλαγές παντού στον κόσμο, τι αξία έχουν πλέον στατικά σχήματα και «λογιστικοί μέσοι όροι», όπως ο περιβόητος «μεσαίος χώρος»;

Μάχημος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΥΠΡΕΠΗ ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ