Στις 31 Οκτωβρίου 2015, ένα ρωσικό επιβατικό αεροσκάφος τύπου Airbus A321, εκτελώντας πτήση τσάρτερ με αριθμό 7K9268, από το αιγυπτιακό θέρετρο του Σαρμ ελ - Σέιχ στην Αγία Πετρούπολη, συνετρίβη στη χερσόνησο του Σινά. Και οι 224 επιβαίνοντες σκοτώθηκαν. Σχεδόν όλοι ήταν Ρώσοι πολίτες.
Η πτήση του αεροπλάνου διήρκεσε μόλις είκοσι λεπτά πριν συντριβεί. Η ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση ISIS ανέλαβε την ευθύνη για τη συντριβή αμέσως μετά την καταστροφή. “Οι στρατιώτες του Χαλιφάτου κατάφεραν να καταρρίψουν ένα ρωσικό αεροσκάφος στην επαρχία του Σινά”, δήλωσε η ISIS. Σκοτώθηκαν πάνω από 220 “σταυροφόροι”. Η επίθεση ήταν μια πράξη εκδίκησης εναντίον της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία. Ξένοι εμπειρογνώμονες έκριναν ότι δεν υπήρξε πλήγμα, αλλά ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι μία βόμβα που εξερράγη εντός του αεροσκάφους προκάλεσε τη συντριβή.
Η τρομοκρατική οργάνωση του “Ισλαμικού Χαλιφάτου” έχει ήδη κηρύξει τον πόλεμο στην Ρωσία από το περασμένο έτος. Ως τρομοκρατική οργάνωση, το ISIS σκοτώνει αμάχους και απολαμβάνει τον θάνατό τους. Ο θάνατος των αμάχων είναι η ουσία της τρομοκρατίας.
Οι τρομοκράτες σκοτώνουν αθώα θύματα προκειμένου να επιτύχουν έναν πολιτικό στόχο. Αυτό αντιστοιχεί επίσης στη φύση του “Ισλαμικού Χαλιφάτου”, που δεν έχει καμία σχέση με το Ισλάμ. Εξάλλου, ο θάνατος αθώων αμάχων είναι απαράδεκτος για κάποιον πιστό Μουσουλμάνο. Ωστόσο, ο θάνατος αμάχων είναι η τιμή που η Ρωσία θα πρέπει να πληρώσει σήμερα και, πιθανότατα, στο μέλλον, για τη στρατιωτική βοήθειά της προς τη Συρία. Οι τρομοκράτες του ISIS βλέπουν όλους τους Ρώσους ως εχθρούς, και όχι μόνο τους στρατιωτικούς. Σε ορισμένες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, συγκεκριμένοι δυτικοί σχολιαστές εξέφρασαν ανοιχτά τη χαρά τους σχετικά με το αεροπορικό δυστύχημα.
Γιατί, όμως, η Ρωσία παρέχει στρατιωτική βοήθεια στη Συρία; Πρώτον, πρόκειται για μία γεωπολιτική σύγκρουση. Το μέτωπο μεταξύ “Ατλαντικιστών” και “Ευρασιατιστών” μαίνεται στη Συρία. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ένα πολιτικό κενό δημιουργήθηκε στην Ανατολή και στη Μέση Ανατολή. Εκεί, οι ΗΠΑ ακολουθούν ένα σχέδιο που επικεντρώνεται στην καταστροφή των εθνών – κρατών, γνωστό και ως “Greater Middle East Project”. Έχουν καταστρέψει ακόμη και κράτη που ήταν περισσότερο ή λιγότερο πιστά στην πολιτική της Ουάσινγκτον. Οι ΗΠΑ δημιουργούν χάος για να προβάλλουν τον εαυτό τους ως ηγεμονική δύναμη.
Στη δεκαετία του '90 η Ρωσία ήταν αδύναμη και δεν αντέδρασε, αλλά από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 άρχισε να ανακάμπτει σιγά - σιγά. Σήμερα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν αποφάσισε να αντιταχθεί ενεργά στην πολιτική των ΗΠΑ που φέρνει το χάος στη Μέση Ανατολή. Η στρατιωτική βοήθεια της Ρωσίας κατά της τρομοκρατίας στη Συρία μπορεί να θεωρηθεί ως πράξη της Ευρασιατικής γεωπολιτικής. Η Συρία βρίσκεται στο κέντρο της μάχης μεταξύ των εκπροσώπων μίας μονοπολικής (ΗΠΑ) και μίας πολυπολικής (Ρωσία) παγκόσμιας τάξης.
Όμως, πέρα από αυτό, θα πρέπει να αντιληφθούμε το “Ισλαμικό Χαλιφάτο” ως μία άμεση απειλή για τη Ρωσική Ομοσπονδία. Αυτή η τρομοκρατική οργάνωση είναι ένα προϊόν της αμερικανικής πολιτικής, που δημιουργήθηκε για να διαδώσει το χάος ώστε να προσφέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανά πάσα στιγμή, ένα πάτημα για τη δική της στρατιωτική επέμβαση, όπως μπορούμε να δούμε από το παράδειγμα της Συρίας.
Ωστόσο, το ISIS είναι παρών όχι μόνο στο Ιράκ και στη Συρία, αλλά και στην Κεντρική Ασία. Τρομοκρατικές συμμορίες, οι οποίες έχουν τους ίδιους χορηγούς και την ίδια ιδεολογία με το “Ισλαμικό Χαλιφάτο”, είναι επίσης ενεργές στο Αφγανιστάν, στο Τατζικιστάν και στο Ουζμπεκιστάν κοντά στα ρωσικά σύνορα. Οι ομάδες αυτές λειτουργούν επίσης στο Βόρειο Καύκασο, εντός της ίδιας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι πρόκειται για προσπάθεια δημιουργίας χαοτικών συνθηκών.
Η λογική πίσω από τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση είναι, επομένως, σαφής. Αν δεν περιορίσουμε την τρομοκρατία στη Συρία, την οποία δημιούργησαν και υποστηρίζουν οι ΗΠΑ, θα πρέπει σύντομα να παλέψουμε στα δικά μας σύνορα, ακόμη και μέσα στη δική μας γη. Η Συρία είναι η εξωτερική γραμμή της άμυνάς μας. Η επόμενη γραμμή βρίσκεται στο έδαφος της Ευρασιατικής Ένωσης, ακόμη και εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Επιπλέον, η ρωσική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, σε αντίθεση με την αμερικανική “εκστρατεία ενάντια στην τρομοκρατία” είναι απολύτως νόμιμη. Η Μόσχα συνεργάζεται στενά με τη Δαμασκό, καθώς η νόμιμη συριακή κυβέρνηση ζήτησε επίσημα την υποστήριξη της Ρωσίας. Η ρωσική πολεμική αεροπορία συνεργάζεται με τον συριακό στρατό, ενώ οι υπό αμερικανική ηγεσία επιθέσεις λαμβάνουν χώρα ενάντια στη θέληση και παρά τις διαμαρτυρίες της κυβέρνησης της Συρίας. Ο Δρ. Μπασάρ αλ Άσαντ είναι ο νόμιμος και εκλεγμένος Πρόεδρος της Συρίας, που υποστηρίζεται από περισσότερο από το 50 τοις εκατό του πληθυσμού της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι στη Συρία παλεύουμε μαζί με τους συμμάχους μας ενάντια στην επέκταση του “Ισλαμικού Χαλιφάτου”.
Πρέπει να έχουμε κατά νου τι θα σηματοδοτούσε ενδεχόμενη ολική κατάρρευση της Συρίας.
Θα προκαλούσε αυτόματα την κατάρρευση όλων των άλλων μουσουλμανικών κρατών της περιοχής, ακόμη και μέχρι τη Βόρεια Αφρική θα επικρατούσε το χάος, όπως έχουμε ήδη δει στη Λιβύη. Μπορούμε, λοιπόν, να μιλάμε για μία αλυσιδωτή αντίδραση ή ένα φαινόμενο ντόμινο σε περίπτωση κατάρρευσης της Συρίας. Αυτό, με τη σειρά του, θα σήμαινε ότι εκατομμύρια προσφύγων και μεταναστών θα μετακινούνταν προς την Ευρώπη, διότι δεν θα υπάρχει πλέον μέλλον γι' αυτούς τους ανθρώπους στο απόλυτο χάος.
Το χάος που δημιούργησαν οι ΗΠΑ, λοιπόν, κατευθύνεται όχι μόνο ενάντια στη Μέση Ανατολή και στην Κεντρική Ασία, αλλά και κατά της Ευρώπης. Όσο περισσότερο χάος και αταξία επικρατεί στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, τόσο περισσότεροι μετανάστες θα έρχονται στην Ευρώπη. Αυτό, με τη σειρά του, θα οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση των κοινωνικών υποδομών και, ως εκ τούτου, στην πολιτική παράλυση της ευρωπαϊκής ηπείρου. Και εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι χιλιάδες τρομοκράτες εισρέουν στην Ευρώπη μέσα από τα κανάλια διακίνησης μεταναστών. Σε περίπτωση που συνεχιστεί αυτή η τάση - και έχουμε στο μέλλον δέκα, είκοσι ή ακόμα και τριάντα εκατομμύρια μετανάστες - αυτό θα σήμαινε πραγματικά το τέλος της Ευρώπης. Η ευρωπαϊκή ήπειρος δεν θα “εξισλαμιστεί” per se, ούτε θα δημιουργηθεί “Χαλιφάτο”, αλλά η Ευρώπη θα βυθιστεί στο απόλυτο χάος.
Σήμερα, η Ρωσία μάχεται εναντίον αυτής της εξέλιξης, κάτι που είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης, καθώς και η Ρωσία χρειάζεται την Ευρώπη και η Ευρώπη χρειάζεται τη Ρωσία. Η κατάρρευση της Ευρώπης θα είναι άσχημη για τη Ρωσία, και το ίδιο ισχύει αντιστρόφως, ακόμα κι αν δεν αναγνωρίζεται από πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις σήμερα, οι οποίες ενεργούν ενάντια στα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Εκτός αυτού, υπάρχει επίσης κάποια ιστορική συνέχεια: Στο παρελθόν, η Ρωσία είδε την Ευρώπη ως ασπίδα ενάντια στον τουρκικό επεκτατισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Με την Ευρώπη να βυθίζεται στο χάος, αυτομάτως, απειλούνται τα δυτικά και νότια σύνορα της Ρωσίας. Ως εκ τούτου, η προστασία της Ευρώπης είναι προς το συμφέρον της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Για να διαφυλαχθεί η Ευρώπη από την πτώση στο χάος, η σημερινή Ρωσία είναι η ασπίδα της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Επομένως, η Ρωσία αγωνίζεται στη Συρία σε διάφορα επίπεδα: Μαχόμαστε ενάντια στις παγκόσμιες ηγεμονικές φιλοδοξίες των ΗΠΑ, προστατεύουμε τα δικά μας εθνικά συμφέροντα και την ασφάλεια της Ευρασίας πολεμώντας τον εχθρό προτού να έρθει σ' εμάς, διαφυλάττουμε την Ευρώπη από την πτώση διότι μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν επιβλαβής και για εμάς.
Μετάφραση/ απόδοση από την αγγλική,
του Κ. Παπαδόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΠΡΕΠΗ ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ