Η μνημονιακή μετάλλαξη του Σύριζα ανοίγει τον δρόμο στην Χρυσή Αυγή

Η μεγάλη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ προς τους διεθνείς τοκογλύφους είναι ότι κατόρθωσε να φέρει στην Χώρα ένα πολύ χειρότερο Μνημόνιο από τα δύο προηγούμενα, αλλά με αρκετά λιγότερη λαϊκή αγανάκτηση μέχρι στιγμής. Το αν αυτή η αγανάκτηση θα φανεί έμπρακτα και δυναμικά, όταν τα συγκεκριμένα μέτρα μπουν για τα καλά στο πετσί των Ελλήνων, είναι κάτι που θα το διαπιστώσουμε στην συνέχεια. 

Αυτό το οποίο πρέπει να κρατήσουμε επί του παρόντος είναι ότι το τρίτο Μνημόνιο (επαναλαμβάνουμε, το χειρότερο) έχει την υποστήριξη231 βουλευτών. Υπάρχει, δηλαδή, μια διευρυμένη κοινοβουλευτική στήριξη σ΄αυτά τα μέτρα και πολύ περισσότερο μια ισχυρή μιντιακή στήριξη.

Αν γυρίσουμε την μνήμη μας πίσω θα διαπιστώσουμε ότι

α) το πρώτο Μνημόνιο (2010) είχε ψηφιστεί από το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ, με 172 βουλευτές,

β) το Μεσοπρόθεσμο (2011) από 155 βουλευτές (154 του ΠΑΣΟΚ και 1 της ΝΔ),

γ) το δεύτερο Μνημόνιο (2012 – κυβέρνηση Παπαδήμου) το ψήφισαν 199 βουλευτές,

δ) το δεύτερο Μεσοπρόθεσμο (2012 – ένα άρθρο 216 σελίδες, συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) πέρασε με 153 ψήφους.

Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι αυτό το τρίτο Μνημόνιο έχει μια συντριπτική κοινοβουλευτική αποδοχή σε σχέση με τα προηγούμενα δύο, καθώς και με τα Μακροπρόθεσμα. 

Αυτή, βεβαίως, η κοινοβουλευτική αποδοχή δεν συνάδει σε καμία περίπτωση με την λαϊκή επιθυμία, η οποία με συνεχώς αυξανόμενη καταγγελτική διάθεση από το 2012 και μετά έχει εκφράσει ξεκάθαρα αρνητική στάση απέναντι στα Μνημόνια. 

Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από (υποτιθέμενο, όπως αποδείχθηκε) πολέμιο των Μνημονίων σε υπηρέτη και υπερασπιστή τους δείχνει το μέγεθος της αφομοιωτικής παγίδας του προβλήματος αυτού.

Όταν ο Ελληνικός Λαός αποφάσισε στις 25 Ιανουαρίου να καταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα, δεν το έκανε για να απαντήσει σε διλήμματα του τύπου «ευρώ η δραχμή». Το έκανε, πιστεύοντας τις προεκλογικές εξαγγελίες για κατάργηση των μνημονιακών πολιτικών. 

Αντί, όμως, της κατάργησής τους αυτό το οποίο είδαμε ήταν όχι μόνο η επικυροποίησή τους, αλλά και φαρδιά – πλατιά υπογραφή της «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης για την έλευση ενός νέου, πολύ πιο βάρβαρου και αντιλαϊκού, Μνημονίου.

Το αν το (άμεσο) μέλλον δείξει πρόωρες εκλογές με νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (χωρίς την Αριστερή Πλατφόρμα) – ΠΑΣΟΚ- Ποτάμι (χωρίς να αποκλείεται και η ΝΔ) ή με μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού, ακριβώς για να μην γίνουν εκλογές, είναι κάτι το οποίο θα ξεκαθαρίσει πολύ σύντομα στον ορίζοντα.

Όπως και να έχει, όμως, το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα και η πολιτική του έκφραση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ οφείλουν και θα είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν στον ρόλο της Εθνικής και Κοινωνικής Αντιπολίτευσης που θα τους ανατεθεί έμπρακτα από την βούληση του Ελληνικού Λαού.

Γιώργος Μάστορας