Η ιστορία ενός πολιτικού χαμαιλέοντα

Πάλι άλλαξε θέσεις ο ΣΥΡΙΖΑ 

Νέες διαστάσεις λαμβάνει η τρικυμία εν κρανίω που διακατέχει τον ΣΥΡΙΖΑ. Έχει γίνει συνήθειο πλέον στον Ελληνικό Λαό, το να αλλάζει ο ΣΥΡΙΖΑ θέσεις αναλόγως με το ακροατήριο. 

Είχαμε δει και στο παρελθόν τον Αλέξη Τσίπρα όταν ήταν εντός συνόρων να ξιφουλκεί λεκτικά εναντίον του μνημονίου, μιλώντας για «καταγγελία» του, αλλά να τα αλλάζει όλα άμεσα, μιλώντας για «επαναδιαπραγμάτευση», όντας στην παρέα του Σόιμπλε, της Μέρκελ, των Αμερικανών ή στα γραφεία του ΔΝΤ.

Τώρα πλέον λύθηκε από ότι φαίνεται το ζήτημα, αφού ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην Δραπετσώνα δεν μίλησε ΚΑΝ για το μνημόνιο. 

Τώρα, σύμφωνα με το περιεχόμενο της ομιλίας Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ασχοληθεί με τις συνέπειες του μνημονίου, αλλά όχι με το ίδιο το μνημόνιο. Θα μοιράσει λεφτά, λέει, ο Τσίπρας, αφού θα διασφαλίσει ότι θα είναι όλα δωρεάν, όταν θα κυβερνάει.

Μόνο γέλωτα, βέβαια, μπορεί να προκαλέσουν αυτές οι δηλώσεις του νέου Μαυρογιαλούρου, Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος «θα μας φέρει και ποτάμια», αλλά δεν μπορεί καν να βάλει τους βουλευτές του να δώσουν λίγα χρήματα από τον υπέρογκο βουλευτικό μισθό τους, προκειμένου να αντιγράψει την Χρυσή Αυγή, όπως είχε εξαγγείλει.

Περαιτέρω σχολιασμός των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, όπως παρατέθηκαν από τον ίδιο του τον Πρόεδρο στην Δραπετσώνα, φυσικά δεν χωρεί, αφού ο άνθρωπος έχει περάσει πραγματικά σε «άλλο επίπεδο». Στην αγωνία του από την δημοσκοπική πτώση του κόμματος του, θα αρχίσει να μοιράζει και «ποτάμια», ώστε να χτιστούν πάνω τους γέφυρες.

Το πραγματικά αξιοσημείωτο πάντως ήταν η αρχή της ομιλίας του κ. Τσίπρα, ο οποίος τόνισε προς το ακροατήριο του, ότι ό,τι άκουσαν πριν από τις εκλογές θα πρέπει να το ξεχάσουν. 

Συγκεκριμένα είπε: 

«Ένα χρόνο πριν στην Αθηναΐδα, λίγο πριν τη κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση του Ιούνη, καταθέσαμε στη κρίση του ελληνικού λαού μια δέσμη μέτρων με κεντρικό μας σύνθημα ότι αναλαμβάνουμε την ευθύνη να σταματήσουμε τη καταστροφή και να ανοικοδομήσουμε την Ελλάδα. Να επαναφέρουμε δηλαδή, όσο πιο γρήγορα το βιοτικό επίπεδο των Ελληνίδων και των Ελλήνων. Σήμερα, μετά από έναν χρόνο σκληρής εφαρμογής του μνημονίου, έναν χρόνο συνέχειας και εμβάθυνσης της καταστροφής, δυστυχώς δε μπορούμε να ισχυριστούμε το ίδιο.»