Με το όνομα Ανατολική Ρωμυλία ή Ρουμυλία ονομάστηκε επίσημα η περιοχή της βόρειας Θράκης από τη Συνθήκη του Βερολίνου (1878) με την οποία και μετετράπηκε η θρακική αυτή περιοχή σε αυτόνομη επαρχία, υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου τηςΟθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σήμερα ανήκει στην Βουλγαρία, και εκτείνεται από τηΦιλιππούπολη ως τις ακτές του Εύξεινου πόντου.
Στην περιοχή αυτή κατοικούσαν Βούλγαροι, Έλληνες και Τούρκοι. Από τον 13ο αιώναήταν επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Απέκτησε ημι-αυτόνομο καθεστώς με τηΣυνθήκη του Βερολίνου το 1878 που αναθεώρησε την προ λίγων μηνών υπογραφείσαΣυνθήκη του Αγίου Στεφάνου μεταξύ της Ρωσίας και των Οθωμανών. Η συνθήκη προέβλεπε χριστιανό κυβερνήτη, που θα οριζόταν με σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας και των Μεγάλων δυνάμεων. Την εσωτερική τάξη θα διασφάλιζε τοπική εθνοφρουρά, που θα σχηματιζόταν από ντόπιους πολίτες. Η πρωτεύουσα της επαρχίας ήταν το Πλόβντιβ (γνωστό και ως Φιλιππούπολη) και τελικά κυβερνήτης ορίστηκε ο πρίγκηπαςΑλέξανδρος της Βουλγαρίας.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1885 με την σύμφωνη γνώμη του πρίγκηπα Αλέξανδρου, εθνικιστές Βούλγαροι της Ρωμυλίας οργάνωσαν πραξικόπημα ενάντια της Τουρκικής ηγεμόνευσης και κήρυξαν την ένωση της επαρχίας με το Πριγκηπάτο της Βουλγαρίας. Η Τουρκία δεν αντέδρασε, αλλά η Ρωσία εκδήλωσε την αντίθεσή της στην πρωτοβουλία της Βουλγαρίας με την διαταγή του τσάρου Αλέξανδρου Γ' να αποχωρήσουν όλοι οι Ρώσοι αξιωματικοί και σύμβουλοι του Βουλγαρικού στρατού. Η Σερβία και Ελλάδαδιαμαρτυρήθηκαν για την καταπάτηση της συνθήκης του Βερολίνου. Η Σερβία κήρυξε πόλεμο εναντίον της Βουλγαρίας στις 14 Νοεμβρίου με την απαίτηση να της παραχωρηθεί ένα κομμάτι της Ανατολική Ρωμυλίας, αλλά ηττήθηκε στην μάχη της Σλίβνιτσα (17-19 Νοεμβρίου).
Ο Βουλγαρικός στρατός προέλασε στην Σερβία και τελικά συμφωνήθηκε ανακωχή όταν η Αυστρουγγαρία απείλησε να μπει στο πόλεμο στο πλευρό της Σερβίας. Μετά τον πόλεμο η Συνθήκη του Βουκουρεστίου (3 Μαρτίου 1886) επανέφερε τα προπολεμικά Σερβοβουλγαρικά σύνορα και άφησε την Ανατολική Ρωμυλία και την Βουλγαρία ενωμένες. Η ελληνική κυβέρνηση, παρά την επιστράτευση που διέταξε, δεν μπόρεσε να αντιδράσει ουσιαστικά.
Η επαρχία είναι γνωστή σήμερα μεταξύ φιλοτελιστών , καθώς εξέδωσε δικά της γραμματόσημα από το 1880 εως το 1885 .
Χάρτης Ανατολικής Ρωμυλίας (1878)
Οι
υπόλοιπες Μεγάλες Δυνάμεις όμως αντέδρασαν στην εφαρμογή της συνθήκης,
καθώς τα συμφέροντά τους επέβαλαν να διατηρηθούν τα σύνορα της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να εμποδιστεί η επέκταση της Ρωσίας προς
τη Μεσόγειο.
Σε
συνέδριο που έγινε στο Βερολίνο το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου,
υπογράφηκε νέα συνθήκη, που αντικατέστησε τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου
και περιείχε ευνοϊκότερους όρους για την Τουρκία. Σύμφωνα με τη
Συνθήκη του Βερολίνου (Ιούλιος του 1878), η Βουλγαρία παρέμεινε
αυτόνομη αλλά έχασε τις περισσότερες περιοχές που της είχαν αποδοθεί με
τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, ανάμεσά τους και τη Μακεδονία.
Η
Σερβία, το Μαυροβούνιο και η Ρουμανία κέρδισαν την ανεξαρτησία τους.
Τέλος, η Ανατολική Ρωμυλία έγινε αυτόνομη ηγεμονία.
Σημαία Ανατολικής Ρωμυλίας
Το γραμματόσημο
Στο γραμματόσημο αναγράφεται το όνομα της επαρχίας με Λατινικούς , Ελληνικούς και Κυριλλικούς χαρακτήρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΠΡΕΠΗ ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ